ترامپ و اسرائیل، ائتلاف برای جنایت علیه بشریت

 

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما  از اسلام آباد روزنامه داون در مقاله ای به قلم ماهیر علی با عنوان : « ترامپ و اسرائیل- ائتلاف برای جنایت علیه بشریت » نوشت : یکی از افراطی‌ترین اعضای کابینه نئوفاشیستی نتانیاهو هفته گذشته از طرح جدیدی برای ایجاد «اداره مهاجرت» به منظور تسهیل اخراج فلسطینیان از نوار غزه خبر داد. بزالل اسموتریچ وزیر دارایی اسرائیل (رژیم صهیونیستی) پس از بازگشت از سفر به آمریکا اعلام کرد که طرحی برای مهاجرت اجباری فلسطینیان در حال شکل‌گیری است و این پروژه با همکاری دولت ترامپ پیش می‌رود.

 

در این مقاله آمده است : این طرح ممکن است از «دفتر مرکزی مهاجرت یهودیان» که در اواخر دهه ۱۹۳۰ توسط آلمان نازی تأسیس شد الهام گرفته شده باشد. این دفتر که مقر اصلی آن در برلین و شعبات کلیدی‌اش در وین پراگ و آمستردام قرار داشت با هدف اخراج گسترده یهودیان از مناطق تحت کنترل نازی‌ها راه‌اندازی شده بود اما شکست این طرح در نهایت به «راه‌حل نهایی» یعنی قتل عام یهودیان با روش‌های صنعتی منجر شد

 

از جمله افرادی که در این پروژه نازی‌ها نقش کلیدی داشتند می‌توان به هرمان گورینگ که پس از محکومیت به اعدام در دادگاه نورنبرگ در سال ۱۹۴۶ خودکشی کرد رینهارد هایدریش که در سال ۱۹۴۲ توسط مقاومت چک با حمایت بریتانیا ترور شد و آدولف آیشمن که توسط مأموران اسرائیلی دستگیر و در سال ۱۹۶۲ اعدام شد اشاره کرد.

 

هانا آرنت فیلسوف آلمانی-آمریکایی در پوشش دادگاه آیشمن برای نیویورک مفهوم مشهور «ابتذال شر» را مطرح کرد اما واکنش لئونارد کوهن شاعر خواننده و ترانه‌سرای کانادایی کمتر شناخته شده است. او پس از توصیف ظاهر کاملاً معمولی آیشمن این پرسش را مطرح کرد: «انتظار داشتید چه ببینید؟ چنگال؟ دندان‌های نیش بزرگ؟ بزاق سبز؟ جنون؟»

 

ترور هایدریش توسط نیروهای مقاومت چک به نابودی کامل روستای لیدیتسه در نزدیکی پراگ توسط نازی‌ها منجر شد آن‌هم بر مبنای اطلاعات نادرست. تنها شش سال بعد جنایتی مشابه در روستای فلسطینی دیر یاسین رخ داد. این تنها یکی از قتل‌عام‌های صورت‌گرفته در جریان نکبت نبود. حتی در روزهای پس از کشتار گسترده یهودیان در اروپا برخی از روشنفکران یهودی جرأت کردند تا به شباهت‌های میان تاکتیک‌های نازی‌ها و صهیونیست‌ها اشاره کنند اما اکنون ایدئولوژی «صهیونازیسم» به نیروی مسلط در حاکمیت اسرائیل (رژیم صهیونیستی) تبدیل شده است.

 

چه زمانی صهیونیست‌ها در دادگاهی همچون نورنبرگ محاکمه خواهند شد؟

 

این ایدئولوژی با رؤیاهای ترامپ برای تبدیل نوار غزه به یک پارک تفریحی درهم آمیخته است. او در شبکه اجتماعی خود Truth Social ویدیوی کوتاهی را بازنشر کرد که در واقع یک طنز انتقادی درباره خود او بود. با این حال به نظر می‌رسد که ترامپ این ایده را جدی گرفته بود اما پس از واکنش‌های منفی متحدانش به‌ویژه مصر و اردن تا حدی از آن عقب‌نشینی کرد.

 

اما سیاست خارجی ترامپ همچنان با تناقض‌های آشکار همراه است. از یک سو دولت او در دوحه به‌طور مستقیم با حماس مذاکره می‌کند و از سوی دیگر تهدید به نابودی کامل غزه می‌کند. در همین حال در داخل آمریکا محمود خلیل فارغ‌التحصیل دانشگاه کلمبیا که یکی از چهره‌های برجسته اعتراضات علیه نسل‌کشی فلسطینیان است بازداشت شده است. او به انجام «فعالیت‌هایی همسو با حماس» متهم شده و در معرض خطر اخراج از کشور قرار دارد مگر اینکه حکم موقت یک قاضی نیویورکی مانع این اقدام شود.

 

ترامپ این بازداشت را «اولین دستگیری از بسیاری دیگر» توصیف کرده و افزوده است «اگر از قتل عام مردان زنان و کودکان بی‌گناه حمایت کنید حضورتان در آمریکا غیرقابل قبول است.» اگر این معیار برای پذیرش در آمریکا باشد در آن صورت هیچ مقام اسرائیلی (رژیم صهیونیستی) نباید اجازه ورود به ایالات متحده را داشته باشد چرا که سیاست‌های این رژیم مبتنی بر تروریسم دولتی است. 

 

همچنین خود ترامپ کابینه‌اش و اکثر حامیانش نیز بر همین اساس نباید در آمریکا جایی داشته باشند. حتی آدام بوئلر مذاکره‌کننده آمریکایی که برخی از خواسته‌های حماس را «نسبتاً معقول» توصیف کرده ممکن است به دلیل این موضع‌گیری هدف سرکوب قرار گیرد.

 

در همین حال ایالات متحده به‌طور کامل از هرگونه انتقاد از جنایات اسرائیل (رژیم صهیونیستی) خودداری کرده است. نقض مکرر آتش‌بس در غزه و ادامه سیاست پاکسازی قومی در کرانه باختری حتی یک توبیخ نمادین از سوی واشنگتن را به همراه نداشته است. همزمان مستند برنده اسکار "No Other Land" که توسط تیمی از فیلم‌سازان فلسطینی و اسرائیلی ساخته شده در آمریکا عملاً سانسور شده و در پلتفرم‌های رایج منتشر نشده است.

 

این مستند که در مراسم اسکار مورد تشویق گسترده قرار گرفت از نظر اهمیت در کنار سخنرانی‌های مشهور و جنجالی تاریخ این مراسم قرار دارد همانند سخنان ونسا ردگریو در سال ۱۹۷۸ و مایکل مور در سال ۲۰۰۳ که هر دو به خاطر مواضع ضدجنگ و ضدصهیونیستی‌شان با واکنش‌های شدید مواجه شدند.

 

در سطح بین‌المللی طرح پیشنهادی کشورهای عربی برای بازسازی غزه با استقبال برخی کشورهای اروپایی روبه‌رو شده است اما آینده این طرح همچنان نامعلوم است. در همین حال موج سرکوب اعتراضات و تنگ‌تر شدن فضای آزادی بیان در آمریکا یادآور دوران مک‌کارتیسم است. شاید زمان آن رسیده باشد که حاکمان آمریکا پیش از سرکوب بیشتر اعتراضات مردمی نگاهی به متمم اول قانون اساسی کشور خود بیندازند که صراحتاً بر آزادی مذهب بیان مطبوعات و تجمعات صلح‌آمیز تأکید دارد.

 

تمامی این موارد نشان‌دهنده شکل‌گیری یک ائتلاف آشکار میان ترامپ و اسرائیل (رژیم صهیونیستی) برای ارتکاب جنایات علیه بشریت است ائتلافی که نه‌تنها صلح را از منطقه سلب کرده بلکه تهدیدی مستقیم علیه اصول بنیادین حقوق بشر و عدالت بین‌المللی محسوب می‌شود.