برچسب ها : رو به فراموشی

لحاف دوزی به عنوان یک هنر قدیمی ایرانی با توسعه صنعت نساجی رو به فراموشی است و مدت هاست که از صدای “بنگ بنگ” کمان لحاف دوزی در کوچه ها خبری نیست. با توسعه ماشین های نساجی تولید پتو، لحاف و تشک ها و بالشت های صنعتی رفته رفته از رونق لحاف دوزی دستی کاسته شده است و این هنر قدم در سراشیبی سقوط و فراموشی گذاشته است و امروز بسیاری از مغازه های لحاف دوزی بسته شده اند و یا تغییر شغل داده اند.

چلنگری هنر شکل‌دادن به فلز است که روزگاری نه چندان دور، رونق قابل توجهی داشت اما این روزها مورد بی مهری قرار گرفته و کمتر کسی با آن آشنا است. چلنگری یعنی آهنگری سبک و محلی که در آن اشیاء سبک‌وزنی مانند میخ‌طویله، میخ سرکج، انبر، سیخ، سه‌پایه‌ی آهنی، زنجیر و سیخانک، قلم، سنبه، منقل آهنی، درفش، جوالدوز و… ساخته می شود. این هنر که قدمتی تاریخی در گیلان دارد ، سازه ها و تولیدات کارگاه چلنگری وسایل کشاورزی سنتی برای مزارعی است که به علت کوچک بودن زمین ها نمی توانند از ماشین آلات بزرگ استفاده کنند .

آقا سید حسین اهل کیاسر مازندران در آستانه صد سالگی هنوز صدای چکش های نقش آفرینش بر ظروف مسی به گوش می رسد و دستان پینه بسته اش تلاش می کند این هنر دیرینه ایران زمین به فراموشی سپرده نشود.