اورازان، روستایی تماشایی در دل استان البرز

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز البرز اورازان روستایی در بخش بالا طالقان، شهرستان طالقان در استان البرز است. این روستا که در انتهای دره ای با شیب نسبتا تند و پای کوه قرار گرفته دارای آب و هوای بسیار مطلوب و درختان تنومند گردو و گل های لاله وحشی است که قدم به قدم در دامنه کوهستان دلربا به چشم می خورد. این روستا، با شماره ثبت ۴۵۷۲ در فهرست آثار ملی قرار گرفته است.

این روستا که در ۱۲ کیلومتری شهر طالقان در قلب رشته ‌کوه‌ های البرز قرار گرفته شاهد پدیده ای زیبا، طبیعی و خروشان است که به «آبشار اورازان» معروف است.

مردم روستای اورازان، همگی سید هستند و از نوادگان امام زاده این روستا میباشند. مردمی خونگرم و مهمان نواز که بساط زندگی را در دامنه کوه پهن کرده اند و به دامپروری و کشاورزی مشغولند. طبق بررسی ها، قدمت روستای اورازان به اواخر دوره صفویه می رسد.

آب و هوای بسیار مطبوع روستا، درختان تنومند گردو و لاله های وحشی را در دل کوه پرورش داده است. شاید بهتر باشد بگوییم اورازان، تابلوی نقاشی بی نظیری است که نقاش طبیعت، با هنرمندی تمام ترسیم نموده است. جلال آل احمد نیز با قلم شیوای خود، زیبایی های روستای اجدادی اش را در فصل های مختلف به تصویر کشیده است. همچنین به بیان ویژگی های ظاهری و اخلاقی مردم روستا پرداخته است.

وجود باغ های سرسبز و وسیع، درختان میوه و گردو باعث شده است اورازان مقصد بسیاری از گردشگران در تابستان باشد. همچنین وجود بقاع متبرکه آستان مقدس امامزادگان سید علاءالدین (ع) و سید شرف الدین (ع) بر وجهه تاریخی و فرهنگی روستا بیفزاید.

در بخش ورودی روستا، تپه ‌ای مشاهده می شود که از قدمتی بالغ بر چهار هزار سال برخوردار است.
از ویژگی‌ های منحصر به فرد روستا وجود چشمه ‌ای همیشه جوشان حتی در زمان خشکسالی است که اهالی به آن اعتقاد ویژه داشته و آنرا پر برکت می ‌دانند.

نیمی از شهرت این روستا به دلیل وجود امامزادگان سید علاءالدین و سید شرف ‌الدین می ‌باشد، که مزارشان بر بالای کوه قرارگرفته است. مردم اورازان به زبان تاتی سخن می ‌گویند.

اهالی اورازان همه سید هستند و نمی‌ توانند با غیر سید ها ازدواج کنند در غیر این صورت باید روستا را ترک کنند.

روستای اورازان زادگاه مشاهیری بزرگی از جمله ۴۵ نویسنده و کاتب قرآن است. جلال آل احمد نویسنده مشهور ایرانی در این روستا متولد شده است و کتابی به نام اورازان (چاپ نخست، اردیبهشت ۱۳۳۳) در وصف روستای پدری خویش نوشته است که در آن به شرایط جغرافیایی، آداب و رسوم، زبان تاتی و سایر مشخصات مردمان این روستا و شهرستان طالقان اشاره کرده است.