درپی انتخاب سرمربی تیم ملی؛
والیبال ایران روی لبه تیغ
گزینه های روی میز داورزنی که حالا به عنوان مرد دوم ورزش مسئولیت دارد هر دو از منطقه اروپای شرقی اند و انتخاب میان آنان کاریست سخت!
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صداوسیما؛ گزینه دوم هدایت تیم ملی والیبال ایران هم دیروز وارد تهران شد و قرار است با مسئولان فدراسیون جلساتی برگزار کند.
حال که سریال "انتخاب سکاندار برای بلندقامتان"به قسمت های پایانی خود رسیده است باید برخی نکات گوشزد شود.
والیبال ایران هم اکنون در وضع سختی به مثابه لبه تیغ قرار دارد اگر برای آن تصمیم های درست گرفته نشود روبه زوال خواهد رفت اما در صورتی که مسئولان بتوانند فردی توانمند مطابق نیاز این روزها را جذب کنند قطار والیبال ، روی ریل رشد با سرعتی بالاتر حرکتش را ادامه خواهد داد.
گزینه نخست استویچف؛ فردی مقتدر با دیسیپلینی حرفه ای. اخم هایش در مقابل برخی سالارهای والیبال ایران موثر است اما کار کردن با وی شرایط خاص خود را می خواهد.
رادوستین پیش از بازگشت به بلغارستان اظهاراتی کرد، وی مانند سیاسیون صحبت کرده بود و به همین علت نمی توان با استناد به آن نتیجه تصمیماتش را پیش بینی کرد.
استویچف ایراداتی مانند تجمع ملی پوشان در 2 تیم لیگ برتری، پایین بودن سطح فنی مسابقات باشگاهی، نبود وسایل بدنسازی حرفه ای برای بازیکنان و... را به والیبال ایران وارد کرده بود که باید آن را به جان دل خرید و گوش داد.
وی گفته بود؛ رفع مشکلات موجود دست کم 2 سال زمان می خواهد پس برای والیبالی که می خواهد در کمتر از چهار سال آینده در توکیو جایگاه خوبی را به دست آورد رسیدگی به این موضوع کار سختی است.
برداشتمان از صحبت های استویچف این است که وی تیمی آماده می خواهد چرا که علم کار با بازیکنانی را دارد که در عرصه جهانی حرف اول را می زنند.
اینکه گفته بود در هر رویداد برای کسب مدال می جنگد به معنای آن است که این گزینه بلغاری مدیریت ستاره ها را برای رسیدن به اهدافی که در سر می پروراند خوب می داند و اگر به جای اسلوبودان کواچ به ایران می آمد در آن پروسه زمانی می توانست والیبال ما را به اهداف بلندمدت و کوتاه مدتش برساند و چه بسا شاید می توانستیم در المپیک هم مقام آور شویم، اما افسوس...
استویچف رفت اما بعید است که در شرایط کنونی والیبال ایران وی قبول کند که سکان هدایت تیم ملی بزرگسالان را در دست بگیرد حتی اگر یک درصد هم این اتفاق بیفتد احتمال موفقیتش کم است چرا که وی بازیکن ساز نیست و کارش درخشان تر کردن ستاره هاست!
کولاکویچ دومین گزینه والیبالی ها برای سکانداری تیم ملی است وی از دیاری می آید که این روزها صادرات مربی یکی از منابع درآمدش شده است و در دنیای حرفه ای ورزش شهرتی جهانی پیدا کرده است.
ورزش اروپای شرقی از ویژگی های خاصی در مربیگری برخوردار است و به نوعی آنها بازیکن ساز هستند.
والیبال ایران خاطرات خوبی از مربیان این منطقه از جمله زمان حضور ست کویچ دارد شاید برخی یوتسا را جزو مربیان بداخلاق می شناسند اما نسلی که ولاسکو با آن به قله های جهانی نزدیک شد و توانست در میان بزرگان جهان قدعلم کند دست پرورده همین مربی بداخلاق بود.
کولاکویچ جزو آن دسته از مربیانی است که با همه رده های سنی کار کرده است و می تواند بازیکنان مستعد در هر پستی را شناسایی و از توانایی آنها به خوبی استفاده کند.
وی در سال های 2006 تا 2014 سرمربی تیم ملی والیبال مردان صربستان بود. و توانست عنوان چهارمی مسابقات والیبال قهرمانی مردان جهان در سال 2006 را به دست آورد.
شاید باورش سخت باشد اما نسلی که توانست نخستین بار سهمیه المپیک را برای ایران به دست آورد دورانش رو به اتمام است و والیبال نیاز به پوست اندازی دارد.
پوست اندازی یعنی بازیکنانی پا به میدان بگذارند که می توانند در سال های آینده همانند یک ستاره برای والیبال کشورمان در عرصه های مختلف بدرخشند.
امید می رود که در این پروسه حساس فدراسیون بتواند انتخابی صحیح و مطابق نیاز والیبال ایران زمین داشته باشد و این سریال با پایانی خوش به اتمام رسد.
انسیه ورزنده