پخش زنده
امروز: -
تاثیر ریزپلاستیک‌ها بر رفتار انسان‌ها
نتایج یک پژوهش نشان می دهد ریزپلاستیک‌ها می‌توانند در مغز پستانداران انباشته شوند و حتی رفتار آن‌ها را نیز تغییر دهند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از لایو ساینس، گروهی از محققان دانشگاه رود آیلند پژوهشی را برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد چگونگی تجمع ریزلاستیک‌ها در مغز پستاندران، التهاب ناشی از این ذرات و تأثیرات بالقوه‌ی آن روی رفتار این موجودات انجام دادند.
پژوهشگران به مدت سه هفته، آب آشامیدنی آلوده به غلظت‌های مختلف ریزپلاستیک‌ها را به موش‌های آزمایشگاهی دادند. آن‌ها در این مطالعه از موش‌هایی با سنین مختلف استفاده کردند تا ببینند که آیا تأثیرات ریزپلاستیک‌ها روی حیوانات مسن با حیوانات جوان تفاوتی دارد یا خیر.
محققان علاوه‌بر مشاهده‌ی نشانه‌های التهاب در موش‌ها که با تغییر سطوح نشانگر‌های ایمنی مشخص می‌شود، تغییراتی را نیز در رفتار این حیوانات (به‌ویژه در موش‌های مسن‌تر) مشاهده کردند. این تغییرات رفتاری شامل علائمی بودند که در رفتار بیماران مبتلا به زوال عقل می‌توان آن‌ها را مشاهده کرد.
پروفسو راس می‌گوید: نتایج به‌دست‌آمده برای ما قابل‌توجه بودند. دوز‌های بالایی از ریزپلاستیک‌ها در آب مورداستفاده‌ی موش‌ها وجود نداشت؛ اما باوجوداین تنها در مدت کوتاهی شاهد بروز این تغییرات رفتاری بودیم.
راس ضمن اشاره به این موضوع که یافته‌های اخیر آن‌ها نگران‌کننده بوده است، روی این موضوع تأکید می‌کند که هنوز سؤالات بسیاری درمورد چگونگی بروز چنین تغییراتی توسط این ریزپلاستیک‌ها وجود دارد؛ به‌عنوان مثال آیا با افزایش سن، بیشتر مستعد ابتلا به التهاب نظام‌مند ناشی از ریزپلاستیک‌ها هستیم؟ آیا بدن انسان به‌راحتی می‌تواند از شر این ریزپلاستیک‌ها خلاص شود؟ آیا سلول‌های انسان به این سموم واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند.
تجزیه‌وتحلیل‌های بیشتر محققان نشان داد که حتی با وجود کوتاه‌بودن دوره‌ی قرارگرفتن موش‌ها در معرض ریزپلاستیک‌ها ، این ذرات شروع به تجمع در اندام‌های اصلی این جوندگان کردند. این یافته، بسیار قابل تأمل است؛ به‌خصوص با توجه به این موضوع که تحقیقات انجام‌شده در اوایل سال جاری میلادی نشان داد که هریک از ما در طول هفته، به اندازه‌ی یک کارت اعتباری ریزپلاستیک استنشاق می‌کنیم.
پروفسور راس می‌گوید: باتوجه به اینکه ریزپلاستیک‌ها در مطالعه‌ی اخیر به‌صورت خوراکی وارد بدن موش‌ها شدند، تشخیص آن‌ها در بافت‌هایی مانند لوله‌ی گوارش که بخش عمده‌ای از دستگاه گوارش را تشکیل می‌دهد و کبد و کلیه‌ها محتمل بود.
با وجود پیشبینی‌پذیربودن مشاهده ریزپلاستیک در اندام‌های مختلف، مغز توسط مرز تقریباً نفوذناپذیری به‌نام «سد خونی‌مغزی» محافظت می‌شود که دسترسی به آن را دشوار می‌کند؛ اما بااین‌حال تیم تحقیقاتی در بررسی‌های خود متوجه شد که ریزپلاستیک‌ها به عمق بافت مغز هم نفوذ کرده‌اند. این موضوع برخلاف تحقیقات اوایل سال جاری نشان می‌دهد که ریزپلاستیک‌ها در کمتر از دو ساعت می‌توانند از سد خونی‌مغزی عبور کنند.
یافته‌های مطالعه‌ی جدید در کار‌های آینده محققان بیشتر بررسی خواهد شد. اکنون که حتی دورافتاده‌ترین نقاط سیاره‌ی ما نیز از آلودگی با ریزپلاستیک‌ها در امان نیستند، انجام تحقیقات بیشتر برای درک عواقب عادات پلاستیکی بشر اهمیت بسیار بیشتری پیدا می‌کند.
نظر شما