شناسایی و درمان ۶ بیمار مبتلا به سل در بوکان

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز مهاباد، سوران ایوبی با بیان اینکه شناسایی به موقع بیماران مبتلا به سل از برنامه‌های مهم برای مبارزه با این بیماری واگیر است، افزود: یکی از راهکار‌های ضروری برای کنترل و درمان بیماری سل، جستجوی فعال و آموزش گروه‌های در معرض خطر است.

سرپرست مرکز بهداشت بوکان با اشاره به اینکه در حال حاضر کنترل و درمان بیماری سل در مناطق شهری، روستایی و حاشیه شهر و همچنین مراکزی مانند زندان ها، کارگاه‌های قالی بافی و امثال آن‌ها در جریان است، اضافه کرد: در هفت ماه سال گذشته ۲ نفر مبتلا به سل شناسایی شده بود که این امر در سالجاری به ۶ مورد رسیده که با درمان صحیح و به موقع، علاوه بر بهبود خود بیمار، از ابتلای سایرین نیز جلوگیری می‌شود.

او اضافه کرد: عوامل موثر در افزایش احتمال ابتلا به سل را سابقه تماس با بیمار مبتلا به سل ریوی خلط مثبت، زندگی در مراکز نگهداری تجمعی مانند زندان‌ها، آسایشگاه سالمندان، مراکز بازپروری، بیماران مبتلا به ضعف سیستم ایمنی از جمله افراد آلوده به عفونت HIV، نارسایی کلیه، دیابت کنترل نشده و بیماران تحت درمان دارو‌های تضعیف کننده سیستم ایمنی مانند دارو‌های شیمی درمانی عنوان کرد.

ایوبی در ادمه گفت: شایع‌ترین علامت ابتلا به بیماری سل ریوی سرفه مستمر به مدت ۲ هفته یا بیشتر است که این سرفه‌ها معمولا" همراه با خلط بوده و ممکن است با سایر علائم تنفسی نظیر تنگی نفس، درد قفسه سینه یا پشت و خلط خونی و یا علائم عمومی شامل تب، کاهش اشتها، کاهش وزن، بی حالی، تعریق شبانه، خستگی زودرس و ضعف عمومی همراه باشند.

وی گفت: در راستای تشخیص و درمان زود هنگام بیماری، شهروندانی که دارای سرفه طولانی بیش از دو هفته هستند می‌توانند برای دریافت خدمات تشخیصی و درمانی به خانه‌های بهداشت، پایگاه‌ها و مراکز خدمات جامع سلامت در محله خود مراجعه نمایند.

با توجه به اهمیت بیماریابی صحیح و ارتقاء کیفیت نمونه‌ها، کارگاه بازآموزی عملی بیماری سل ویژه کارشناسان ناظر بخش روستایی، بهورزان و مراقبین سلامت در سال جاری برگزارشد.

سل یکی از قدیمی‌ترین بیماری‌هایی که در تاریخ بشر شناسایی شده است و عامل آن میکروبی به نام مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (TB) است.

اهمیت بیماری سل در واگیردار بودن و انتقال از فرد به فرد است و راه انتقال از طریق ذرات هوایی ریز و در بیشتر موارد به صورت ریوی است، اما حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد ممکن است خارج ریه و غدد لنفاوی پرده جنب، مغز و احشای شکمی و سیستم تناسلی ادراری پریکارد درگیر شود.