پخش زنده
امروز: -
نماینده روسیه در سازمان ملل گفت: آنچه در دریای سرخ میگذرد نتیجه حمایت آمریکا از اسرائیل است
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ به نقل از پایگاه اینترنتی نمایندگی روسیه در سازمان ملل متحد, ”واسیلی نبنزیا“، نماینده روسیه در این سازمان، در نشست شورای امنیت در روز چهارشنبه گفت: آنچه در دریای سرخ میگذرد، از پشتیبانی آمریکا از اسرائیل ناشی میشود.
واسیلی نبنزیا، نماینده روسیه در سازمان ملل متحد گفت: ما نگرانیهای جدی درباره وضعیت دریای سرخ داریم. مسیرهای تجاری آن شریان حیاتی برای تجارت بینالمللی است و نقشی کلیدی در حفظ ثبات و شکوفایی اقتصاد جهانی دارد. دریانوردی رایگان و ایمن در منطقه برای اطمینان از تحویل پایدار کالاهای تجاری و همچنین کالاهای بشردوستانه، که از نظر کمک به کشورهایی که در شرایط سخت اجتماعی-اقتصادی از جمله یمن قرار دارند، حیاتی است.
وی افزود: ما حمله به کشتیهای غیرنظامی را که نه تنها آزادی و ایمنی دریانوردی، بلکه جان و سلامت دریانوردان را نیز به خطر میاندازد، به شدت محکوم میکنیم. افزون بر این، آنها خطرهای اضافی به وجود میآورند و بی ثباتی را در منطقهای که در حال حاضر در آتش است، افزایش میدهند.
واسیلی نبنزیا، تاکید کرد: در این باره، روسیه از بیانیه رسانهای شورای امنیت در زمینه این موضوع که در ۱ دسامبر تصویب شد، حمایت کرد. ما از رهبری جنبش انصارالله میخواهیم هر گونه اقدامی را که میتواند تهدیدی برای کشتیهای تجاری و خدمه آنها در دریای سرخ و خلیج عدن به وجود آورد، متوقف کند. از خود خویشتنداری نشان دهید و رفتار مسئولانه نشان دهید. جنبش انصارالله باید به اصول ایمنی کشتیرانی احترام بگذارد. ما خواستار آزادی فوری کشتی ”گلکسی لیدر“ و خدمه آن هستیم.
نماینده روسیه در سازمان ملل متحد همچنین گفت: آقای رئیس! با این اوصاف، موضوعی را که برای بحث گردآوری کرده ایم، نمیتوان جدا از تحولات منطقهای نگریست. این در خلاء اتفاق نمیافتد که مشکل تضمین آزادی کشتیرانی در دریای سرخ و خلیج عدن چنین مقیاس هشدار دهندهای به خود بگیرد. از دید من، هیچ یک از همکاران ما نمیخواهند انکار کنند که تحولات دریای سرخ نشاندهنده مستقیم خشونت در غزه است؛ جایی که عملیات وحشیانه اسرائیل سه ماه است که ادامه دارد. اوضاع در دیگر سرزمینهای فلسطینی اشغالی و در مرز اسرائیل و لبنان نیز تشدید شد. بر کسی پوشیده نیست که ناامیدی شدیدی در منطقه خاورمیانه (غرب آسیا) از این واقعیت وجود دارد که آمریکا که بر اقدامات اسرائیل سرپوش گذاشته است، دیگر اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد را گروگان گرفته و از تصویب قطعنامهای که خواستار آتش بس فوری است، جلوگیری میکند. واشینگتن بارها با استفاده از حق وتو برای انجام این کار، تمام تلاشها را در زمینه رساندن کمکهای بشردوستانه به فلسطینیها تضعیف کرده است. دو قطعنامهای که در این مدت به تصویب رسید، یعنی قطعنامههای ۲۷۱۲ و ۲۷۲۰ اساساً اجرا نشده باقی میمانند. این باعث خشم در جهان عرب میشود که گاهی به شکلهای خطرناکی، مانند اقدامهای انصارالله در دریای سرخ ظاهر میشود. کنترل احساسات در میان مردم برای دولتهای خاورمیانه (غرب آسیا) دشوارتر میشود و زمانی که یک بازیگر غیردولتی در آن دخالت میکند، تقریباً غیرممکن میشود.
وی افزود: آقای رئیس! ما دو سناریو را میبینیم که چگونه وضعیت در دریای سرخ میتواند تکامل یابد. نخستین راه مطلوب، تلاش مضاعف این شورا برای حل مناقشه طولانی مدت در یمن و پایان دادن به خشونت در نوار غزه است. سپس به علل تشدید تنش کنونی رسیدگی شده و کشتیرانی ایمن در منطقه از سر گرفته خواهد شد. سناریوی دوم، ریختن بنزین بر روی بحران در دریای سرخ است. این همان چیزی است که آمریکا و هم پیمانانش انجام آن را میخواهند. همان طور که به تازگی دیده ایم، آنها تنها روشهای زورمندانه را در جعبه ابزار خود دارند. در سناریوی دوم، کل راه حل سیاسی برای موضوع یمن با خطری که به وجود میآید، از مسیر خارج میشود. افزون بر این، این امر پیش نیازهای بسیار واقع بینانهای را برای برافروختن یک درگیری بزرگ منطقهای جدید در اطراف حداقل شبه جزیره عربستان شکل میدهد. خطر تبدیل درگیری فلسطین و اسرائیل به درگیری منطقهای بارها بیان شده است و حوادث دریای سرخ نخستین نشانه آن نیست. متاسفانه، در این مرحله، وضعیت در امتداد سناریوی دوم آشکار میشود. ائتلاف موسوم به ”ائتلاف بینالمللی دریایی“ که واشینگتن آن را تشکیل داده است، با وجود نام بلندش، در واقع عمدتاً از کشتیهای جنگی آمریکا تشکیل شده است و مشروعیت اقدامهای آن از نظر حقوق بینالملل جدیترین تردیدها را به وجود میآورد. بنابراین، وظیفه امروز ما نه تنها تکرار پیام جمعی به انصارالله درباره غیرقابل قبول بودن اقدامهای آنهاست که در ۱ دسامبر تائید کردیم، بلکه همچنین سرد کردن جنگ طلبها در واشینگتن است که به دنبال درگیری دیگری در خاورمیانه (غرب آسیا) به تنها بخشی از بازی ژئوپلیتیک خود هستند.