تغییر بافت جمعیتی فلسطین راهبرد اصلی رژیم صهیونیستی در ۷۱ سالی است که از اشغال این سرزمین گذشته؛ ذخیره انسانی یهودیان برای انها هم ضامن تداوم شهرک سازی و توسعه طلبی این رژیم و هم رکن اصلی نظریه امنیتی انهاست. صهیونیستها برای مقابله با این پاشنه آشیل موجودیتی خود راهبرد تشویق مهاجرت یهودیان ازسراسر جهان به فلسطین اشغالی را در دستور کار خود قرار دادند.
رشد منفی جمعیت یهودیان
نگاهی به ترکیب گروه سنی جمعیت مسلمانان ساکن سرزمینهای اشغالی نشان میدهد که میانگین تعداد افراد خانواده مسلمان در اسرائیل به ۴/۵ درصد و میانگین تعداد افراد خانواده یهودی به ۱/۳ درصد میرسد، همچنین ۴۲ درصد جمعیت مسلمان ساکن فلسطین زیر ۱۵ سال و تنها ۳ درصد جمعیت انان افراد ۶۵ ساله به بالا هستند، اما در مقابل فقط ۲۶ درصد جمعیت یهودیان زیر ۱۵ سال و ۱۲ جمعیت یهودیان را افراد بالای ۶۵ سال تشکیل میدهد.
از سوی دیگر میزان رشد جمعیت عربهای ساکن در فلسطین اشغالی از رشد جمعیت یهودی به مراتب بیشتر است چراکه بطور متوسط هر ده زن یهودی اسرائیلی در عمر خود ۲۶ کودک را به دنیا میآورند. در مقابل هر ده زن عرب ساکن سرزمینهای اشغالی صاحب ۴۵ کودک میشوند.
آمارها نشان میدهد رشد جمعیتی مسلمانان در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ بالاترین رشد جمعیت در جهان و حتی در میان کشورهای عربی مجاور رژیم صهیونیستی نیز به شمار میرود؛ جمعیت شناسان معتقدند هرچند یهودیان ۷۴ درصد جمعیت ۹ میلیون نفری فلسطین اشغالی را به خود اختصاص میدهند، اما با احتساب رشد جمعیت مسلمانان درمناطق اشغالی، ترکیب جمعیت به زودی در این کشور تغییر خواهد کرد و صاحبان اصلی این سرزمین سهم ۲۰.۹ درصدی خود از جمعیت فلسطین را به سرعت افزایش خواهند داد و تلاش صهیونیستها برای تشویق یهودیان به مهاجرت به فلسطین راه به جایی نخواهد برد.
صهیونیستها برای مقابله با این روند روبه رشد جمعیت مسلمانان توسعه شهرکهای صهیونیست نشین را در دستور کار خود قرار داده اند به نحوی که آنها براین باورند که با مصادره منابع آبی و کاهش محصولات کشاورزی و نابودی صنایع بومی فلسطینیان به عنوان منبع درآمد هزاران خانوار فلسطینی مولفه های تداوم بقای فلسطینیان در سرزمینشان متزلزل و میانگین مهاجرت آنها به کشورهای مختلف افزایش مییابد؛ پیش بینیهایی که هیچگاه درست از آب درنیامد.
شاهد این مدعا اظهارات"یوال اشتانیتس" رئیس کمیسیون امور خارجه و امنیت پارلمان رژیم صهیونیستی و یکی از تندروترین چهرههای حزب لیکود است که میگوید: "هر کس تصور کند که امکان تداوم تصرف و محاصره اراضی اشغالی ۱۹۶۷ وجود دارد دیوانه است. پر پیداست که ادامه اشغال این اراضی دولت عبری را با خطرات جدی مواجه میسازد. "
از سوی دیگر تشویق کارگران خارجی به انتخاب دین یهود، اعطای حق شهروندی به این کارگران، ارائه تسهیلات در زمینه جذب مهاجران حتی از غیر یهودیان در صورت تمایلی به یهودی شدن؛ ازدیگر اقدامات رژیم صهیونیستی برای مقابله با بحران جمعیتی بود.
ایهود اولمرت نخست وزیر سابق رژیم صهونیستی نیز بحران جمعیتی پیش روی این رژیم را اینگونه تحلیل میکند:" بمب جمعیتی روزی در "اسرائیل" منفجر میشود و باید به منظور کاستن خطرات و خسارتهای ناشی از این انفجار دست به اقدامات یکجانبه زد"
مهاجرت معکوس
اما این تنها چالش جمعیتی صهیونیستها نیست چراکه در سایه روند فراگیر فرهنگ مقاومت نزد جوانان فلسطینی و کند شدن رشد اقتصادی رژیم صهیونیستی از یک سو یهودیان مهاجر انگیزه ماندگاری در سرزمین موعود را به دلایل اقتصادی و امنیتی از دست داده و مهاجرت معکوس را اغاز کرده اند و هم جذابیتها برای ورود مهاجران جدید به فلسطین اشغالی همرنگ شده است.
آمارها نشان میدهد در سال گذشته میلادی ۲۴ هزار یهودی به فلسطین اشغالی مهاجرت کرده اند در حالی که در همین سال شمار یهودیان مهاجر به خارج از فلسطین اشغالی ۱۶ هزار ۷۰۰ نفر اعلام شده و این چالش دیگر موجودیتی برای این رژیم است و موضوع وقتی حادتر میشود که میبینیم بخش عمده این جمعیت مهاجر اساتید دانشگاهها ودارندگان مدارک بالای دانشگاهی هستند.
براساس تحقیق مرکز "هرتزلیا " با عنوان "میزان اقتدار ملی" رشد منفی جمعیت رژیم صهیونیستی ماهیت و هویت رژیم صهیونیستی را با تهدید جدی مواجه کرده و این تهدید روند شتابنده ای به خود گرفته و در مقابل سیاستهای اتخاذ شده برای مقابله با این تهدید ناکارآمد بوده است.
امروز در ازای هر دو یهودی مهاجر به "اسرائیل" یک یهودی از آن خارج شده است. این اقدام در حالی صورت میگیرد که برآوردهای مسئولان ذیربط حکایت از آن دارد که میزان مهاجرت معکوس یهودیان از "اسرائیل" به ۵۰ درصد میزان مهاجرت یهودیان به فلسطین اشغالی خواهد رسید.
آپارتایدحاکم بر جامعه صهیونیست
همه چالش صهیونیستها در مسئله بحران جمعیتی نیست چراکه نگاه متفاوت انها به شهروندان یهودی و غیر یهودی و حتی تبعیض میان مهاجران یهودی به چالشی جدید برای این رژیم تبدیل شده است؛ نگاهی نژادپرستانه که از بدو تشکیل این رژیم وجود داشت و امروز همچون دمل چرکینی در قالب بحرانیهای اجتماعی سر باز کرده است.
براساس قوانین حاکم بر فلسطین اشغالی اسرائیلیهای یهودی از حقوق و آزادیهای بیشتری نسبت به شهروندان فلسطینی ساکن در سرزمین اشغالی برخوردارند بیش از ۲۰ قانون اسرائیلی به طور آشکار یهودیان را بر غیریهودیان برترمی داند و اوج این تبعیض نژادی در قانون مهم «آزادی و اعتبار انسانی» خلاصه شده که در ان رژیم صهیونیستی را یک دولت یهودی میداند تا دولتی برای همه شهروندان به طوری که این قانون نابرابر تبعیضهای فراوانی علیه فلسطینیان سراسر جهان لحاظ کرده است.
بر اساس گزارش سالانه حقوق بشر وزارت خارجه آمریکا، تبعیضهای اجتماعی و قانونی علیه مسیحیان، مسلمانان و شهروندان دیگر اسرائیل وجود دارد این قانون برای عربها در زمینه آموزش، برخورداری از مسکن، استخدام و خدمات اجتماعی، حقی برابرمانند یهودیان برخوردار قائل نشده است.
همین نگاه تبعیض آمیز در میان یهودیان مهاجرمشاهده میشود به طوری که یهودیان غربی تبار که در جامعه صهیونیستی به عنوان "اشکنازیها "شناخته میشوند با یهودیان شرقی تبار که به یهودیان "سفاردیا" معروف هستند اختلاف فاحشی در ابعاد مختلف اجتماعی و فرصتهای سیاسی و اداری وجود دارد.
یهودیان اشکنازی ان دسته از مهاجرانی هستند که اجدادشان از اروپا، آمریکای شمالی و فدراسیون روسیه به فلسطین مهاجرت کردهاند و یهودیان سفاریا ان دسته از مهاجرانی هستند که از کشورهای آسیایی مانند مراکش، ایران، عراق و ... به اراضی اشغالی مهاجرت کردهاند.
وضعیت اسفبار یهودیان رنگین پوست
اختلاف میان این دو دسته از مهاجران به این گونه است که معمولا مناصب حساس حکومتی به اشکنازیها میرسد به گونهای که تاکنون هشت رئیس جمهور رژیم صهیونیستی از میان مهاجران اشکنازی انتخاب شده اند، اما در این بین اوضاع برای رنگین پوستان به مراتب دشوارتر از سایر یهودیان است آنها به عنوان یهودی در رژیم صهیونیستی پذیرفته نشدهاند.
بر طبق جدیدترین آمارهای وزارت رفاه و خدمات اجتماعی رژیم صهیونیستی، حدود ۷۵ درصد خانوادههای اتیوپیایی زیر خط فقر زندگی میکنند. دو سوم از آنها و در برخی شهرها نزدیک به ۹۰ درصدشان محتاج کمکهای دولتی و اعانات برای گذران زندگی خود هستند. نرخ بیکاری در میان آنها نزدیک به ۷۰ درصد است و تنها ۲۱ درصد نوجوانان اتیوپیایی شرایط حضور در دانشگاهها را پیدا میکنند.
یک اتیوپیایی برای این که بتواند عنوان شهروند رژیم صهیونیستی پذیرفته شود باید تمام نشانههای اتیوپیایی بودن خود را پاک کند و تمام عادات و آداب دینی و زندگانی خود را کنار بگذارد. حتی مقامات صهیونیست اتیوپیاییها را مجبور میکنند در بدو ورود به فلسطین اشغالی نام خود را تغییر داده و یک نام جدید به آنها میدهند. این تبعیضها تمامی ندارد و حتی پس از مرگ نیز یک یهودی سیاهپوست با دیگران فرق دارد و محل دفن بر اساس رنگ جنازه متفاوت است و قبرستان اتیوپیاییها با نرده از قبرستان سفیدپوستان جدا میشود.
بر طبق یکی از مطالعات اخیری که در روزنامه تلگراف منتشر شده ۵۳ درصد از کارفرمایان ترجیح میدهند که اتیوپیاییها را استخدام نکنند. البته ذکر این نکته لازم است که اوضاع اعراب در این زمینه به مراتب بدتر و این رقم برای آنها نزدیک به ۸۳ درصد است.
این مطالعه همچنین نشان میدهد ۷۰ درصد از کارفرمایان تمایلی به ارتقاء جایگاه شغلی کارکنان سیاهپوست خود ندارند. در پژوهش دیگری مشخص شده است که از ۴۵۰۰ نفری که از میان اتیوپیایی تبارها از دانشگاه فارغ التحصیل شده اند تنها ۱۵ درصدشان موفق به یافتن کاری در رشته تخصصی خود شدهاند و بقیه آنها اگر شغلی پیدا کرده باشند، شغلی موقت و یاغیرمرتبط با تخصصشان است.
اما یکی از مفتضحترین و عجیبترین تبعیضهای تاریخ که نسبت به اتیوپیاییها در سرزمینهای اشغالی وجود دارد، دور ریخته شدن خونهای اهدایی یهودیان اتیوپیایی تبار از سوی مسئولان بیمارستانهای رژیم صهیونیستی است. در سال ۱۹۹۶ فاش شد وزارت بهداشت تصمیم گرفت تمام خونهای اهدا شده توسط اتیوپیایی تبارها را به دلیل احتمال ابتلای آنها به بیماریهای عفونی همچون ایدز، بدون این که به مصرف برسند، امحا کند.
تزریق داروهای پیشگیری از بارداری به زنان اتیوپیایی بدون اطلاع آنها یکی دیگر از موارد تحقیر سیاهان در فلسطین اشغالی است. حاکمان صهیونیست این اقدام را در جهت کنترل جمعیت سیاهان و جلوگیری از افزایش جمعیت آنان انجام دادند.
آپارتاید حاکم بر جامعه صهیونیستی به جایی رسیده که هر از چند گاهی شهرهای مختلف فلسطین اشغالی شاهد اعتراض یهودیان مهاجربه این تبعیض نژادی رژیم صهیونیستی است اخرین اعترضات که رسانهها از ان به عنوان گستردهترین اعتراض در تاریخ هفتاد ساله موجودیت نامشروع این رژیم یاد کردند دست کم ۱۲۰ مجروح برجا گذاشت و ۴۰۰ نفر بازداشت شدند.
واقعیت این است که هر چند جامعه حدود هفت میلیون نفری یهودیان اسرائیلی با عنوان واحد "یهودیت" فارغ از ماهیت دینی یا قومی گردهم امده اند، اما از لحاظ فرهنگی جامعه اسرائیلی ناهمگونترین جامعه در سطح جهان است.
جامعهای تازه تاسیس متشکل از مهاجرانی از حدود ۱۰۰ کشور از گوشه و کنار جهان با فرهنگهای متفاوت که خود زاینده مشکلات و چالشهای اجتماعی و سیاسی متعددی است؛ چالشهایی که رژیم صهیونیستی در ۷۰ سال گذشته با توسل به شیوههای مختلف از جمله تمرکز بر دشمن خارجی آنرا مدیریت کرده و مانع سربرآوردن این شکافها شده است شکافهایی که بسیاری بر این باورند که در نهایت زمینه ساز بلعیده شدن اشغالگران در درون فلسطین خواهد شد.