در سالهای اخیر تعداد سعودی هایی که به سبب بیکاری به کویت فرار می کنند، افزایش یافته است.
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاری صداوسیما، پایگاه اینترنتی العربی الجدید در گزارشی به قلم خالد الخالدی نوشت: به سبب ارتباط نزدیکی که بین جامعه کویت و عربستان سعودی وجود دارد، بسیاری از سعودیها در مناطق مرزی زندگی و در کویت کار می کنند اما در سالهای اخیر تعداد سعودیهایی که به سبب بیکاری به کویت فرار می کنند، افزایش یافته است.
درباره تعداد کارمندان سعودی در بخشهای عمومی دولتی و خصوصی در کویت آمار رسمی وجود ندارد به ویژه آنانی که در مناطق مرزی زندگی می کنند. از دیرباز آنها در کویت کار و بسیاری نیز در کویت زندگی می کرده اند اما یک مقام دفتر خدمات که ترجیح داد نامش فاش نشود، در گفتگو با « العربی الجدید» گفت از میان یکصد و پنجاه هزار سعودی مقیم کویت بیش از پانزده هزار زن و مرد سعودی در بخشهای دولتی و خصوصی در کویت کار می کنند و سعودیها در کویت بزرگترین جمعیت را بین اتباع کشورهای عربی حوزه خلیج(فارس) تشکیل می دهند.
شصت هزار نفر از سعودیهای مقیم کویت در بخش نظامی فعالیت دارند زیرا قوانین کویت اجازه می دهد کویتی هایی که اصالتا از دیگر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس هستند، در وزارت کشور کار کنند. سعودیها در کویت به عنوان پلیس یا عضو نظامی در نیروهای ویژه و نیروهای ضد شورش فعالیت می کنند. همچنین معلمان سعودی در وزارت آمورش و پرورش و مدارس دولتی در کویت بیش از بیست و پنج درصد مجموع کارکنان را تشکیل می دهد.
علل افزایش تعداد کارکنان سعودی در کویت به تصمیم دولت کویت در سال 2014 باز می گردد که اعلام کرد کارکنان خلیجی (از کشورهای حوزه خلیج فارس) در بخش دولتی به اندازه اتباع کویتی حقوق دریافت خواهند کرد. این در حالی است که سیاستهای ریاضت طلبانه محمد بن سلمان ولیعهد سعودی به حقوق بسیاری از معلمان و کارمندان دولتی سعودی فعال در روستاهای مرزی با کویت لطمه زده است.
یکی از کسانی که تصمیم گرفت به کویت مهاجرت کند با اینکه برخلاف سایر سعودیها خویشاوندی آنجا ندارد، خالد عطیه است. وی در گفتگو با « العربی الجدید» گفت : « در عربستان کار نیست. آنجا کمبود شغل است و به سبب کاهش قیمت نفت، حذف یارانه بسیاری از کالاها و پرداخت مالیات، فقر به سراغ ما آمده است. من به عنوان جوان بیست و پنج ساله دو گزینه داشتم، یا در عربستان بمانم و با اینکه مدرک در رشته ریاضیات دارم به عنوان گارد امنیتی با حقوق چهار هزار ریالی (حدود هزار دلار) زندگی کنم یا اینکه به یکی از کشورهای عربی خلیج (فارس) بروم که دبی و کویت را پسندیدم. وی افزود: در دبی هزینه زندگی زیاد و شهر غریب و غیر عربی به نظر می رسد و من احساس غربت می کنم اما جامعه کویت شبیه به جامعه سعودی و حتی مثل آن است و حقوق معلمان نیز زیاد و مدت کار در هفته نیز بسیار خوب و هزینه زندگی پایین است و با گرانی در عربستان قابل مقایسه نیست.
همچنین احمد العنزی جوان سعودی که در شهر الجهراء در شمال کویت متولد شده و در یکی از بیمارستانهای آنجا پرستار است در گفتگو با« العربی الجدید» گفت: «بسیاری از خویشاوندان و مردم قبیله من که تابعیت عربستانی دارند و در مرزهای شمالی زندگی می کنند، از من درباره چگونگی زندگی در کویت و پیشرفت شغلی سوال می کنند و حتی پسر عموی من که در عمرش به کویت نیامده است، برای تحصیلات دانشگاهی به اردن رفت تا مدرک بگیرد و بتواند در کویت کار کند.
وی افزود: بیکاری به یک شبح بزرگ تبدیل شده است که خواب را از چشم سعودیها می گیرد. در شهرهای شمالی شمار کمی از جوانان در سالهای اخیر کار پیدا کرده اند و حتی ارتش سعودی با وجود جنگ کنونی نیاز به نیرو ندارد زیرا جوانان از ترس فقر(برای کار ) به ارتش هجوم آورده اند. به همین دلیل بسیاری از سعودیها به کویت می آیند که برای آنها غریبه نیست و عادات و سنتهای دو کشور شبیه به یکدیگر است. اینجا در الجهراء تقریبا احساس نمی کنی در شهری متفاوت با شهرهای مرزی الخفجی یا حفر الباطن زندگی می کنی و عادات، لهجه و سنتها یکی است».