پخش زنده
امروز: -
همزمان با برگزاري دور دوم انتخابات رياست جمهوري افغانستان گاهشمار مهمترين تحولات اين کشور از زمان حمله اتحاد جماهير شوروي سابق که سر آغاز بيش از سه دهه مناقشه در اين کشور بود منتشر شد.
به گزارش واحد مرکزي خبر به نقل از خبرگزاري فرانسه ، اين گاهشمار به شرح زير است:
89-1979: اشغال افغانستان توسط نيروهاي شوروي
===============================
در دسامبر 1979، مسکو جبهه جنگ سرد را با اشغال اين کشور فقير، عقبافتاده و کوهستاني در حاشيه بخش جنوبي آسيا و خاورميانه تغيير مي دهد. مقاومت افغانها با حمايت غرب به ويژه آمريکا، ارتش سرخ را به ستوه مي آورد که در نهايت فوريه 1989 اين کشور را ترک مي کند.
96-1992 : زمان جنگهاي داخلي
================================
در سال 1992، سقوط دولت کمونيست نجيبالله آغازگر جنگ داخلي خونين بين جناحهاي افغان است که ظرف دو سال نزديک به 100 هزار کشته بر جا مي گذارد و بخشي از کابل، پايتخت، را ويران مي کند. از سال 1994 طالبان، شبهنظاميان اسلامگراي تندرو که پاکستان از آنها حمايت مي کند، در جنوب افغانستان شکل مي گيرند.
2001-1996: تحت حاکميت طالبان
================================
طالبان قدرت را در کابل به دست مي گيرند و رژيمي بر مبناي تفسير متعصبانه و سختگيرانه از قانون اسلام بنا مي کنند که به ويژه تحصيل و کار را براي زنان ممنوع و آنها را مجبور مي کند در خارج از خانه سر تا پاي خود را بپوشانند و موسيقي و تفريح حرام مي کند. رژيم طالبان به سرکردگي ملا عمر که سازمان ملل مجازاتهايي عليه آن در نظر مي گيرد، به القاعده نزديک مي شود و اسامه بن لادن سرکرده آن را در افغانستان اسکان مي دهد.
اواخر سال 2001: اشغال افغانستان توسط غرب
===============================
عملياتي به فرماندهي آمريکا در واکنش به حملات 11 سپتامبر القاعده به برجهاي دو قلوي تجارت جهاني در نيويورک در افغانستان آغاز مي شود. واشنگتن و متحدانش در ناتو طالبان را از قدرت کنار مي زنند، حامد کرزاي را به قدرت مي رسانند، ميلياردها دلار کمک براي بازسازي کشور ترزيق و تا 150 هزار سرباز را براي کمک به دولت افغانستان جهت تأمين امنيت خود در آنجا مستقر مي کنند. طالبان مخفي مي شوند يا به کشورهاي همسايه به ويژه پاکستان فرار مي کنند سپس حملاتي را بر ضد کابل و ناتو آغاز مي کنند.
2004: نخستين انتخابات رياست جمهوري با مراجعه به آراء عمومي
=======================================
اين انتخابات که ماه اکتبر برگزار شد، نخستين انتخابات رياست جمهوري تاريخ افغانستان است. حامد کرازي با کسب بيش از 55 درصد آرا به پيروزي مي رسد. اين انتخابات با مشارکت بالا (70 درصد رأي دهندگان) و خشونتهاي محدود همراه است. سال پس از آن انتخابات پارلماني و استاني برگزار مي شود.
2009: دومين انتخابات رياست جمهوري، انتخاب دوباره کرزاي
==========================================
انتخابات به انتخاب دوباره اما جنجال برانگيز کرازي در فضايي از تقلبهاي گسترده، مشارکت پايين (30 تا 33 درصد بنا بر اعلام سازمان ملل) و خشونت به ويژه از جانب طالبان برگزار مي شود. طالبان که دوباره قدرت گرفتهاند، درخواستهاي کرزاي را براي صلح رد مي کنند و انتخاباتي را که توسط غرب هدايت مي شود را محکوم مي کنند.
در دور نخست کرزاي 49.7 درصد آرا را کسب مي کند و رقيب او عبدالله عبدالله که در دوره اول وزير امور خارجه او بود 30.6 درصد آرا را به دست مي آورد و انتخابات به دور دوم کشيده مي شود. عبدالله عبدالله با محکوم کردن تقلب در انتخابات از دور دوم کنار مي کشد و زمينه را براي پيروزي رقيبش فراهم مي کند.
2014: سومين انتخابات رياست جمهوري، خروج ناتو
=================================
اين انتخابات براي جانشيني کرزاي که قانون اساسي نامزدي براي دور سوم پياپي را براي او ممنوع کرده است، نخستين انتقال دموکراتيک کشور به شمار مي رود. اين انتخاباتي در فضايي پرتنش برگزار مي شود. حملات طالبان چند ماه مانده به خروج نيروهاي ناتو ( تا پايان سال 2014) افزايش يافته است و نگرانيهايي را در مورد آينده کشور به وجود آورده است.
عبدالله عبدالله و اشرف غني احمدزي اقتصاددان سابق بانک جهاني در دور اول بيشترين آرا را کسب مي کنند و اما آرا هيچکدام به بالاي 50 درصد نمي رسد.