بهگزارش
خبرگزاری صداوسیما مرکز بوشهر، مخازن راهبردی ذخیرهسازی نفت خام گوره در استان بوشهر با ظرفیت ۴ میلیون بشکه با حضور محمد مخبر، سرپرست ریاستجمهوری، جواد اوجی، وزیر نفت و جمعی دیگر از مسئولان بهصورت ارتباط زنده تصویری به بهرهبرداری رسید.
مخازن بتنی ذخیرهسازی نفت خام منطقه گوره در ۴۰ کیلومتری شمال بندر گناوه ساخته شده است و قابلیت ذخیرهسازی ۴ میلیون بشکهای انواع نفت خام را دارد.
نوع قرارداد اجرای این طرح، مهندسی، تدارکات، ساخت و نصب (EPC) است و برای ایجاد ظرفیت ۴ میلیون بشکهای ذخیرهسازی، درمجموع ۶ مخزن بتنی نیمهمدفون ساخته شده و این مخازن شامل ۴ مخزن ۵۰۰ هزار بشکهای و ۲ مخزن یکمیلیون بشکهای است.
عملیات ساخت این مخازن از سال ۱۳۷۹ آغاز شده بود، اما ساخت آن در سال ۱۳۹۶ متوقف شد که با روی کار آمدن دولت سیزدهم و اولویت تکمیل طرحهای نیمهتمام در این دولت، ساخت این مخازن در دستور کار قرار گرفت و از سال ۱۴۰۱ و در قراردادی ۱۸ماهه از سر گرفته شد.
مقدار سرمایهگذاری برای اجرای مخازن راهبردی گوره ۷ هزار میلیارد ریال و ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار یورو برآورد میشود.
این طرح یکی از طرحهای سنواتی شرکت ملی نفت ایران است که در سالهای گذشته بهصورت نیمهتمام رها شده بود. با شروع دولت سیزدهم و با رویکرد ارزشآفرینی و تکمیل طرحهای نیمهتمام، این طرح در اولویت هیئتمدیره شرکت ملی نفت ایران و شرکت مهندسی و توسعه نفت قرار گرفت و با تلاش شبانهروزی، در بازه زمانی کوتاه به مرحله راهاندازی و بهرهبرداری رسید.
اجرای طرحهای ذخیرهسازی نفت خام برای کشور موجب خنثیسازی و بیاثرسازی تحریمها میشود. به بیان دیگر، در شرایط تحریم که فروش نفت ایران کاهش یافته بود، برای جلوگیری از توقف تولید نفت بهویژه در میدانهای مشترک، کشور بهناچار کشتیهای نفتکش را به ازای ۵۲ هزار دلار در هر روز با هدف ذخیرهسازی نفت خام اجاره میکرد که با بهرهبرداری از این طرح راهبردی با ظرفیت ۴ میلیون بشکه، امکان صرفهجویی سالانه حدود ۳۸ میلیون دلار مهیا خواهد شد.
همچنین فاز نخست پتروشیمی هنگام با سرمایهگذاری ۳۲۸ میلیون دلاری با دستور محمد مخبر به بهرهبرداری رسید.
شرکت پتروشیمی هنگام سال ۱۳۸۶ در زمینی به مساحت ۲۵ هکتار در فاز ۲ منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی تأسیس شد و تا سال ۱۳۹۸ مالکیت حدود ۹۹.۳۱ درصد از سهام این شرکت را شرکت صنایع پتروشیمی خلیجفارس در اختیار داشت که در سال ۱۳۹۸ در مزایدهای این سهام به شرکت پتروشیمی نوری واگذار و در سال ۱۳۹۹ این اقدام عملی شد تا پیشرفت و تأمین مالی این طرح تسریع شود.
قرارداد ئیپیسی (EPC) طرح پتروشیمی هنگام با شرکت ایرانی طراحی و مهندسی صنایع پتروشیمی (پیدک) است و برای نخستین بار ریفورمر اولیه از سوی این شرکت طراحی و ساخته شده است.
همه کاتالیستهای موردنیاز از دو شرکت دانشبنیان ایرانی سرو و خوارزمی تأمین و برای تأمین تجهیزات از حداکثر توان شرکتهای داخلی استفاده شده است تا جایی که براساس قرارداد EPCC طرح باید ۳۴ میلیون یورو برابر با ۱۱درصد تجهیزات از تجهیزات داخلی استفاده میشد که ۸۵ میلیون یورو برابر با ۲۷.۵۰ درصد از تجهیزات ساخت داخل استفاده و ساخت داخل ۲.۵ برابر قرارداد اولیه شده است.
دسترسی به آبهای آزاد و اسکله اختصاصی صادراتی ازجمله مزایای طرح پتروشیمی هنگام است. خوراک مصرفی طرح گاز طبیعی است و گاز سوخت مورد نیاز طرح نیز از پتروشیمی دماوند تأمین خواهد شد.
ظرفیت تولید واحد آمونیاک شرکت پتروشیمی هنگام سالانه ۷۲۵ هزار تن تحت لیسانس هالدور تاپسو دانمارک و ظرفیت تولید اوره آن یکمیلیون و ۱۵۵ هزار تن تحت لیسانس سایپم ایتالیا و سرمایهگذاری کل طرح ۵۳۸ میلیون یورو است.
پتروشیمی هنگام در زمان بهرهبرداری کامل برای ۸۰۰ نفر بهصورت مستقیم و ۲ هزار نفر بهطور غیرمستقیم اشتغالزایی خواهد داشت که ۵۲ درصد از نیروهای جذبشده از افراد بومی منطقه خواهند بود.
پتروشیمی نوری با ۹۹.۳۱ درصد، شرکت پوپوک اندونزی با ۰.۶۳درصد و شرکت سرمایه گذاری پتروشیمی با ۰.۰۶درصد، سهامداران پتروشیمی هنگام هستند.