آزمایش بزرگترین چترنجات مافوق صوت ناسا

{$sepehr_old_video_84542}

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از خبرگزاری فرانسه از واشنگتن، فناوری استفاده شده از این نوع چترنجات در فرود فضاپیماها بر سطح کره مریخ کاربرد خواهد داشت.

ناسا اعلام کرد: «برای آزمایش این چترنجات مافوق صوت، یک بالن هلیومی، یک کپسول فضایی موسوم به بشقاب پرنده را که این چتر به آن متصل است از یک پایگاه نظامی در هاوایی به هوا فرستاده شد.»

آزمایش این چترنجات در سال جدید یک بار به علت نامساعد بودن شرایط جوی به تعویق افتاد.

 در نخستین آزمایش این پاراشوت در ژوئن 2014، چتر در هنگام فرود پاره شد.

دانشمندان می گویند، از آنجایی که اتمسفر کره مریخ چندان متراکم نیست، هر نوع چترنجاتی که قرار است برای کاستن از سرعت فضاپیمایی که می خواهد بر سطح این کره فرود آید، استفاده شود، باید بسیار محکم باشد.

ناسا از سال 1976 آزمایش روی این نوع فناوری را با ارسال دو روبات کاوشگر به کره مریخ طی یک ماموریت فضایی موسوم به «وایکینگ» آغاز کرد.
اما اینک که قرار است تا سال دو هزار و سی، فضاپیماهای سرنشین دار به مریخ اعزام شوند، ناسا در نظر دارد پاراشوت های نسل جدید را که در آنها از فناوری های بسیار پیشرفته استفاده شده است آزمایش کند.

چتر نجات جدید ناسا (ال دی اس دی LDSD که مخفف عبارات کاهش دهنده مافوق صوت در تراکم پایین است) که روز دوشنبه آزمایش شد، بزرگترین چترنجات از این نوع است که سی متر قطر دارد.

ناسا برای آزمایش این چترنجات، آن را به همراه کپسول فضایی با یک بالن بزرگ تا ارتفاع سی و هفت کیلومتری بر فراز اقیانوس آرام به بالا می فرستد سپس در آن ارتفاع، کپسول فضایی از بالن جدا شده و به کمک موشک های کمکی، تا ارتفاع پنجاه و پنج کیلومتری بالاتر می رود و به این ترتیب به سرعت مافوق صوت می رسد و زمانی که به سه ممیز هشت دهم برابر سرعت صوت یعنی 4651 کیلومتر در ساعت رسید، چترنجات به کار می افتد تا آن را آرام آرام بر سطح اقیانوس فرود آورد.