روایت سالروز عروج شهیده فراق پدر، در خرابه شام

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مازندران، ‌‌ روایت پنجم ماه صفر؛ماجرای شهادت دخترکی خردسال از کاروان کربلاست، قصه ای تنیده در غصه و فراق که باید نسل به نسل زمزمه شود زیرا رقیه (س)، رمزی از رازهای عاشوراست. 

شناسنامه شهیده شام؛

نام شریفش «رقیه»، «فاطمه» و «زینب» و پدرش حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و مادرش ام‌اسحاق است. فاطمه‏ صغیره، آخرین دختر امام حسین (ع) بود ، بهارش نرسیده به خزان طبیعت رفت. تاریخ از بهارش مفصل نمی گوید اما گفته؛ که سه یا چهار بار این فصل را تجربه کرد و خزانش در روز پنجم ماه صفر سال ۶۱ هجری قمری رسید.

همراهی حضرت رقیه با کاروان امام حسین علیه السلام در سفر؛

هنگامى که امام حسین (ع) از مدینه منوره هجرت کرد و به سوى مکه معظمه و از آن جا به کربلا روانه شد، این دختر چهارساله نیز بسان سایر فرزندان آن حضرت، در این سفر بزرگ حضور داشت و تمام رنج‏ها و سختى‏هاى ایام هجرت و دورى از وطن و ناملایمات زندگى را تحمل کرد.

حضرت رقیه (س) بعد از شهادت امام حسین (ع)، اهل بیت (ع) و اصحاب ایشان در صحرای کربلا، همراه با اسرا به کوفه و شام برده شد و در مسیر چهل منزل راه شهر شام، رنج‌های فراوان دید.

این طفل خردسال سه ساله یکی از مظلوم‌ترین شهدای واقعه کربلاست، یکی از اسرای واقعه کربلا که پس از شهادت امام حسین (ع) به همراه سایر اعضای خانواده اهل بیت علیهم السلام به اسارت درآمدند و ابتدا به کوفه و سپس به سرزمین شام برده شدند. در یکی از شب‌های اسارت، حضرت رقیه (س) در ویرانه‌های شام سراغ پدرش را می‌گرفت. در آن لحظه، صدای شیون اسرا به گوش یزید رسید و فرمان داد تا سر بریده آقااباعبدالله الحسین (ع) را به میان اسیران ببرند. دیدار رقیه با پیشانی شکسته پدر در خرابه، منظره‌ای غم‌انگیز و سوزناک بود و او پس از مشاهده این صحنه و فشار‌های روحی و جسمی و شرایط سخت اسارت،آن‌قدر ناله زد و گریست تا جان به جان آفرین تسلیم کرد و به ملکوت اعلا پیوست و بدن شریف آن حضرت شبانه دفن شد.

محل شهادت دردانه سیدالشهداء؛
محل شهادت حضرت رقیه (س) در خرابه‌های شام، دمشق امروزی است. هم‌ اکنون حرم حضرت رقیه (ع) که به نام مسجد السیدة رقیة نیز شناخته می‌شود، بر روی مزار رقیه بنت الحسین علیه‌السلام بنا شده و در نزدیکی مسجد اموی شهر دمشق بوده و به عنوان یکی از مراکز زیارتی مهم شیعیان به شمار می‌آید. مقبره مطهر ایشان تاکنون چندین بار مرمت شده و به عنوان یکی از نماد‌های مقاومت و مظلومیت خاندان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام شناخته می‌شود.

اعمال شب شهادت حضرت رقیه؛
در شب شهادت حضرت رقیه (سلام الله علیها)، شیعیان جهان به برگزاری مراسم عزاداری، قرائت زیارتنامه، و ذکر مصائب این طفل مظلوم می‌پردازند. خواندن دعا و زیارتنامه‌های مرتبط، انجام نذورات، و شرکت در مجالس عزاداری از جمله اعمالی است که در این شب انجام می‌شود تا یاد و خاطره حضرت رقیه (س) زنده نگه داشته شود.

کودکی که با گریه اش خواب را بر یزید حرام کرد؛

زنان خاندان نبوت در حالت اسیرى، حال مردانى که در کربلا شهید شده بودند، بر پسران خود و دختران ایشان پوشیده مى‏ داشتند و هر کودکى را وعده می دادند که پدر تو به فلان سفر رفته است بازمى ‏آید، تا ایشان را به خانه یزید آوردند. دخترکى بود چهارساله، شبى از خواب بیدار شد و گفت: پدر من حسین (ع) کجاست؟ این ساعت او را به خواب دیدم. سخت پریشان بود.

زنان و کودکان جمله در گریه افتادند و فغان از ایشان برخاست. یزید خفته بود، از خواب بیدار شد و حال تفحص کرد. خبر بردند که حال چنین است. آن لعین در حال گفت که بروند و سر پدر را بیاورند و در کنار او نهند.

پس آن سر مقدس را بیاوردند و در کنار آن دختر چهار ساله نهادند. پرسید این چیست؟ گفتند: سر پدر توست! آن دختر بترسید و فریاد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز  در فراق پدر جان باخت.

شهادت حضرت رقیه (س) نه تنها یادآور ظلم و ستم بر خاندان اهل بیت علیهم‌السلام است بلکه نمادی از مقاومت و پایداری و استقامت در برابر ظلم و بی‌عدالتی است و رقیه (س) پیام آوری برای تمام آنهایی که تاریخ را امروز در غزه تکرار می کنند و رقیه ها را بی آنکه بدانند به مسلخ عشق می برند؛ و چه خیال خامی که رقیه ها همیشه بر تارک تاریخ بهترین راویان حماسه و خونند...