بحران گندم در پاکستان

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ روزنامه جنگ در ستون تحلیل‌های خود به قلم "محمد خان ابرو" نوشت:  کمبود مواد غذایی به یک مشکل جهانی تبدیل شده است و کمبود مواد غذایی در کشور‌های آفریقایی قابل درک است، اما مشکلاتی مانند کمبود غذا در کشور حاصلخیزی مانند پاکستان با مسیر‌های طولانی از نهر‌های پرآب و کویری که تقریبا" وجود ندارد؛ قابل درک نیست.
زیرا پاکستان در سال ۲۰۲۳ رکورد تولید ۲۷.۵ (بیست و هفت و نیم) میلیون تن گندم را ثبت کرده است، اما همین کشور تا برداشت بعدی در آوریل ۲۰۲۴ برای تأمین نیاز‌های خود به واردات گندم نیاز پیدا خواهد کرد.
شنیده می‌شود که وضعیت شکر نیز به همین منوال است، زیرا با وجود فراوانی این محصول، شکر به یکباره در بازار کمیاب شد.
تولید محصول گندم سال گذشته نیز بسیار خوب بود و با وجود ثبت رکورد تولید، دولت پاکستان لازم دانست، گندم وارد کند.
گفته می‌شود رکورد ذخیره گندم در حدود ۲.۶ میلیون تن کاهش یافته است و در صورتیکه دولت تصمیمات خود برای واردات گندم را به تعویق بیندازد، عرضه مجدد گندم در بازار در روز‌های آینده با مشکل مواجه خواهد شد.
بحران گندم به دلیل احتکار و قاچاق آن می‌تواند برای هر دولتی دردسرساز شود، از سوی دیگر نیز واردات گندم به دلار وابسته است که ما آنرا نداریم. قیمت حمایتی دولتی گندم در ایالت سند ۴ هزار روپیه و در پنجاب ۳ هزار و نهصد روپیه است.
اداره غذای ایالتی و شرکت ذخیره سازی و خدمات کشاورزی پاکستان (PASCO) توان خریداری گندم کافی از کشاورزان را نداشتند و از آنجائیکه کشاورزان پاکستانی با قیمت بالاتر بازار نسبت به نرخ دولتی روبرو می‌شدند؛ از اینرو به جای فروش گندم به دولت دست به احتکار و ذخیره سازی گندم برای فروش با قیمت بالاتر در بازار می‌زنند.
اما در اینجا این سؤال پیش می‌آید که دولت در قبال این گرانفروشی دست به چه اقدامی می‌زند، آیا دولت برنامه‌ای برای مقابله با احتکارکنندگان دارد؟
زیرا واردات گندم برای هر دولتی آسانتر از اقدام علیه احتکارکنندگان است و واردات بر حسب دلار گندم خواهد بود که بار مضاعفی بر دوش کشور خواهد گذاشت.
اما اگر در مقابل، دولت تدابیری علیه مردم محلی اتخاذ کند که بر اساس آن با ثابت سازی نرخ گندم و شامل کردن جریمه بیش از ۱۰۰۰ تن برای دارندگان و فروشندگان گندم، خزانه کشور از نابودی نجات پیدا می‌کند.
همچنین تمامی معاملات با ارز محلی انجام خواهد گرفت که به کاهش بار دلار منجر می‌شود.
چنانچه کشور هند در تلاش است تا از طریق توافق مستقیم بین دو دولت، هشتصد تا نهصد میلیون تن گندم را با قیمت کمتر از روسیه وارد کند.
پاکستان اگر ناچار به واردات گندم است باید به موقع وارد عمل شود یا با احتکارکنندگان محلی چالش کند.
خودکفایی در گندم کار سختی نیست، این کار تحت رهبری آصف علی زرداری نخست وزیر وقت پاکستان صورت گرفته بود و می‌تواند دوباره تکرار شود، اما برای رسیدن به آن نیاز است که ما از شرّ دردسر بروکراسی که در اسلام آباد حاکم است خلاص شویم.