انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2017، به دلیل تحولات داخلی در این کشور، منطقه ای و بینالمللی، فرانسه را در مسیر دستخوش تغییرات مهم و جدیدی قرار داده است.
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2017، به دلیل تحولات داخلی در این کشور، منطقه ای و بینالمللی، فرانسه را در مسیر دستخوش تغییرات مهم و جدیدی قرار داده است. مشکلات اقتصادی، افزایش بیکاری، خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، رشد دیدگاههای ملیگرایی و راست افراطی در اروپا، مهاجران، افزایش اقدامات تروریستی در داخل فرانسه و... باعث شده است تا جناحها و احزاب سیاسی در یک فضای رقابتی تنگاتنگ از عملکرد دولت انتقاد کرده و برنامههای خود را به عنوان حل مشکلات کنونی کشور به مردم معرفی کنند. هجمه انتقادهای مخالفان دولت و کاهش محبوبیت وی باعث شد تا "فرانسوا اولاند" رئیسجمهور کنونی فرانسه، نتوانست مجددا نامزد انتخابات شود. او نخستین رئیس جمهور در قدرت در جمهوری پنجم فرانسه است که برای دوره دوم نامزد نشد. به اعتقاد کارشناسان، ناتوانی و ضعف عملکرد دولت فرانسه، زمینه را برای حضور احزاب و رقبای نوپا و قوی همچون "در حرکت" و "جبهه ملی" در عرصه رقابت انتخاباتی فراهم کند. با توجه به این که فرانسه نقش و جایگاه ویژه ای در نظام بین الملل ایفا می کند و یکی از کشورهای اصلی اتحادیه اروپا و نیز عضو شورای امنیت سازمان ملل است، بررسی و رصد انتخابات آتی این کشور از اهمیت ویژهای برخوردار است. در آستانۀ انتخابات خیلی مهم و سرنوشت ساز فرانسه، این نوشتار درصدد "بررسی نظام انتخاباتی فرانسه"، "احزاب سیاسی" و "معرفی نامزدهای ریاست جمهوری" این دوره می باشد.
نظام سیاسی فرانسه بعد از انقلاب 14 ژوئیه 1789، تاکنون پنج جمهوری متفاوت را تجربه کرده است. جمهوری اول در سال 1792 میلادی شکل گرفت. جمهوری های دوم تا چهارم به ترتیب در سالهای 1848، 1870و 1946 تاسیس شدند. از سال 1958 ، با روی کار آمدن مارشال دوگل، رهبر کاریزمای فرانسه، جمهوری پنجم با انجام تغییراتی مهم در قانون اساسی فرانسه و به خصوص دادن اختیارات و قدرت بیشتر به رئیس جمهور و کاهش قدرت پارلمان، به وجود آمد که این جمهوری تاکنون ادامه دارد.
طبق قانون اساسی فرانسه، رئیس جمهور نماد و سخنگوی فرانسه است و نظام سیاسی فرانسه نظامی ریاستی یا ریاست جمهوری است. رئیس جمهوری تنها رئیسی است که برگزیدة مستقیم مردم است. رئیس جمهور در فرانسه به عنوان نماینده بدون واسطه مردم، نماد هویت ملی است و در مقایسه با دیگر رؤسای دولت ها در اروپا از قدرت بسیاری برخوردار است.
مجلس در فرانسه دارای دو بخش است. مجمع ملی و سنا. مجمع ملی دارای 577 عضو دارد که برای یک دوره 5 ساله توسط مردم انتخاب می شوند. مجلس سنا دارای 321 عضو است که 304 نفر از آنها برای یک دوره 6 ساله توسط یک شورای انتخاباتی شامل نمایندگان منتخب هر بخش انتخاب می شوند. در فرانسه همچنین تعداد متنوعی از انتخابات محلی برگزار می شود. این انتخابات شامل انتخاب برخی مشاغل غیر سیاسی همچون نهادهای حافظ حقوق کار است که توسط کارگران و کارمندان انتخاب می شوند.
فرانسه دارای ساختار سیاسی و حزبی دست راستی یا دست چپی بنا بر مفهوم سنتی است. هر دو طیف راست و چپ به صورت میدان و کانونی برای فعالیت احزاب گوناگون در میدان حاضر هستند و در این راستا سایر احزاب موقعیت و تأثیرگذاری خودشان را به خصوص در زمان حساس انتخابات در ارتباط با این دو قطب اصلی تنظیم می کنند. نظام حزبی در فرانسه از سابقه طولانی برخوردار است. فرانسه دارای یک نظام دو حزبی کامل نیست بلکه دارای نظامی است که تعداد زیادی احزاب سیاسی در آن فعالیت می کنند، ولی تنها دو حزب می تواند اکثریت پست های مهم را کسب کند.
فرانسه یکی از دموکراسی هایی است که بر مبنای نمایندگی تاسیس شده است. مقام های دولتی در این کشور در شاخههای اجرایی و قانونگذاری به صورت مستقیم و غیر مستقیم توسط شهروندان فرانسوی انتخاب می شوند یا توسط مقامهای منتخب منصوب می شوند. در فرانسه علاوه بر انتخابات از رفراندوم نیز استفاده می شود که به نوعی مشورت با شهروندان درباره مسائل خاص به صورت مستقیم است. رفراندوم در این کشور به ویژه در زمانی که قرار است متممی به قانون اساسی اضافه شود از اهمیت بیشتری برخوردار می شود. انتخابات در سطح ملی شامل انتخاب رئیس جمهور و قانونگذاران است.
شیوة انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات مجلس ملی فرانسه یک نظام اکثریتی دو مرحله ای است. این شیوة انتخاباتی موجب شده نظام چند حزبی و دو قطبی در فرانسه نهادینه شود. اگرچه این نظام انتخاباتی به زیان احزاب کوچک و متوسط به ویژه حزب دست راستی و دست چپی افراطی است ولی به سنتی فرانسوی تبدیل شده که بیشتر احزاب و گروههای سیاسی بزرگ خواستارش می باشند. نظام انتخاباتی فرانسه اگرچه به اندازة نظام تناسبی عادلانه نیست ولی موجب کارآیی و پایداری نظام سیاسی در جمهوری پنجم شده است. این نظام علاوه بر این که بر آرایش نیروهای سیاسی اثرگذار است، رفتار رأی دهندگان و احزاب سیاسی را نیز تحت تأثیر قرار داده است.
پژوهش خبری صدا وسیما//پژوهشگر: رحیم خجسته