پخش زنده
امروز: -
کارشناس روابط بینالملل با بیان اینکه این بارهم استراتژی آمریکا برای مشروعیت دادن به رژیم صهیونیستی ناکام ماند گفت: دیگر خودشان هم انتظار ندارند درسازمان ملل کشوری، حماس را تروریست بداند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، برنامه گفت و گوی ویژه خبری شنبه شب میزبان آقای علیرضا کوهکن کارشناس روابط بینالملل، آقای کونانی کارشناس مسائل بینالملل و آقای ابراهیم متقی کارشناس مسائل بینالملل بود که درباره آخرین تحولات غزه صحبت کردند. سخنان ایشان را در زیر می خوانید:
سوال: آقای کوهکن آمریکا برای دومین بار در طول دو ماه گذشته وتو کرد آتش بس در غزه را چرا این کار را کرد؟
کوهکن: خوب برای اینکه کنش ایالات متحده در وتوی قطعنامه تازه آن هم یک قطعنامه حداقلی را در این شرایط ناگواری که در غزه است متوجه بشویم به نظرم باید عوامل مؤثر بر تصمیمات دولت آمریکا را در نظر بگیریم. در تصمیمات رژیم ایالات متحده مؤثرترین عامل گروههای ذی نفوذی هستند که بر تصمیمات دولت اثر میگذارند در این گروههای ذی نفوذ صهیونیستها قدرت بسیار قابل توجهی دارند و از این قدرت در منابع خبری در رسانهها در شرکتها استفاده جدی میکنند و از طریق آن روی سیاستمدارها تأثیر میگذارند.
این عامل قدرت باعث شده که میبینید آمریکاییها میآیند و صراحتاً در مقابل همه افکار عمومی بینالمللی قرار میگیرند و به راحتی این موضع عجیب را اتخاذ میکنند که ما داریم از مردم غزه حمایت میکنیم.
گروههای صهیونیستی در تصمیمات دولت آمریکا تاثیر ویژه ای دارند
کوهکن: آدم یادم آن تصویر دردناکی میافتد که چند روز قبل منتشر شده بود یک پدر فلسطینی دخترش را بغل کرده و میگفت که الان تو راحت شدی .دختر مجروحش از دنیا رفته بود. کاری که آمریکاییهایی با مردم فلسطین دارند میکنند دقیقاً همین است یعنی میخواهند همه را بکشند و بگویند خوب دیگر راحت شدی. وگرنه اظهارنظر سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا معنی دیگری ندارد این منابع قدرتی که در آمریکا روی تصمیمات دولت اثر میگذارند باعث شدند که آمریکاییها به این سمت بروند. یعنی علت تصمیم آمریکا بیشتر منابع قدرت داخلی است و خیلی جالب است خودشان متوجه هستند که دارند همه استانداردهایی را که تظاهر میکردند به آن پایبند هستند کنار میگذارند مدعی حقوق بشر بودند کاملاً دارند کنار میگذارند می گفتند از تصمیمات دیوان کیفری بینالمللی حمایت میکنیم آنرا کنار میگذرند.
امریکا می داند در حال زیرپاگذاشتن همه استانداردهایی است که ادعای پایبندی به آنها را داشت
کوهکن: راجع به جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی میگفتند باید قوانین بسازیم و این قواعد مهم است همه را دارند کنار میگذارند همینهایی که برای کشته شدن سه تا کودک یا نمیدانم در یک اتفاقی که معلوم نیست تروریستها انجام دادند و ... در یک کشور آفریقایی با کمتر از پنجاه کشته جلسه ویژه شورای امنیت میگرفتند و میگفتند باید دخالت مستقیم نظامی بکنیم، کشته شدن هفت هزار کودک را به راحتی نادیده میگیرند.
تازه کودکی که اینها خیلی وقتها میآیند تفسیر میکنند میگویند این هفده سال و نه ماه و نمیدانم چند روزش بوده و همچنان کودک محسوب میشود ما داریم راجع به کودک هفده روز صحبت میکنیم نه هفده سال و چند ماه ؛ و اینها را حالا نادیده میگیرند این بیشتر به منابع قدرت داخلی در آمریکا و توانمندی صهیونیستها در اثرگذاری بر تصمیمات دولت ایالات متحده ربط دارد و باعث میشود که چنین جنایت آشکاری را حمایت بکنند .
سوال: آقای کونانی در گزارش اشاره شد که حدود چهل و هفت بار آمریکا از حق وتو به نفع رژیم صهیونیستی استفاده کرده، دو بار در طول دو ماه گذشته ، راجع به این سبقه و سابقه حق وتوها، حمایتهایی که آمریکا از رژیم صهیونیستی انجام میدهد و استانداردهایی که خودشان مدعی بودند باید در کل دنیا پیاده بشود.
کونانی: من به شخصه معتقدم برای اینکه به درستی بتوانیم وتو را معنا بکنیم اساساً حق وتو چرا در یک ساختار هنجاری منشور ملل متحد انعکاس عینی پیدا کرده ؟ به این خاطر است که دولتها و ابرقدرتها به این نتیجه رسیدند که ما باید تا جایی به قوانین بینالمللی اعتنا کنیم که منافع ما را تامین کند. الان حق وتو تمام موازین بینالمللی ناظر بر کارکرد سازمان ملل و نهادهای بین المللی را بی ارزش کرده است. خالی از لطف نیست که به این مسئله بپردازیم که دولتهایی مثل اسرائیل، دارای یک نوع سهمیه دائمی در حق وتو هستند و من باور ندارم بگوییم وتویی صورت گرفته باید بگوییم اسرائیل از سهمیه دائمی اش استفاده میکند. نزدیک به نود درصد وتوهایی که آمریکا میکند به نفع رژیم اشغالگر اسرائیل است.
سوال: آقای کوهکن اشاره کردید که مراکز قدرت دولت آمریکا را به سوی حمایت از رژیم صهیونیستی هدایت میکند.آمریکا الان درگیر رقابتهای انتخاباتی است مسائل داخلی فراوانی هم دارد ، وتوی آمریکا در موضوع آتشبس و تحولات غزه چه تأثیری در سیاستهای داخلی خود آمریکا و موضوعاتی که این دولت دارد باآن دست و پنجه نرم میکند و رقابتهای انتخاباتی دارد .
کوهکن: خوب این سؤال خیلی مهمی است، چون تأثیرات کنش ایالات متحده در سیاست داخلی اش به خصوص الان که دارد وارد فضای انتخاباتی میشود مهم است. نگاه کنید کمتر از دو ماه دیگر، در فوریه شروع رقابتهای اولیه در حزب جمهوریخواه است این موضوع میتواند اثر بگذارد آمریکاییها همان صاحبان قدرت گروههای ذینفوذ آن چیزی که ما بهش میگوییم لابیها، چه کار میکنند می آیند از رسانه استفاده میکنند که موضوع را سانسور کنند و طور دیگری نشان بدهند. چند روز قبل آخرین مناظره امسال مال جمهوری خواهها بود؛ و در مناظرات قبلی هم از چهار کاندیدای باقی مانده در این مناظره راجع به موضوع جنگ غزه سؤال پرسیدند مثل سالهای مناظره قبلی ، این بود که خوب اسرائیل گرفتار یک بحران است شما چه جوری ازش حمایت میکنید؟ نگاه کنید اصلا اینکه کشتاری اتفاق میافتد اینها اصلاً مطرح نبود.
کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا همگی از حامیان رژیم صهیونیستی هستند
کوهکن: پرسیدند اسرائیل گرفتار یک بحران است شما چطور ازش حمایت میکنید و هر چهار نامزد گفتند که اصلاً باید فلسطینیها را نابود کرد در مناظره قبلی یکی از نامزدها اصطلاحی که به کاربرد برد این بود اینها را پاک بکنیم، دقیقاً این در ادبیات انگلیسی مثلا اینجا یک ذره گرد و خاک و اینهاست شما با دستمال پاک میکنید همان اصطلاح را برای یک ملت به کار برد و از این ادبیات استفاده میکند. رسانههای رسمی ایالات متحده همین را به صورت کلی دارند پوشش میدهند شما همین را در شبکههای اجتماعی که متعلق به آمریکاییها هست هم میبینید یعنی شبکههایی که الان نمیخواهم نام ببرم سه تا شبکه اصلی که آمریکا پشتیبانی میکند دقیقاً همین هست.
رسانه های تابع آمریکا کوچکترین صدای مخالف رژیم صهیونیست را خفه می کند
کوهکن: شما کوچکترین چیز مخالفی بگویید میگویند این ادبیات خطرناک است باید حذف بشود، بعد میگویید آقا من که چیزی نگفتم فقط نوشتم که اینها دارند اینطوری میکشند.خودشان هم میگویند میکشند، میگویند شما حق ندارید بگویید اگر حداقلی از اخبار را در شبکههای رسمی میبینید اتفاقاً من معتقدم بهخاطر همان صداهای متفاوتی است که بعضی هایش را ما پشتیبانی میکنیم و از ترس اینکه این صداها از ما شنیده نشود آنها تکرار میکنند.
سوال: الان ما اشاره میکنیم به اینکه مثلاً در یک بازه زمانی شعارهای انتخاباتی مبنی بر پاک کردن مثلاً فلسطین بود ولی الان در خود آمریکا شاهد برگزاری تظاهرات میلیونی هستیم؟
کوهکن: یک نکتهای و جود دارد ما در عصری هستیم که بعضی پلتفرمها سکوهایی هست که چیزهای متفاوت دارد. من نمیخواهم ازش نام ببرم یک دانه است که چینیها پشتیبانی میکنند در مناظره آخر یکی از نامزدها گفت ما اصلاً باید این را ببندیم بعد گفتند چرا باید ببندید صد میلیون در آمریکا ازش استفاده میکنند گفت، تنها دلیلی که اینها از آن استفاده میکنند، چون چیزهای ضداسرائیلی هم در آن است، تازه نه فقط خبر در آن میشود دید هر دفعه که میبینند هفده درصد بیشتر ضداسرائیلی میشوند. نگاه کنید نگاه این است، سطح جنایت این قدر گسترده است.
برای سه کودک جلسه شورای امنیت می گذارد اما هفت هزار کشته را نادیده می گیرد
کوهکن: برای سه تا کودک جلسه شورای امنیت میگیرند هفت هزار نفر را کشته آشکارا ، بدون اینکه هیچ به روی خودش بیاورد این قدر جنایتش گسترده است.الان میبینید دارد موضوع عوض میشود و شما تظاهرات میبینید آخرین نظرسنجی که انجام شده بیشتر از پنجاه درصد آمریکاییها علی رغم همه این تبلیغات میگویند همین امروز باید جنگ را متوقف کنید. در آمریکا رقابت انتخاباتی واقعی از تابستان سال آینده شروع میشود، چون حافظه سیاسی آمریکاییها کوتاه مدت است دولت فعلی که خوب به شدت طرفدار اسرائیل است، اما امیدوار است که جنگ زودتر تمام بشود چرا، چون در بعضی ایالتهایی که آقای بایدن در انتخابات قبل با فاصله خیلی کمی برد یک ایالت خیلی مهم را با دوازده هزار رأی برد در آن ایالت صد هزار مسلمان حق رأی دارند و با این دست فرمان به بایدن رأی نمیدهند و ضمناً پیشروهای دموکرات هم الان به شدت اعتراض میکنند .
امریکایی های حامی رژیم صهیونیستی هم از جنایات این رژیم منزجر شده اند
کوهکن: اینها می گویند درست است که ما گفتیم رژیم آمریکا از رژیم صهیونیستی حمایت بکند ولی دیگر یک سری چیزها را لااقل رعایت بکنیم اینها همه چالشهایی هست که برای همین رژیم ایالات متحده به دنبال این است که زودتر جنگ البته با تفسیری که دارند یعنی پیروزی صهیونیستهای افراطی تمام بشود.خوب روی زمین چنین اتفاقی نمیافتد همچنان میگویند برویم بجنگیم.
سوال: آقای کونانی ما الان از سوی نهادهای بینالمللی واکنشهای البته حداقلی ولی نسبت گذشته کمی پررنگتر در مورد تحولات غزه میبینیم، دبیرکل سازمان ملل دومین بار است که واکنش نشان میدهد و آیا دولت بایدن، دولت نتانیاهو با مواضع یا با آن کسانی که در سازمان ملل هستند دچار اختلاف شده است که ما الان شاهد چنین موضعگیریهایی از سازمان ملل هستیم؟
کونانی: من معتقدم آن حقانیت و مشروعیت و سنگ بنای استراتژی سیاسی و نظامی ایالات متحده آمریکا بر این است که جهان بدون جنگ به درد ایالات متحده آمریکا نمیخورد. شما توجه بفرمایید نزدیک به شصت و سه درصد از تمام اقتصاد نظامی دنیا در دست آمریکا است یعنی این کشور همین الان اگر بنا باشد فقط با فروش اسلحه و تجهیزات نظامی یک قدرت و یک آیندة اقتصادی را برای خودش تعریف کند هیچ مشکلی ندارد بنابراین آمریکا خواهان، متقاضی و علاقهمند به جنگ است. صلح اتفاقاً واژه بیگانه با قاموس سیاسی، هنجاری فرهنگی ایالات متحده آمریکا هست.
جنگ در هرجای دنیا به نفع کارخانه های اسلحه سازی و اقتصاد امریکاست
کونانی: اسناد این را نشان میدهد، واقعیتها این را نشان میدهد، آمریکا بزرگترین کشور استثناگرانه قانونی است ؛یعنی چی؟ یعنی آمده قانون گذاشته صریحاً فلان کمپانی اش مثلاً فلان مواد به قول معروف دخانیات را عرضه نکند. بلافاصله ظرف کمتر از دو ماه دهها قانون استثنایی اجازه این را میدهد حتی میخواهم به شما بگویم حتی با بهداشت مردمش هم بازی میشود یعنی شما فکر نکنید که فقط در مقوله جنگ است. اساساً کنشگری ایالات متحده آمریکا مدل خاصی از تشنج طلبی است.
سوال: و الان با این کنشگری که اشاره میکنید و مؤلفههایی که از آمریکا تشریح میکنید آن چیزی که ما در مورد دبیر کل سازمان ملل و اظهاراتش میبینیم بازی سیاسی است یا واقعی است؟
کونانی: من باور ندارم، ببینید با کمال احترام به شخص ایشان با کمال احترام به نوع تحلیلهایی که از عملکرد دبیرکل صورت میگیرد من اساساً نمیتوانم بپذیرم که این نوع کنشگری و این نوع موضعگیری اساساً به نظر من خارج از گود مقوله مدیریت جنگ اسرائیل و فلسطین است، شما ببینید موضع آمریکا این است که من با آتشبس در این منطقه مخالفم چرا، چون بالقوه نه، بالفعل دولتی را به نام فلسطین و دولت ملی محلی فلسطین را متجاوز فرض میگیرد شما به این توجه بکنید من دوست دارم این را تذکر بدهم و شنوندگان و علاقهمندان توجه کنند، الان در مقوله مخالفت ایالات متحده آمریکا با مقوله آتشبس در فلسطین به این معناست که دولت فلسطین را متجاوز در نظر گرفته است.
دبیرکل سازمان ملل در واقع هیچ کاره است
کونانی: به این معناست که ما آی سی سی را از صلاحیت برای رسیدگی به مثلا جنایتهای احتمالی خارج کنیم. یعنی آی سی سی را مد نظر داریم وقتی میخواهیم با این مقوله مخالفت کنیم، چرا؟ می خواهیم بگوییم که یک دولت بالفعل متجاوز است و این آتش بسش هم دعوت غیرمستقیم به یک عملیات خرابکارانه در آینده است یعنی معنای مخالفت با آتشبس این است که شما بالفعل خطرناکید، تصمیمات خرابکارانه برای آینده دارید و ما از مجرای فصل هفتم منشور مکلفیم که در پاسداشت از صلح اقدامات عملی کنیم و به طور نظامی و غیرنظامی. یعنی یک پازلی است که دبیر کل به نظر من اساساً هیچ کاره هست.
برای جهان امروز اظهر من الشمس است که متجاوز کیست
کونانی: دبیر کل سازمان ملل در طول تاریخ سازمان ملل هیچ گونه نقش پیشرانی در گزارهها و محتویات منشور ملل متحد خصوصاً هنجارهای ناظر بر عملکرد شورای امنیت نداشته و من نمیپذیرم که به صرف موضعی گیری رسانهای بتوانیم به این نتیجه برسیم که سازمان ملل الان موافق با صیانت از حقوق مردم فلسطین است، چون برای جهان امروز اظهر من الشمس است که متجاوز کیست و در عین حال واقعبینانه است و البته این را هم عرض بکنم من معتقدم دبیرکل اگر موضع دیگری میگرفت شاید از ده موضعی که میتوانست بگیرد در این مقوله رابطه آمریکا با تنش اسرائیل و فلسطین، ضعیفترین بدترین و ناشیانهترین الگو را مد نظر قرار داد.
سوال: آقای کوهکن بپردازیم به اینکه از ابتدا طوفان الاقصی و تا امروز که حدود بیشتر از دو ماه از جنگ در غزه میگذرد ما میبینیم که بسیاری از کشورهایی که مردمش همسو و هم جهت با فلسطین و مردمان غزه نبودند تظاهرات برپا میکنند آرمانهای فلسطین را فریاد میزنند فریاد جنگ را متوقف کنید سر میدهند و آن چه که آمریکا دارد انجام میدهد در وتوی آتش بس در غزه چه تأثیری در وجهه این کشور در دنیای بینالملل و در عرصه سیاست خارجیاش دارد.
کوهکن: رژیم ایالات متحده سالهاست خیلی از کنشهای سیاست خارجی خودش را مبتنی بر مشروعیت سازی حقوق بشری، ایجاد صلح و امنیت قرار داده است، یکی از آخرین هایش همین اتفاقات اوکراین بود، ما راجع به اوکراین نمیخواهیم صحبت کنیم من فقط این مثال بزنم ، نگاه کنید شما میخواهید مردم مثلاً آلمان را قانع کنید که باید گاز کمتر مصرف کنید سرما بیشتر تحمل بکنید برای مواد غذایی پول بیشتر بدهید و خیلی از چیزهایی که در فهرست خریدت داری حذف کن چرا، چون ما درگیر جنگ با اوکراین هستیم این را چه جوری میتوانی مشروعیت زایی برایش بکنی با اینکه حقوق بشر دارد نقض میشود، جنایت جنگی دارداتفاق میافتد.
اروپا و امریکا سالها برای مردمشان ژست حقوق بشری می گرفتند
کوهکن: من آمار را نگاه میکردم مثلاً در ماه گذشته پنج نفر غیرنظامی در بمباران مردند این آخرین چیزی بود که در زمان قبل از طوفان الاقصی بود یعنی یک ماه مانده به این عملیات در پانزده مهر پنج نفر غیرنظامی در اوکراین مردند پس ما باید برویم به هر قیمتی از اوکراین حمایت کنیم تو هم که جزو مردم ما هستی باید تحمل کنی، اما الان داریم میبینیم که غرب همه اینها را کنار میگذارد و میآید به اینجا میرسد که آشکارا میگوید هفده هزارتا مردند که مردند اشکالی ندارد. تازه این حداقلهاست آنهایی که هنوز زیر ساختمانها هستند آنهایی که جراحتی پیدا کردند که قابل ترمیم نیست یا در بیمارستانهایی که هیچ خدماتی داده نمیشود به تدریج خواهند مرد آنها بماند.
انگلیس هم به قطعنامه علیه رژیم صهیونیستی رأی ممتنع داد
کوهکن : اینها حداقل هاست، هفت هزار کودک، بعضی وقتها واژهها محتوایشان را از دست میدهند خیلی از بینندگان شما مثل خود ما هم تجربه کردیم . دیگر بعضی وقتا شبها تلویزیون نگاه میکنیم اخبار را نگاه میکنیم گریه آدم در میآید که واقعاً چه جور بشریت دارد اینها را میبیند، خوب اینها را مردم دنیا میبینند و میآیند اعتراض میکنند قرار بود یک طور دیگری باشد شما دارید چیکار میکنید.فقط آمریکا نیست بریتانیا به عنوان کشوری که اصلاً مشکل فلسطین را درست کردند رأی ممتنع داد به این قطعنامه، بزرگترین تظاهرات بعد از جنگ جهانی دوم در لندن به خاطر فلسطین اتفاق افتاد نه یکبار چند بار، علیرغم همه مقرراتی که گذاشتند در فرانسه و آلمان هم همینطور بود.
علیرغم تهدیدات، اروپایی ها به حمایت از فلسطینی ها به خیابانها آمدند
کوهکن : علیرغم اینکه آمدند گفتند اگر تظاهرات بکنید ما با شما چنین و چنان میکنیم با این همه چرا، چون سطح جنایت خیلی زیاد است؛ و خوب سردمدار این اتفاق کیست آمریکا است، اثر مهمی که این مسئله دارد مشروعیت زدایی از اقدامات و حرفهای ایالات متحده است شما نگاه کنید طی همین مدت سازمانهای غربی که دقیقاً طبق دستور کار آمریکاییها و غربیها میآیند چند تا موضوع دیگر تیتر کردند هیچ کدام هیچ توجهی در دنیا بهش نشد چرا، چون مردم می گویند وقتی آشکارا دارید جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت را توجیه میکنید معلوم است که دیگر بقیه حرف هایتان اعتباری ندارد این مشروعیت زایی از سیاست خارجی ایالات متحده و دستور کاری که سیاست خارجی آمریکا دارد اتفاق خیلی مهمی است و برای همین هم شما مطمئن باشید به محض اینکه این جنگ تمام شود، چون بالاخره هر جنگی تموم میشود همه تلاش رسانهها و دستگاه تصویرسازی غرب این خواهد بود که این جنایات را فراموش کنیم، چون این یک نقطه بسیار تاریک در عملکرد غربیها در سیاست بینالملل است.
سوال: آقای ابراهیم متقی کارشناس مسائل بینالملل هم به جمع ما اضافه شدند تا این لحظه راجع به ابعاد سیاست خارجی، سیاست داخلی و آنچه که وتوی آمریکا در موضوع آتشبس غزه بر این موضوعات میگذرد صحبت کردیم از نگاه شما به آنچه که آمریکا در مورد تحولات غزه و حمایت جانبدارانه از رژیم صهیونیستی نه تنها در مورد طوفان الاقصی و دو ماه و اندی گذشته دارد انجام میدهد بلکه همیشه انجام میدهد چی هست؟
متقی: سیاست آمریکا در ارتباط با اسرائیل یک موضوع کاملاً راهبردی هست اسرائیل بخشی از فضای کنش عملیاتی ایالات متحده در محیط منطقهای محسوب میشود. اگر شما دقت بفرمایید به این جمعبندی میرسیم که حتی اسرائیل در مجموعه مربوط به سنت کاما یا نیروی فرماندهی مرکزی عضویت دارد، اما وضعیتی که امروز ایالات متحده در ارتباط با اسرائیل پیدا کرده است اعتبار سیاسی آمریکا را برای سالهای طولانی از بین خواهد برد، امریکاییها همیشه صحبت از دموکراسی داشتند، همیشه صحبت از حقوق بشر داشتند، اما جنگ غزه واقعیتهای سیاست خارجی آمریکا رامنعکس کرد، نشان داد که امریکاییها مهمترین مسئلهشان راهبرد قدرت است.
مهمترین مسأله برای امریکا حفظ قدرت و منافع خودش است
متقی: اسرائیل به عنوان بازیگری محسوب میشود که منافع منطقهای امریکا را تامین می کند. نکته جالب توجه اینجاست که حتی کشورهای اروپایی در ارتباط با قطعنامهای که امارات عربی متحده آن را پیشنهاد کرده بود دیدگاه کاملاً متفاوتی داشتند امروز مهمترین مسئلهای که وجود دارد میتوانیم در ادبیات گوترش بررسی کنیم گوترش وقتی که مسئله ماده ۹۹ منشور ملل متحد را مطرح میکند بیانگر این است که اسرائیلیها از اقدامات بسیار خشونتآمیز بهره گرفتند به هیچ وجه مسئله مربوط به اقدامشان و کنش متقابل نبوده و نکته سوم با نسل کشی که به انجام رساندند امکان تصاعد بحران وجود دارد تصاعد بحرانی که با نسل کشی اسرائیل در غزه پیوند پیدا کرده است.
سوال: آقای کوهکن چشمانداز آینده این بحران از نظر آمریکاییها؟
کوهکن: آمریکاییها در بحرانهایی که در منطقه ما اتفاق میافتد خیلی یاد میگیرند و متأسفانه تصمیم هم دیر میگیرند جنگ دو هزار و شش لبنان یک مثال واضح است چیزی که بعد از روز پانزدهم جنگ آن را تا سی و سوم کش داد فشار ایالات متحده بود که شما باید حتماً به پیروزی برسید و میدان اینجا نشان داده است که اتفاقاً در آن پیروزی اتفاق نمیافتد، سیاست خارجی هم که ما اتخاذ کردیم و دولت در سطح رئیسجمهور در سطح وزیر خارجه و بقیه کنشگران سیاست خارجی در پیش گرفتند خوب بود اینکه تلاش آمریکاییها برای مشروعیت زدایی از کنش حماس و تبدیل آن به یک گفتمان بینالمللی اقدام تروریستی ناکام ماند. عملاً ما جلویش را گرفتیم و بعد یک دستور کار بینالمللی شد یعنی آمریکاییها الان در قطعنامههای حتی سازمان ملل همچین انتظاری ندارند که کسی بیاید بگوید حماس تروریست است و اینها نشان میدهد که چشمانداز در راستای خواست آمریکاییها پیش نمیرود و من فکر نمیکنم از این میدان چیزی نصیب آمریکاییها بشود.