فداییان حجاب و عفاف در مازندران

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران. یکی از پلیدترین توطئه‌های دشمنان اسلام در تاریخ معاصر، توطئه کشف حجاب است. رضاخان که با طرح کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ و با حمایت و هدایت انگلیسی‌ها بر سر کار آمد در صدد اجرای تز اسلام‌زدائی و جایگزینی ارزش‌های لیبرالیستی در جامعه بود. از مهم‌ترین جلوه‌های این طرح، پدیده کشف حجاب بود. برای آماده ساختن زمینه کشف حجاب، مجلس در ششم دی‌ماه ۱۳۰۷ قانون متحدالشکل نمودن البسه را تصویب کرد که بر اساس آن، پوشیدن کت و شلوار و کراوات و کلاه فرنگی، برای مردان الزامی شد.

تلاش‌های رضاخان، باعث شد تا عده‌ای از زنان غرب‌زده، به‌ویژه زنان درباری و دولتمردان، به صورت بی‌حجاب یا بدحجاب، در مجامع و معابر عمومی ظاهر شوند و مردم نیز تحت تأثیر اختناق و ظلم رضاخانی، حساسیت لازم را از خود نشان ندادند.

گوهرشاد در خون

رضاشاه در آغاز اجرای برنامه‌های ضداسلامی خود، دستور داد درشکه چی‌های مشهد و رفتگران تهران کلاه شاپو (کلاه تمام لبه فرنگی) بر سر گذارند. اجرای این برنامه از ابتدای خرداد ۱۳۱۴، علاوه بر شایعات مربوط به کشف حجاب، در مشهد تلاطمی ایجاد کرد. سرانجام آیت الله قمی پس از مشورت با تعدادی از رجال و روحانیان، برای جلوگیری از کشف حجاب و استفاده از کلاه شاپو، در ۹ تیر ۱۳۱۴ به تهران سفر کرد.

محاصره محل اقامت ایشان در شهر ری از سوی حکومت، یکی از عوامل اصلی خشم و خروش مردم مشهد گردید و به کشتار بیرحمانه در مسجد گوهرشاد در ۲۱ تیرماه انجامید. آیت الله قمی مدتی پس از این کشتار، به عتبات عالیات تبعید شد و مأموران شهربانی درصدد دستگیری دوستداران ایشان از جمله شیخ محمدتقی بهلول برآمدند. شیخ محمدتقی بهلول برای پیگیری اوضاع و جویا شدن از احوال شیخ قمی به مشهد رفته بود که مأموران شهربانی، در پی مداخله زائران و خدام برای فراری دادن وی، او را در صحن کهنه زندانی کردند. ولی مردم در صحن جمع شدند و با حمله به مأموران، ایشان را آزاد کردند.

بهلول به مسجد گوهرشاد رفت و در آنجا به مبارزه خود ادامه داد. با اینکه شهربانی چندین بار وارد عمل شد و حکم متفرق شدن مردم را داد، نتیجه‌ای نگرفت تا اینکه به درخواست استاندار، فرمانده لشکر، مأموریت را به هنگ پیاده داد و آنها اطراف مسجد و حرم را محاصره کردند و تعداد زیادی از زوار (دو هزار نفر) را به قتل رساندند.

واقعه مسجد گوهر شاد که در ۲۱ تیر ماه ۱۳۱۴ به دستور رضا شاه پهلوی، در اعتراض به آنچه قانون ممنوعیت حجاب بود و به کشف حجاب زنان و تغییر پوشش مردان ایرانی می‌انجامید، به گفته شاهدان عینی حدود ۱۷۰۰ کشته داشت.

واقعه‌ای که تعدادی هم توانستند از آن جان سالم به در برند.

در این میان دو روحانی جوان اهل روستای متکازین بخش یانه سر شهرستان بهشهر نیز حضور داشتند که توانستند پس از آن جنایت هولناک، از مسجد گوهرشاد مشهد بگریزند و از مسیر سمنان به مازندران و روستای پدری خود بازگردند.

حجت الاسلام قاسم امینی روحانی جوانی بود که آن واقعه را به چشم دید و بعد از بازگشت به روستای متکازین نیز، به دستور رژیم شاهنشاهی دستگیر و به خدمت سربازی اعزام شد.

دیگر روحانی این روستا نیز میرتقی حسینی نصیری نام داشت که او نیز به مانند قاسم امینی خلع لباس شد و برای ادامه تحصیل اصول فقه به نجف اشرف رفت و بعد‌ها از محضر آیت ا.. کوهستانی بهره برد.

حجت الاسلام قاسم امینی زمانی که برای مداوا به تهران رفته بود به طرز مشکوکی به قتل رسید و در نقطه‌ای نامعلوم از روستای مسگرآباد ورامین به خاک سپرده شد.

آیت الله میرتقی حسینی نصیری نیز درسال ۱۳۷۳ پس از سال‌ها تدریس و مجاهدت برای انقلاب اسلامی فوت کرد و در گلزارشهدای شهرستان بهشهر به خاک سپرده شد.

دیوارگر از فعالیت‌های این دو روحانی فدایی حجاب و عفاف گزارشی تهیه کرد: