پخش زنده
امروز: -
در برنامه بالاتر مطرح شد؛
هرگونه معافیت مالیاتی باید توجیه کارشناسی داشته باشد
تهیه کننده و کارگردان سینما معتقد است؛ هنرمندان با توجه به نداشتن حمایت مالی در شرایط بیکاری و ازکارافتادگی باید از مالیات معاف شوند و این در حالیست که کارشناس اقتصادی می گوید: معافیت در کل سیستم مالیاتی باید حذف شود و همه اقشار جامعه، برای اینکه از منافع خدمات دولت منتفع می‌شوند باید هزینه بخشی از این خدمات را بپردازند.
- به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقایان یزدی زاده کارشناس اقتصادی به عنوان مخالف و علی اکبری تهیه کننده و کارگردان سینما به عنوان موافق درباره طرح معافیت‌های مالیاتی هنرمندان در برنامه بالاتر شبکه خبر دور میز مناظره نشستند.
مجری: رهبر انقلاب بر رقابت واقعی به عنوان یکی از ارکان انتخابات تاکید کردند. همچنین در تبیین این رقابت واقعی گفتند که میدان باید برای حضور گرایش‌های گوناگون سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در مسابقه بزرگ انتخابات باز باشد تا همه دیدگاه‌ها و نگاه‌ها در این میدان فعال باشند. صدا و سیما در همین راستا برای به تصویرکشیدن و تقویت این رقابت‌ها هم مناظره‌ای را برای آشنایی بیشتر شما مردم با دیدگاه‌های گرایش‌های مختلف برگزار کرده است هم این سوالات را از نامزد‌های انتخابات مجلس شورای اسلامی در ویدئو‌های انتخاباتی شان پرسیده است یکی از موضوعاتی درباره آن نگاه‌های مختلفی شکل گرفته بحث این است که هنرمندان معافیت مالیاتی داشته باشند یا نه که موافقان و مخالفان این موضوع باهم مناظره‌ای را در این برنامه خواهند داشت.
- گزارش:(نظرات دیگر موافقان و مخالفان موضوع مناظره امروز)
سوال: علت مخالفت شما با معافیت مالیاتی هنرمندان از کجا می‌آید؟
یزدی زاده: ببینید مالیات در دنیا یک سری وظایف را برعهده دارد یعنی وضع می‌شود به خاطر یک سری وظایفی یک تامین درآمد دولت است، دو حرکت به سمت عدالت است عدالت اجتماعی، سوم هدایت سرمایه‌ها به بخشی از زمینه‌هایی را که بیشتر مورد توجه است از سیاست کلی دولت. مالیات با ابزاری که در آن طراحی می‌شود از جمله نرخ‌های پایین‌تر نه آن چیزی که در کشورمان است تحت عنوان معافیت در یک سیستم مالیاتی پیشرفته شما معافیتی ندارید نرخ صفر هم می‌توانید داشته باشید برای کوتاه مدت ولی با ابزاری که وجود دارد باید این اهداف را دنبال کنیم هرگونه تخفیف مالیاتی که می‌خواهید بدهید باید توجیه داشته باشد که آیا شما به دنبال عدالتید به دنبال هدایت سرمایه‌ها به یک بخشید یا خیر، اگر نه بحث معافیت مطرح نیست بحث تخفیف مالیاتی مطرح نیست، یکی از معضلاتی که در کشورمان وجود دارد بحث معافیت مالیاتی است نه نرخ صرف من با معافیت یا با تخفیف مالیاتی برای حمایت از یک فعالیت خاصی که در جهت بقیه اهداف کشورمان تهیه شده مخالفت ندارم همه دنیا وجود دارد در خیلی از کشور‌های دنیا نرخ مالیات بر کشاورزی را صفر نمی‌گذارند پنج درصد می‌گذارند ده درصد می‌گذارند به مراتب پایین‌تر از فعالیت‌های دیگر چرا؟ یک به خاطر ضرورت بحث تامین امنیت غذایی دوم بحث گردش سرمایه در بخش کشاورزی بسیار کند است نسبت به بخش‌های دیگر نسبت به بخش بازرگانی نسبت به بخش صنعت با این دیدگاه نگاه می‌شود. - یزدی زاده: در بحث هنرمندان یا هر بخش دیگری که شما می‌خواهید نگاه کنید همه دنبال معافیتند یعنی مالیات اصلا اسمش پرداخت اجباری غیرجبرانی است بنابراین همه دوست دارند این پرداخت غیراجباری جبرانی را پرداخت نکنند ولی به جهت این که در حقیقت همه اقشار جامعه از منافع خدماتی که دولت دارد ارایه می‌دهد مستقیم یا غیرمستقیم منتفع می‌شوند باید بخشی از این خدمات را پرداخت کنند نمی‌توانم بگویم مثلا بخش هنرمندم بخش ایکسم بخش ایگرگم از امنیت در کشور استفاده نمی‌کند بنابراین مالیات ندهد نمی‌توانم بگویم که از فلان خدمات مثلا فرزندان شان از آموزش و پرورش استفاده نمی‌کنند پس مالیات ندهند.
یزدی زاده: یک معضل دیگری که درست می‌کند این بحث معافیت مالیاتی گسستگی است یعنی همه نظام مالیاتی هنرش به پیوستگی گردشی است که می‌تواند کنترل کند در یک جایی که معافیت می‌دهید گسستگی ایجاد می‌کنید بنابراین معافیت در کل سیستم مالیاتی باید حذف شود نرخ صفر را می‌توانیم اعمال کنیم، حمایت اگر لازم است در جهت چارچوب برنامه می‌توانیم با نرخ‌های پایین‌تر به صورت کوتاه مدت نه الی الابد آقا این پروژه قرار است سه سال اولش به یک جایی برسد در این سه سال به آن نرخ پایین‌تر می‌دهم بعدش نرخ بالاتر می‌دهم.
یزدی زاده: بنابراین این که بیاییم یک بحثی را تحت عنوان معافیت مطرح بکنیم به هیچ وجه نه به نفع کشور است نه به نفع سیستم نظارتی مالیاتی است و نه می‌تواند اهدافی که شما فکر می‌کنید تامین کند وقتی معافیت دارید می‌دهید نمی‌دانید از کی چقدر دارید حمایت می‌کنید آیا واقعا کسانی که دنبال معافیتند این نظرشان است که یک جوری باشد که متوجه نشویم از کی چقدر داریم حمایت می‌کنیم.
سوال: چرا موافق معافیت مالیاتی هنرمندانید؟
علی اکبری: بحثم بحث مخالفت نیست بحثم بحث این است که اگر قرار است مالیات از هنرمندان گرفته شود مثل همه جای دنیا همه دنیا دارند هنرمندان مالیات می‌دهند، اما این هنرمند تا یک مقطعی کار می‌کند بعد از آن مقطع دیگه کار نمی‌کند. همین الان پیشکسوتان سوپراستار‌های دهه ۶۰ دهه ۷۰ مان دارند از بیمه تامین اجتماعی حقوق می‌گیرند و کار هم نمی‌کنند. معمولا بیمارند در سنین بالایند حقوقی که به آنها پرداخت می‌شود ماهی ۸ میلیون تومان است اگر من سوپراستار من سلبریتی قرار است الان براساس درآمد میلیاردی مالیات بدهم می‌دهم ولی چه تضمینی است که زمانی که به هر دلیلی ازکارافتادگی دارم بیکارم بهم بیمه بیکاری پرداخت شود یا به زمانی که بازنشسته می‌شوم بتوانم از بازنشستگیم استفاده کنم درست نه با ماهی ۸ میلیون تومان، یک اشکال کار در این مقوله است و آن این که نظام اقتصادی مالیاتی کشورمان منسجم نیست یعنی باید مالیات همان طور که از من در گرفتن مالیات دارد سعی می‌کند برای زمان بیکاریم هم خودش با بیمه تامین اجتماعی هماهنگ کند. برای بازنشستگیم هم هماهنگ کند. الان یک میلیارد مالیات پرداخت می‌کنم این یک میلیارد برای الانی که کشور نیاز دارد به آبادانی دارد، زمانی که خودم نیازمندم باید این به شکلی به من برگردد که هم من بتوانم اموراتم را بگذرانم هم آن درآمد متوسط را از این قبیل داشته باشم علت اصلی مخالفان این است که الان سازمان مالیاتی می‌آید می‌گوید شما مالیات بدهید، اما از آن ور برای تامین اجتماعی هیچ مسئولیتی نمی‌پذیرد می‌گوید ایشان سوپراستار دهه ۶۰ دهه ۷۰ است حالا اگر لازم شد اسم می‌بریم ماهی ۶ میلیون تومان دارد بازنشستگی می‌گیرد این اجحاف است در حق یک هنرمند یک هنرمند به هر حال مایه سرافرازی یک کشور است نمی‌خواهم بگویم فرق و استثنا قایل بشیم بگوییم هنرمندان حالا، نه هنرمندان هم مثل مردم عادیند باید مثل مردم عادی آن مالیات را پرداخت کنند، اما اینها خیلی تاثیرگذارند دو تا چهره هنرمند در هر مجلسی می‌بینید جایشان بالای مجلس است این به دلیل آن احترامی است که مردم برای هنرمند قایلند. خب این حرمت و احترام باید تا آخر ادامه پیدا کند نه این که تا زمانی که دارم بازیگری می‌کنم ایفای نقش می‌کنم مورد وثوق دولت باشم مورد وثوق مردم باشم، اما به محض این که کوچکترین مشکلی بیماری به من حادث می‌شود همه می‌روند نه بیمه درمان دارم نه بیمه بیکاری دارم نه بیمه اجتماعی خوبی دارم خب اینها آن معضلاتی است که می‌گویم اصلا دادن مالیات توسط هنرمندان به نظرم کار اشتباهی است.
یزدی زاده: آقای علی اکبری صحبتی که کردند بیشتر بحث شان در حقیقت بحث نظام تامین اجتماعی کشور است به نظرم حرف حق است به یک نکته‌ای اساسی اشاره کردند ایشان که از ضعف‌های سیستم اداری مان است جدایی بحث سیستم حمایتی از سیستم درآمدی این در دنیا این جور نیست یعنی در دنیا اگر کسی را می‌خواهند حمایت بکنند اصلا اسم اظهارنامه مالیاتی در کشور‌های پیشرفته برگشت مالیات است یعنی در طول سال تحت عناوین مختلف از شما مالیات گرفتند حتی مالیات ارزش افزوده‌ای که روی مصرف کالا از شما گرفته اند اینها همه می‌آید آنجا بازنشستگی هم مستقیم وارد بودجه دولت می‌شود یعنی صندوقی نیست چرا به این جا رسیدند، چون متوجه شدند که در نظام صندوق‌های بازنشستگی اینها همه اش کسری دارند دولت باید تامینش کند مثل داخل کشور خودمان می‌آیند چکار می‌کنند این دو تا نظام حمایتی و مالیاتی را باهم ادغام می‌کنند شما اظهارنامه که می‌دهید تقاضای برگشت مالیات می‌کنید تازه که آقا من این قدر درآمد داشتم این قدر هزینه‌های پزشکیم بوده این قدر مسایل بوده این قدر وسایل بوده و بررسی بکن، آن می‌آید نگاه می‌کند می‌گوید آقا این قدر باید به شما برگردانم در طول سال، چون تحت عناوین مختلف از شما مالیات گرفته مالیات علی الحساب گرفته مالیات ارزش افزوده گرفته.
علی اکبری: یک معضلی که در حقیقت این بحث دارد پیش می‌آورد این بحث از یک جهت ضد و نقیض می‌شود من سوپراستار من بازیگر چند تا مساله دارم یک، چون بازیگر شدم معمولا کار دیگری نمی‌روم بکنم نمی‌توانم بروم یا نمی‌کنم یا فکر می‌کنم در شان خودم نیست بنابراین باید وایسم تا جایی منو بپذیرند بروم بازی کنم که حالا یک درآمدی داشته باشم در آن دوره‌ای که درآمد دارم و درآمد خوب هم دارم مالیات ندهم به این معنی نیست که این کمکی می‌کند به زمانی که من از کارافتاده ام و نمی‌توانم بدهم دو تا بحث کاملا جداست بنابراین بحث معافیت مالیاتی معضل و مشکل این صنف را حل نمی‌کند کما این که خیلی از اصناف را نمی‌تواند حل کند.
علی اکبری: وقتی می‌گوییم هنرمند یک کارگری که امروز با ۸ میلیون تومان اجاره خانه هم دارد می‌دهد خانواده اش را هم این هم هنرمند است آن هم اگر بنشینیم پای صحبتش همین بحث‌ها را دارد یعنی بحث معافیتی که می‌خواهید ایجاد کند یا تخفیف مالیاتی که می‌خواهی ایجاد کنی باید توجیه داشته باشد به کل قضیه می‌خواهم بگویم که اصلا نظام مالیاتی حقوقی مان و مالیات بر حقوق و خیلی از فعالیت هایمان توجیه ندارد به طور کل می‌خواهم بگویم علتش این است که حتی درست درآمد‌ها را تشخیص نمی‌دهیم با یک اقتصادی مواجهم که حجم اقتصاد زیرزمینیم از حجم اقتصاد شفافم گنده‌تر است، چون زورم به آن ور نمی‌رسد آمدم زور می‌آورم به این ور، اما در همین قسمتی که دارم زور و ناعادلانه دارم عمل می‌کنم باید یک عدالتی بین اجزا را رعایت بکنم.
سوال: پس با این دلایلی که اشاره کردند موافق نیستید؟
یزدی زاده: بحث تامین اجتماعی بحث دیگری است.
سوال: تامین اجتماعی نه این که در مقاطعی کار می‌کنند در مقاطعی کار نمی‌کنند.؟
یزدی زاده: خیر، معافیتی که برای فعالیت‌های هنری قانون مان قایل شده چهار برابر معافیت پایه درآمدی بقیه است یعنی تا ۴۸۰ میلیون تومان سود یعنی درآمدی که کسب کرده هزینه‌ای کرده اگر چیزی ماند تا ۴۸۰ میلیون تومان بازم معاف است. ۴ برابر بقیه فعالیت هاست. این به نظرم دست خودم بود با این هم مخالفت می‌کردم. به هر حال قانونی است و گذاشتند و رفته ولی این می‌خواهم بگویم مشکلی که صنف در حقیقت هنرمند با آن مواجه است را حل نمی‌کند امروز که وضعم خوب است که مشکل ندارم امروز دارم مالیاتم را می‌دهم حتی معافیت هم بهم نده چهار برابر هم ده میلیارد تومان درآمد دارم یک میلیارد تومان دو میلیارد تومان هم مالیات می‌دهم مشکلم امروز نیست مشکلم مشکل بعد است که فراموش می‌شوم کسی سراغم نمی‌آید و بحث‌های تامین اجتماعی.
سوال: شما با همین ۴۸۰ میلیون تومان هم مخالفید؟
یزدی زاده: با این هم، چون توجیه ندارد. وقتی به یک کارگری که با ۸ میلیون تومان دارد زندگی می‌کند یک همچنین معافیتی نمی‌دهید می‌روید به کسی چهار برابر می‌دهی خب بقیه هم می‌گویند برای چی ما هم هستیم.
علی اکبری: بحث شما بحث این کارگری که می‌گویید آن سری قبل هم خیلی بحث کارگری ضمن احترام به همه کارگران عزیز مملکت مان که مایه سرافرازی و سربلندی کشورند. ببینید یک کارگر حق عائله مندی می‌گیرد حق مسکن می‌گیرد حق درمان می‌گیرد یک کارگر ۱۲ ماه سال سرکار است بیکار نیست ببینید اینها آیتم‌هایی است که وقتی می‌روید ریز می‌شوید می‌بینید یک هنرمند بله شما می‌گویید ۴۸۰ میلیون تازه با این هم مخالفید یک نویسنده در طول چهار سال یک فیلم نامه شاید بدهد بیرون که این فیلم نامه می‌شود ۵۰۰ میلیون تومان یعنی در طول چهار درآمد یک نویسنده یک آدمی که رفته تحصیل کرده در آن رشته نمایشی ادبیات رفته سختی کشیده به هر حال آمده تجربه اندوخته الان به نام نویسنده آن را می‌شناسیم در طول چهار سال یک فیلم نامه اش را می‌نویسد حالا این فیلم نامه را می‌خواهیم ۵۰۰ میلیون من تهیه کننده تقسیم که می‌کنیم می‌شود سالی ۱۰۰ میلیون تومان برای نویسنده سالی ۱۲۰ میلیون یعنی همان پول کارگریه می‌افتد پس این الان نمی‌توانیم بگوییم که ما داریم یک پوئن قایل می‌شویم چهار برابر یک کارگر ساده برای هنرمند مالیات داریم نه این هیچ پوئنی نیست الان همین الان که خدمت تانم گزارش آخری که از صنف کارگردان‌ها داشتم ۴۴۰ تا کارگردان در صنف ۴۰۰ تا از آنها بالای سه سال است که کار نکردند ۴۰ تا از آنها کار کرده اند برای ۴۴۰ تا بیاییم چه مالیاتی ببندیم یعنی ۹۰ درصد کار نکردند ۱۰ درصد کار کردند.
علی اکبری: باز اجازه بدهید ورود کنم به یک مقوله‌ای دیگر یک موسسه‌ای داریم تحت عنوان موسسات هنرمندان پیشکسوت ایران فرهنگ و هنر، در همین رشته‌ها از نقاشی، خطاطی، بازیگری، کارگردانی و همه رشته‌ها دو تاشرط دارد این موسسه یکی این که بالای ۶۰ سال سن داشته باشند و دو نشان درجه یک هنری، هزار و ۳۰۰ نفر هنرمند شاخص در همه کشور شناسایی شدند و عضو این موسسه اند ۹۰ درصد اینها هیچ درآمدی ندارند هیچ حمایتی هم نمی‌شوند یعنی ما الان در بین همین اعضایمان وجود دارند افرادی که می‌توانند به راحتی با تابلو‌هایی که در خانه هایشان دارد خاک می‌خورد بزرگترین گالری‌ها را در ایران ایجاد کنند این نه توان جسمیش را دارد که خودش انجام بدهد نه آن پشتیبانی لازم، شما این جا می‌گویید که وزارت اقتصاد هیچ چیزی ندارد به این سمت این اگر یک تابلو فروخت باید مالیات آن تابلو را بپردازد در حالی که این تابلو حاصل عمر هفتاد سال هشتاد سال یک شخص است و با این دارد امرار معاش می‌کند.
علی اکبری: چه طور می‌توانیم از فروش تابلو بیاییم مالیات بگیریم یا یک فیلم یا یک کتاب یا ادبیات به نظرم می‌آید که به جهت حرمت و تکریم حداقل افرادی که یک سنی از آنها گذشته بیاییم حداقل بگوییم عزیزان هنرمندان که سن تان حالا به هر دلیلی بالای ۵۰ سال نشان درجه یک نشان درجه دو یک مرتبه‌ای را طی کردید که حفظ آن مهم‌تر از گرفتن مالیات است. این بخش حداقل معاف شود می‌رود سر بخش دوم می‌گوید آقا شما در بخش دوم یک بخش این که اصلا سه سال چهار سال کار نداشتیم براساس میزان آن سه سال بیکاری تان این یک سالی که کار کردید صفر اعلام می‌کنیم. یعنی آن کارشناس مالیاتی باید عملکرد سه سال گذشته این شخص را ببیند ببیند واقعا در سه سال گذشته چقدر درآمد داشته مرحله بعد همان بحث شماست می‌توانیم از صفر شروع کنیم صفر، یک، دو، دو و نیم برسیم به آن.
علی اکبری: مرحله بعد می‌شود افرادی که سلبریتیند و پولسازند و درآمد‌های کلان دارند اینها هم باید به اینها مشوق بدهیم آنها وقتی ببینند بزرگترهایشان الان در رفاهند به شما می‌گویم شما نیاز نیست که مالیات از مالیات کسی برود سراغ شان آنها خود به خود مالیات می‌دهند یادمان نرود در زلزله، در سیل، در اتفاقات ناگوار کشور اولین نفر‌هایی که وجود دارند هنرمندان و ورزشکارانند و پا به پای مردم برای جمع کمک‌های نقدی، سرپناه، بخاری و پتو اینها را داریم پس باید قدر اینها را بدانیم نباید اینها را ما برنجانیم.
یزدی زاده: این که ما با یک معضلی به نام عدم حمایت مناسب از هنرمندان مان مواجهیم بر کسی پوشیده نیست یعنی یک واقعیت است و مهمترین دلیش همانطور که گفتید این است که این یک کار دائم است کار وقت است حتی موقت فصلی هم نیست، چون بعد از یک سنی دیگه بعضا یا حتی به سن هم ربط ندارد در یک دوره یک نفر مطرح می‌شود بعد دوباره کنار می‌رود و تا ابد باید چوب این مطرح شدنش را بخورد، چون جای دیگر هم نمی‌تواند برود کار کند. یک ماهیت خاصی دارد این صنف و یک سیستم حمایتی خاص را می‌طلبد و چقدر خوب است که برای همین صنف باتوجه به شرایطی که دارد بیایید در حقیقت یک الگویی را درست کنیم، چون قابل اجراست الگوی حمایتی، اما می‌خواهم این را بگویم که شما دارید می‌روید در مورد یک چیزی صحبت می‌کنید که این مشکل تان را حل نمی‌کند کار را بدتر برای صنف هنرمند می‌کند. این معافیت را اگر به شما بدهند بعدا هر جا بروید می‌گویند موافقید دیگه اصلا این معافیت برای موقع خوش خوشان تان است آن موقع که مشکلی ندارید آن موقعی که کار نیست و درآمدی نیست مشکل دارید موقعی که درآمد دارید مالیاتش هم پرداخت می‌شود موقع درآمد مالیات را پرداخت می‌کنیم یک مشکل داریم بحثی که می‌گویید این است که این صنف باتوجه به این که درآمدش در یک سال تحقق پیدا می‌کند، اما نتیجه هزینه چند سال است این را باید از نظر سیستم حسابداری و مالیاتی بتوانیم بیاوریم مطرحش کنیم که آقا شما باتوجه به این که این تعداد تعداد محدودیند تعداد زیادی که فعالین این صنف نیستند درآمد هر جا داشته باشند براساس کد ملی می‌توانی دربیاوری مشخص است همه را جمع بکن در طول سال در مجموع نگاه کن قضیه را و وقتی که داری اظهارنامه را می‌گیری نگاه کن ببین سال‌های قبلش چه وضعیتی دارد اینها را می‌شود کاملا تطبیق داد و مشکل مالیاتی را حل کرد بدون این که منتی بر شما بگذارند که بیایند بگویند که چهاربرابر مثلا داریم به شما معافیت می‌دهیم می‌خواهم بگویم کسانی که این کار را می‌کنند بهانه است می‌دانند اثری ندارد بهانه یک چیز دیگر است شما اگر این معافیت را بدهند ندهند فرقی نمی‌کند.
یزدی زاده: مثال بزنم مثلا می‌گویند آستان قدس معاف است یکی از اشتباهاتی که خود آقای رئیس جمهور به نظرم مرتکب شد زمانی که رئیس آستان بود برایش نامه نوشت به رهبری که آقا این را معاف کنید همان موقع گفتم این اشتباه است به دوستانی که نزدیکشان بودند چرا اشتباه است شما دارید بی خودی یک نفر را خرج می‌کنید طبق قانون درآمد‌هایی که خرج هزینه‌های خیریه و فرهنگی و چه و چه می‌شود اینها جزو هزینه‌های قابل قبول است و معاف است شرکت‌های آستان قدس چه بخواهید چه نخواهید معاف است برای چی نامه می‌نویسید شما و بعدا هم بحث را مطرح کنید آی آستان قدس را معاف کردند چهار تا هنرمند جای هنرمند باشم این حرف را می‌زنم ببینید موضوع این است که مساله معافیت گسستگی ایجاد می‌کند قابلیت همین اهدافی را که دارید می‌گویید دیگر نمی‌گذارد اجرا شود یعنی من هنرمند را نمی‌گذارند حمایت کنم می‌گویند به تو معافیت دادیم اظهارنامه هم که نمی‌دادی معاف بودی اظهارنامه صفر می‌دادی الان چه جوری بیایم از تو حمایت کنم ببینم تو چکار کردی در طول عمرت که الان بیایم از تو حمایت کنم گسستگی اطلاعاتی در حقیقت معافیت نیست این نابودی سیستم تامین اجتماعی است.
یزدی زاده: در زمانی که پول دارم که نگران مالیاتم نیستم نرخ‌های مالیاتم، چون پایین است خوشبختانه مثل کشور‌های پیشرفته ۶۰ درصد و ۵۵ درصد و اینها نیست ۲۵ درصد ۲۰ درصد آخرش می‌خواهد باشد این در حقیقت مشکل ایجاد نمی‌کند ما باید بیاییم در حقیقت مشکلی را که داریم یک ماهیت درآمد فصلی این صنف است و اسمش را می‌گذارم درآمد فصلی ولی درآمد فصلی هم نیست در یک سال ممکن است اتفاق بیفتد و چند سال نشود بنابراین باید همه هزینه را در سال‌های مختلف بپوشاند که این فقط با عدم معافیت اتفاقا اتفاق می‌افتد که شما یک سیستم پیوسته داشته باشید که بتوانید در حقیقت که بتوانید در حقیقت اینها را صحبت کنید و باتوجه به این که تعداد محدود است این را می‌خواهم بگویم خدمت تان شاید بتوانیم یک برنامه‌ای اصلا بریزیم برای این صنف یک سیستم حمایتی و پرداختی همزمان را، چون قابل کنترل و قابل اجراست برای این صنف اجرا کنیم تا آن معضلی که در زمان در حقیقت بیکاری این صنف پیش می‌آید و فشار‌هایی که می‌آید به هر حال حرمتی دارند به قول تان وقتی وارد یک جایی می‌شود می‌برند بالا دیگر هر جا نمی‌تواند کار کند.
گزارش: (نامزد‌های انتخابات این دوره مجلس چه نظری دارند؟)
سوال: شما اشاره کردید بخشی از کارگردان‌ها دارند کار می‌کنند (فقط بحث مان بازیگران نیستند خواننده‌ها و اساسا در مورد اهالی فرهنگ و هنر داریم صحبت می‌کنیم).
علی اکبری: ۹۰ هزار نفر در صندوق هنر عضو داریم ۹۰ هزار نفر که الان چشم ۹۰ هزار نفر به این بخشنامه است. از این ۹۰ هزار نفر خیلی هنر کنیم ۵۰ هزار نفر دربیاریم که درآمد میلیاردی دارند ۹۰ هزار به ۵۰ هزار یعنی ۸۹ هزار و ۵۰۰ تا افرادی داریم که درآمدشان زیر خط فقر است یعنی زیر حتی آن ۱۰ تومان است و اینها می‌آیند برای وام‌های ۱۰ تومانی پیش صندوق یعنی سقف وامی که در صندوق داریم ۱۰ میلیون تومان ۲۰ میلیون تومان برای این وام‌ها صف ایستاده اند این حجم افراد است حجم کار به شدت پایین آمده به دلیل این که تکنولوژی روز آمده کاری که قبلا می‌آمدیم با دکور می‌ساختیم الان با سی جی آی با کار کامپیوتری آن دیگه حل شده پس بخشی کنار رفته به مرور دوربین دیجیتال آمده لابراتوار رفته کنار، هر چقدر رشد می‌کنیم افراد بیکاری شان زیاد می‌شود.
یزدی زاده: این بحث‌ها را همه را بگذاریم کنار همدیگر؛ به این نتیجه می‌رسیم، آقا علی اکبری شما می‌فرمایید از ۹۰ هزار تا ۸۹ هزار و پانصد تا یعنی ۹۹ درصدشان به نظر شما، الان واجب الحمایه هستند، آن یک درصد، دو درصدی را که می‌دهند چرا تلاش می‌کنیم معاف کنیم؟ با معافیت آن یکی دو درصد مشکل اینها حل نمی‌شود، من بحثم این است.
علی اکبری: بر اساس تصویب قانون در سال ۸۱، همین ماده ۱۳۹، سال ۸۱ تصویب شد و در مجلس، بحث چه بود؟ بحث حمایت از آثار هنری داخلی بود. چه در بحث موسیقی، چه در بحث پینگ، چه در بحث کتاب، در سال ۱۴۰۰ این وتو شد. یعنی ما ۲۰ سال این قانون را داشتیم، چرا آن موقع هیچ اعتراضی نبود؟ الان نمی‌توانیم یک شبه این مسیری که ۲۰ سال رفتیم برگردیم.
سؤال: موافقید؟
یزدی زاده: ما نهایتاً کل معافیت‌ها را در سیستم مالیاتی اخذ کنیم و به سمت نرخ صفر یا نرخ‌های ترجیحی موقت برویم. سیستم مالیاتی را شما نمی‌توانید به صورت گسسته اداره اش کنید، حمایت هم نمی‌توانید کنید. من اگر ۹۹ درصد صنفم درآمد ندارد چرا باید ناراحت باشم، مالیات هم پرداخت نمی‌کند، مشکلش حل نمی‌شود، چون سیستم حمایتی لازم دارد که یک بحث دیگری است که باید دولت واقعاً در این قضیه دخالت کند و با توجه به شرایط خاص این صنف قطعاً قطعاً قطعاً بنده به شدت مدافعش هستم که شرایط خاص این صنف یک سیستم حمایتی خاص می‌خواهد. اما با معافیت آن یک درصدی که پول در می‌آورند مشکل قضیه حل نمی‌شود.
علی اکبری: ما الان نمی‌توانیم یک درصد را به ۱۰۰ درصد پوشش دهیم، الان بحثمان همین است.
یزدی زاده: آنها که اصلاً وقتی درآمد ندارند مالیات نمی‌دهند و معاف است.
علی اکبری: یکی از این ۹۹ هزار نفر هر چهار سال یک بار کار می‌کند.
یزدی زاده: این هم بر می‌گردد به سیستم وضعیت خاصش که می‌شود حل کرد که من بروم بگویم من چهار سال یک بار درآمد دارم، این چهار سال یک بار را باید تکلیفم را مشخص کنید. این را می‌توانید شما با سیستم مالیاتی بنشینید راه حلی بگیرید، مصوبه‌ای بگیرید و مشکل حل شود. اما من توصیه ام این است که به جای دنبال معافیت رفتن که در حقیقت منافعش به جیب یک تعداد خاصی می‌رود، نه به کل صنف. برویم مشکل را حل کنیم، حتی این موارد را یعنی اگر من درآمدم یک بار اتفاق می‌افتد در طول دو سال، این درآمد دو سال من است و باید تقسیم شود، دو معافیت ۴۸۰ تومانی اگر به من می‌دهی باید به من بخورد، به خاطر این قضیه است، چون دو سال است، اما باز مشکل اصل قضیه بقیه صنف حل نمی‌شود، ما باید برویم بنشینیم در سیستم حمایتی مناسب بریزیم، این با معافیت مالیاتی حل نمی‌شود، معافیت مالیاتی فقط این صنف دارد خودزنی می‌کند با این حرف، چرا؟ چون هر جا می‌رویم می‌گوید آقا بس است دیگر معافیت هم به شما دادیم، من اصلاً معافیت نمی‌خواهم بیا از من مالیات بگیر، چون نرخ ۲۰ درصد است، موقعی که درآمد دارم، من مشکل ندارم، موقعی که درآمد ندارم من مشکل دارم، بیا یک فکری به حال آن روز من کن؛ و یک سیستم حمایتی مجزا حتی شده یک صندوق بازنشستگی خاص به نظر من حتی برای شما درست کنند این می‌تواند کمک کند، صندوق درآمدی خاص، صندوق بازنشستگی خاص ولی قابل...
علی اکبری: اول باید آن صندوق آماده شود بعد مالیات را بگیرید.
یزدی زاده: بله، باید یک برنامه ای، آن مشکلی که شما دارید، این پیشنهادتان راه حل آن نیست. این فقط کمک به آن یک درصدی است که موقعی هم که درآمد دارند مالیات ندهند، این نمی‌شود.
علی اکبری: من با آن یک درصد اصلاً مشکل ندارم، ولی آن یک درصد با ما کار دارند. آن یک درصد می‌گوید آقای آقا علی اکبری شما پیشکسوت مایی، فلان بازیگر سوپر استار ما الآن در چه وضعیتی است؟ تا زمانی که من برای پیشکسوتم حرمت قائل نشوم، این جوان گوش نمی‌کند حرف مرا.
یزدی زاده: به خاطر همین می‌گویم یک نظام خاصی را باید درست کنیم برای سیستم حمایتی، نه این که من که الان درآمد دارم با این که چهار برابر هم به من معافیت دادند باز هم می‌گویم نه.
علی اکبری: اگر این معافیت است، بابت آن تایم‌های بیکاری، حل شود، اعلام شود، من می‌گویم آن یک درصد مالیات می‌دهند.
یزدی زاده: شما باید این را تقاضا بدهید و حل کنید، این موضوع درست هم هست. قصور حسابداری هم قابل توجیه است، وضع هر دوره و هزینه هر دوره با درآمد آن دوره، اینها باهم قابل تطبیق هستند.
علی اکبری: الان رقمی که اعلام کرده سازمان مالیاتی سال ۱۴۰۱، چهار همت کل گردش فرهنگ و هنر بوده است. یک همتش را معاف کردند، مانده سه همت، این رقم یعنی شما در هر بخشی که ورود کنید؛ در صنعت، کشاورزی، اقتصاد و در هر چه ورود کنید رقم، رقم خیلی اندکی است. شما یک جماعت ۹۰ هزار نفری داری و سه همت، این را تقسیم کن در ۹۰ هزار نفر ببین ماهی چقدر می‌افتد؟
یزدی زاده: عرض می‌کنم؛ اصلاً اینها عملاً معاف هستند. شما دارید در مورد یک چیزی که عملاً دارد اتفاق می‌افتد و مشکل شما را حل نمی‌کند راجع آن دعوا می‌کنید، این اشتباه است. بنده به عنوان یک کارشناس و مشاور خدمت شما عرض می‌کنم؛ این راه اشتباهی است برای این صنف، شما این را رها کنید اصلاً، نمی‌خواهد منت سر شما بگذارند حتی می‌گوید چهار برابر هم بگذار کنار، بیا تکلیف مرا ان طرف معلوم کن که من چه کار باید کنم؟ تو بالأخره می‌خواهی صنعت سینمای داخلی داشته باشی یا نمی‌خواهی داشته باشی؟ بله می‌خواهم داشته باشم، چون اگر نداشته باشم، دیگر تهاجم فرهنگی و فلان. باشد، آقا این مشکلات را دارد. بیا ببین چطور حل کنیم این قضیه را. این موضوع باید از این دید برود، نه بحث معافیت.
علی اکبری: من می‌گویم یک قانونی که در مجلس روی آن بحث و جدل می‌شود، الان نماینده‌های مجلس می‌آیند ان شاء الله مردم هم در انتخابات شرکت می‌کنند و به آن کسی که صلاحیت دارد رأی می‌دهند، همین نماینده‌ها آمدند سال ۸۱ مصوب کردند همین بند معافیت مالیاتی را، ۲۰ سال بعد چرا می‌آیند این را یک دفعه زیرش؟ چه اتفاقی است؟ یک موقع است می‌گوید وضع اقتصادی به قدری خوب شده که همه می‌توانند مالیات دهند. نه وضعیت اقتصادی مردم بد است، یعنی الان جامعه هنری ما در بدترین حالت ممکن از نظر فقر است. این را نمی‌شود نادیده بگیریم.
یزدی زاده: این مشکلی که هست قبول دارم؛ مجلس و دولت؛ جفتشان تحت سیاست‌های اگر بگوییم پوپولیستی بعداً ایراد می‌گیرند؛ عوام زدگی هستند، به چه صورت؟ و، چون استراتژی کشور جایی که باید تعیین شود، تعیین نمی‌شود، آوردیم دادیم دست این دو، امروز یک عده می‌آیند در مجلس این سمتی می‌روند، فردا یکی دیگر می‌آید این سمتی می‌رود. ما اصلاً نه از الان، ما هشت دهه است برنامه ریزی اقتصادی داشتیم، هشت دهه اصلاً برنامه و استراتژی اقتصادی نداشتیم. این مشکل ایجاد کرده، می‌آییم چه کار می‌کنیم، یک جو هم ایجاد می‌کنیم این چهار فلئونسر و بازیگر و فلانی این قدر دارند، چرا نباید بدهند؟ همه را می‌رویم حذف می‌کنیم به خاطر آن موضوع، حرفم قابل قبول است، چرا باید معاف باشند وقتی بقیه می‌دهند. این را می‌آییم اجرا می‌کنیم بدون این که مشکلات صنف را برویم ببینم و صنف هم بدون این که توجه کند، حذف این معافیت نه مشکلی را اضافه می‌کند و نه کم می‌کند.
علی اکبری: جالب است که ما با سازمان مالیاتی کشور، با رئیس سازمان، آقای خزایی و بچه‌های سینما دیدار داشتیم، ایشان موافق بود، می‌گفت من هم درک می‌کنم این که شما می‌گویید واقعاً... یا مثلاً آقای منظور رئیس برنامه و بودجه این قدر، من می‌گویم تک تک همراه هستند، اما کاش اینها متحد شوند برای کمک به عالم فرهنگ و هنر کشور.
یزدی زاده: متحد هم شوند مشکل شما حل نمی‌شود؛ این راهش نیست.
علی اکبری: اگر نظام‌مند شود مشکل ما حل می‌شود.
یزدی زاده: شاید شما وقتی این رقم‌ها را می‌گویید، یکی از اصول وضع مالیات، این است که درآمد آن بخش به هزینه اش بصرفد، ما بعضی از بخش‌های ما نمی‌صرفد، حتی هزینه وصول این مالیات ممکن است بیش از مالیاتش باشد، چون بخش اصناف کشور با چهار میلیون، چیزی حدود یک پنجم حقوق بگیران دارند مالیات می‌دهند. کل فعالیت‌های حقیقی، بنابراین کلشان مالیات ناچیزی پرداخت می‌کنند، یک عده هم واقعاً باید ناچیز پرداخت کنند و یک عده هم نه. می‌خواهم عرض کنم، موضوع معافیت مالیاتی این که حذف می‌شود در مجلس، بقیه هم باید حذف شود. امروز با یک پدیده‌ای مواجهید؛ خیلی جالب است، الان می‌روید رستوران می‌خواهید غذا بخورید، کارت را که می‌کشید، رسیدی که به شما می‌دهد مال یک دامداری است، چون دامداری معاف است پوز آن را آورده اینجا، اگر دامداری معاف نباشد، نرخ صفر داشته باشد و من بخواهم رسیدگی کنم معلوم می‌شود که ببخشید گاو‌های شما در روز ۶۰ ورودی داشتند مثلاً؟
علی اکبری: یک نکته بگویم؛ ۹ درصد مالیاتی ارزش افزوده دارد، ما ۹ درصد را در تولید از ما می‌گیرند، چون غلط است، چون به یک کالا مثلاً به یک فیلم، من یک فیلم می‌سازم، این فیلم وقتی می‌رود روی پرده پخش و اکران، مخاطب که می‌آید بلیت می‌خرد گیشه، ۹ درصد مالیات ارزش افزوده آن جا می‌دهد، دیگر نباید جای دیگر از من مالیات بگیرد. این را بار‌ها صحبت کردیم، یک بار در تولید ۹ درصد را محاسبه می‌کنند، یک بار در پخش. من با ۹ درصدی که در پخش است از روز اول گفتم، این درست است.
سؤال: یک خرده متفاوت از مسیری است که می‌رویم، ما، چون بحث معافیت مالیاتی اهالی فرهنگ و هنر را می‌گوییم؛ بازیگر، کارگردان و خواننده، شما وضعیت فعلی را چقدر به عدالت نزدیک می‌دانید؟ یعنی این شیوه که وجود دارد برای مالیات ستانی از اهالی فرهنگ و هنر؟
یزدی زاده: من با معافیت چهار برابر هم موافق نیستم، چرا؟ چون شما این چهار برابر را می‌دهید به کسانی که در حقیقت وضع خوبی الان دارند، این کمکی به بقیه قضایا نمی‌کند، شما توجیه افزایش معافیت یک بخش را نسبت به بخش‌های دیگر باید داشته باشید، شما این را ندارید، می‌گویید این بخش این مشکلات را دارد، می‌گوییم درست است این مشکلات کاملاً خیلی راحت است یعنی دولت باید تکلیفش را معلوم کند بالأخره؛ شما صنعت سینما می‌خواهی یا نمی‌خواهی؟ اگر می‌خواهی این طور نمی‌شود. ولی این معافیت قرار نیست این را حل کند، اگر قرار نیست حل کند برای چه بی خودی معافیت می‌دهی؟ مشکل را این حل نمی‌کند، مشکل جای دیگر است. شما می‌گویید این مشکلات است؟ بله، دارویش این نیست که اجرا می‌کنی و بهانه می‌دهی به بقیه که آقا ما هم باید بیاییم چهار برابر و سه برابر شویم، یک بام وهزار هوا نمی‌شود. شما یا درآمد را ملاک گرفتید، آقا بنده اگر درآمدم از این حد رفت بالا، مشمول مالیات هستم، باید حمایت شوم در آن سیستم حمایتی باید ببینم موقع برگشت، حتی آن ۹ درصدی که ایشان صحبت می‌کند از بخش سینما، ایشان می‌گویند ما راضی هستیم. من ۹ درصد را اتفاقاً بحث دارم. آقا مردم دارند بابت کار فرهنگی ۹ درصد پرداخت می‌کنند، این ۹ درصد را در صندوق می‌ریزیم برای حمایت از اهالی فرهنگ و هنر. اگر دنبال حل مشکلیم؛ آقا این ۹ درصد‌ها را که بابت کار فرهنگی مردم دارند پرداخت می‌کنند، برای حمایت از کار فرهنگی است، غیر از این که نیست، شما باید بروید دنبال این که این بیاید برود در صندوقی برای بازنشستگی، حمایت، برای از کار افتادگی این قشر که مشکلشان را حل کند نه این که به خاطر این که یک درصد ندهند، ما بیاییم کل سیستم را زیر سؤال ببریم.
سؤال: از نظر شما مدلی که به عدالت نزدیک باشد چطور باید باشد؟
یزدی زاده: مدلی که به عدالت نزدیکتر است، ماهیت فعالیت این آقایان را باید دید. ماهیت فعالیتش؛ یک سال درآمد دارد چند سال ندارد، این را باید دید. این یک سیستم حمایتی خاص خود را می‌خواهد. برای من هم ضروری است اگر دولت هم می‌گوید باید صنعت سینمایم حفظ شود. ما یک مسأله‌ای که داریم؛ صنعت سینما عین خیلی موارد دیگر است؛ من برداشتم این است، تا یک مقیاسی اگر رشد نکند، زیان ده است. فیلم را شما درست می‌کنی اگر تا یک حدی نرسد، زیان ده است. از یک حدی به بعد سود می‌دهد، بنابراین در خیلی از کشور‌ها که صنعت سینمای آنها خیلی بزرگ است، اینها مشکل ندارند؛ هالیوود دارد، بالیوود دارد، اینها مشکل ندارند. ترکیه که هر روز فیلمی می‌سازند. صنعت سینمای من ضعیف است؟ این برای این است که به آن حد برسد بعضاً نمی‌رسد لازم الحمایت است اگر می‌خواهم آن را نگه دارم، لازم الحمایت است. باید بنشینم ببینم آسیب شناسی کنم، کجا مشکل دارد؟ مشکلش درآمد فصلی این آقایان است، باید ببینم مربوط به سه سال است، حرف کاملاً حق است این را باید ببینم. از آن بدتر این است که بعد از این که ایشان رفت کنار و کسی هم به او کار نداد، من چه کارش باید کنم؟ اینها بالأخره باید سیستم پوششی و تأمین اجتماعی داشته باشند. این مالیات در حقیقت معضل را حل نمی‌کند.
سؤال: آقا علی اکبری موافق این بخش از فرمایش آقای یزدی زاده هستید؟
علی اکبری: نه من همچنان...
سؤال: یعنی برای آن یک درصدی که خودتان اشاره می‌کنید که الان وضع خوبی هم دارند فعلاً می‌فرمایید همین وضعیت جاری باشد؟
علی اکبری: الان یک دلیل می‌آورم. ما ۹۰ هزار پرونده مالیاتی را باید بفرستیم به کارشناسان مالیات، برای ۹۰ هزار پرونده فکر کنم ۱۰۰ کارمند می‌خواهد، ۱۰۰ کارمند باید حقوق دهیم جا برای آنها درست کنیم، دفتر، دستک، تلفن، آب و چای، بیایند ۹۰ هزار تایی که می‌دانیم ۵۰ نفرشان مالیات دارند، بقیه یک چیزی باید بدهیم ما، چیزی در این در نمی‌آید. الان می‌گویم ورودی سال ۱۴۰۱ مشخص است، سال ۱۴۰۰ مشخص است. رقمی نیست که بخواهیم اصلاً برای آن این قدر ما سرمایه گذاری کنیم، بیاییم هزینه کنیم برای یک درصد. یک موقع این به ۵۰ یا ۳۰ درصد می‌رسید می‌گفتیم بله، کنیم، انجام دهیم، ولی از آن طرف هم مباحث بعدی را که فرمودند هم پوشش دهیم. ما الان با یک بخش یک درصد...
سؤال: یعنی می‌فرمایید به خاطر تعداد بالای مؤدی نسبت به درآمد مالیاتی این کار را نکنیم؟
علی اکبری: دقیقاً، چون نمی‌صرفد، ما ۹۰ هزار نفر واقعاً پنجاه نفر نداریم سلبریتی، ۲۰ تا شاید داشته باشیم. برای آن ۲۰ نفر نمی‌شود ۹۰ هزار پرونده را بررسی کنیم بعد؛ آن بیا، تو بیا، برق، آب ساختمان...
سؤال: این با احتساب خواننده و ... می‌فرمایید؟
علی اکبری: همه روی هم. در مجموع هم با این به شدت مخالفم و از نماینده‌ها هم خواهش می‌کنم در این دوره که می‌آیند یک راهکار پشتیبانی خوب بدهند مثل کشور‌های اروپایی که برای هنرمندانشان ارزش خاصی قائلند یا این که واقعاً این معاف باشد. اگر قرار است مالیات بدهیم، باید از امکاناتش هم استفاده کنیم. بدون استفاده از امکانات؛ واقعاً دادن مالیات، کار درستی نیست.
سؤال: آقای یزدی زاده شما موافق هستید که تعداد مؤدی باعث شود که کلاً این بخش را کنار بگذاریم؟
یزدی زاده: خیر، ما روش هایمان را باید در سیستم مالیاتی و روش‌های اجرایی باید به گونه‌ای حرکت کنیم که کار‌ها بکنیم. بحثی که ایشان گفتند، خودم مطرح کردم و گفتم با این بحثی که شما مطرح می‌کنید، یک چنین وضعیتی داریم آن جا. سازمان امور مالیاتی برای این که مشکل را حل کند، هم مشکل خود را حل می‌کند، هم مشکل مردم را، باید برود دنبال مالیات علی الحساب؛ ماده ۱۶۳ با یک سقف و کفی که تعیین می‌شود، طرحش است و بار‌ها هم به آقایان پیشنهاد کردیم. این باعث می‌شود که خود به خود بسیار؛ همین ۹۹ درصدی که ایشان فرمود، اصلاً وارد بحث نمی‌شوند که وقت صرف کنند، رسیدگی کنند، اصلاً وارد جرگه نخواهند شد. نمونه؛ آن یک درصد یا دو درصدی که هستند و حتی این وسط اگر یک کسانی باشند که در طبقات مختلف باشند مشکل حل می‌شود و تعداد نیرویی هم که ما باید بگذاریم به شدت کاهش پیدا می‌کند و سیستم کارا و عادلانه می‌شود. این را امیدوارم دوستان مسئول وزارت اقتصاد و سیستم مالیاتی؛ موضوع ۱۶۳ را جدی بگیرند به خاطر N تا مسأله که یکی بحث عدالت است، یکی؛ بحث کاهش وقفه است، یکی بحث کاهش هزینه هاست، و این موضوع حل شود ولی بحث معافیت را شما نمی‌توانید بگویید آن یک درصد هم که از درآمد دارند، من آن را حل کنم، نگیرم که مشکل بقیه حل شود. مشکل بقیه سر جای خود است.
سؤال: یک نکته هم راجع به استفاده از امکانات گفتند، گفتند اگر پرداخت کنند باید از امکانات هم استفاده کنند.
یزدی زاده: از امکانات داریم استفاده می‌کنیم ما، ما کم یا زیاد؛ یکی از اشتباهاتمان این است که سیستم بودجه مان ثروت را می‌فروشد که خدمات ارائه می‌دهد، ولی بخشی از بودجه که مثلاً ۵۰ درصد بودجه جاری است، ما داریم از آن استفاده می‌کنیم. از این بودجه جاری من الان دارم از امنیت استفاده می‌کنم یا نمی‌کنم؟ بله دارم استفاده می‌کنم، از آموزش و پرورش استفاده می‌کنم یا نمی‌کنم؟ از بنزین ارزان استفاده می‌کنم یا نمی‌کنم؟ همه اینها از کجا می‌آید؟ اینها از بحث مالیاتی است که یک عده پرداخت می‌کنند و متأسفانه سیستم ناعادلانه است به خاطر این که حقوق بگیر را من به روز مالیاتش را می‌گیرم، به خاطر همان ۱۶۳، از منِ فعال بخش خصوصی خودم را عرض می‌کنم؛ با دو سال و چهار ماه وقفه می‌آیند می‌گیرند. کشوری که تورمش ۵۰ درصد است، بنده تومنی یک ریال مالیات پرداخت می‌کنم؛ به قیمت واقعی، ولی حقوق بگیر که برابر من و تو کار می‌کند دارد به روز، همان ماه پرداخت می‌کند.
علی اکبری: حرف‌های عزیزمان را من رد نمی‌کنم.
مجری: یعنی می‌فرمایند این تبعیض است به این شکل مالیات گرفتن از اهالی فرهنگ و هنر نسبت به بقیه فعالان اقتصادی و بازیگران عرصه اقتصاد؟.
یزدی زاده: نسبت به خودشان هم تبعیض است، یعنی اگر این را گرفتیم که به آنها کمک کنیم، کمکی به بقیه نمی‌کند، ما داریم راجع به یک درصدی که پول در می‌آورند صحبت می‌کنیم که به بقیه ۹۹ درصد کمک کنیم که این نمی‌شود.
علی اکبری: به هر حال در کلانش، شما دارید بحث ۹۰ هزار خانوار را انجام می‌دهید، این ۹۰ هزار خانوار شما می‌فرمایید دارند از امکانات استفاده می‌کنند، کدام امکانات؟ حقوق به آنها می‌دهیم؟ چه می‌دهیم به آنها؟ ۹۰ هزار خانوار هستند که اینها هر دو سه سال یک ماه سر کار باشند و پنج سال سر کار نباشند. ما به اینها الان امکاناتی نمی‌دهیم، دولت اتفاقاً امکانات را می‌گیرد، یعنی برق اینها رایگان است؟ آبشان رایگان است؟ نه، بنزین فرق می‌کند خانواده‌ای که چهار و سه ماشین دارد، بله، ولی اینهایی که من می‌شناسم این ۹۰ هزار تا، یک ماشین هم به سختی دارند. ما الان بحثمان؛ یک درصد را باید انجام دهیم، بحث ۹۰ هزار تا بحثی است که دولت باید یک بودجه جدا و مختص کمک، حالا تحت قالب نمی‌خواهیم بگوییم یتیمخانه و کمیته امداد باز کنیم، نه، کمک به فرهنگ و هنر. حالا صندوق اعتباری هنر راه افتاده، به هر حال چقدر به ما می‌دهد؟ ۱۰ میلیون تومان، شما برو صف صندوق هنر ببین چند نفر در نوبت هستند؟ من آمار روزشان را دارم؛ زیر ۳۰۰ نفر نیست. ۳۰۰ نفر از همین هنرمند که شما می‌گویید مالیات، نوبت وام ۱۰ میلیونی است. پس آدمی که این قدر در فشار و مضیقه است، چیزی به آن تعلق نمی‌گیرد.
سؤال: نه نکته آقای یزدی زاده سر آن یک درصدی است که شما می‌فرمایید درآمد خوبی دارند.
علی اکبری: من آن یک درصد را مشکلی ندارم ولی می‌گویم چه هزینه‌ای می‌کنیم برای آن یک درصد؟ ۹۰ هزار نفر را بررسی می‌کنیم که بخواهیم در آن ۵۰ نفر آدم در بیاوریم.
یزدی زاده: آن سیستم باید درست شود، آن سیستم اداری که عرض کردم به امید خدا بلکه آقای...
علی اکبری: یعنی من به شما نشان دهم و خود ایشان هم بنشیند ضرب کند؛ رقمی که هزینه می‌کند بابت بررسی این ۹۰ هزار پرونده، با آن چه که می‌خواهد از این ۲۰ نفر مالیات بگیرد تطابق ندارد. یعنی این رقم با چندین برابر آن مالیات دارد هزینه می‌شود.
یزدی زاده: ممکن است این طور باشد، من هم عرض کردم، باید سیستم اداری را درست کند سازمان مالیاتی.
علی اکبری: کارشناس گذاشتید یک بار می‌رود ماده ۱۶، یک بار می‌رود دوباره تمدید، یک بار هم می‌رود ماده ۲۵۱ برای چقدر، مثلاً سر و ته این مالیات؛ پنج میلیون تومان است، برای پنج میلیون تومان، پنج صنف کمیسیون می‌رود. این کمیسیون‌ها هر کدام حقوق می‌گیرند، اینها جا دارند، چای و آب و برق دارند. به خدا هزینه اش را حساب کنیم؛ ۱۰ برابر آن یک درصد هم شاید بیشتر باشد.
سؤال: یک برنامه‌ای که شما حضور داشتید، آقای مستوفی هم از سازمان امور مالیاتی حضور داشتند، این نکته را رد کردند که هزینه بررسی خیلی می‌شود و زیاد است، الکترونیکی فرمودند بررسی می‌شود.
علی اکبری: نه، همه همان طور است، الکترونیکی شما می‌روی ثبت نام می‌کنی، ولی اعتراضت باید حضوری باشد. من خود جزو اعضایی هستم که می‌آیند دوستان برای دفاعشان خیابان مطهری، اصلاً آنجا فیزیکی است.
یزدی زاده: سیستم قضاوتی را نمی‌توانید از انسان جدا کنید، یعنی هر چقدر انسان بخواهد کار کند، به خاطر همین است که در کشور‌های پیشرفته به ازای هر یک میلیون نفر هزار نفر کادر مالیاتی دارند. یعنی ما باید ۸۰ هزار نفر داشته باشیم که ۳۲ هزار نفر داریم، چنین چیزی نیست. می‌خواهم عرض کنم سیستم را باید کارا کرد، من اگر در یک مجموعه‌ای دارم به خاطر این که سیستم من گسسته نشود و عدالت برقرار باشد، یک درصد مؤدیانم در آن صنف مالیات می‌دهند این را بگیرم باید یک کاری کنم که هزینه بقیه پایین بیاید و بقیه را هم درگیر نکنم و فشار عصبی هم به کسی نیاورم. ما در خود اصناف ۴ میلیون، اصناف که عرض می‌کنم، تمام فعالیت‌های شخص حقیقی است، یعنی تاجر؛ شخص حقیقی است، کارت بازرگانی دارد، جزو این چهار میلیون است، پزشک، وکیل، طلافروش تا نان فروش و دستفروش. این چهار میلیون را اگر نگاه کنم واقعاً ۳۰۰ هزار تا مؤدی من هستند، مابقی سیاهی لشکر هستند، باید چه کار کنم؟ مابقی را باید هم داشته باشم، چون هم سیستم من گسسته نشود؛ هم طوری سیستم را طراحی کنم که وقت و هزینه ام صرف اینها نشود و آنها هم اذیت نکنم، که همه اینها بر می‌گردد به آن ماده ۱۶۳ که ما ۱۰ سال است هوار می‌کشیم و کسی هم نمی‌خواهد اجرایش کند، نمی‌دانم چرا؟
سؤال: آقای آقا علی اکبری شما هم جمع بندی می‌فرمایید؟
علی اکبری: تشکر می‌کنم از سازمان صدا و سیما و عزیزانی که می‌آیند این بحث مطرح می‌شود و وقت گذاشتید، از مخاطبین خوب برنامه که نشستند و دیدند.
سؤال: یک نکته‌ای که آقای یزدی زاده اشاره کردند، فرمودند که اثر تبعیضش؛ که شما فرمودید آن یک درصد فارغ از این که چه هزینه‌ای دارد برای سازمان مالیات، آن را بگذاریم کنار، محفوظ، می‌فرمایندکه این تبعیض آمیز است این شکل برخورد کردن که ما نرویم سراغ بقیه، چون هزینه زاست.
علی اکبری: من بحث یک درصد خودم، از آن آدم‌هایی هستم که تشویق می‌کنم بچه‌هایی که سلبریتی هستند، می‌گویم بروید مالیات بدهید، چون می‌دانم شرایط کشور، شرایطی است که ما باید مالیات دهیم برای امورات کشور. می‌آیم در پشت تریبون می‌گویم من فکر آن ۹۰ هزار نفر و اکثریت هستم که می‌دانم در فقر مطلق است.
سؤال: گفتند شامل آن نمی‌شود اصلاً.
علی اکبری: معافیت این اصلاً با آن چیز نمی‌کند.
سؤال: مثال شاید این باشد که کارمندی که زیر ۱۰ میلیون تومان حقوق می‌گیرد، اصلاً دیگر نمی‌رود مالیات بدهد که بگوییم تو چه وضعیتی داری؟
علی اکبری: الان همه پرونده‌ها بررسی می‌شود، همین الان تمام این ۹۰ هزار تا هم باید اظهارنامه بدهند، بخش حقوقی شان باید دفتر پلمپ بدهند، اینها همه بررسی می‌شود، دوباره می‌آید. یک بخش عمده شان می‌گویند اصلاً صفر است، باید یک راهکار پیدا کرد سال به سال. یک راهش هم این است بسپارند وجدانی، بگویند افرادی که دستمزد بالا دارند؛ خودشان داوطلبانه بیایند، مالیات یک مشوق به آنها اعلام می‌کند، اگر یک هنرمندی که درآمد سالیانه اش بالای ۴۸۰ تا ۵۰۰ میلیون درآمد داشت بیاید خودش ابراز کند، مالیات بدون این که کسی بررسی کند، این قاعده در دنیا است؛ صدق گویی، بیاییم صادقانه بگوییم دو میلیارد تومان درآمد داشتم؛ ۵۰۰ هزار تومان که معاف هستم، به این یک و نیم میلیارد مثلاً می‌گویم؛ ۱۰۰ میلیون تومان مالیات تعلق می‌گیرد، این صد تومان را مالیات کشور بکند ۵۰ تومان به عنوان مشوق بگوید، چون من می‌خواهم از هنرمند حمایت کنم؛ ۵۰ درصدش را می‌بخشم، این روش خیلی بهتر است تا ما بیاییم پرونده ۹۰ هزار نفر را بررسی کنیم به خاطر رسیدن به این ۱۰۰ میلیون تومان.
یزدی زاده: به هر حال ما سیستم را باید کارا کنیم و واقعیتی است، نه این که اگر قرار است تخفیفی هم بدهیم، من می‌خواهم همین بحث را دوباره تکرار کنم؛ نه تخفیفی، نه چیزی، شما اگر دنبال حل مشکل هستید؛ آقای علی اکبری به نظرم این طرح بحث مالیات ارزش افزوده فعالیت‌های فرهنگی را در صندوق خاص برای حمایت...
علی اکبری: صندوق هست، قولش را دادند؛ هم وزارت اقتصاد و هم وزارت صمت، هم مالیات.
یزدی زاده: این را شما دنبال کنید، این را رها کنید. این در حقیقت عدالت نیست، آن عدالت است. چرا؟ حتی تأثیر دارد. من که می‌روم فیلم دانلود شده غیرمجاز نگاه می‌کنم، می‌گویم نکنم، این کمک به همین هنرمند است.
علی اکبری: جا دارد از مردم بخواهم که برای کاندیدا‌ها و انتخابات مجلس از افرادی واقعاً انتخاب کنند که مشکلات اقتصاد، سیاست، روابط بین الملل، خانواده و بنیان خانواده را مد نظر بگیرند و ان شاء الله مجلس پرباری داشته باشیم.
نظر شما