رئیس اتاق بازرگانی تهران:باید یکبار برای همیشه این اصل را بپذیریم که هیچ کشوری در سراسر جهان توسعه پیدا نکرده است مگر اینکه حضور بخش خصوصی را پذیرفته باشد.
وی گفت : امروز می‌خواهم با صدایی رسا بگویم ؛ در این کشور از تاریخ گرفته تا منابع و زیرساخت‌هایی که در اختیار داریم نه وضع‌مان از 135 سال قبل بدتر است و نه مردان و زنان کارآفرین‌مان کمتراز نیاکان خود به آبادانی کشور فکر می کنند. پس چرا باید ناامید باشیم؟
خوانساری افزود: جای تاسف است که اعتماد و امید در جامعه به شدت کاهش پیدا کرده است. طی دو سال گذشته با تصویب برجام امیدواری و شوق کشور را فراگرفت. فعالان اقتصادی با نشاط بیشتری کار کردند و رویای توسعه هر روز بیشتر درذهن و جان آنان نقش بست. اما از یکسو بدعهدی و کارشکنی آمریکا و از اطرف دیگر دوستان داخلی که در نقش دشمن ظاهر شدند و بذر ناامیدی را در جامعه کاشتند، همه آن تصورات متعالی را نقش برآب کردند.
وی گفت:امروز می‌خواهم به دولتمردان بگویم این بخش خصوصی که شما آن را به بازی نمی‌گیرید، با آن‌ها مشورت نمی‌کنید و تصمیمات را بدون اطلاع آن‌ها با بخشنامه و ابلاغیه اجرا می‌کنید، همان کسانی هستند که حتی پیش از مشروطه به فکر آینده کشور بودند و اکنون هم تمام زندگی و سرمایه‌شان را روی همین زمین به کارخانه تبدیل کرده‌اند. نگاه بخش خصوصی ایران غیرسیاسی و غیرجناحی است و آنچه می‌خواهد آبادانی ایران اسلامی است.
خوانساری افزود: باید یکبار برای همیشه این اصل را بپذیریم که هیچ کشوری در سراسر جهان توسعه پیدا نکرده است مگر اینکه حضور بخش خصوصی را پذیرفته باشد. ترکیه، چین، هند، مالزی، سنگاپور و لیست بلندبالایی از کشورها را می‌توان به عنوان شاهد مثال آورد. اما امروز قصد گلایه و شکایت ندارم. هدف ما از برگزاری این مراسم تلاش در جهت تغییر گفتمان قالب از ضدیت با کارآفرینان به حمایت آنهاست.
فشار تحریم‌ها و تنگناهای مالی بر اقتصاد کشور سایه انداخته
وی افزود: امروز در هر محفلی حرف از گرانی، فساد، رانت و مفسدان است. اما سوال این است که کدام بخش خصوصی باریشه و غیررانتی را می‌توان در فهرست مفسدان یافت؟ اینکه فردی تازه به دوران رسیده یا برآمده از ثروت و رانت نفتی و ارزی در اثر سیاست‌های غلط دولت‌ها، جامعه را به فساد می‌کشد و کارش را در پوشش یک شرکت یا کارخانه صوری پیش می‌برد، آیا از او فعال اقتصادی می‌سازد؟ نام کارآفرین را نباید آغشته به این گمراهی‌ها کرد.
خوانساری افزود: در همین روزها که فشار تحریم‌ها و تنگناهای مالی بر اقتصاد کشور سایه انداخته، همچنان روزانه با کارآفرینانی مواجه می‌شوم که غم‌شان این است که خدایی نکرده ناملایمات اقتصادی آن‌ها را وادار به تعدیل نیرو کند و شادی‌شان به این گره خورده که در پایان هر ماه بتوانند سفره کارگرانشان را رنگین کنند. آیا این افراد را نباید به مثابه «نمادهایی» از نگاه ملی و دینی به جامعه معرفی کرد؟ آیا این کارآفرینان نمی‌توانند به الگوهای واقعی این عصر و زمانه تبدیل شوند؟ آیا آن‌ها کمتر از بازیگران، ورزشکاران یا سیاستمداران جان و زندگیشان را برای کشور گذاشته‌اند؟
وی تصریح کرد: اما چه تلخ که این نمادهای باور اراده ملی و این نشانه‌های از خودگذشتگی در پس نگاه یکسویه و گاهی برآمده از باورهای کهنه بلوک شرق، به جامعه ایران معرفی و شناسانده نشدند و چه حیف که امروز نسل جوان ایران به هر دری می‌زند تا الگو بیابد و نگاهش به چنین اشخاصی معطوف نمی‌شود و البته که این از کمک کاری همه ماست.
روح کارآفرینی، انگیزه، امید، اعتماد، جسارت و ایمان
خوانساری افزود: امروز اگر امید و اعتماد در جامعه کم رنگ شده، ناشی از همین نگاهی است که نمادها و مفاخر واقعی را منکوب می‌کند یا محصول دستگاه تبلیغاتی است که به جای تکریم کارآفرین و اقتصاد رقابتی، یکسویه همه را ناصالح می‌خواند. سوال این است که آثار فرهنگی و دستگاه‌های رسمی تبلیغاتی تا چه اندازه به کارآفرینان تریبون می‌دهند یا آن‌ها را محترم بر‌می‌شمارند؟
وی گفت: امروز در پیشگاه شما مردانی معرفی می‌شوند که چه در گذشته و چه در زمان حال توانسته‌اند با تمام مشکلات اثراتی از خود برجای بگذارند که قطعا ماندگار خواهد ماند.
خوانساری افزود: جامعه ایران امروز نیازمند دمیدن روحی تازه است که بتواند محرک نشاط و انگیزه برای جوانان باشد و با اطمینان باید بگویم که روح کارآفرینی، انگیزه، امید، اعتماد، جسارت و ایمان است و جامعه‌ای که از این مفاهیم عاری شود، در دام ناملایمات گرفتار و به قهقرا می‌رود.
وی گفت: همه ما در این مراسم دور هم جمع شده‌ایم که کارآفرینان سخت‌کوش و خستگی‌ناپذیر را ستایش کنیم. ما امروز با افتخار نه تنها از آن‌ها نام می‌بریم که مدال هم به گردنشان می‌اندازیم و تقدیرشان هم می‌کنیم چراکه معتقدیم این «بخش خصوصی است که باید به کارآفرینان اعتبار بدهد» و نه دولت‌ها و این کارآفرین‌ها و کارخانه‌ها و صنایع‌اند که در طول تاریخ میراث و یادگارشان می‌ماند و نه دولت‌ها.
خوانساری افزود: امروز باید بی‌توجه به خط بندی‌های سیاسی، بلندپروازی‌های اقتصادی و رویاپردازی‌های منفعت‌طلبانه به فکر فردای این سرزمین باشیم. حق جوانان این کشور بیش از اینهاست و آن‌ها باید ببینند و بشنوند که در روزهایی بسیار سخت‌تر و بدتر از این هم کارآفرینان تهدید را به فرصت تبدیل کردند و به رویاهایشان رنگ واقعیت دادند.
وی گفت: مگر علی‌اکبر روفوگران خودکار بیک را در شرایطی سهل‌تر از امروز راه‌اندازی کرد؟ اصغر قندچی کارخانه ایران کاوه را در روزهایی آرام‌تر از اکنون برپا کرد؟ اینها افسانه و قصه نیستند.
خوانساری افزود: ما به جوانانی مانند خالق مجموعه «کافه‌بازار و دیوار» می‌بالیم که با نیروی جوانی توانست بخشی از بازار ایران را دگرگون کند. از رفتار بزرگانی مانند مرحوم نیازمند الگو می‌گیریم و به ایمان راسخ کارآفرینانی مانند مرحوم عالی نسب معتقدیم.
وی گفت: اتاق بازرگانی تهران مفتخر است که از استارت‌آپ‌ها با حضور جوانانی پرنشاط و تلاش تقدیر کند و روحیه آن‌ها را برای کار بیشتر زنده نگاه دارد. برخود فرض می‌دانیم که از پیشکسوتان قدردانی کنیم تا روحیه احترام استوار بماند. ما سرافرازانه از صنعت‌گران یاد می‌کنیم تا منطق حمایت معنا شود و ما فروتنانه در مقابل اهل فرهنگ و پژوهش که با قلم خود علم و منطق را زنده نگاه داشته‌اند، یاد می‌کنیم تا میراث آن‌ها برای تاریخ بماند. به امید روزی که تاریخ در مورد رفتارهای ما قضاوتی سراسر افتخار داشته‌باشد.
آغاز سومین دوره مراسم سالانه امین الضرب
در سومین دوره مراسم سالانه امین الضرب که به همت اتاق بازرگانی تهران برگزار می‌شود بیش از ۴۲۰ بنگاه و شخص حقیقی مورد داوری قرار گرفتند که از این تعداد ۱۰ فرد و شرکت شایسته اهدای لوح تقدیر و تندیس امین الضرب شناخته شدند.
براساس این گزارش آقایان محمدعلی موحد و عزت الله فولادوند به عنوان دو چهره فرهنگی و پژوهشگر، آقایان لئون آهارونیان و سید ابوالقاسم مرتضوی به عنوان پیشکسوت کارآفرین، دو گروه فعال استارتاپی و دو صنعتگر در گروه لوازم خانگی شایسته دریافت لوح و نشان امین الضرب شناخته شدند.
همچنین دو بنگاه فعال در حوزه لوازم خانگی و خدمات پس از فروش نیز شایسته دریافت تندیس امین الضرب شناخته شدند.
میزان تولید، میزان ایجاد اشتغال و میزان صادرات از جمله معیار‌های مورد نظر در انتخاب کارآفرینان برتر در این دوره بوده است.
همچنین برای انتخاب دو چهره فرهنگی و پژوهشگر نیز میزان اثرگذاری تالیفات و پژوهش‌های آنان در اقتصاد مدنظر قرار گرفته است.
در دور اول امین الضرب سه تندیس و در دور دوم نیز دو تندیس به کارآفرینان برتر اهدا شده بود.