تشخیص زودهنگام سرطان دهانه رحم با غربالگری‌های منظم و دوره‌ای

به گزارش خبرگزاری صداوسیما استان خوزستان، سحر جهانگیری، کارشناس مسئول واحد سلامت خانواده مرکز بهداشت و درمان شهرستان لالی گفت: سرطان دهانه رحم بعد از سرطان پستان، رحم و تخمدان یکی از سرطان‌های شایع در بین زنان است.

وی با اشاره به اینکه سرطان دهانه رحم یکی از عوامل مهم مرگ ناشی از سرطان در کشورهای در حال توسعه می‌باشد، افزود: یکی از عوامل خطر ابتلا به این بیماری، عدم رعایت بهداشت دستگاه تناسلی است و در کشورهای با مراقبت‌های بهداشتی بیشتر، شیوع آن کمتر و در نتیجه مرگ‌و‌میر ناشی از آن نیز کمتر است.

جهانگیری ادامه داد: تشخیص زودهنگام سرطان دهانه رحم و درمان به موقع آن می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و غربالگری‌های منظم و دوره‌ای، یکی از موثرترین روش‌های تشخیص زود هنگام این بیماری است.

مسئول واحد سلامت خانواده مرکز بهداشت و درمان لالی افزود: سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه کاملا بدون علامت است و روند ایجاد سرطان بسیار آهسته رخ می‌دهد که با بررسی‌های آزمایشگاهی سلول‌های ریزش کرده از رحم، قابل تشخیص است.

وی با اشاره به علائم هشدار دهنده سرطان دهانه رحم تاکید کرد: خونریزی غیر طبیعی واژینال پس از روابط جنسی در فواصل دوره‌های قاعدگی و پس از یائسگی، ترشحات بدبوی واژن و درد به هنگام روابط جنسی باید مورد توجه زنان از لحاظ علائم هشدار دهنده ایجاد سرطان دهانه رحم باشد.

جهانگیری خاطرنشان کرد: افراد در معرض خطر باید به خاطر داشته باشند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوه زندگی می‌تواند در ایجاد سرطان تاثیرگذار باشد؛ عفونت ویروس پاپیلومای انسانی HPV، ضعف سیستم ایمنی، سیگار کشیدن و مصرف قلیان، عوامل اجتماعی اقتصادی و سن (با افزایش سن) مصرف قرص‌های ضدبارداری از عوامل خطر ایجاد سرطان دهانه رحم (سرویکس) می‌باشد.

مسئول واحد سلامت خانواده مرکز بهداشت و درمان لالی تصریح کرد: بعضی از این عوامل قابل اصلاح هستند و بعضی دیگر خارج از اراده افراد بوده که باید برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری، اقداماتی انجام داد.

وی در پایان گفت: زنان با آموزش‌های دریافتی از مراکز بهداشتی و شناخت علائم هشدار دهنده سرطان دهانه رحم، با مراجعه به موقع به مراکز خدمات جامع سلامت و پایگاه‌های بهداشتی جهت انجام غربالگری (تست پاپ اسمیر) و غربالگری HPV عفونت ویروس پاپیلومای انسانی به ویژه در سنین ۳۰ تا ۴۹ سال می‌توانند ضایعات پیش سرطانی را قبل از تبدیل شدن به سرطان، تشخیص و مداخلات درمانی را آغاز نمایند.