مي توان اصول حکومتي امام علی علیه السلام را که راهنماي بشريت تا آخرالزمان است را در صداقت و راستگویی ، حق محوری و باطل ستیزی، قانونگرایی، انضباط کاری، تشویق درستکار و تنبیه خلافکار حسابرسی کارگزاران، مردم داری و مهرورزی، انتقاد پذیری، برابری در حقوق، توجه خاص به ضعفا و ستم دیدگان و تامین مالی کارگزاران خلاصه کرد.
پژوهش خبری صدا وسیما: انقلاب اسلامي گامي بلند براي بازسازي سامان سياسي جامعه بر اساس آموزه هاي اسلامي است. در واقع مقايسه دوران پهلوي با عصر جاهليت قبل از اسلام و نيز با نمونه هاي انحراف و فساد سياسي در جامعه پس از رسول اکرم از جمله در دوره معاويه و شناخت سيره علوي ميتواند اولا در جهت مراقبت و حراست از جمهوري اسلامي از آفات و بليات حکومت هاي انحرافي سودمند باشد و دوم اينکه بازخواني سيره معصومين آيينه روشني فرا راه همگان در مسير رسيدن به حيات طيبه و الگوي مطلوب زندگي سياسي است. نگاهي به برخي آسيب ها و مشکلات جمهوري اسلامي به خصوص در ساليان اخير گوياي آن است که برخي از آفات و مشکلاتي که جامعه قبل و بعد از عصر رسول اکرم صلوات ا... عليه گريبانگير جامعه شد به منزله آفت و خطر، جمهوري اسلامي را نيز تهديد ميکند در اين راستا بازخواني سيره علوي و الگوي رفتاري ايشان در نخبه پروري و شناخت نخبگان سياسي تراز حکومت علوي ميتوان در آسيب شناسي و آفت شناسي وضع موجود و عبور از بليات و مشکلات؛ که نظام اسلامي با آنها دست به گريبان است، سودمند باشد. از اين رو نوشتار حاضر در صدد است با بازخواني انديشه و نظرگاه امام علي عليه السلام درباره اوصاف نخبگان سياسي به شناسه اي از نخبه مطلوب گفتمان علوي براي تميز دادن و شناخت حق از باطل درباره زمامداران و ارائه درسها و رهنمودهايي براي هشداردهي و اصلاح رويه ها و روندهاي موجود در ارتباط با نخبگان سياسي بپردازد. در واقع بر مبناي تجربه چهل ساله جمهوري اسلامي ايران ميتوان انتظار داشت تا الگوی پرورش و گزینش نخبگان سیاسی در جمهوری اسلامی ایران بر مبناي آموزه هاي اسلامي شناخته شود. توجه به مقوله پرورش نخبگان و قرار گرفتن انسان‌های شایسته و توانمند در فرآیندهای کلان تصمیم‌گیری و مناصب سیاسی و اجرایی یکی از موضوعات بسیار مهم و راهبردی در نظام‌های سیاسی معاصر است که توسعه، پیشرفت و کارآمدی را در دستور کار خود قرار داده‌اند.[1] هر نظام سیاسی تلاش می‌کند کارگزاران و نخبگان سیاسی خود را بر مبنای مطلوبیت‌های عینی و نظری خود شناسایی کند و پرورش دهد. پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی که بر مبنای آموزه‌های دینی و اندیشه سیاسی اسلام پایه‌ریزی شد، این مسئله وجود داشته که نخبگان سیاسی در تراز این نظام چه کسانی هستند؟ چه ویژگی‌ها و مولفه‌هایی دارند و چگونه شناسایی، پرورش و به کار گرفته می‌شوند. مسلما يکي از منابع و سرچشمه هاي اصلي براي رسيدن به اين هدف آموزه هاي امام علي عليه السلام است؛ از اين منظر فرا رسيدن عيد غدير را ميتوان فرصتي مبارک براي بازخواني اين جنبه از سنت و سيره علوي دانست.
متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است
پژوهش خبری //