حال والیبال که سال‌ها جزء دلگرم کننده‌ترین رشته‌های تیمی بود خوب نیست و صندلی مدیریتی علت اصلی آن است
حالا همه فعالان و علاقمندان والیبال نگران از دست دادن بیشتر موقعیت‌هایی هستند که پس از سال‌ها مدیریت، برنامه ریزی و سرمایه گذاری همه جانبه به دست آمده بود، سال گذشته تیم ملی والیبال ایران جایگاه سیزدهم لیگ ملت‌های جهان را به دست آورد و این در حالی است که بلندقامتان ایران در دوره‌های گذشته تا پله چهارمی جهان هم پیش رفت اگر مدیریت این مجموعه به همین منوال ادامه پیدا کند به طور حتم در رقابت‌های سال ۲۰۱۹ میلادی شرایط بدتری را تجربه خواهیم کرد.
مسئولان وزارت ورزش اعلام کرده اند که انتخابات ریاست فدراسیون سال آینده برگزار خواهد شد که با این احتساب اگر ثبت نام از نامزد‌ها همان روز‌های ابتدایی سال هم صورت بگیرد تیرماه را می‌توان نزدیکترین زمان برای برگزاری انتخابات ریاست فدراسیون اعلام کرد، متاسفانه هم اکنون فدراسیون والیبال به مثابه یتیم خانه‌ای شده که همه برایش تصمیم می‌گیرند و دستخوش تفکرات و منافع شخصی برخی شده است.
والیبالیست‌های ایران کمتر از ۲ سال دیگر رقابت‌های المپیک را در پیش دارند از حالا باید برنامه ریزی‌های مدون و باثباتی را داشته باشند.
ایا بهتر نبود مسئولان وزارت ورزش تبصره‌ای را برای این رشته قائل می‌شدند و انتخاباتش را خارج از نوبت زودتر از دیگر رشته‌ها برگزار می‌کردند؟ بال‌های این رشته شکسته ونیاز به ترمیم دارد، اما تاکنون هر تصمیمی گرفته شده موقت بوده است و ضمانت اجرایی ندارد چرا که سرپرست نمی‌تواند در حکم رئیس تصمیم کلان بگیرد.
بعد از فوتبال و کشتی، در بین ایرانی‌ها والیبال از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، در این سال‌ها علاقمندان چه شب‌هایی بیدار ماندند تا از ینگه دنیا بازی را بطور مستقیم ببینند و از برد‌ها خوشحال شوند و با ملی پوشان شان وقتی می‌بازند گریه کنند، حفظ این حال نگاه ویژه مدیریتی می‌خواهد.
یادداشت: انسیه ورزنده