پخش زنده
امروز: -
گزارش ۷۱۰ صفحهای سوء استفاده از کودکان و تجاوز جنسی به دستکم ۶۹۲ پسر بچه در باشگاههای فوتبال انگلیس، نشان میدهد ۲۴۰ مربی و کمک مربی، در ۸ باشگاه فوتبال در این کشور، به مدت ۳۵ سال به آزار جنسی کودکان مشغول بودند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، از لندن، بری بنل مربی فوتبال تیمهای باشگاهی انگلیس که به جرم ۵۲ فقره تجاوز جنسی به نوجوانان پسر به ۳۴ سال زندان محکوم شده بود در زندانی در انگلیس درگذشت.
قاضی پرونده بری بنل را که با نام ریچارد جونز نیز شناخته میشود > توصیف کرده بود.
وزارت دادگستری انگلیس مرگ این مربی فوتبال انگلیس را در زندان تایید کرد. او هنگام مرگ حدود هفتاد سال داشت.
افشای موارد تجاوز بری بنل، ابعاد فساد اخلاقی و تجاوز در باشگاههای فوتبال انگلیس را آشکار کرد.
نهادهای مسئول در فوتبال انگلیس متهم اند نتوانسته اند مانع سوء استفاده جنسی از صدها پسر بچه علاقهمند به فوتبال در این کشور شوند.
پیشتر برخی رسانهها در انگلیس نوشتند گزارش ۷۱۰ صفحهای سوء استفاده از کودکان و تجاوز جنسی به دستکم ۶۹۲ پسر بچه در باشگاههای فوتبال انگلیس، نشان میدهد ۲۴۰ مربی و کمک مربی، در ۸ باشگاه فوتبال در این کشور، به مدت ۳۵ سال به آزار جنسی کودکان مشغول بودند.
در این گزارش که کلیو شلدون (Clive Sheldon)، قاضی پیشین در انگلیس تدوین کرده است، تجاوز جنسی به پسر بچهها در باشگاههای فوتبال انگلیس از ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۵ میلادی، بررسی شده است. در این گزارش، اتحادیه فوتبال انگلیس متهم شده بدون هیچ بهانه ای، چشم خود را برای این موارد بسته و به صورت ساختاری، در حفاظت از کودکان علاقهمند به آموزش فوتبال، باز مانده است.
در گزارش شلدون آمده است بری بنل (Barry Bennell)، مربی پیشین فوتبال و متجاوز جنسی به کودکان، مدتها به سوء استفاده جنسی از کودکان علاقهمند به فوتبال که در حال آموزش فوتبال بودند، میپرداخت و اتحادیه فوتبال انگلیس، در حفاظت از این کودکان، ناکام بود. در این گزارش تکان دهنده از باشگاههای فوتبال چلسی، آستون ویلا، نیوکاسل یونایتد، منچسترسیتی، کرو الکساندرا، استوک سیتی، پیتربورو یونایتد و ساوثهمپتون، به عنوان باشگاههایی نام برده شده است که برغم دریافت هشدارهایی درباره سوء استفاده جنسی از کودکان در آن ها، به کمک این کودکان نرفتند و در حفاظت از آنان، کاری نکردند.
به نوشته دیلی میرور، شلدون درباره این گزارش گفته است کودکانی که قربانی آزار جنسی کارکنان باشگاههای فوتبال میشدند، این موضوع را با خانواده هایشان در میان نمیگذاشتند، زیرا میترسیدند حرفشان پذیرفته نشود یا در مسیر پیشرفت ورزشی شان، اخلال ایجاد شود. در گزارش شلدون آمده است مثلا باشگاه فوتبال چلسی، زمانی که یکی از بازیکنان جوان در میانه دهه ۱۹۷۰ میلادی، درباره سوء استفاده جنسی ادی هیث (Eddie Heath)، به مقامات باشگاه گزارش داد، هیچ اقدامی انجام نداد. یا باشگاه آستون ویلا، در سال ۱۹۸۹ که خبر آزار جنسی تد لانگفورد (Ted Langford) علیه فوتبالیستهای جوان به دست مسوولان باشگاه رسید، آن را به پلیس گزارش نداد. همچنین باشگاه فوتبال پیتربورو، اخبار درباره تجاوز جنسی باب هیگینز (Bob Higgins)، مربی نوجوانان این باشگاه به بیش از یکصد پسر بچه دبستانی و دبیرستانی را نادیده گرفت.
دو فوتبالیست مشهور دیگر انگلیس، از سوء استفادههای بری بنل (Barry Bennell)، از ورزشکاران نوجوان سخن گفته بودند که پاول استیورات بازیکن باشگاههای بلک پول، منچسترسیتی، تاتنهام، لیورپول، کریستال پالاس، ساندرلند و استوک از جمله انهاست که گفته بود در پی فشار روانی ناشی از تجاوزهای جنسی مربی اش، همچون بسیاری از قربانیان دیگر بعدها به مواد مخدر روی آورده و به کوکائین معتاد شده بود، برخی الکلی شدند و ورزش را رها کردند و برخی نیز به خودکشی دست زدند.
ابعاد تجاوز جنسی در انگلیس همچنان گسترده است، مرکز ملی آمار انگلیس فروردین ماه امسال اعلام کرد یک میلیون و نهصد هزار نفر در این کشور در یک سال منتهی به مارس ۲۰۲۲ قربانی تجاوز جنسی شده اند.
بر اساس گزارش مرکز ملی آمار انگلیس یک میلیون و صد هزار نفر از قربانیان تجاوز جنسی در این کشور افراد بالغ اند که ۷۹۸ هزار نفرشان زن و ۲۵۷ هزار نفرشان مرد اند.
بر اساس گزارش مرکز ملی امار انگلیس، هفت میلیون و نهصد هزار نفر در این کشور نیز هدف آزار جنسی یا تهدید به آزار جنسی قرار گرفتند که به نسبت جمعیت ۷.۷ درصد زنان و دو دهم درصد مردان را در این کشور شامل میشود.