پخش زنده
امروز: -
کارشناس مسائل غرب آسیا گفت: قطعنامه سازمان ملل یک تاکتیک فریب قدرتهای جهانی است تا بتوانند میزان خشم افکار عمومی را کنترل بکنند و زمان بیشتری برای اقدامات بعدی رژیم صهیونیستی بخرند.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما، برنامه گفتگوی ویژه خبری درباره واکنش جوامع و سازمان های بین المللی به جنایت های رژیم صهیونیستی در غزه، میزبان آقایان سیدرضا صدرالحسینی، کارشناس غرب آسیا و کیومرث یزدان پناه، کارشناس غرب آسیا بود.
مقدمه مجری: شورای امنیت سازمان ملل بعد از ۴۰ روز کشتار و قتل مردم بی دفاع و مظلوم غزه به دست رژیم صهیونیستی، قطعنامهای را تصویب کرد که فقط بر وقفهای بشردوستانه در آنچه که در غزه میگذرد تاکید کرده، در این قطعنامه موضوعاتی مطرح شده و حرفی از آتش بس زده نشده است.
سوال: قطعنامهای که از وتوی آمریکا جان سالم به در برد، ولی رژیم صهیونیستی آن را رد کرد، قطعنامهای با تاخیر زیاد در ارتباط با جنایات صهیونیستی در غزه نیست؟
صدرالحسینی: بله همانطوری که فرمودید علی رغم این که در هفته اول هم چنین اقدامی در شورای امنیت سازمان ملل قرار گرفت با وتوی امریکا و انگلیس متاسفانه به هیچ کجا نرسید، بعد از گذشت ۴۰ روز یک اتفاقی افتاد که هم رژیم صهیونیستی با صراحت اعلام کرد که من آن را اجرا نخواهم کرد البته بهانههایی را آورد و آن هم بهانههای واهی بود که برای خوراک داخلی و کمتر کردن فشار خانوادههای اسرا و مفقودین این کار را انجام داد و نام آنها را برد، ولی در واقع آن به دنبال این هست که بتواند یک دستاوردی را در حوزه عملیات زمینی پیدا بکند تا شاید بتواند بدین شکل در مرحله بعدی برای گفت و گوها، دست پری داشته باشد.
باید این نکته را توجه داشته باشیم که از لحاظ حقوق بین الملل در صورتی که کشوری یک قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل را نپذیرد، حتما باید دچار تنبیه هایی بشود که در منشور سازمان ملل به آن اشاره شده، حالا باید منتظر بمانیم که آیا در مقابل این گردن کشی رژیم صهیونیستی شورای امنیت سازمان ملل یا مجمع عمومی اقدام حقوقی دیگری را انجام خواهد داد یا خیر؟ فراموش نمیکنیم در مقابل کشورهای دیگری که حتی اجرای مصوبات شورای امنیت را برای مدتی به تاخیر انداختند، اهرمهای متعددی را از جمله تحریم و تهدید برای آنها مطرح کردند و حتی به بعضی از آنها گفتند شما را به زیر بند ۷ منشور سازمان ملل خواهیم برد، بنابراین شرایط این گونه هست که همانطور که آقای سیدحسن نصرالله فرمودند چشمها باید به میدان باشد و مقاومت فلسطین هم در این رابطه حرف نهایی را خواهد زد در میدان.
سوال: آقای دکتر یزدان پناه، جنایات و کشتار مردم بی دفاع و مظلوم فلسطین سکوت مجامع بین المللی و سازمان ملل همیشه در مقابل آنچه که در فلسطین و غزه میگذرد و البته این بار قطعنامهای که در آن صحبتی از توقف کشتار نشده حرفی از آتش بس زده نشده و فقط اکتفا شده بر وقفهای بشردوستانه؟
یزدان پناه: واقعیت امر این است که این مسئله یک جنگ نیست، یک جنایت بشری است که اصلا تاریخ را دگرگون میکند شرایطی که مسلمانان غزه دارند، البته دامنه اش گسترده شده، دامنه تعرض اسرائیل به داخل خاک لبنان هم کشیده شده، شرایطی که مسلمانان غزه دارند به جرات میتوانم بگویم صدها، بلکه هزاران برابر بدتر از شرایطی است که در شعب ابی طالب برای پیامبر (ص) و یارانش به وجود آمد این را باید جهان امروزی درک بکند.
ما از سازمان مللی که رسما و عملا وجاهت رسمی خودش را از دست داده انتظار کارکرد حقوقی موثر و راهبردی را نمیتوانیم داشته باشیم، این سازمان از دهه ۱۹۹۰ میلادی و به طور مشخص از ۱۹۹۳ و با برخی از گردن کشیهای قدرتهای جهانی با محوریت آمریکا در مناطق مختلف دنیا عملا کارآیی خودش را از دست داده، امروزه هم خیلی از نمایندگان ملتهایی که در سازمان ملل متحد حاضر هستند، علاقهمند هستند کارهایی را بکنند که بازدارنده باشد و جهان شاهد این حجم از خشونت ها، با این لجام گسیختگی و با این حجم از انسان کشی مواجه نشود، اما واقعیت امر این است که قدرتهای زورگو تحت لوای حق نامشروع وتو در شورای امنیت، هر آن چیزی که مطابق منافع خودشان تشخیص میدهند انجام میدهند.
ولی یک اتفاقی دارد میافتد، این قطعنامه مطابق میل قدرتهای زورگو نبوده، چه عاملی باعث شد که همین وقفه بشردوستانه که مثلا یک ساعت توقف بدهند تا آبی به غزه برسد، تا نانی به غزه برسد، تا سوختی به غزه برسد، دردی را درمان نخواهد کرد، دو و نیم میلیون نفر انسانی که در شدیدترین شرایط، حتی بمباران هم نشوند، دارند زجرکش میشوند، در شرایطی تحت تاثیر افکار عمومی و اراده جهانی است.
متاسفانه منفعلترین منطقه، منطقه جغرافیای سیاسی جهان اسلام است، ولی جهان غیراسلام یک قیام علیه این اقدامات جنایتکارانه رژیمی را شروع کردند که پیدایشش غیرمتعارف بوده، رفتارش غیرمتعارف و مطمئنا رفتنش هم غیرمتعارف خواهد بود، من این جنگ و این دلاوریهای رزمندگان حماس در غزه را و سایر رزمندگانی که دوشادوش اینها میجنگند احیای ژئوپلتیک مقاومت میدانم که یک دگرگونی اساسی را به نفع فلسطینیان در منطقه رقم خواهد زد، شاید حتی همه رزمندگان حماس هم جان خودشان را از دست بدهند، اما مطمئنا خیر و برکتش برای پیدایش کشور مستقل فلسطین بیش از پیش آشکار و نمایان خواهد شد.
سوال: آقای رجبی (خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما در نیویورک) یک مقدار راجع به بازتابها صحبت کنیم مختصری راجع به بازتابها نسبت به قطعنامهای که مورد تصویب قرار گرفت در شورای امنیت، ولی رژیم صهیونیستی آن را رد کرد؟
آقای رجبی: این قطعنامهای بود که ۱۲ عضو شورای امنیت به آن رای مثبت دادند، قطعنامهای که در شورای امنیت بخواهد تصویب بشود، ۹ رای مثبت برایش کفایت میکند و این که حق وتوی یکی از اعضای دائم را نداشته باشد. با این حال یک عضو دائم شورای امنیت آمریکا، روسیه و انگلیس هرسه با این که روسیه موضعش با آمریکا و انگلیس راجع به بحث غزه منطبق نیست و همراه نیست این سه عضو شورای امنیت رای ممتنع دادند، آمریکا و انگلیس اعلام کردند علت این که ما رای ممتنع به این قطعنامه میدهیم این است که در این قطعنامه جنبش مقاومت حماس محکوم نشده و به عنوان گروه تروریستی یاد نشده، بنابراین ما نمیتوانیم به آن رای مثبت بدهیم، روسیه هم اعلام کرد که این قطعنامه، قطعنامه ناکافی و ضعیفی است و علت اینکه به آن رای ممتنع دادیم این است که ما به دنبال آتش بس فوری و کامل بودیم، نه توقف چند روزه حملات رژیم صهیونیستی برای این که موقتا کمک رسانده بشود به مردم غزه و باز دوباره حملات آغاز بشود، روسیه در این جلسه اصلاحیهای هم داد، پیشنهاد را کشور مالت به عنوان اعضای یکی از اعضای غیردائم مطرح کرده بود، روسیه پیشنهاد اصلاحی داد، به رای گذاشته شد، در پیشنهاد اصلاحی روسیه آتش بس کامل مطرح شده بود، پنج رای مثبت آورد و بنابراین از دستور کار خارج شد، این قطعنامه بحث توقف چند روزه حملات را مطرح کرده، اما این که چند روز دقیقا خواهد بود و کی آغاز خواهد شد، الان هنوز مشخص نیست و اعلام نشده، در پیش نویس اولیهای که این قطعنامه قبل از اینکه به صحن شورای امنیت وارد بشود، بحث توقف فقط پنج روزه مطرح بوده و مقرر شده بود که ۲۴ ساعت بعد از تصویب متن قطعنامه، این ۵ روز آغاز بشود، اما در متنی که در شورای امنیت تصویب شد، این بند حذف شده، بنابراین این زمان آغاز و مدتش الان در هالهای از ابهام هست و باید اعلام بشود که به چه صورت اجرا خواهد شد.
سوال: این موضوع یعنی قطعنامه در خود آمریکا و مثلا کشورهایی که حالا رای ممتنع دادند یا حتی مخالفت کردند بازتابها نسبت به آن چگونه است؟
آقای رجبی: یکی همان روسیه بود که همچنان آن را قطعنامه ضعیف میداند، چین هم موضع اش مثل روسیه است و میگوید قطعنامه، قوی و کافی نیست، ولی چین نگاهش این است که میتواند این وقفه چند روزه مقدمهای باشد و وصل بشود به یک آتش بس، نماینده ناظر فلسطین در سازمان ملل با این که اعلام کرده این قطعنامه اولا دیرهنگام است و ثانیا ضعیف است باز تاکید کرده که امیدوارم همین قطعنامه ناکافی و ضعیف و دیرهنگام فقط به کاغذ منحصر نشود و اجرا بشود.
موضع نماینده فلسطین این است که خیلی زودتر از این آن زمانی که مجمع عمومی سازمان ملل با ۱۲۰ رای یک قطعنامهای را برای آتش بس تصویب کرد، همان موقع باید شورای امنیت وارد به کار میشد و قطعنامهای الزام آور تصویب میکرد که این کار را انجام نداد.
سوال: آقای دکتر صدرالحسینی تقریبا میشود گفت مهمترین خبر در رسانههای مختلف در کل دنیا موضوع فلسطین است، فکر میکنید این قطعنامه چقدر تحت تاثیر تغییر افکار عمومی و همراهی مردم کشورهایی که شاید برای اولین بار تظاهراتها را برگزار کرده بودند در این حجم و این گستردگی قرارگرفته و به تصویب رسید؟
صدرالحسینی: آقای دکتر یزدان پناه به خوبی این نکته را تشریح فرمودند که این قطعنامه براساس فشار افکارعمومی درحقیقت تصویب شد و امکان رد آن و وتوی او توسط آمریکا و انگلیس نبود، اگر این اتفاقاتی که داریم درموردش صحبت میکنیم، این بیداری عمومی که در ارتباط با جنایات رژیم صهیونیستی پدید آمده و این حمایت از مظلومین فلسطین در سراسر پنج قاره به وجود نمیآمد، شاید این قطعنامه هم یا به تصویب نمیرسید، یا بلافاصله مثل دفعه گذشته که در تقریبا ۱۰ روز اول این جنایات بود توسط آمریکا و انگلیس وتو میشد، در حقیقت من تصورم بر این هست که این فشارافکار عمومی که شنبه و یکشنبه در سراسردنیا دو روز تقسیم شده کشورهای متعددی اعلام آمادگی کردند که همزمان راهپیماییهای بزرگی را انجام بدهند، حتما میتواند تاثیرگذار باشد، اما اتفاقا من تصورم بر این است که این قطعنامه به دلیل بسیار سبک بودنش و شرایطی که الان قابل اجرا هم نیست، متاسفانه به دلیل گردن کشی رژیم صهیونیستی، حتما مورد اعتراض مردم هم در این دو راهپیمایی بزرگی که خدمتتان عرض کردم شنبه و یکشنبه پیش رو قرار خواهد گرفت و بی خاصیتی شورای امنیت سازمان ملل و اصل سازمان ملل مجددا در حقیقت مطرح خواهد شد، این که نزدیک به دو دهه و نیم است بعضی از کشورهای در حال توسعه و آگاه نسبت به مسائل بین المللی صحبت میکنند که دیگر کارآمدی سازمان ملل از دست رفته، امروز هم در این حوزه جنایاتی که رژیم صهیونیستی دارد انجام میدهد کاملا خودش را نشان میدهد، به نظر میرسد که عقلای دنیا باید بنشینند و نسبت به یک سازوکار جدید برای حمایت از صلح و آرامش در سراسر دنیا یک سازمان دیگری را پیش بینی کنند و یا یک اصلاحات جدی درسازمان ملل ایجاد کنند که به نظرمن همانطوری که آقای دکتر هم اشاره کردند، برداشته شدن این حق ظالمانه وتو یکی از اولین اقدامها خواهد بود.
سوال: ناظر بر همین موضوع تصویب قطعنامه برویم سراغ آن نکتهای که اشاره کردید، ما تظاهراتها را داریم کشورهای مثلا مثل انگلیس، مثل فرانسه و حتی درخود امریکا و از طرف دیگر ما انفعال را از سوی برخی از کشورهای جهان اسلامی که شما الان اشاره کردید و به نوعی تاکید دارید بر ضرورت وحدت بیشتر در جهان اسلام، مبنی بر موضوع فلسطین؟
یزدان پناه: من اعتقاد دارم که این جنگ مسیر نظم جهانی را میتواند تغییر بدهد، چون با جنگ متفاوتی مواجه هستیم، تمام امکانات جبهه ژئوپلتیک سلطه و استعمار یک طرف، دست بسته و بدون ابزار جبهه مقاومت یا ژئوپلتیک مقاومت یک طرف، یعنی تحت تاثیرقراردادن مسیرنظمی که ادعا میکنند نظم نوین جهانی است و یکی از مولفههای نظم نوین جهانی ناکارآمدی نهادهای بین المللی مثل سازمان ملل است یعنی باید جایگزینی صورت بگیرد، این قطعنامه یک نکتهای در آن هست که رسانه ها، رسانههای آزاده جهان موظف اند از همین امروز رویش متمرکز بشوند این میتواند به عنوان یک تاکتیک فریب از سوی قدرتهای جهانی باشد که افکارعمومی را آرام بکنند، این دز خشم جهانی را که علیه جنایات رژیم صهیونیستی در سرزمینهای اشغالی به ویژه غزه شکل گرفته، کاهش بدهند، در حالی که رسانههای آزاده، مستقل، رسانههایی که حس انسان دوستانه دارند، مرعوب سیستم هایشان نیستند، قلم به مزد نیستند، مزدور نیستند، مواجب نمیگیرند که واقعیت را برعکس جلوه بدهند.
قطعنامه اسمش مشخص است دیگر، یک چیز قطعی است، اما مگر میشود که شما یک پسوند بگذارید در واقع توقف بشر دوستانه یعنی چی؟ از طرفی میگویید مبنای حقوقی باید داشته باشید، که اصلا مبنای حقوقی ندارد، ضمانت اجرایی ندارد.
به نظر من یک تاکتیک فریب از سوی قدرتهای جهانی است که تحت الشعاع قرار بدهند و بتوانند دز خشم افکار عمومی را کنترل بکنند.
سوال: خب تا کی میتواند این رویارویی؟
یزدان پناه: این خشم افکار عمومی دارد به نقاط حساسش میرسد، جالب است بدانید که کشورهای یهود محورآمریکای لاتین، کشورهایی که یهودمحور هستند حمله میکنند به سفارتهای رژیم صهیونیستی، خواستار بسته شدن سفارتخانه هایش هستند و اخراج میکنند از کشورشان، این یعنی چی؟ یعنی اثرات محکم افکارجهانی که خشمش به اوج رسیده و مثل یک سیل ویرانگری بر سر نظم فعلی جهانی است که یک نظمی دردل بینظمی و برای صرفا مطامع برخی قدرتهای جهانی است و یک انقلابی در جهان اتفاق افتاده به نام خشم افکار عمومی، قابل کنترل هم نیست هرجا که مردم با اراده خودشان علیه سسیتمی بیایند بیرون و اجازه ندهند که سیستم ظلم بکند آن سیستم تسلیم میشود، الان سیستم جهانی با یک همچنین پدیدهای مواجه است، آمریکایی که جالب است بدانید جزو قوانین ذاتی ایالات متحده آمریکا هست، هر اقدامی که مغایر با امنیت ملی تشخیص داده بشود، با سنگین و قاطعترین برخوردهای آنی مواجه خواهد شد، اما مستاصل مانده است از کاخ سفید بگیر، بیخ گوش کاخ سفید در واشنگتن در ایالتهای دوردست افکار عمومی خیز برداشتند علیه این جنایت، پس بنابراین باید مراقب باشیم که این قطعنامه یک فرافکنی و تاکتیک فرار به جلو نباشد تا فرصت بدهد به رژیم صهیونیستی و پشت صحنه آن، میگویند با حمایت غربی، نه حمایتی قرار نیست، خود غرب است، صحنه عملیات توسط خود غرب دارد فرماندهی میشود، تجهیزات عمدتا غربی است، چه بسا که حتی اگر این روند ادامه پیدا بکند من ترسم این است که آمریکاییها زمان بخرند و در مرحله نهایی عملیات علیه مردم غزه خود ارتش آمریکا ورود نظامی داشته باشد، این جاست که این افکار عمومی باید شجاعانه پای این مطالبه خودشان بایستند، اما کشورهای اسلامی واقعا جای تاسف هست که کشورهای اسلامی که همه امکانات لازم در اختیارشان هست و به راحتی میتوانند این سد آهنین پوشالین اسرائیل را به سر خودش ویران بکنند، چطور سکوت میکنند؟ میروند تو اجلاس در جده تشکیل میدهند یک بیانیهای که سرتاپای آن نقص و ایران و هیچگونه ضمانت اجرایی ندارد، در حالی که اینها باید از ابزارهای خودشان استفاده کنند، تنگه هرمز، باب المندب، دریای سرخ، کانال سوئز، مدیترانه، الان یکی از اهداف اسرائیل در غزه این هست که کل منطقه غزه را از وجود فلسطینیان پاکسازی بکند چرا؟ چون در قرارداد اسلوی دو ۱۹۹۵، بیست مایل دریایی، حقوق دریایی فلسطین در مدیترانه به رسمیت شناخته شد، این قانون شده مطابق کنوانسیون ۱۹۸۲ دریاها هم هست، یعنی یک اصلی هست، همان اصلی که مثلا ما در خلیج فارس و دریای عمان ازش تبعیت میکنیم و برای ما قلمروی ما را مشخص میکند، این منطقهای که در اختیار فلسطین هست، بالغ بر ۶۰۰ میلیارد دلار ذخایر گاز و نفت دارد، اگر فلسطین مستقل بشود، اسرائیل حداقل عمق استراتژیکش را از دست خواهد داد و این منابع سرشار از انرژی که میتواند نقطه قوت و قدرت ژئوپلتیک اسرائیل بشود از دست میرود، دیگر از اسرائیل چیزی باقی نخواهد ماند یعنی آن قدر باید این موضوع را دقیق موشکافی کرد و بر علیه اش اقدام کرد که اجازه نقد، اگر فلسطین مستقل شکل بگیرد خوب ژئوپلتیک فلسطین به جهان عرب و جهان اسلامی باز هست، ژئوپلتیک اسرائیل به کجا باز است و فقط به آبهای مدیترانه، یعنی یک هولش بدهید در عمق مدیترانه غرق میشود، اما واقعا جای تاسف هست که چرا کشورهای اسلامی نمیآیند یک اقدام راهبردی سازمان دارند، سازمان حقوقی مشخصی دارند، سازمان همکاریهای اسلامی، این چجور همکاری اسلامی هست که در این جا یک قلم بگویی به اندازه یکصدم همکاری نمیبینیم.
سوال: حالا ما از یک بعد دیگر بیاییم از ابتدای طوفان الاقصی دستاوردهای رژیم صهیونیستی را که مرور کنیم میبینیم به آنچه که هدفگذاری کردند که نرسیدند و دائما برای رسیدن به آنچه که تعیین میکنند حملات کورکورانهای را در زمین و هوا و دریا انجام میدهند و توجیههایی هم میآورند که دوباره آنها را زیرسوال میبرد، مثلا در مورد بیمارستان شفاء عنوان میکردند که محل استقرار و فرماندهی نظامی مقاومت فلسطین در آن جاست و دائما آن جا را دارند بمباران میکنند؟
صدرالحسینی:جنایتی که صورت گرفت در این بیمارستان در هیچ کجا صورت نگرفت، الان هم سومین بیمارستان التحریر، بیمارستان بانوان است، آن هم الان مورد آسیب قرار گرفته، تعدادی از خانمهایی که برای زایمان در آنجا بودند با شرایط بسیار نامطلوبی روبرو هستند و رژیم صهیونیستی دارد حالا دیگر آن جا را مطرح میکند، من باید ابتدا این را بگویم که چرا این قدر میگفت بیمارستان شفاء، بیمارستان شفاء، بیمارستان شفاء، من میخواهم بینندگان گرامی را برگردانم به حدود ۲۰ سال قبل، آنجایی که آمریکاییها آمدند و گفتند که اگر فرودگاه بغداد، ما بتوانیم تسلط پیدا کنیم و سقوط کند، عراق سقوط خواهد کرد، آمدند یک نماد را برای کل عراق قراردادند و بعد از ورودشان هنوز اتفاقاتی که باید بیفتد برای تسلط کامل آمریکاییها نیفتاده بود، اینها اعلام کردند که ما درحقیقت بغداد را به دست آوردیم و عراق را شکست دادیم، الان هم در این رابطه همین طور هست، اما مقاومت فلسطین این را یاد گرفته، کاملا متوجه این موضوع هست که با از دست رفتن موقت بیمارستان شفاء هم مقاومت کاملا باقی مانده و دومین شکست در ستون فقرات اطلاعاتی رژیم صهیونیستی و آمریکا هم به وجود آمد، این نکته باید توجه بشود، آمریکاییها از یک هفته قبل اعلام میکردند که ما ماهوارههایی را آوردیم و ماهوارههای ما میگوید که در زیر بیمارستان شفاء، مکان اتاق فرماندهی و کنترل هست، حالا غیراز آن موارد دیگر که اسرا را آنجا نگهداری میکنند، بخش اصلی تونلها در آن جا هست، این حرفها را هم زدند، اما الان وارد شدند، این نشان داد که دومین شکست اطلاعاتی آمریکا و رژیم صهیونیستی به وجود آمده، این کاملا مشهود است که امروز مقاومت با توانمندیهای خودش توانسته بسیاری از امکانات مدرن و فوق مدرن آمریکاییها و رژیم صهیونیستی را در حوزه کسب اطلاعات و تجزیه و تحلیل اطلاعات، زمین بزند و آنها را به چالش واقعی بکشد، پس بنابراین در مقابل سوال شما من دو تا موضوع اصلی را گفتم، یکی این که آنها به دنبال نمادسازی و بعدا از بین بردن این نماد برای از بین بردن روحیه مقاومت و مردم غزه بودند که این اتفاق در غزه نخواهد افتاد، نه برای رزمندگان مقاومت فلسطین و نه برای مردم و دوم این که بعد از ورود آنها متوجه شدند گرچه حالا یا فیلمهای کوچکی و ویدیوهایی مطرح شد که اتاق به اتاق میگشتند، هیچ چیزی نتوانستند پیدا کنند، یعنی میخواهم خدمت تان عرض کنم که این هم یک افتضاح دیگری بود که رژیم صهیونیستی به وجود آورد و به نظر میآید که آنچه که مقاومت اعلام کرده که ما در چهلمین روز درگیریهای شدید بعد از شروع عملیات طوفان الاقصی کمتر از ۲۵ درصد از امکانات مان را استفاده کردیم و خودش را آماده کرده برای یک جنگ طولانی، اما در داخل رژیم صهیونیستی این آمادگی را دارد؟ این اتفاقاتی که امروز در داخل رژیم مشاهده میکنیم، این گفت و شنودهای تندی که بین وزرا و نتانیاهو وجود دارد، اختلافی که بین فرماندهان نظامی و نتانیاهو وجود دارد، اختلافی که بین آمریکاییها و رژیم صهیونیستی وجود دارد، آنچه که الان در زمانی که داریم با هم صحبت میکنیم از مسیرهای مختلف خانواده اسرا، و مفقودین در حال حرکت هستند که بتوانند از شهرهای مختلف بیایند و در مقابل منزل نتانیاهو شعارهای خودشان را بدهند، میخواهم این نکته را عرض بکنم که در حال حاضر همه آنچه که میتوانیم به عنوان یک جدول موفقیت قرار بدهیم برای مقاومت به وجود آمده و آنچه که میتوانیم شکست قرار بدهیم برای رژیم صهیونیستی به وجود آمده و بالاترین شکست، همان طور که اشاره شد این جنایاتی است که دارد انجام میدهد و باعث یک بیداری جهانی شده.
سوال: آقای دکتر یزدان پناه احتمال افزایش فشارها بر رژیم صهیونیستی از دو بعد بررسی اش کنیم از مواضع کشورهای مختلف در دنیای بین الملل و از چالشهای داخلی خود رژیم صهیونیستی، چه کابینه و چه مردمی که در اراضی اشغالی دارند زندگی میکنند؟
یزدان پناه: ببینید هر دو حالت متصور هست، من اعتقاد دارم بررسیها و تحلیلها نشان میدهد، که معادلات جنگ اخیر به نفع فلسطینیها رقم خواهد خورد، حتی اگر حماس تمام رزمندگان دلیر خودش را در این جنگ از دست بدهد، اما در نهایت این پیروزی شامل حال سرزمینی خواهدشد که سالیان سال تحت ظلم و ستم قرار گرفته و فاقد هرگونه پشتوانههای موثر و رسمی بین المللی و منطقهای بوده، پس بنابراین چیزی که مسلم هست همین مساله آن چیزی که آقای دکتر اشاره کردند درست است، افکارعمومی دارد دولت اسرائیل را تا مرزسکته پیش میبرد و حتی احتمال فروپاشی درون سیستم برای این رژیم هم دور از ذهن نیست، اما این نکته را نباید فراموش بکنیم که بالاخره جبهه زورگوی غرب پشت این رژیم هستند، نکته دومی که وجود دارد و به نظر من باید رویش اتکا بکنیم و من تاکید میکنم، اجازه ندادن گمراهی افکار عمومی است، اگر افکار عمومی با همین قدرت و شدتی که الان انقلاب کردند به پاخاستند، یک رستاخیزی ما در جهان ما شاهدش هستیم، یک رنسانسی در جهان ما شاهدش هستیم علیه جنایات رژیم صهیونیستی، این میتواند بسیار بازدارنده مطلوبی باشد، نکته بعدی ببینید اسرائیلیها الان به این نتیجه رسیدند که نیروهای حماس در هر سطوحی، استاد و هنرمند جنگهای نامنظم و چریکی هستند، به حدی اینها حرفهای و آموزش دیده و پخته شدند که به راحتی صحنه میدان غزه را به شکل یک بازی بسیار پیچیده کامپیوتری دارند مدیریت میکنند و این کلافه کرده، مگر یک نکته باقی بماند و آن این است که همچنان اسرائیل با چراغ سبز حامیان غربی خودش که البته من میگویم اینها حامی نیستند، خودشان فرمانده این عملیات هستند، به کشتن مردم بی دفاع ادامه بدهد، زنان و کودکان را قربانی بکند، فشار را آنقدر زیاد بکند در کشتن مردم که حماس را از این جهت تحت فشار بگذارد که آنها وادار بشوند که موقتا جنگ را بگذارند کنار، به نظر میرسد این علائم هم درمردم مصمم فلسطین دیده نمیشود که، چون قربانی میشوند به حماس فشار میآورند، به نظر میرسد که مردم فلسطین پذیرفتند اگر این جنگ ولو ماهها و سالها ادامه پیدا کند، باید تکلیف شان یک باربرای همیشه با یک رژیم غاصب، یک رژیم زورگویی که عرض کردم غیرمتعارف غیرحقوقی پدید آمده، غیرمتعارف ادامه حیات داده و قطعا هم غیرمتعارف باید از این منظومه ژئوپلتیک خارج بشود و وقتی چنین فضایی هست مردم فلسطین هم پذیرفتند تا کی باید این شرایط سخت و طاقت فرسا را آن هم تو سرزمینهای مادری خودشان تحمل بکنند، پس میپذیرند، کشته میشوند، ویران میشود سرزمین شان تا یک بار برای همیشه تکلیفشان روشن بشود، اما نکتهای که واقعا جای تامل دارد چرا حوزه ژئوپلتیک اسلامی به کمک اینها نمیآیند، اگر نیروهای حماس فقط ۱۰ درصد توانمندی نیروی هوایی اسرائیل را داشتند، اسرائیل حتی جرات نمیکرد دیگر به اینجا حمله بکند، مگر همین کشور نبود که بعد از ۱۹۶۷ و در اواسط دهه ۱۹۷۰ دکترین نیل تا فرات را مطرح کرد، اما الان در حاشیه نیل زمینگیر شده، حتی دسترسی به نیل هم نمیتواند پیدا بکند، چه برسد به این که بخواهد یک همچنین ادعایی را مطرح بکند، من بهار امسال بود یک برنامهای خدمت شما گفتم، گفتم که عکس شده الان شده از فرات به نیل، یعنی معادله و چرخه به اصطلاح دگرگونی در این منطقه، کاملا برعکس شده، فلسطینیهایی که یک زمانی نیروهای سرکوب بودند الان دارند نیروهای حاکم میشوند و این ترس و وحشت رژیم صهیونیستی از همین مسئله است، هر اتفاقی در این جا بیفتد اسرائیل مترصد این است که اگر کشور فلسطین هم شکل میگیرد، با قواعدی شکل بگیرد که اسرائیل دیگر بیشتر از این محو و نابود نشود و با حداقل توان خودش بتواند باقی بماند.
سوال: آقای دکتر صدرالحسینی، سازمان ملل و جنایات صهیونیستی از مجمع عمومی و شورای امنیت را جمع بندی بکنید؟
صدرالحسینی: جمع بندی و صحبت من در این رابطه با کلمه تاسف شروع میشود که متاسفانه سازمانی که در منشورخودش و در اولین بیانیه خودش موضوع وظیفه صلح بین المللی و حمایت از این صلح را بیان میکند امروز اینقدر بی خاصیت شده که شورای امنیتش که مهمترین رکن سازمان ملل مطرح هست، متاسفانه مصوبه اش روی زمین میماند و به هیچ عنوان قابل اجرا نیست، این بسیار جای تاسف است، نکته مهم این است که در مجمع عمومی که نمایندگان همه کشورهای عضو هستند کارآیی بیشتری است همانطوری که در مجمع عمومی که تقریبا نزدیک به سه هفته گذشته برگزار شد، مجموعه صحبتهایی که آنجا بیان شد، درست است که غیرالزام آور بود، اما با یک رای بالای ۱۴۰ کشوری این موضوع را تقبیح کردند و در حقیقت باید شورای امنیت از این درس میگرفت، یعنی از افکارعمومی که برآیندش آمده در مجمع عمومی، باید درس میگرفت یک اقدام واقعی را در این رابطه انجام میداد، ولی متاسفانه این اقدام صورت نگرفت، بنابراین همه مردم دنیا به خصوص آزادگان و به ویژه مقاومت به آن ثابت شد که به هیچ عنوان نمیتواند بر روی نهادهای بین المللی هیچگونه حسابی را باز کند و باید خودش براساس توانمندیهای بومی خودش، به قدرت برسد، من میخواهم بدتراز آن را خدمت شما عرض کنم، این جنایاتی که دارد صورت میگیرد متاسفانه در مقابل چشمان نهادهای حقوق بشری است که اگر یک فرد در یک خیابان فوت بکند، آنها فراوان وارد میدان میشوند، اما این جنایات ۱۲ هزار نفری را ندیده میگیرند.