«اوراسیا ریویو»:
شبکه اجتماعی «ایکس» چرا در پاکستان ممنوع شد؟

شبکه اجتماعی «ایکس» چرا در پاکستان ممنوع شد؟***


به گزارش خبرگزاری صداوسیما به نقل از اوراسیا ریویو، در عصری که ارتباطات دیجیتال به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره تبدیل شده، تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر نوع زندگی مردم غیرقابل انکار است.
 
رسانه‌های اجتماعی شیوه ارتباط، اشتراک‌گذاری اطلاعات و مشارکت در گفتمان عمومی را متحول کرده‌اند.
 
در پاکستان هم مانند بسیاری از کشورها، سکو‌هایی مانند فیس‌بوک، توییتر (که اکنون به نام X شناخته می‌شود) و اینستاگرام به ابزار‌های ضروری برای فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی و بیان نظرات شخصی تبدیل شده‌اند. 
 
با این حال، قدرت و فراگیری بسیار زیاد این رسانه‌ها، خطرات قابل توجهی را نیز به‌ویژه برای امنیت ملی به همراه دارد. این مرز ظریف بین بهره‌برداری از مزایای شبکه‌های اجتماعی و کاهش تهدیدات آن در مرکز توجه دولت پاکستان برای ممنوعیت X قرار گرفته است. 
 
این شبکه اجتماعی در پاکستان ابزاری برای مشارکت سیاسی و فعالیت اجتماعی است و نقش بسزایی در حمایت از احزاب سیاسی، سازماندهی فعالیت‌های مدنی و افزایش آگاهی از مسائل مختلف اجتماعی داشته است.
 
توانایی X برای ایجاد ارتباط بین مردم در سراسر کشور و جهان، گواهی بر ظرفیت آن به عنوان یک شبکه اجتماعی مهم است. با این حال، همین اتصال و دسترسی می‌تواند برای اهداف پلید، مورد سوء استفاده قرار گیرد. 
 
تصمیم ممنوعیت X در پاکستان به سادگی گرفته نشد. یکی از نگرانی‌های اصلی که منجر به ممنوعیت این شبکه اجتماعی شد، استفاده از آن توسط برخی جریان‌ها برای دستکاری در مسائل سیاسی و بی‌ثبات کردن این کشور بود.
 
شبکه‌های اجتماعی به دلیل ماهیت خود، مستعد سوء استفاده هستند. انتشار اطلاعات نادرست، سخنان نفرت‌انگیز و تبلیغات می‌تواند عواقبی در دنیای واقعی داشته باشد و بر افکار عمومی تأثیر منفی بگذارد.
 
در پاکستان، موارد متعددی وجود داشته که از رسانه‌های اجتماعی برای انتشار اطلاعات نادرست، ایجاد وحشت و تشدید تنش‌های سیاسی استفاده شده است و تصمیم دولت برای ممنوعیت X به دلیل نیاز به مهار این تهدید‌ها و حفاظت از امنیت ملی بود.
 
در حالی که هدف ممنوعیت X رفع این نگرانی‌های امنیتی است، اما سؤالات مهمی هم درباره آزادی بیان و نقش رسانه‌های اجتماعی در یک جامعه مردم‌سالارانه ایجاد می‌کند.
 
رسانه‌های اجتماعی ابزار‌های قدرتمندی برای آزادی بیان هستند و به افراد اجازه می‌دهند نظرات خود را بیان کنند، اطلاعات را به اشتراک بگذارند و در بحث‌های عمومی شرکت کنند. ممنوعیت X بحثی را درباره محدودیت‌های این آزادی بیان و حجم مداخله دولت در تنظیم محتوای برخط به راه انداخته است.
 
منتقدانِ ممنوعیت X استدلال می‌کنند که چنین اقداماتی در راستای سرکوب مخالفان، تضعیف ارزش‌های مردم‌سالارانه و حقوق‌بشر انجام می‌شود.
 
به گفته صاحبنظران، چالش این تصمیم ایجاد تعادل بین تضمین امنیت ملی و حفظ اصول آزادی بیان است. به گفته آنان درک این نکته ضروری است که شبکه‌های اجتماعی اگرچه ذاتاً مضر نیستند، اما می‌توانند توسط افراد و جریاناتی برای دستیابی به اهداف مخرب دستکاری شوند.
 
انتشار اخبار جعلی، تقویت ایدئولوژی‌های افراطی و استفاده از رسانه‌های اجتماعی برای پویش‌های مبتنی بر اطلاعات نادرست، تهدید‌های جدی هستند که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت.
 
در عین حال، اقدامات بیش از حد محدودکننده هم می‌تواند نَفَس گفتمان سیاسی مشروع را بگیرد و حقوق فردی را نقض کند.
 
منتقدان خواستار رویکرد‌های دقیق‌تر و هدفمندتر برای تنظیم شبک‌های اجتماعی شده‌اند.
 
برخی منتقدان پیشنهاد کرده‌اند که دولت باید به‌جای ممنوعیت‌های عمومی که می‌تواند پیامد‌های گسترده و اغلب ناخواسته‌ای داشته باشد، بر افزایش سطح سواد دیجیتال، افزایش اقدامات امنیت سایبری و همکاری با شرکت‌های مالک شبکه‌های اجتماعی برای ایجاد مکانیسم‌های بهتر و کاهش محتوای مضر تمرکز کند.
 
علاوه بر این، تعامل دولت‌ها با جامعه مدنی، صنعت فناوری و سازمان‌های بین‌المللی برای توسعه راهبرد‌های جامعی که نگرانی‌های امنیتی را با نیاز به حفاظت از آزادی‌های اجتماعی متعادل می‌کند، بسیار مهم است.
 
ممنوعیت X در پاکستان یادآور ماهیت دولبه رسانه‌های اجتماعی است. این ممنوعیت در حالی که می‌تواند باعث تغییرات مثبت باشد، مضرات قابل توجهی نیز به همراه دارد که باید به دقت مدیریت شوند.
 
همانطور که تکنولوژی به تکامل خود ادامه می‌دهد، رویکرد‌های ما در قبال مقررات و حکمرانی نیز باید در حال تکامل باشد.
 
ایجاد محیطی که در آن بتوان از مزایای رسانه‌های اجتماعی و در عین حال با به حداقل‌رساندن آسیب‌های احتمالی این رسانه‌ها استفاده کرد، ضروری است.
 
استفاده از رسانه‌های اجتماعی بدون شک چیز خوبی است چرا که مردم را گرد هم می‌آورد، جریان آزاد اطلاعات را امکان‌پذیر می‌کند و به افراد قدرت می‌دهد تا صدای خود را به گوش دیگران برسانند. با این حال، شناخت و رسیدگی به چالش‌هایی که برای امنیت ملی ایجاد می‌کند هم به همان اندازه مهم است.
 
دولت پاکستان برای تصمیم‌گیری درباره ممنوعیت X بر نیاز به رویکردی متعادل که هم امنیت و هم آزادی را تضمین می‌کند، تأکید دارد.
 
همانطور که ما در این چشم‌انداز پیچیده حرکت می‌کنیم، گفتگو و همکاری مستمر بین همه ذی‌نفعان در یافتن راه‌حل‌هایی که ارزش‌های جامعه را حفظ و از آن در برابر آسیب محافظت می‌کند، بسیار مهم خواهد بود.