توانايي ايفاي تعهدات در شركت هاي بيمه، مهم ترين شاخص است

به گزارش  خبرگزاري صدا و سيما به نقل از روابط عمومي بيمه مركزي ، محمد ابراهيم امين رئيس شوراي عالي بيمه در بازديد از شركت بيمه پارسيان در جمع اعضاي هيئت مديره، مدير عامل و مديران اين شركت گفت: در دنيا شركت هاي مختلف را رتبه بندي مي کنند كه اين رتبه بندي بيشتر مبناي مالي دارد و البته به ساختار سازمان و فرآيند توجه مي شود اما اغلب اين رتبه بندي مبناي مالي دارد و در مورد شركت هاي بيمه يكي از مبنا ها اين است كه شركت بيمه چقدر تعهدات دارد و چقدرتوانايي ايفاي اين تعهدات را در هر زمان دارد؟.

وي افزود :  اين از نگاه ناظران بيروني مي تواند بسيار مهم باشد  اما تمام موضوع اين نيست و يك شركت بيمه با ذينفعان متعددي روبروست؛ از سهامداران گرفته تا كاركنان كه در اينجا كاركنان نقش سرمايه اصلي شركت را دارند و طبيعي است كه اگر نيروي انساني صرفنظر از انگيزه هاي مادي انگيزه هاي معنوي بالايي نداشته باشد هر چه سرمايه بالايي در شركت بيمه بياوريد و هرچه بيمه نامه بيشتري صادر شود ، معلوم نيست سرنوشت اين تعهدات به كجا مي رسد، پس كاركنان شركت نقش بسيار موثري دارند.  

امين گفت : پس بايد از ديد كاركنان هم وضيعت شركت را بدانيم كه چگونه است و همچنين از ديد مشتريان؛ چرا كه  مشتريان شركت را از لحاظ ايفاي تعهدات، نوآوري، خلاقيت، نحوه رسيدگي به خسارت ها، حفظ حرمت انسانها قضاوت مي کنند و اينكه يك شركت بيمه در صدور چقدر مشورت و اطلاعات ميدهد، چقدر در پرداخت خسارت منصفانه، محترمانه و عادلانه برخورد مي کند و سپس از چشم نهاد ناظر نيز بايد بدانيم شركت بيمه در چه وضعي است. 

رئيس بيمه مركزي اظهار داشت :  از هر دريچه اي نگاه كنيم معيارهايي وجود دارد و مديران ارشد يك شركت بيمه اگر اين معيارها را در نظر نگيرند و خودشان را از چشم بيروني ها نبينند و معيارهايي که بيروني ها با آن شركت را قضاوت مي کنند به خوبي نشناسند و به آن حساس نباشند ممكن است در درونِ مسايل جزيي غرق شوند و فكر كنند خيلي هم خوب عمل مي شود.

وي تصريح كرد :  در بازار رقابتي اين مسايل اهميت بيشتري پيدا مي کند و در جايي که 

30 شركت بيمه با نام و عنوان هاي مختلف وجود دارد چگونه مي توان با اطمينان شركت يا شركت هايي خاص را به بيمه گذاران توصيه كرد، پس بايد معيارهايي روشن وجود داشته باشد. ذينفعان ديگر شركت هاي بيمه ،  نمايندگان بيمه هستند كه مستقيم با مردم روبرو هستند و نمايندگان از خود مي پرسند شركت من چه ويژگي هايي دارد كه بايد به آن اشاره كنم و تمايز را نسبت به رقبا نشان دهم و چون معيارها زياد شناسايي، اطلاع رساني و مانور نشده و مدنظر قرار نگرفته  ،نشان دادن اين تمايز كار سختي است. پس آن ويژگي هايي که اصالت دارند و بايد به آنها رسيد تا مردم، جامعه، مسئولين و رسانه ها بر اساس آنها قضاوت كنند، چيست؟ در كشورهاي خارجي به آن معيارها ، برند سازي مي گوييم اما چون رقابت به معناي واقعي جاي نيفتاده است و رقابت ما بخصوص در صنعت بيمه بر اساس اصول و مبناي بازار رقابتي نيست آن برند سازي واقعي را نداريم. 

امين اظهار داشت : در بازار رقابتي بر روي کيفيتِ همراه با قيمت رقابت مي کنند. در بيمه كيفيت قابل اندازه گيري نيست و در زمان فروش تنها حُسن رفتار، دفتر و محل مناسب واحترام گذاشتن ممكن است به عنوان كيفيت تعبير شود اما در يك شركت بيمه،  كيفيت واقعي زماني نشان داده مي شود و قابل اندازه گيري است كه بيمه گذار با خسارت مواجه شود.  

در سال ممكن است يك ميليون بيمه نامه بفروشيد اما صد هزار فقره از آن به خسارت بخورد ولي آن تعداد بسيار زياد صدور نمي تواند به تنهايي کيفيت را نشان دهد، بلكه اين تعداد بسيار كم كه با خسارت مواجه شده اند نشان دهنده كيفيت است. 

رئيس بيمه مركزي گفت : اكنون بايد چه كنيم تا بتوانيم در اين بازار كيفيت خوب خود را نشان دهيم و نمايندگان ما براي فروش به چه نكات مثبتي از شركت، اشاره نمايند؟ به نظر من در يك شركت بيمه هيچ چيز مهم تر از اين نيست كه توانايي ايفاي تعهدات خود را به لحاظ مالي داشته باشد. 

ما اكنون در صنعت بيمه داريم بيمه عمر مي فروشيم و متاسفانه محاسبات دقيقي در اين زمينه صورت نمي گيرد و نمي دانيم در زمان بازپرداخت تعهدات اين بيمه نامه هاي عمر لطمه اي به شركت وارد مي شود يا خير؟ اين تعهدات را چگونه و چه كسي بايد بپردازد؟ اكنون بدرستي نمي دانيم كدام شركت مبناي محاسباتي درستي دارد؟ و جداولي که ارائه مي دهد تا چه حد هم براي مشتري منصفانه و عادلانه است و هم براي شركت و اين بحث دو وجه دارد و نبايد در آينده از سرمايه سهامداران خود تعهدات را پرداخت كند.

وي افزود : تجربه كرديم شركتي باتبليغ تخفيف آنچناني اقدام به جذب نماينده و فروش بيمه كرد و چون امتياز و چيزي براي عرضه به عنوان تمايز نداشت فقط بر اساس قيمت پايين و ارائه تخفيف آنچناني نمايندگان خود را ترغيب به فروش كرد و وضعيتي را بوجود آورد كه همه ما شاهد بوديم. 

امين گفت : اگر مديران شركت هم درك لازم را نداشته باشند كه بيمه فقط فروختن نيست و اداره كردن يك شركت بيمه يعني برقراري تعادل بين منابع و درآمدها و مصارف هم هنر مديران ارشد بيمه هاست يعني مدير فني که حق بيمه اي مي گيرد و اين حق بيمه جبران خسارت را نمي کند وي يك مدير فني نيست. 

حال در شرايطي که در اوضاع اقتصادي مناسبي نيستيم و شركت ها و بنگاه هاي اقتصادي مي خواهند فقط به بقا و پايداري فكر كنند، اين خطرناك است كه يك شركت فقط به بقا و پايداري خود فكر كند و فقط بفروشد. چنين شركتي چقدر ميتواند دوام بياورد؟ كافي است توقفي در فروش به وجود بيايد تا آن شركت بيمه از پا درآيد. 

ابراهيم امين افزود : در اين شرايط حساس اقتصادي که به نقدينگي نياز داريم اگر مديران بيمه ذهن خود را فقط به فروشِ بيشتر معطوف كنند بدون توجه به اينكه آيا اين حق بيمه براي پرداخت هزينه ها مكفي است و همچنين آيا اين حق بيمه وصول مي شود يا خير، با شكست مواجه خواهند شد.  

وي گفت :اكنون يكي از مشكلات صنعت بيمه، بدهي ايران خودرو به شركت هايي است كه با آن قرارداد دارد كه حدود 700 تا 800 ميليارد تومان است و اين رقم براي شركت هايي که سالانه 20 هزار ميليارد فروش دارند از يك مشتري و در يك رشته آن هم رشته اي که خسارتي بالاي صد در صد دارد، خطر بزرگي است؛ خسارت را كه نمي توان پرداخت نكرد چرا كه بد نام مي شود؛ شركت بيمه وقتي نقدينگي ندارد چه اتفاقي مي افتد؟ پس بهتراست اين گونه بيمه نامه را اصلاً نفروشيم تا اينكه بيمه نامه اي بفروشيم كه حق بيمه آن اقتصادي و فني نيست و يا وصول نمي شود و يا بخشي از آن وصول مي شود؛ ما هم اكنون اين مشكل را در صنعت بيمه داريم. 

رئيس بيمه مركزي مشكلات بزرگ صنعت بيمه را به اين شرح اعلام كرد : 

- نرخ شكني هايي که تبديل به دامپينگ شده اند (يعني زير هزينه هاي توليد)

- مطالباتي که وصول نمي شوند. اين مطالبات به عنوان دارايي در صورت هاي مالي شركت هاي بيمه مي آيد و از آن ماليات پرداخت مي شود، عوارض و سهم اتكايي داده مي شود، اما از آن طرف وصول نشده است و اگر اين مطالبات از دوره اي فراتر رود ديگر غير قابل وصول خواهد بود. دو سال پس از صدور حق بيمه نمي توان ديگر آن حق بيمه را وصول كرد و اين ريسك بزرگي است. 

 مديران ارشد بايد از كيان شركت محافظت كنند. ما تعهدات را نمي توانيم دقيق اندازه گيري کنيم و نمي توانيم دقيقاً بگوييم اگر خداي نكرده زلزله اي اتفاق بيفتد آيا شركت هاي بيمه سر به سلامت مي برند؟ اگر ما كه در صنعت بيمه مسوليت داريم تعهدات حساب شده اي را ايجاد ننماييم، براي آيندگان مشكل درست مي کنيم؛ البته گاهي در همه زمينه ها اين اتفاق مي افتد چه درحوزه انرژي،محيط زيست، آب و ... و ما ثروت و سرمايه خود را مي خوريم و در صنعت بيمه نيز به اندازه مصرف روزانه حق بيمه مي گيريم و به فكر آيندة اين كار نيستيم در شركت بيمه هم اگر به فكر آينده و حوادث غير مترقبه نباشيم و به اندازه كافي ذخاير نگيريم چه اتفاق ناگواري براي صنعت بيمه خواهد افتاد. 

اكنون در بيمه مركزي در حال محاسبه دقيق ذخاير بر اساس روشهايي خاص هستيم تا وضعيت ذخاير شخص ثالث مشخص شود. 

برآوردهاي اوليه نشانگر حجم بالاي کسري ذخاير شخص ثالث است. ما بر اساس underwritting به اين آمار رسيده ايم؛ يعني بيمه نامه هاي صادره از 5 سال پيش تاكنون  چقدر بابت آنها خسارت پرداخته شده و چقدر ذخيره گرفته شده است؛ پس اين محاسبات خيلي جاي شك و شبه ندارد. 

 سوال دوم كساني که اين وضعيت را ايجاد كرده اند، آيا آگاهانه بوده يا ناآگاهانه؟ وقتي حق بيمه اي گرفته مي شود بخشي براي خسارت همان سال، ذخيره سال آينده و هزينه هاي جاري را بايد پوشش دهد و اگر اين موارد رعايت نشود به اين كسري مي رسيم. 

* راه حل چيست؟

اقاي امين گفت : به عنوان بيمه مركزي بايد از هم اكنون فشار بياوريم تا شركت هاي بيمه ذخاير را به اندازه معقول در صورت هاي مالي سال 94 لحاظ كنند كه صنعت بيمه را با مشكل مواجه مي کند اما حداقل مي توانيم بخشي از اين ذخاير را جبران كنيم و اين سودهاي موهومي را كه گاهي در صورتهاي مالي شركت هاي بيمه شناسايي ميشود، نبايد اعلام كنيم.

وي افزود :  از ديد نهاد ناظر، شركتي که كسري ذخاير ندارد و به تعهدات خود به خوبي ميت واند عمل كند، شركت خوبي است. از ديد مردم، رفتار و نظم و ترتيب و پرداخت خسارت و احترام مهم است و از ديد نماينده اين است كه شركت را مديران با صداقت و درستكار اداره كنند و شركت توانمند از مديريت توانمند برخوردار بوده و ضوابط و آيين نامه هاي خوبي دارد و نماينده بموقع خدمت مي گيرد و از نگاه مسئولين و رسانه ها كه نگاه آنها انعكاس نگاه مردم است و نظر مردم مهم است و اگر مردم معترض به شركتي نباشند و مرتب شكايت نكنند اين از ديد ايشان شركت معقولي است. 

رئيس بيمه مركزي اظهار داشت : پس از دريچه هاي مختلفي ميتوان به يك شركت بيمه نگاه كرد و ارزيابي کرد و ما بايد در يك شركت بيمه تصور كنيم كه از تمام اين دريچه ها به ما نگاه مي کنند مردم، مشتريان، كاركنان، نمايندگان و .... ايفاي تعهدات به حرف نيست و در عمل و در صورت هاي مالي بايد اثبات شود كه شركتي آيا توانايي کافي براي ايفاي تعهدات خود دارد يا خير؟