"سیاست سلطه انرژی" عنوانِ سیاستی است که دولت ترامپ در بحث انرژی در قبال روسیه اعمال می کند. دولت ترامپ در این راستا در یک چارچوب کلی تر با توجه به اصل حمایت گرایی اقتصادی تلاش زیادی می کند تا از بخش های اقتصادی آمریکا، هم برای افزایش و ایجاد اشتغال در داخل آمریکا و هم برای سرمایه‌گذاری در خارج از آمریکا حمایت کند.
پژوهش خبری صدا و سیما: روسیه و آمریکا در دوره بعد از جنگ سرد روابط پرنوسانی را با یکدیگر داشتند و این روابط در عرصه‌های مختلف دچار فراز و نشیب‌های مختلفی شده است. برهه‌های سرنوشت ساز در روابط آمریکا و روسیه عبارتند از:
هم اکنون حدود 5/ 2 (دو پنجم ) تحریم‌های آمریکا متوجه روسیه است. جدیدترین تحریم‌های آمریکا علیه روسیه و نقطه عطف آن، در قانون کاتسا وجود دارد که نکته مهم در آن، "تلاش برای تحریم تسلیحاتی و انرژی روسیه" است. در واقع آمریکایی‌ها هم اکنون نکته تأکیدشان این است که ابزارهای قدرت روسیه را در عرصه بین‌المللی بگیرند.
روسیه بعد از آمریکا دومین صادرکننده تسلیحات در جهان است و از همه مهم‌تر اینکه روسیه هم اکنون بزرگ ترین صادرکننده گاز و شاید اولین صادرکننده نفت است.
از دیدگاه مقامات مسکو، تحریم‌هایی که آمریکا علیه روسیه در زمینه های تسلیحاتی و انرژی اعمال می‌کند، جدای از دلایل اعلانی، دلایل دیگری نیز دارد. آقای لاوروف معتقد است: «تحریم‌های واشنگتن علیه مسکو با هدف بیرون راندن روسیه از بازارهای تسلیحاتی و انرژی در جهان صورت می‌گیرد». در بحث انرژی وی تأکید می‌کند که، «آمریکا قصد دارد هر چه بیشتر جای پای خود را در اقتصاد و انرژی اروپا مستحکم تر کند تا بدین ترتیب پروژه‌های مشترک روسیه و اروپا را در بخش انرژی تحت‌الشعاع قرار دهد و روسیه را از بازار انرژی اروپا بیرون براند».
بی‌تردید یکی از اهداف اصلی آمریکا در عرصه اروپا در ارتباط با روسیه، در حوزه انرژی متمرکز شده است. طبیعتاً وقتی از بحث انرژی صحبت می شود، بیشتر اذهان متوجه گاز می شود. یادآوری این نکته ضروری است که اروپا و اتحادیه اروپا از بزرگ ترین مصرف‌کنندگان گاز در جهان هستند و نکته مهم این که سال به سال بر میزان مصرف و تقاضای مصرف گاز در اروپا اضافه می شود. به این ترتیب اروپائیان با توجه به عواملی که مطرح خواهد شد، برای گاز مصرفی خود به خارج از اروپا وابسته می شوند و این واقعیتی است که آمریکا آن را به مثابه یک فرصت برای خود تلقی می کند. ولی مشکلی که آمریکا دارد، حریف بسیار قوی به نام روسیه است که رئیس جمهور آن به شدت از فرصت‌ها استفاده می کند و به نظر می‌رسد که پوتین متخصص تبدیلِ تهدیدها به فرصت‌ها است.
"سیاست سلطه انرژی" عنوانِ سیاستی است که دولت ترامپ در بحث انرژی در قبال روسیه اعمال می کند. دولت ترامپ در این راستا در یک چارچوب کلی تر با توجه به اصل حمایت گرایی اقتصادی تلاش زیادی می کند تا از بخش های اقتصادی آمریکا، هم برای افزایش و ایجاد اشتغال در داخل آمریکا و هم برای سرمایه‌گذاری در خارج از آمریکا حمایت کند. در بحث انرژی ترامپ قوانین مربوط به شرکت های نفتی آمریکایی را تخفیف داده تا بدین ترتیب صادرات نفت و گاز را به کشورهای متحد و شریک آمریکا افزایش دهد. این اقدام در واقع انقلابی در زمینه استخراج نفت و گاز، به نام نفت و گاز شیل یا صخره‌ای است. در این شیوه استخراجِ غیر اقتصادی که قبلاً هم وجود داشت و تکنولوژی های مربوط به آن، توسعه هم پیدا نکرده بودند، از طریق تزریق آب و از لایه‌های صخره‌ای زمین، نفت و گاز بیرون کشیده می شود. این مسئله نه تنها مضرات زیست محیطی بسیار زیادی دارد، بلکه تا قبل از افزایش اخیر قیمت نفت، به دلیل هزینه‌های بسیار بالا غیراقتصادی نیز محسوب می شد. لذا در نفت شیل فاصله هزینه و سود چندان زیاد نیست. به همین دلیل بعد از بحران نفتی 2015 و کاهش شدید بهای نفت، گفته شد که برای خیلی از شرکت های تولید کننده، نفت و گاز شیل صرفه اقتصادی ندارد. با این حال آمریکا عملاً با سرمایه‌گذاری جدی و گسترده در زمینه نفت و گاز شیل در شرایط کنونی به بزرگ ترین تولید کننده نفت در جهان تبدیل شده است . آمریکا دو سال پیش اولین محموله نفتی خود را صادر کرد. در مورد گاز هم آمریکایی ها تلاش مشابهی را در پیش گرفته‌اند و تلاش می کنند که به یکی از صادرکنندگان اصلی گاز تبدیل شوند.
متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است.
پژوهش خبری // فرشته مقدم