پخش زنده
امروز: -
«الگوی حکمرانی اسلامی» متمایز از الگوی حکمرانی بین‌المللی
نخستین نشست از یازدهمین دوره کرسی‌های آزاداندیشی با عنوان «الگوی حکمرانی اسلامی در گام دوم انقلاب اسلامی» در دانشگاه طلوع مهر قم برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، رئیس اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر در این نشست ویژگی‌هایی را برای مبانی و مقدمه «الگوی حکمرانی اسلامی» دانست و گفت: باید ویژگی‌های این الگو را تبیین و تثبیت کنیم تا برتری‌ها و شاخص‌های آن در مقایسه با الگوی حکمرانی خوبِ نهاد‌های بین‌المللی مشخص شود.
حجت الاسلام والمسلمین محسن مهاجرنیا افزود: با توجه به اینکه بحث حکمرانی موضوعی جهانی است و در همه حوزه‌ها مطرح هست، این دوره کرسی‌های آزاداندیشی به این موضوع اختصاص یافت.
وی تاکید کرد: مهمترین دولت‌ها در گذشته امپراطوری بود. کم‌کم امپراطوری‌ها به «دولت کشور» تبدیل شدند. دولت کشور؛ یعنی دولت‌هایی که قدرتشان فقط در کشور تعریف می‌شد. خود ایران هم امپراطوری و هم دولت کشور را تجربه کرده است. شاهان ما همه دولت کشور بودند. حتی تا دوره پهلوی هم دولت کشور بود یعنی چیزی به اسم مردم مطرح نبود. شاه خودش بدون رأی مردم سر کار آمده بود.
مهاجرنیا افزود: در چند قرن اخیر در بخشی از دنیا به جای امپراطوری و دولت کشور به سمت «دولت ملت» رفتند. دولت ملت یعنی دولت برخواسته از آرای ملت. دولت کارگزار مردم محسوب می‌شود. جمهوری اسلامی هم سیستم دولت‌ملت را پذیرفت.
وی تصریح کرد: برخی گفتند دولت ملت هم مشکلاتی دارد، می‌گفتند جامعه را طبقاتی می‌کند. عده‌ای مرفه و عده‌ای هم فقیر می‌شوند. عدالت اجتماعی یا اقتصادی و عدالت توزیعی در جامعه ایجاد نمی‌شود؛ بنابراین ایده دیگری به عنوان «دولت رفاه» در دنیا مطرح شد. در تعریف دولت رفاه گفتند: دولتی که بتواند به صورت فعال و کارآمد، بیشترین رفاه را برای بیشترین مردم فراهم کند.
استاد حوزه و دانشگاه افزود:، چون دیدند دولت رفاه هم یک سری نواقص دارد، متفکران پیشنهاد دادند که ما باید «حکمرانی خوب» ایجاد کنیم. نه امپراطوری، نه دولت کشور، نه دولت ملت، نه دولت رفاه، بلکه حکمرانی خوب و این ایده در جهان مطرح شد.
مؤلف کتاب آینده‌پژوهی انقلاب اسلامی گفت: برای حکمرانی خوب یک سری ویژگی‌ها مثل شفافیت، مسئولیت‌پذیری، پاسخگویی، مشارکت عمومی، برابری همه انسان‌ها و کارآمدی را تعریف کردند. ظاهر برخی از این ویژگی‌ها خیلی خوب است، اما برخی از این‌ها مبتنی بر اصول و ارزش‌های نظام جمهوری اسلامی نیست، ولی آن‌ها به این اصول و ارزش‌ها توجه ندارند.
وی با بیان اینکه بحث حکمرانی تقریباً از حدود سی سال پیش در ایران هم مطرح شد، گفت: بعد آرام‌آرام به همت نخبگان دانشگاهی، آثار خارجی تولید شده درباره حمکرانی را ترجمه شد. کتاب‌ها و مقالات متعددی از دیدگاه‌های نهاد‌های بین‌المللی و متفکران غربی درباره حکمرانی خوب تولید شد. بعد در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی هم این حمکرانی مطرح شد. یک وقتی مقام معظم رهبری در مورد دنیای مجازی هم این حمکرانی را مطرح کردند یعنی این واژه را آنجا به کار بردند. یا برخی در حوزه ورزش می‌گویند باید حکمرانی خوب داشته باشیم یا در حوزه‌های دیگر این اصطلاح مطرح است.
رئیس اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر گفت: می‌خواهیم بگوییم «حکمرانی اسلامی» که همه این ویژگی‌های مثبتی که حکمرانی متعالی، سالم، آرمانی و مطلوب دارد را در آن ببینیم. در این حکمرانی؛ اولین پرسشی که مطرح می‌شود این است که آیا ما می‌خواهیم به همان سبکی که بانک جهانی و سازمان ملل پیشنهاد دادند یعنی قدرت را بین دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی تقسیم کنیم؟ و از این طریق کشور اداره شود؟
مهاجرنیا با اشاره به اصل ۴۴ قانون اساسی اظهار افزود: زمانی که در تفسیر اصل ۴۴ قانون اساسی خصوصی‌سازی را مطرح کردند، عده‌ای گفتند منظور این است که قدرت اقتصادی دست دولت نباشد، بخش خصوصی تصمیم‌گیر اصلی شود. در واقع یک چیزی شبیه به همین حکمرانی خوب. آیا چنین باید باشد؟
وی همچنین گفت: بحث بعدی در این حکمرانی مقوله «دولت» است، اینکه منشأ قدرت دولت و خاستگاه و نقطه آغاز و مشروعیت دولت از کجاست؟. در مقوله دولت اسلامی، اول باید ارتباط میان دولت با دین، دولت با مردم، دولت با جامعه مشخص شود تا به حکمرانی اسلامی برسیم.
مهاجرنیا افزود: بحث سومی که به عنوان مقدمه حکمرانی اسلامی به آن نیاز داریم این است که این دولت اسلامی قدرت را چگونه توزیع می‌کند؟ آیا قدرت متمرکز در دست یک نفر، یک باند، یک قوم، یک حزب، یک تفکر یا یک گفتمان است یا قدرت در کشور پخش شده است؟ آیا بخش خصوصی، جامعه مدنی، دانشگاهی‌ها، حوزوی‌ها، رسانه‌ها، احزاب، گروه‌ها، قومیت‌ها استانها و... این‌ها هر کدام سهمی از قدرت دارند؟ آیا در تفکر اسلامی قدرت باید متمرکز باشد یا باید در جامعه پخش شود؟
وی گفت: نکته آخر اینکه دولت اگر خوب عمل نکرد و مشکلی ایجاد کرد، یا ناکارآمد بود و فساد ایجاد کرد، چگونه می‌شود این دولت را بازخواست کرد؟ چطور می‌شود این لجام افسارگسیخته قدرت را مهار کرد؟
استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: همه فلسفه تاریخ روی این رفته است که دولت‌ها حتماً با رأی مردم سرکار بیایند. وقتی با رأی مردم آمدند دیگر نمی‌توانند زور بگویند. زور هم بگویند چهار سال است و تمام می‌شود. حتی اگر دولت فساد کرد و اگر طبق قانون کار نکرد، می‌شود او را به دادگاه کشاند. خیلی شرایط بیرونی گذاشتند برای اینکه دولت‌ها را متعهد کنند که خلاف نکنند.
وی افزود: در تفکر اسلامی ما می‌گوییم ما همه شرایط بیرونی را که در دنیا هست، گذاشته‌ایم و، اما در دولت اسلامی یک نظارت درونی و اعتقادی هم داریم؛ اینکه دولت باید معتقد و مؤمن باشد. صالح و متدیّن باشد، عدالت داشته باشد، ظلم و فساد نکند، کارآمد باشد، دزدی و اختلاس نکند.
نظر شما