سلام برتو ای امام رئوف
علی بن موسی الرضا علیه السلام امام هشتم شیعیان به امام رئوف مشهور است لقبی که نشان دهنده مهربانی زیاد آن حضرت به همه است.
یکی از القاب حضرت ثامن الحجج، علی بن موسی الرضا (ع) لقب رئوف است.
چنانچه در زیارتنامه آن حضرت میخوانیم: «السَّلَامُ عَلَی الْإِمَام الرَّءُوف" سلام بر امام رئوف». در توضیح این واژه باید بدانیم که رأفت یک نوع شدت در رحمت میباشد.
در واقع هر چند بین دو واژه رأفت و رحمت، قرابت و نزدیکی در معنا وجود دارد؛ اما در بررسی دقیق لغوی این دو به یک معنا نبوده و فرقی ظریف بینشان وجود دارد.
مرحوم مصطفوی در کتاب «التحقیق» خود فرق بین رأفت و رحمت را اینگونه بیان میکند: «رأفت، عطوفت، لطف و رحمت خالص و شدید است یعنی لطف و رحمتی است که وقوع درد و ناراحتی را برنمی تابد هر چند آن درد و ناراحتی به مصلحت فرد باشد؛ اما رحمت، صرف عطوفت و مهربانی کردن است مهربانی کردنی که گاهی با درد و ناراحتی فرد نیز همراه است مانند لطف و رحمت یک جراح به یک بیمار علاقهمند به بهبودی؛ بنابراین «رأفت» مرحلهای دقیقتر و بالاتر از «رحمت» است، و هرگز در مسائل ناخوشایند به کار نمیرود، ولی رحمت در امور ناخوشایندی که به خاطر مصلحتی انجام میشود، استعمال میشود.
حال با توجه به روشن شدن معنای رئوف، اگر چه همه اهل بیت (ع) از باب تجلی رأفت حضرت حق، رئوف میباشند، ولی این رأفت و مهر ورزی در وجود امام هشتم (ع) بروز و ظهور بیشتری دارد و به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی: «انسان هنگامی که وارد حرم رضوی (ع) میشود، مشاهده میکند که از در و دیوار حرم آن امام رأفت میبارد.
یکی از مصادیق این رأفت را میتوان در پاسخی که حضرت به زائرین خود، در قبال زیارت، میدهند دانست که در بیانی فرمودند: هر کس مرا زیارت کند روز قیامت در سه جا نزد او خواهم آمد تا از ترسهای آن سه جا رهایش سازم :
۱- هنگام پخش شدن نامه اعمال به دست راست یا چپ، ۲- و نزد صراط، ۳- و نزد میزان.