این نوشتار به دنبال معرفی دیدگاه ها و برنامه های انتخاباتی این دو نامزد در خصوص مسائل اقتصادی، سیاسی، حوزه سیاست خارجی فرانسه، به ویژه اتحادیه اروپا و جنوب غرب آسیا و... می باشد.
امانوئل مکرون متولد 21 دسامبر 1977 در شهر آمیان ( Amiens) واقع در 120 کیلومتری پاریس در شمال فرانسه است. وی دارای دیپلم از معتبر ترین دانشگاه علوم اداری فرانسه و دکترای فلسفه می باشد.مکرون بازرس مالی مدیر شعب بانک‌های روچیلد و گزارشگر ویژه کمیسیون " اتالی" بوده است. این کمیسیون به دستور رئیس جمهور وقت، سارکوزی در 2012 برای تهیه گزارش در خصوص نحوه تکمیل پروسه آزاد سازی افتصاد فرانسه تشکیل شده بود. وی در بانک‌های روچیلد ثروت کلانی بدست آورد و پیش از 2012 و پیروزی اولاند در انتخابات ریاست جمهوری به عنوان مشاور اقتصادی وی انتخاب شد. اما در 2014 این پست را ترک کرده و اقدام به تاسیس شرکت خصوصی خود کرد. از او به عنوان تاجری بسیار با هوش با روابط عمومی بسیار قوی یاد می کنند. اما سیاست مجددا وی را بخود جلب کرد. در آوریل 2015 او حزب خود را بنام "رو به جلو!" بنیان گذاری می کند. کارشناسان سیاسی در تعریف حزبی که مکرون بنیانگذار آن بود، ویژگی سوسیال- لیبرال را به عنوان مؤلفه شاخص و محور سیاست‌های این حزب مطرح می‌کنند؛ حزبی که تمایل زیادی به شبکه‌های اجتماعی دارد و از ویژگی‌های آن قبول عضوگیری از دیگر احزاب و دریافت نکردن حق عضویت است.
او از هواداران "جنبش شهروندان" بود که در سال ١٩٩٣ توسط "ژان پی‌یر شوونمان"، یکی از سیاستمداران سوسیالیست فرانسه پایه‌گذاری شد. ماکرون در مرحله اول انتخابات ریاست جمهوری سال ٢٠٠٢ نیز به شوونمان رأی داد. وی در سال ٢٠٠٧ به عضویت گروهی که خود را "برادران گراکوس" (Les Gracques) میخواند، در آمد. این گروه که نام خود را از دو برادر اصلاح طلب رومی "تیبریوس" و "گائیوس گراکوس" گرفته است، متشکل از روشنفکران، رؤسا و کارمندان عالی‌رتبه دولتی است که از بازسازی چپ فرانسه گردِ ارزش های «سوسیال – لیبرال» حمایت می کند و در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ٢٠٠٧، خواستار ائتلاف میان "سگولن رویال"، نامزد حزب سوسیالیست و "فرانسوا بایرو"، نامزد میانه‌رو شده بود. مکرون مدعی است که به هیچیک از احزاب دوگانه چپ و راست و سانتریست (میانه رو هم نیست) تعلق ندارد. او معتقد است که « مرکزگراست». اما خاستگاه خود را حزب چپ سوسیالیست می داند.
مکرون در دور اول انتخابات هشتمین رئیس جمهوری پنجم فرانسه که در ۲۳ آوریل ۲۰۱۷ (۳ اردیبهشت 96) برگزار شد توانست با کسب 24 درصد آرا به مرحله دوم راه باید. نظرسنجی های معتبر فرانسه نشان می دهد، ماکرون شانس بیشتری در پیروزی رقابت های انتخاباتی در دور دوم دارد. این دور انتخابات ریاست جمهوری روز یکشنبه در ۷ مه ۲۰۱۷ (17 اردیبهشت 96) برگزار می شود و به احتمال بسیار قوی مکرون هشتمین رییس جمهوری پنجم فرانسه خواهد شد. دلیل این موفقیت نسبت به رقیب یعنی "مارین لوپن" نامزد راست افراطی، حمایت کاندیداهای شکسته خورده همچون از حزب راست فرانسوا فیون می باشد که از طرفداران خود خواسته است به او رای دهند تا مانع پیروزی نامزد حزب راست افراطی شوند.
الف) حوزه اقتصادی
مکرون دیدگاه اقتصادی خود را نزدیک به حزب راست می داند. وی خود را عمل‌گرا می‌داند ومی‌گوید چندان برایش مهم نیست که تصمیمات وی را برخاسته از حزب راست یا حزب چپ بدانند آنچه برایش مهم است "تاثیر بخشی" تصمیمات اوست. مکرون که در نظر دارد برنامه هایی برای نوسازی اقتصاد فرانسه پیاده کند، معتقد است «انتخاب رئیس جمهوری فقط سرمایه گذاری نیست و او ارزش های کشور، تداوم تاریخ و راه های پنهان پیشرفت و منزلت یک ملت را به دوش می‌کشد.» همچنین از او به عنوان کاندیدای"سلطنت طلب " هم یاد می کنند. مکرون معتقد است، فرانسه هرگز پس از اعدام لویی شانزدهم (قرن 18) نتوانست جلال و عظمت خویش را بیابد و از آن زمان تاکنون هم چنان بدنبال "شاه خویش" است. مکرون خود را فردی می نامد که می خواهد فرانسه را از "محدودیت های زمان معاصر"خارج ساخته و در عین حال به کشوری مدرن با نوآوری های قرن 21 تبدیل سازد. مکرون هرگز از آینده خود پس از شکست احتمالی سخن نگفته است. اما در ابتدای مبارزات انتخاباتی خود اعلام کرده است قصد ندارد تا آخر عمر در عرصه سیاست بماند. برنامه های وی عبارتند از: کاهش بیکاری از ۹.۷ درصد به ۷ درصد، سرمایه گذاری بالغ بر ۵۰ میلیارد یورو برای پشتیبانی از طرح‌های آموزش کار، بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر، کاهش مالیات شرکت‌های بزرگ، پوشش تمامی هزینه‌های خدمات درمانی از جمله عینک، دندان‌های مصنوعی و سمعک.
ب) حوزه سیاسی
با تکیه بر قانون مصوب 1905 که حکومت و کلیسا را در فرانسه از هم جدا ساخت و بنیان سکولاریسم را نهاد؛ ماکرون سعی دارد وجه تمایزی نسبت به مباحث بی وقفه جاری بیابد. او می گوید: "مباحث مربوط به سکولاریسم جدال برانگیز است. اما هنگامی که این مباحث به اقداماتی عملی تبدیل می شوند، نوعی ثبات و آرامش در بطن جامعه پدیدار می شود." او می گوید: "نظام جمهوری باید به هر فرد اجازه دهد با عقاید خوش زندگی کند به شرط آنکه این عقاید با عقاید سایرین تلاقی نداشته و قوانین حاکم را نقض نکند" در این خصوص ماکرون هم مانند سارکوزی و اولاند طرفدار مفهوم اسلام فرانسوی است. یعنی اسلامی که با ارزش های جمهوری فرانسه مطابقت داشته باشد. متولیان آن از جانب مسئولان فرانسوی انتخاب شده و کاملا غیر سیاسی باشد. به اعتقاد ماکرون گرچه اسلام دومین دین فرانسه است اما نیازی به باز بینی قانون 1905 نیست. با این حال او طرفدار این است که "حکومت مسلمانان، فرانسه را برای ایجاد نهادهایی که معرف دین اسلام باشد یاری دهد. هدف از این امر مبارزه با هرگونه انحرافی و افراطی که ارزش های دین اسلام را تحت شعاع قرار دهد"
- تروریسممبارزه با تروریسم و مبارزه با داعش بخش مهمی از برنامه انتخاباتی ماکرون را به خود اختصاص می دهد. شبکه های تروریستی القاعده و داعش برای فرانسه در حکم یک مسئله استراتژیک هستند. ماکرون معتقد است: "باید فهمید چرا در فرانسه زمینه افراطی گری وجود دارد و مسئولیت ما در ایجاد این افراطی گری چه بوده است؟" برای ماکرون تروریسم "نقطه تلاقی بحران اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اعتقادی است. پس تروریسم فقط تهدید خارجی صرف نیست بلکه مسئله ای است که ما را وا می دارد که بپذیریم جامعه و اقتصاد ما مولد آشفتگی و بی نظمی بوده و به طرد بخشی از افراد جامعه انجامیده است. تا آنجا که زنان و مردانی را وادار به ارتکاب شنیع ترین جنایات کرده است". ماکرون اضافه می کند: "ایدئولوژی اسلام گرا هرگز نمی توانست بخش قابل ملاحظه ای از جوانان فرانسه متاثر سازد. اگر ارزش های نظام سیاسی ما (جمهوری) این گروه را به حال خود رها نمی ساخت".
- مهاجرتماکرون معتقد است فرانسه باید "مسئولانه "عمل کند. او می گوید معضل مهاجرت را باید در سایه همکاری میان کشورهای اروپایی حل کرد. او خواهان تقویت کنترل مرزها بصورت سختگیرانه تر و مبارزه با شبکه های قاچاق انسان می باشد. البته به اعتقاد وی باید همراه با تقسیم عادلانه مسئولیت ها میان کشورهای اروپایی در این خصوص و پذیرش مهاجران به تناسب امکانات هر یک از اعضای اتحادیه باشد. ماکرون قصد دارد قوانین اعطای پناهندگی را نیز در راستای دستیابی سریعتر به اهداف فوق تغییر دهد. برای ماکرون مهاجرت خصوصا ورود دانشجویان آفریقایی به دانشگاه های فرانسه، افتخاری برای کشور فرانسه است. ماکرون تصمیم ندارد قوانین مهاجرت را تغییر دهد و اعلام کرده می خواهد شرایط بهتری برای پذیرش خارجیان فراهم آورد که بتوانند خودشان را با شرایط فرهنگی و...جامعه فرانسه وفق بدهند. البته وی برنامه دقیقی در این خصوص ارایه نکرده است.
ج) حوزه سیاست خارجی
سیاست خارجی ماکرون در چهار چوب اصل "استقلال" شکل گرفته است. وی می گوید: " تمایل دارم دیپلماسی شفاف و قاطع را که به میراثِ شارل دو گل (راست) و فرانسوا میتران (چپ سوسیالیست) محترم شمرده شود؛ پایه گذاری کنم. تا فرانسه را به قدرتی مستقل، و پایبند به اصول بشر دوستانه و اصول اتحادیه اروپا تبدیل کنم."
"دوگل" نخستین رییس جمهور جمهوری پنجم و چهره شناخته شده دوران جنگ علیه آلمان و آزاد سازی این کشور از اشغال آلمان نازی است. نام "دوگل" با اصل حاکمیت و سیاست خارجی مستقل فرانسه عجین شده است. استفاده ماکرون از نام "دوگل" در این راستا قابل بررسی است. "فرانسوا میتران" سمبول اتحاد فرانسه و آلمان است. در زمان ریاست جمهوری وی پایه های اصلی اتحادیه اروپا در معنای کنونی گذاشته شد. "میتران" و "هلموت کهل" (رییس جمهور وقت المان) معاهده دوستی امضا کردند. با استفاده از نام میتران؛ ماکرون بر تمایل خود به ماندن در چار چوب اتحادیه اروپا تکیه دارد.
مخالفان وی با این حال، تضاد عمده ای را میان این دو تفکر می بینند. چگونه می توان به اصل حاکمیت اعضای اتحادیه اروپا احترام گذاشت در حالی که بزرگترین ارمغان اتحادیه اروپا برای اعضایش اقتصاد آزاد، پول مشترک و از میان رفتن مرزهای جغرافیایی بوده است؟ این تضاد مهمترین انتقادی است که "مارین لوپن" بر "ماکرون" وارد می کند.
خصوصا آن که ماکرون به عنوان فردی شناخته می شود که دست پرورده نهادهای بزرگ مالی است. وی از 20 سالگی در بانک "روچیلد" شروع به کار کرد و تا به امروز که 39 سال دارد همواره در مسندهای مختلف از حمایت نهادهای مالی نظیر بانک جهانی و صندوق بین المللی پول برخوردار بوده است. با این حال ماکرون مدعی است که طرفدار "نیو-اتلانتیسم" (طرفداری و پیروی کورکورانه از امریکا چه در سیاست خارجی و چه در زمینه اقتصادی) به روش "سارکوزی" و "اولاند" نیست.
وی درباره جزییات اصول سیاست خارجی می گوید :"اروپا همه چیزست". ماکرون در میان 11 کاندید بیش از همه از اتحادیه اروپا طرفداری می کند. در صورت پیروزی وی در نظر دارد؛ بودجه واحد، پارلمان واحد، وزارت اقتصاد واحد برای اتحادیه اروپا تعریف کند. ماکرون تنها نامزد انتخابات است که حامی معاهده تجارت آزاد CETA میان کانادا و اتحادیه اروپاست.
محورهای اصلی سیاست خارجی ماکرون
سیاست خارجی ماکرون حول چهار محور مهم می چرخد که عبارتند از: "قدرت ملی"، "معاهدات اروپایی" که ضامن حمایت متقابل اعضا از یکدیگر باشد، عضویت در "ناتو" و در "سازمان ملل."
- مستعمرات سابق فرانسه
ماکرون تاکنون روابط بسیار حساس کشورش را با الجزایر مستعمره سابق فرانسه بطور غیر مستقیم مطرح کرده است. ماکرون فرانسه را "قدرت انسان گرا و بشر دوست" می نامد و معتقد است که دیپلماسی فرانسه باید بر آفریقای جنوبی منطقه صحرا، منطق ساحل، مغرب، کشورهای بحران زده فراکفون قاره آفریقا متمرکز شود". گرچه ماکرون همواره سعی کرده است در خصوص تاریخ روابط کشورش با آفریقا از کلمات فاقد بار معنایی خاص و خنثی استفاده کند اما در یکی از سخنرانی های انتخاباتی خود در ماه فوریه در پایتخت الجزایر از عباراتی استفاده کرد که عکس العمل شدید حزب راست و راست افراطی را بدنبال داشت. ماکرون گفت: "استعمار فرانسه در الجزایر جنایت علیه بشریت بوده است". از زمان استقلال الجزایر در 5 ژوییه 1962 تاکنون هیچ یک از دولت های فرانسه حاضر به عذر خواهی از مردم الجزایر بخاطر جنایات انجام شده در دوران استعمار این کشور نشده اند و همین امر اهمیت سخنان ماکرون را صد چندان می کند. با این حال ناظران معتقدند که این اظهار نظر بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته و برای جلب آرای فرانسویان الجزایری تبار بوده است. با این حال در نوامبر 2016 ماکرون اعلام کرد؛ پدیده استعمار در عین تمدن زایی؛ وحشی گری را نیز در بطن خود همراه داشته است". ماکرون اما پس از بازگشت به فرانسه در چرخشی مجددا از استعمار به عنوان "جنایت علیه بشریت " یاد کرد.
- ناتو
ماکرون معتقدست؛ فرانسه نباید از بخش فرماندهی جمعی این سازمان که زمان سارکوزی به آن ملحق شد، خارج شود. و باید در عملیات های نظامی ناتو مداخله مستقیم داشته باشد. بر همین اساس فرانسه در سال 2011 به لیبی حمله کرد. در صورت حمله مشترک اعضا به سوریه، فرانسه قادر خواهد بود دخالت مستقیم داشته باشد. با این حال ماکرون برای زدودن خاطره حمله نظامی فرانسه به لیبی از اذهان عمومی می گوید؛ مراقب خواهد بود که " عملیات ناتو خارج از حیطه جغرافیایی آن صورت نپذیرد. البته وی توضیح دقیقی از گستره این حیطه جغرافیایی نمی دهد. با این حال اگر منافع فرانسه به هر شکلی اقتضا کند به اعتقاد ماکرون ناتو می تواند خارج از حیطه جغرافیایی خود وارد عمل شود.
- امریکا و اتحادیه اروپا
در شرایطی که جهان شاهد بازگشت به نوع جدیدی از جنگ سرد است، ماکرون به گونه ای ریاکارانه اردوگاه خود را انتخاب کرده است. گرچه وی در برنامه انتخاباتی خود گفته است: "ریاست جمهوری دونالد ترامپ هموطنان ما را نگران می کند". اما معترف است که "نزدیکی ما با ایالات متحده و متحدمان شانس بزرگی برای ماست." با این حال ماکرون می گوید که چشم انداز کمرنگ شدن نقش آمریکا و چالش های امنیتی روز افزون که اروپا با آن مواجه است، فرانسه را بر آن می دارد تا در راستای تجهیز اروپا به یک "سیاست خارجی و دفاعی مستقل" بکوشد. با این حال چنین سیاست خارجی و دفاعی مستقل به اعتقاد ماکرون نه در چهار چوپ اروپای 27 عضوی بلکه در سایه همکاری با برخی از اعضای اتحادیه اروپا که حامی چنین دیدگاهی هستند انجام پذیر است. ماکرون می گوید: "من خواهان یک نیروی دفاعی اروپایی هستم بر پایه همکاری نزدیک بین فرانسه و المان."
امانوئل ماکرون در گفتگو با رسانه های خارجی اظهار داشت: "من طرفدار اتحادیه اروپا هستم و همواره در مبارزات انتخاباتی از سیاست های اتحادیه اروپا دفاع کرده ام. زیرا معتقدم که حضور در اتحادیه اروپا برای مردم فرانسه و جایگاه این کشور در روند جهانی شدن مهم است. اما همزمان معتقدم که باید به صدای مردم مان گوش دهیم و به این حقیقت توجه کنیم که آنها به شدت خشمگین هستند و اتحادیه اروپا نمی تواند به عملکرد کنونی خود ادامه دهد. به همین دلیل پس از آغاز وظایفم به عنوان رئیس جمهور اقدام برای انجام اصلاحات عمیق در این اتحادیه را آغاز خواهم کرد." ماکرون افزود: "اجازه دادن به اتحادیه اروپا برای ادامه به اقدامات کنونی اش «خیانت» محسوب می‌شود و به همین دلیل قصد چنین کاری را ندارم؛ در غیر این صورت فرانسه یا با فرگزیت مواجه خواهد شد."
- روسیه
ماکرون مخالف سر سخت روسیه است و به صراحت هرگونه نزدیکی با مسکو را رد می کند. به اعتقاد وی روسیهِ ولادیمیر پوتین، سیاست خارجی خطرناکی را در پیش گرفته که در زیر پاگذاردن حقوق بین الملل تردیدی به خود راه نمی دهد." گرچه از نگاه وی توافق میان روسیه و اروپا نتیجه یک روند طبیعی است اما در مورد اوکراین، ماکرون حامی تحریم ها علیه روسیه است و بر این باور است که این تحریم ها تا زمانی که توافق نامه های مینسک که در سپتامبر 2014 به منظور اجرای آتش بس امضا شد، اجرا نشوند باید به قوت خود باقی بمانند. البته برداشته شدن این تحریم ها در صورت تغییر شرایط در اوکراین کاملا متصور است. ماکرون معتقد است که؛ با این حال گفتگو میان روسیه و ناتو نباید کنار گذاشته شود.
- شورای امنیت سازمان ملل
ماکرون یادآور می شود که پس از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، فرانسه تنها عضو اتحادیه اروپاست که در شورای امنیت دارای حق وتوست. او قصد دارد از این حق وتو به منظور" یک اهرم در راستای تامین منافع و تحکیم مواضع اتحادیه اروپا استفاده کند". ماکرون حامی افزایش تعداد اعضای دایم شورای امنیت است، شورایی که باید شامل "آلمان ژاپن هند برزیل و یک کشور آفریقایی هم باشد".
منطقه جنوب غرب آسیا
-ایران و عربستان سعودی
روابط فرانسه با ریاض با توجه به سیاست های رییس جمهوری های گذشته "سارکوزی" و "اولاند" که بسیار نزدیک به عربستان بوده، در مرکز توجهات است. ماکرون معتقد است: فرانسه باید در عین واحد هم با عربستان و هم با ایران گفتگو کند، بدون این که در رقابت نفوذی که میان این دو قدرت وجود دارد، دخالت کند". به حساب نیاوردن ایران یا مخالفت با سیاست های این کشور، اشتباهی است که باعث عدم تعادل در نقش فرانسه در صحنه بین المللی می شود. این اشتباه است که فرانسه بطور جانبدارانه از سیاست های عربستان دفاع کند، همانگونه که تاکنون کرده است". به اعتقاد وی؛ کشور فرانسه باید در قبال هر دو کشور سیاستی معتدل در پیش گرفته و با هر دو قدرت منطقه ای ایران و عربستان ضمن مطرح کردن شرایط خود، در گفتگو باشد."
ماکرون تاکید می کند فرانسه باید در پرونده اتمی و عدم اشاعه سلاح اتمی با ایران سختگیرانه عمل کند. اگر قرار باشد سیاست گشایش در قبال ایران دنبال شود شرط آن این است که این کشور به توافقنامه اتمی 2015 احترام بگذارد و در ایجاد ثبات در منطقه شرکت کند". البته به زعم وی منظور از ثبات در منطقه تامین امنیت رژیم صهیونیستی می باشد.
ماکرون از عربستان توقع دارد که سیاستی مسئولانه در پیش گرفته و به هیچ وجه با گروه هایی که خشونت و تروریسم را ترویج می کنند، همکاری نکند." در پاسخ به خبرنگاران که از او پرسیدند چرا فرانسه به عربستان مقادیر زیادی اسلحه می فروشد، ماکرون طفره رفته و پاسخ داد: "مقادیر سلاح های فروخته شده توسط فرانسه به عربستان آنقدر زیاد نبوده است." در حالی که طبق آمارهای رسمی عربستان و قطر خریداران اسلحه های فرانسوی هستند که به ترتیب بالغ بر 12 میلیارد و 8 میلیارد دلار قرارداد تسلیحاتی با فرانسه منعقد کرده اند. در منطقه جنوب غرب آسیا فرانسه همچنان در لبنان حضور قدرتمند خود را حفظ خواهد کرد چرا که لبنان تحت الحمایه تاریخی فرانسه است.
-سوریه
ماکرون بر این باور است در صورتی که دولت بشار اسد مسئول حمله شیمیایی به "خان شیخون" باشد باید به سوریه حمله نظامی شود. گرچه روز چهارشنبه وزیر امور خارجه فرانسه با استناد به گزارشات سرویس های مخفی فرانسه ادعا کرد که دولت سوریه مسئول حمله شیمیایی به خان شیخون است، با این حال ماکرون اعلام کرده حمله نظامی به سوریه باید با مجوز سازمان ملل انجام شود و می دانیم که روسیه در شورای امنیت از حق وتو بر خوردار است و می تواند هرگونه قطع نامه ای در این راستا را وتو کند. در این مورد خاص موضع ماکرون بسیار جالب است. او می گوید طرفدار "در چهار چوب قرار گرفتن حق وتو در پرونده هایی که ریسک جنایت در ابعاد گسترده وجود دارد". به بیان دیگر او طرفدار محدود کردن حق وتو روسیه و چین است. اما سوال مهمی وجود دارد که سیاست ماکرون در مورد سوریه چه تفاوتی با سیاست اولاند دارد؟ دیدگاه ماکرون در خصوص سوریه برخلاف نظر اولاند می باشد. از نظر وی به اصطلاح "جنایات گسترده دولت اسد" نباید به عنوان پایه ای برای تصمیم گیری های آتی در مورد اسد به شمار رود؛ چرا که هدف نخست مبارزه علیه داعش می باشد. وی می گوید: "نباید آمریکا و روسیه که در مورد سوریه اختلاف نظر عمیقی دارند به تنهایی در مورد سرنوشت این کشور تصمیم بگیرند." به زعم ماکرون، بشار اسد جنایتکار جنگی است اما بر این باور است که حذف اسد به عنوان یک پیش شرط برای مذاکره اشتباه بود. پیشنهاد ماکرون برای حل بحران سوریه، "گفتگوست. وی اظهار می دارد که گفتگو نباید تنها با "دولت علوی" انجام شود و باید شامل گروه های مخالف اسد هم باشد. در عین حال سیاست ماکرون در قبال سوریه بوضوح و روشنی لوپن نیست.
-رژیم صهیونیستی و فلسطین
با توجه به روابط ماکرون با بزرگترین نهاد های مالی دنیا که غالبا با رژیم صهیونیستی روابط نزدیکی دارند این بخش حایز اهمیت است. ماکرون بر این باور است که " امنیت اسراییل برای فرانسه یک اصل غیر قابل مذاکره است. همینطور قانونی بودن یک کشور فلسطینی. باید بدنبال ایجاد شرایط یک صلح عادلانه و مدت دار باشیم که به دو کشور اسراییل و فلسطین اجازه دهد در نهایت امنیت همزیستی مسالمت آمیز داشته باشند". اما ماکرون مخالف به رسمیت شناختن یک جانبه فلسطین است. روز 9 آوریل، ماکرون ضمن مصاحبه با رادیوی یهودیان فرانسه "رادیو ژی" مجددا اعلام کرد: "به رسمیت شناختن یک جانبه فلسطین بیهوده است." ماکرون مخالف بایکوت محصولات رژیم صهیونیستی و سرمایه گذاری شرکت های این رژیم است. در این خصوص در گفتگو با همین رادیو اظهار داشت: "درخواست بایکوت علیه اسراییل یهود ستیزانه است."
-ترکیه
در مورد ترکیه ماکرون سیاستی محتاطانه در پیش گرفته است. ماکرون می گوید: "آنچه در ترکیه در شرف وقوع است شرایط لازم برای ورود این کشور به اتحادیه اروپا را فراهم نمی آورد. چشم انداز مثبتی هم در این خصوص دیده نمی شود. با این حال درهای اروپا بر روی ترکیه بسته نخواهد شد."
پژوهش خبری صداوسیما// پژوهشگر: رحیم خجسته و لبخند نعمتیان