لرستان در سوگ امام عدل و عدالت

 به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان لرستان، بیست و یکم رمضان، روزی است که محراب مسجد کوفه دیگر قامت علی (ع) را به خود نخواهد دید. آن قامت خسته، دیگر به نماز نخواهد ایستاد و آن صدای ملکوتی، دیگر از محراب، ندای توحید سر نخواهد داد. امروز، عدالت با دستان خود، علی (ع) را به خاک می‌سپارد.

 

کوفه امروز ساکت است. نه از شلوغی بازار خبری هست و نه از هیاهوی کودکان. دل‌ها سنگین و چشم‌ها گریان است. کودکان یتیم، در بهت فرو رفته‌اند؛ دستان مهربانی که شب‌ها بر سرشان سایه می‌افکند، دیگر نیست. فریاد «یا علی» از هر خانه‌ای بلند است، اما پاسخی نمی‌آید.

 

علی (ع) رفت، با دلی زخمی از جهل، با قلبی خونین از بی‌وفایی. اما صدای مظلومیتش هنوز زنده است، در هر محرابی که بوی عشق می‌دهد، در هر دستی که برای دادخواهی بالا می‌رود، در هر قدمی که در مسیر حق برداشته می‌شود.

 

امروز، خاک نجف، میزبان پیکر پاکی است که حتی خاک هم از سنگینی غم او به خود می‌لرزد. گنبد طلایی‌اش، سال‌ها بعد بر فراز آرامگاهش درخشش خواهد گرفت، اما امروز، فقط اشک است و داغ، فقط بغض است و سکوت.

 

۲۱ رمضان، روزی است که زمان، قامت خمیده علی (ع) را به چشم دید و تاریخ، داغ فقدانش را بر دل گذاشت. او که جز به حق نیندیشید، جز برای عدل قدم برنداشت، امروز در خاک خفته است، اما یاد و نامش، تا ابد در جان عاشقان خدا خواهد ماند.

 

امروز، نه فقط یک روز از تقویم گذشته است؛ امروز، جهان انسانی، ستون استواری، چون علی (ع) را از دست داده است. با شهادت او، خورشید انگار بی‌فروغ‌تر طلوع کرد، و زمین باری سنگین‌تر از همیشه بر دوش کشید. مردی که در اوج خلافت، نان جو می‌خورد و زیر بار تجمل نرفت، امروز آرام گرفته، در خاک نجف، اما روح بلندش، هنوز بر فراز زمان ایستاده است.

 

لرستانی‌ها نیز همچو دیگر شیعیان در این روز در عزای شیر خدا حیدر کرار حضرت علی (ع) بر سر و سینه زدند.