محجوب: فساد، دشمن انتخابات و مشارکت مردم است

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، علیرضا محجوب دبیرکل خانه کارگر، در برنامه تلویزیونی «صف اول» با اشاره نقش احزاب در انتخابات پیش رو گفت: در قانون انتخابات متأسفانه معیار نخبگی را مدرک ذکر کرده است و ما افرادی را در شغل‌های مختلف داریم که صرفا مدرک نداشته و با تجربه و تخصص ذاتی و توانایی‌های شخصی‌ می‌توانند وارد فضای انتخابات شوند.

موضوع برنامه صف اول‏، نقش گروه‌های سیاسی در انتخابات رقابتی بود که با حضور علیرضا محجوب؛ دبیرکل خانه کارگر بررسی شد.

مجری: یکی از موضوعات و محور‌های بسیار مهمی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در موضوع و امر انتخابات بر آن تأکید دارند، موضوع رقابت است که افراد، احزاب و لیست‌هایی که از سوی احزاب معرفی می‌شوند در ایجاد یک محیط رقابتی بسیار حائز اهمیت هستند. در صف اول قصد داریم که به ابعاد مختلف موضوع رقابت و فراهم شدن یک فضای رقابتی در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی بپردازیم.

سؤال: از نقش و جایگاه مجلس شورای اسلامی آغاز کنیم و این جایگاه چقدر مهم است در اداره کشور و حضور نخبگان و افرادی که خبره هستند در حوزه‌های مختلف و جایگاه‌های متفاوت در به وجود آوردن یک مجلس مطلوب از نگاه شما و خانه کارگر ایران چقدر حائز اهمیت است؟

 محجوب: مجلس را ما سنبل و نماد اکثریت مردم بلکه همه مردم می‌شناسیم، مجلس یک کانون کوچک شده‌ای از مردم باید باشد که تصمیمات و نظرات مردم را به خوبی منعکس کند، سازمان دهد و به شکل قانون یا باید‌ها و نباید‌هایی که آیین نامه‌های داخلی مجلس یا قانون اساسی یا قوانین جاری معلوم کردند آن‌ها را عرضه کنیم. از نظر ما، نخبه یعنی همه مردم ایران، خصوصا کارگران ایران، خصوصا کشاورزان ایران، خصوصا همه کسانی که در مشاغل مختلف فعال هستند، کارمندان، حتی بازنشستگان که در واقع می‌شود بگوییم نخبگانی که تجربه هم آموختند، مجرب شدند و دیگر اقشار مردم. هر کسی که به نحوی کار می‌کند، تلاش می‌کند و می‌خواهد در آینده کشور سهیم و نقش آفرینی کند. امروز عبارت نخبگی در آیین نامه مربوط به انتخابات متأسفانه به تحصیلات خلاصه شده، یعنی وقتی می‌گوییم نخبه، می‌گویند کسی که فوق لیسانس داشته باشد، ما بزرگانی را می‌شناسیم که جای بعضی‌ها در مجلس بوده، بعضی هایشان هم جایشان در مجلس خالی مانده، چون نیامدند مجلس این‌ها هیچ از دیپلم فراتر نرفتند ولی هیچ کس نمی‌تواند بزرگی و نخبگی این‌ها را تصدیق نکند. به طور مثال عرض می‌کنم؛ مرحوم سرحدی زاده که از تشکیلات ما بود، ۱۴ سال هم زندان تجربه کرده بود؛ سنبل دانش، دانستن، آشنایی با اسلام و مقررات بود و مقید به همه این‌ها یا مرحوم عسکر اولادی یا مرحوم عالی نسب که سنبل صنعت ملی، اقتصاد ملی و دانش این رشته بود، یعنی هم نخست وزیران، هم رهبر معظم انقلاب چه در زمان ریاست جمهوری، چه در زمان رهبری ایشان را رسماً به عنوان مشاور طرف مخاطب قرار می‌دادند. بنابراین ما اجازه بدهید که این عبارت نخبگی را عدول کنیم. من همیشه معترض بودم در همه بحث‌هایی که حاضر بودم، بحث شد سر این قسمت آیین نامه، من می‌گفتم همه کسانی که می‌توانند در انتخابات رأی دهند باید بتوانند کاندید شوند؛ مجلس مال و متعلق به آنهاست. شما ببینید چند درصد جمعیت ما فوق لیسانس دارند؟ یعنی شما این طور حساب کنید که صد درصد تصور کنید می‌توانند بیایند پای صندوق؛ حالا هر کسی به نسبتی حاضر شوند، ان شاء الله به بهترین وجه حاضر شوند، البته شرایط سختی است، صدا و سیما باید کار زیادی کند، کار مقطعی بقیه دستگاه‌ها که از قبل کارشان را نکردند باید بتوانند جبران کنند، فقط با برنامه‌های خوبی که ساخته می‌شود و عرضه نمی‌شود نمی‌شود انتظار داشت آن فعلیتی که می‌خواهیم اتفاق بیفتد. اما از این‌ها عبور کنیم می‌گوییم سه درصد جمعیت هم نمی‌شوند، مگر می‌شود سه درصد جمعیت حق انتخاب شدن داشته باشند بقیه انتخاب کننده باشند، این چیزی است که ما همواره به آن معترض بودیم. این جا اگر جمله معترض را می‌گویم قصدم این معناست که بگویم همه خصوصاً بسیاری که توانایی‌های زیادی دارند در مجالسی که چنین شرط نبوده اثبات شده، هیچ کدام از این‌ها این مدارج را طی نکردند ولی نخبه‌ترین‌ها بودند در مجلس.

سؤال: پس خانه کارگر برنامه دارد برای این که بتواند این افراد را معرفی کند در انتخابات مجلس شورای اسلامی؟

محجوب: الآن داریم؟ ما هر زمانی دستمان برسد این قانون را لغو خواهیم کرد، یعنی این باز تکرار می‌کنم هر که می‌تواند رأی بدهد باید بتواند انتخاب شود، جامعه یک طرفه؛ ریزش رأی را به همراه دارد، یک کسی فقط بتواند رأی دهد؛ این چطور مشارکتی است؟ این مشارکت قاعدتاً به حداقل سیر می‌کند. به مشارکت حداکثری باید سیر کند. سیر مشارکت حداکثری یعنی شناسایی تواناترین‌ها از توده مردم. مجلس؛ مجلس مردم است، مجلس سنا نیست، مجلس خواص نیست. مجلسِ دارالشورای کبرای اصل ناصرالدین شاه نیست، اصلاً دعوا سر این شد در مشروطیت که مجلس مردم درست کنیم. دارالشورای اسلامی درست کنیم که همه بیایند، فقط نخبه‌ها نیایند، فقط برجسته‌ها نیایند، فقط اشراف ننشینند، همه بیایند بنشینند. اگر این طور شود، مجلس اشرافی می‌شود، ما با اشرافیت روبرو می‌شویم و یکی از آرزوهایمان می‌شود اشرافیت.
اشاره کردید به سازمان صدا و سیما، آقای دکتر جبلی؛ رئیس سازمان صدا و سیما یکی از راهبرد‌های انتخاباتی را در این دوره، ایجاد یک فضای بی طرف و البته رقابتی برای گروه‌های مختلف سیاسی با سلایق مختلف مطرح کردند.

سؤال: نظر شما آقای محجوب؟

 محجوب: قاعدتاً من در قسمت اول صحبتم اشاره کردم؛ حرکتی که صدا و سیما شروع کرده؛ رسالتی است که برای بسترسازی انتخابات اگر در گذشته ممکن بود تزئینی باشد، الآن ضروری است ولی کافی نیست، همه باید بیایند به کمک، دستگاه‌های فرهنگی و همه این‌هایی که می‌توانند در فرهنگ سازی مشارکت کنند برای نسلی که امروز با انتخابات تازه آماده می‌شود، این‌ها صف اولی ها، رأی اولی‌ها موضوع اند حتی آن‌هایی که بار دوم یا سوم اش است به نظرم هنوز راجع به مجلس شناخت کافی ندارند، چه بسا کسانی انتخاب می‌شوند قبل از ورود شناختشان راجع به مجلس کافی نیست با این که ماه‌ها بعضی شان سال هاست آماده شدند، اما می‌بینیم که شناخت شان از وظایف مجلس کامل نیست. بعضاً وعده‌هایی می‌دهند بیرون از آن چه در مجلس شدنی است یا خواست‌هایی را مطرح می‌کنند که ممکن است هرگز تحقق پیدا نکند، البته آرمان و ایده عیب ندارد هر چقدر بزرگ ممکن است یک روز تحقق پیدا کند، جایگاه تحقق اش را عرض می‌کنم، به این جهت فضای رقابتی یا بهتر است بگویم بستر رقابتی که می‌خواهید بسترسازی شود در این مسیر، یعنی این که همه کسانی که در این دایره حرف دارند برای گفتن، نظر دارند برای شنیدن و می‌خواهند بگویند مجلس مهمترین جایگاه ماست، امام فرمودند که در رأس امور است. چرا در رأس امور است؛ برای این که قانون حرف اول را می‌زند. هر کسی می‌خواهد عملی انجام دهد مستند به قانون می‌تواند انجام دهد، مقام، موقعیت و شأن در این جا فرقی نمی‌کند، از بالاترین موقعیت تا کوچکترین موقعیت باید قانون را رعایت کنند. اگر ما می‌گوییم فساد، آن کس که قانون را رعایت نمی‌کند، همه دنیا تعریف شان از فساد این است؛ هر کسی قانون را رعایت نکند فساد کرده، ممکن است فسادش کوچک باشد، حتی می‌گویند آمبولانس از ورود ممنوع می‌رود چیست حکمش؟ می‌گویند؛ فسادِ سفید است ناچار است برود، ولی نمی‌گویند این قانونی است. پس قانون اساس فرهنگ ماست، بستر همه و مجلس جایگاه این موضوع است و اگر این موضوع رقابتی باشد، یعنی همه مردم همان طور که خیلی سال‌ها این طور بود گوش شان و چشمشان به مجلس خواهد بود و مجلس حساس خواهد بود، آن‌ها حساس خواهند بود. مجلس؛ نهادی‌ترین پدیده ماست که تقریباً از ۱۲۸۶ شمسی تا امروز سابقه دارد. یعنی از دارالشورایی که مطرح شده تا ۱۳۲۴ هجری قمری که فرمان مشروطیت مظفرالدین شاه یعنی همان ۱۲۸۶ شمسی امضا کرده و ابلاغ کرده، مهمترین نهاد؛ مجلس بود، سنبل مشروطیت؛ مجلس بود. امام هم سنبل انقلاب را مجلس می‌دانست، چرا؟ وقتی خواستند تعریف کنند گفتند رأس اموراست و تعریف دیگری نگفتند و برای انتخابات مجلس؛ یوم الله دانستند، یعنی سخت این موضوع را جدی می‌دانستند، موضوع اصلی این است که این دیدگاه‌ها که ما رقابت که اساس انتخابات است، مجلس بین یک نفر نمی‌شود انتخاب کرد، اصلاً آیین نامه این است در هر حوزه باید دو نفر باشند، بنابراین انتخابات اساس اش رقابتی است، پس باید نظرات به اطلاع برسد، البته من اعتقادم این است که حزب و احزاب که متأسفانه الآن مظلوم واقع شدند در کنج به سر می‌برند و کمتر مطرح می‌شوند، آن‌ها باید این بازار رقابت را داغ کنند از طریق حوزه هایشان، از طریق جمعیت وسیعی که می‌توانند همراه خود کنند.

سؤال: راهکار می‌گویید راجع به همین موضوعی که صحبت می‌کنید؟

محجوب: بله، اساساً امروز حتماً برنامه شما که میهمانش رئیس خانه احزاب هم بود، از همکاران پر کار سابق مجلسی ما بود، این جزئیات را بعضاً گفت، برای همین من گوش کردم فرمایشات شان را به همین بیان که احزاب که باید انتخابات و رقابت در خانه آن‌ها اتفاق بیفتد، آن‌ها عامل رقابت هستند، آن‌ها الآن نمی‌گویم که صبر ندارند، رسمیت ندارند، وزارت کشور نمی‌کوشد برای آن‌ها یا در این جا دعوت نمی‌شوند، اما این کافی نیست، اگر کافی بود ما الآن ۱۵۰ و چند حزب نمی‌داشتیم، چند تا حزب می‌داشتیم و دو یا سه صدا در سیستم مشروطه ما عملاً همیشه از صدر مشروطه دو حزبی بوده، نه این که احزاب دیگر نبودند؛ ۵، ۶، ۷ تا اولِ مشروطه؛ صد حزب بودند همان اولی که ایران از نظر حزبی قدیمی‌ترین کشور خاورمیانه است، چون با مشروطیت حزب متولد شده، اصلاً قبل از این که فرمان مشروطیت نوشته شود، حزب در ایران تأسیس شد. اولین حزبی که در ایران تأسیس شده؛ حزب دموکرات است که ما در واقع فارسی شده آن را به اسم حزب اجتماعیون و حامیون می‌شناسیم که در واقع انجمن مخفی آیت الله طباطبایی سرچشمه می‌گیرد. بنابراین یا این همه جریانات و احزاب متعدد، اما همواره در بین باید عرض کنم کسانی که می‌چرخاندند یا بعضی این دید را به عامه فرهنگ کردند که احزاب تشکیلات غیرقابل اتکا و اعتمادی هستند، این سبب شده که احزاب که بایستی اساس انتخابات باشند، و آن‌ها باشند اصلاً، اگر آن‌ها بودند کار شما امروز سبک بود، آنها، چون نیستند بار آن‌ها را هم باید شما بکشید، آن‌ها را مطرح کنید، در حالی که آن‌ها باید مطرح شده باشند. اینجا فقط مردم حواس شان به این باشد که مناظره کنند. نکات با همدیگر مبادله کنند. مردم بدانند به که رأی دهند بهتر است، به چه دسته ای، به چه گروهی این بار به آن‌ها نزدیک بشود، رقابت بسترش همان جایی است که شروع کرد، البته برنامه شما با همین سیاق دعوت کرده و دعوت هایش من مشاهده می‌کنم به این سیاق درست است، ولی اول صحبت عرض کردم اگر همه چیز این جا حل می‌شد بسیار خوب بود. ولی بدانیم که امروز بسیاری از مشکلات اقتصادی که مردم دارند، بسیاری مشکلاتی که طبقه کارگر دارد، بازنشسته کارگر دارد، تنگی معیشت، مشکلات معیشتی، تورم، گرانی‌های پی در پی و مزمن؛ این‌ها سبب می‌شود که در خلئی که ما فقط راجع به مسائل سیاسی صحبت می‌کنیم حرف آن‌ها گم شود، می‌گویند حرف ما کو؟ سهم ما کجاست؟ آن‌ها دنبال حرف شان می‌گردند. حرفشان این است که می‌گوییم اگر تو آمدی اگر من آمدم با تورم چه می‌کنیم؟ نه در شعار باید تابلو نشان دهی.

مجری: نگاه جامع الاطراف می‌خواهد به همه موضوعاتی که مد نظر شما بود و شما مطرح کردید.

سؤال: رهبر معظم انقلاب در سخنرانی هایشان تأکید دارند بر اهمیت مشارکت مردم و در برخی از سخنرانی‌ها هم راجع به گروه‌هایی صحبت می‌کنند که با مشارکت بالا مخالف هستند، دو موضوع را باهم صحبت کنیم؛ ا- علت تأکید رهبر معظم انقلاب بر اهمیت مشارکت مردم چیست؟ و واکاوی اش کنیم و این که به نظر شما چه کسانی مخالفت خودشان را در مقاطع زمانی مختلف با موضوع مشارکت بالای مردم دارند مثلاً نتایج بالای یک انتخابات و مشارکت مردم یا پایین بودن مشارکت و نتایج یک انتخابات به چه چیز‌هایی بستگی دارد؟

محجوب: امام در وصیت نامه شان سفارش شان این بود که در مجلس به کسانی رأی دهید که از مستضعفین باشند یا برای آن‌ها باشند و رهبری بار‌ها و بار‌ها تأکیدشان دوری از سفره اشراف و دوری از اشرافیت بود. ما بایستی از این جا شروع کنیم، چون شما وقتی منحصر می‌کنی ورود را به تحصیل؛ آن موقع یعنی باید بگوییم که بسیاری از طبقات پایین شانس تحصیل نداشتند، امکان تحصیل نداشتند، بنابراین نمی‌خواهم بگویم هر کسی مدرک تحصیلی گرفت، او اشرافی است، ولی یک فضای این چنینی که مبتنی بر یک نخبه گرایی از این جنس است، اشرافیت هم کنارش هست. شاید بسیاری دوستدار فقرا باشند. مگر در مجلس فراکسیون کارگری هست ۴۰ تا ۶۰ نفر اسم می‌نوشتند، ولی این که قاطبه آن جا جمع شوند، کمتر شاهد بودیم، چرا؟ برای این که سیر به مسائلی که روی سفره فقرا نمی‌نشینیم، برای سفره فقرا دل نمی‌سوزانیم و در واقع اشرافیت کانون توجهات ماست، آن؛ اساس کار واقع می‌شود. حضرت علی (ع) نامه‌ای به فرماندارش در همان اول می‌نویسد در بصره که در واقع این نامه این طور می‌گوید که به من گزارش کردند که شما در فلان سفره نشستید و آن جا همه نوع غذایی آماده بودند، تناول و خوردید و از این غذا‌های رنگارنگ برایتان آورده اند، من گمان نمی‌کردم که شما آن جا پیدایتان شود و آن جا بروید و سر این سفره بنشینید. این سفره‌ها را اساس کار قرار دهید. امام شکایت و گله می‌کند از این نگاه. ما چه بسا این تمایلات بعضی وقت‌ها خودمان را سفره‌های معمول و مرسوم ساده مجلسی را هم دستخوش این حرف‌ها می‌کند، چه برسد به این که بگوییم امام گفته هیچ یک از کارگزاران و تصمیم گیران و دلسوزان، من همه را دلسوز می‌دانم، هیچ کسی را غیردلسوز نمی‌دانم، همه کسانی که انتخاب خواهند شد پیشاپیش باید به آن‌ها تبریک گفت، همه کسانی که انتخاب شدند تا حالا. اما حرف این است که دلسوزی در سفره اغنیا حاصل نمی‌شود، سر سفره اغنیا نشستی از من نیستی. من نگفتم امام به فرماندارش گفته. فرماندار همه جا باید برود دیگر، سر کشیده سر یک سفره ای، حالا داستان هم دارد این سفره، حرف هایش هم خیلی تندتر از این هاست، من، چون همه اش را ننوشتم اگر می‌خواستم بنویسم وقت زیادی از شما می‌گرفت. ان شاء الله همه رجوع می‌کنند و می‌بینند. عین این فرمایش‌ها را از رهبری هم ما می‌بینیم در صحیفه نور می‌توانیم ببینیم، جملات خیلی تند و حادی در این مورد فرمودند. ما با این موضوع فاصله داریم، ما مجلسی که می‌خواهیم باید کسانی باشند که از آن‌ها دور باشند، باید تصمیم بگیرند، فرض کنید ما می‌گوییم به نفع بخش خصوصی هم ساز بزنند، ولی برای فقرا ساز خواهند زد. من الآن مطمئن نیستم این ساز‌ها برای فقراست.
(پخش بخش‌هایی از بیانات رهبر معظم انقلاب راجع به اهمیت مشارکت مردم)

سؤال: نظر شما آقای محجوب درباره این بخش از سخنان رهبری؟

محجوب: اساساً هم رقابت در این جا مطرح شد و مطرح است که اساس انتخابات است. انتخابات مجلس همواره در تاریخ ایران رقابتی بود. وقتی مجلس از سکه افتاده که رقابتی نباشد. این جا ما بایستی به مجریان محترم، به هیأت‌های محترم اجرایی، به هیأت‌های محترم نظارت، شورای محترم نگهبان یادآوری کنیم که ما انتخابات رقابتی نیازمندیم. برای انتخابات رقابتی باید کسانی حاضر شوند در این میدان که رقابت بکنند و ما در مجلس اول همه جریانات معاند هم بودند آمدند رقابت کردند و آن که رفت مجلس؛ همان‌هایی بودند که بایستی می‌رفتند و مردم خودشان فیلتر و گزینش خاص هستند. ما اجازه دهیم آن‌ها انتخاب کنند. همه چیز را ما سخت نگیریم، بله ممکن است اشتباه شود، در انتخاب هم ممکن است اشتباه اتفاق بیفتد ولی من الآن معترض موازین و قوانین نیستم، اما معترض این معنا هستم که دایره رقابت هر چه تنگ شود و یک مقصود را یادآوری می‌کنم؛ دایره رقابت هر چه وسعت پیدا کند، بر عکس محدود شدن، رأی مردم اضافه می‌شود، هر چه محدود شود ما هر کاری کنیم رأی شان کاهش پیدا می‌کند. نمی‌گویم همه چیز رقابت است. رقابت یک اصل است در انتخابات، رهبری انگشت شان روی رقابت بود، در عین حال روی اصل مشارکت و درصد مشارکت و کثرت مشارکت که آرزوی همه ماست، ولی خاطرمان باشد در این انتخابات یکی از سخت‌ترین کار‌ها این موضوع است. دست از پا خطا کنند مجریان یا ناظران ممکن است همه چیز را ما به خاطر یک چیز‌های کوچکی از دست بدهیم. شما دیدید که در این دو سه سال اخیر حوادث کوچک تاریخ ساز می‌شوند، پس ما بایستی دقت کنیم همین مشی‌ای که الآن شما دارید پی گیری می‌کنید و رهبری می‌فرمایند اضافه کنیم به این که ما اگر مطمئن شدیم. ممکن است که به من بگویند که این که شما می‌گویی سر سفره ننشسته باشم باید احترام به مردم بگذاری، به مردم بگوییم باید این طور انتخاب شوند و اگر هر کسی می‌تواند معرفی کند، آن هم معرفی انتخاباتی که حتماً با اخلاق و ترتیبات خودش باشد ولی آن چه که روشن است، این فصل الخطاب که رقابت اساس انتخابات است، اساس این پیام است و با مشارکت بالا که همه ما اقشار مختلف، ما که در بین کارگران هستیم خواهیم کوشید ما به همه سفارش کردیم هر کسی می‌تواند برود ثبت نام کند و بایستی سفارش کرد به حضور و انتخابات را به نفع فقرا، کارگران و کشاورزان حرکت بدهید؛ انتخاب کنید از آنها. ان شاء الله رد نکنند، تأیید بدهند به کسانی که از این مجموعه هستند.

سؤال: چند شاخص را خدمت شما عنوان می‌کنم، اول بفرمایید که چقدر این شاخص‌ها در انتخاب یک داوطلب نمایندگی مجلس مهم است و بعد هم بفرمایید که خانه کارگر ایران در معرفی افرادی که معرفی خواهد کرد و انتخاب خواهد کرد چقدر این شاخص‌ها را مد نظر قرار می‌دهد؟ اولین شاخص؛ این که شما هم در صحبت‌های تان به آن اشاره کردید؛ طعم فقر را چشیده باشند.

محجوب: واقعاً فقر غریب‌ترین نکته‌ای مثل یک ابر سیاه بالای سر ما را گرفته و جامعه ما به واسطه شدن قطبی شدن ثروت، مرتب به کثرت فقرایش اضافه می‌شود و قاعدتاً بسیاری ممکن است خیلی راجع به فقرا هم حرف بزنند ولی از دل آنها، زندگی، و وجود آن‌ها و شب‌هایی که کم می‌خورند، بعضی وقت‌ها گرسنه می‌مانند و از این نگرانی‌ها مطلع نباشند، یعنی این طعم به مذاق و مزاجشان نخورده باشد، هر چقدر هم زیبا تصویر کنند مثل یک نقاش تصویر می‌کنند و ما درست است که نقاشی هنر و کار بزرگی است، اما آن چه که این جا می‌خواهیم خود صاحب نقش را می‌خواهیم، خود مجسمه را می‌خواهیم مجسمه ساز را نمی‌خواهیم، خود کسی که می‌آید میدان از اول هم عرضم این بود که میدان برای فقرا و طرفداران شان و طعم کشیدگان تنگ شده، این میدان باز شود و اگر باز شد و اگر این‌ها در انتخابات حاضر شدند مطمئن باشید انتخابات رقابتی می‌شود نتیجه اش هم عوض می‌شود. ما در این جریان هیچ بانی و مروج خط و جریان خاص نیستیم، می‌گوییم دوستداران فقرا.
ممکن است در هر سمتی و هر کجا باشند، در هر سمتی باشند باید آن‌ها را دنبال کرد، پیگیری کرد، ممکن است سلایق فرق کند ولی این را همه باید توجه داشته باشید طعم فقر چشیده اگر رفت به مجلس نصف مشکلات حل می‌شود.

سؤال: شاخص بعدی دست و دلش در برابر دشمن نلرزد؟

محجوب: مجلس کانونی است که راجع به صلح و جنگ تصمیم نمی‌گیرد. من نمی‌گویم که این جمله نادرست است و دشمن عام است دیگر، می‌تواند دشمن فقرا هم دشمن باشد، می‌تواند هر کس دیگری دشمن باشد، ولی دشمن خارجی؛ دشمن همه مردم ایران است ازجمله مجلس، صد البته توانایی مجلس یا سمت و سوی مجلس ممکن است متفاوت باشد. باز سمت و سوی عامه مردم. آن همان چیزی است که ما به نخبگی می‌گوییم، همان چیزی است که می‌گوییم برجستگی، همان چیزی است که می‌گوییم تجربه، ولی بایستی همه ما در واقع همواره در صدد این معنا باشیم که در جهت اعتلای ایران عزیز بکوشیم دشمنانش را دشمنان خود بدانیم.

سؤال: نکته بعدی و شاخص بعدی این که وام دار گروه‌های سیاسی مختلف و ثروتمندان نباشیم؟

محجوب: این که حرف دل ما هم هست. این وام با این هزینه‌هایی که انتخابات پیدا کرده، حتی من یکی را فرستادم از او پرسیدند گفت من بله زمینه رأی دارم فلان جا هم می‌روم ولی این قدر هزینه اش است و اگر بروم از ثروتمندان بگیرم به چه کار شما می‌آید آن موقع نمایندگی من، بنابراین من عرضم این است که همه تلاش‌هایی که شده هزینه انتخابات کم نشده، اضافه شده، کوشش‌هایی که شده برای سیر کردن محدود تبلیغات، نمی‌گویم همه اش هزینه تبلیغات می‌شود ولی عمده اش هزینه تبلیغات می‌شود و هزینه تبلیغات بسیار بزرگ است و این سبب وام داری می‌شود. یا ثروت، یا باید از خود ثروتمندان باشد یا از وام داران بگیری و این جاست که ما راجع به نقش خالی احزاب حرف می‌زنیم. احزاب باید این حمایت و این چتر را داشته باشند که دوستداران؛ آن کسانی که طعم فقر چشیدند؛ آن را از قاعده بکشد بیرون و بگوید من به جای تو خرج می‌کنم، من اصلاً مدرسه تو، من کلاس تو، ستاد تو و در مسیر تو هستم؛ آن موقع اگر این احزاب اشرافی نباشند و طرفدار فقرا باشند حتماً ما می‌توانیم آن را محقق کنیم ولی این خطر بسیار بزرگی است که متأسفانه مرتب ما را تهدید کرده و روز به روز هم به واسطه این که ثروت دارد، برای ثروتمندان بزرگتر می‌شود. اجازه دهید از زبان مرکز آمار عرض کنم که حدود ۶۶ و اندی گرد شده اش؛ ۶۷ درصد هزینه را کسانی می‌کنند که در سه دهک اول ما واقع شده اند؛ از طبقات ممتاز ما هستند. پس بنابراین دقت بفرمایید وقتی که چنین قدرت هزینه کننده‌ای وجود دارد در انتخابات هم بسیار آن‌ها خواهند کوشید مستقیم یا غیرمستقیم ما را وامدار و همراه خود کنند و این حرف بسیار درستی است؛ شعار ما هم همین است.

سؤال: شاخص و فاکتور زیاد است، اما یک شاخص را بررسی کنیم و برویم سراغ موضوعات و سؤالات دیگر؛ راجع به فسادستیزی شخصی که به عنوان داوطلب و متقاضی نمایندگی مجلس شورای اسلامی هست؟

محجوب: ما متأسفانه موضوع اصلی مان؛ فساد است و همه هم همدیگر را متهم می‌کنیم و هر کس هم تعریف خاص خود را از فساد دارد. قوانینی هم داریم خیلی نامحدود نیست، محدود است، بعضی اش قضایی و بعضی اداری است، اما فساد به مفهوم کامل کلمه شناخته و عرضه نشده است. عرض کردم در اول کلام؛ تعریف این است که هر کس از قانون فاصله گرفت، فاسد است، یعنی شکل دیگری عمل کرد فاسد است. بنابراین اگر می‌خواهیم مجلس فسادناپذیر باشد. همه جای دنیا گزینش فکر و این طور چیز‌ها را کنار می‌گذارند، اصل را بر این می‌گذارند که اگر منِ کاندیدا یک روزی قانون رانندگی را هم رعایت نکردم گزارش آن را می‌گیرند راجع من حرف می‌زنند؛ احزاب حرف می‌زنند و نمی‌گذارند من انتخاب شوم و مردم به من رأی دهند، می‌گویند این وقتی خودش قانون را رعایت نمی‌کند می‌تواند مروج فساد باشد. فساد دشمن ماست، دشمن فقراست، هر چه فقر و بیچارگی اساس اش فساد است، حالا فساد مالی، اخلاقی، انواع فساد‌ها که بیرون از شمارش در این برنامه هست؛ همه این‌ها دشمن این انتخابات، مجلس و آدم‌های خوبی هستند که می‌توانند انتخاب شوند و فساد؛ شیرین، لذیذ و ظاهر خیلی آراسته‌ای دارد و با ظاهر آراسته می‌آید. می‌گوید من فاسدم، شما که این حرف را به من نسبت می‌دهی فاسدی، به این جهت من عرضم این است که این موضوع بایستی اساس کار باشد، اما کانون‌های شفافیت در کشور ما کم هستند، این کار دستگاه قضایی یا حکم محکومیت یا پلیس هم هست ولی آن بایستی در همه جای دنیا احزاب این کار را می‌کنند یا تشکلاتی که به آن‌ها وابسته اند که کارشان شفاف کردن است. الآن جای این شفاف کن ها، جز آن انجمن آقای توکلی که به این موضوع می‌پردازد، نوعاً کم هستند جریاناتی که فعال هستند در این مورد. بایستی با این‌ها صحبت و گفتگو و فضا برایشان باز شود بتوانند حرف بزنند. البته ما به مستند و مستدل بودن اعتقاد داریم ولی قانون؛ مهمترین شاخص است. اگر قانون رعایت نشود، فساد اتفاق افتاده، چه فرقی می‌کند در چه مرتبه‌ای و چه اندازه‌ای این اتفاق افتاده باشد.

(پخش بخش‌هایی از سیاست‌های کلی ابلاغی مقام معظم رهبری درباره موضوع انتخابات)

سؤال: نظر شما راجع به آن چیزی که در این بند از سیاست‌های کلی ابلاغی؟

محجوب: بله، این‌ها بسیاری اش قانون شده و بعضی‌ها از گذشته‌های دور بوده، یعنی اول امام فرمودند، ادامه پیدا کرد در قانون، البته آن چه که الآن خروجی آخرین اصلاحات است، خیلی سخت گیرانه است از نظر من، یعنی این طور ما سختگیرانه برخورد کنیم باید ببینیم چه کسانی می‌مانند برای رقابت کردن و من نقدم روی قانون فعلی این است که این امور سختگیرانه نوشته شده، بسیاری مردم ممکن است به آن‌ها میل داشته باشند از انتخاب آن‌ها به واسطه این نوشتن‌های سختگیرانه‌ای که برای مجلس،‌این مزیت‌هایی که شما خواندید دنباله این مزیت‌های زیادی است که به نظرم محدودکننده است، ما هر محدودیتی را باید کم می‌کردیم ولی حالا قانون است باید اجرا شود. چاره و چیزی نداریم راجع به این که بتوانیم بیشتر از این، فقط می‌توانیم این نقد را بگوییم که دایره انتخاب شوندگان را بسیار کوچک خواهد کرد.

سؤال: شما به عنوان رئیس و دبیرکل خانه کارگر ایران درباره موضوعاتی که خدمت تان اعلام می‌کنم چه نظری دارید؟ بهترین دوره از ادوار مختلف مجلس از نگاه شما؟

محجوب: سؤال‌های سخت می‌کنید، من اولین مجلس که وارد شدم؛ مجلس پنجم بود. تصورم این است که آن یکی از بهترین مجالسی بود که من دیدم.

سؤال: چرا؟

محجوب: به خاطر فضای رقابتی نزدیک که در مجلس بود و تصمیمات پخته می‌شد، خوب پخت و پز می‌شد در کمیسیون ها، هیچ جا بدون بحث چیزی وارد نمی‌شد، مجلس واقعاً در رسالت خودش بود. مجلس رقابتی نباشد هر کسی می‌گوید این مصوب شد، مصوب که صحن هم مصوب می‌شود ولی مجلس رقابتی باشد؛ آن‌هایی که مصوب می‌کنند دغدغه دارند، آن که مصوبه آورده دغدغه دارد، مرتب دفاع می‌کند، تغییرات می‌کند، اصلاح می‌شود، قوانین پخته و منظم بیرون خواهد زد و مجلس وظایف خود را منزه انجام می‌دهد، نگاه کنید به مصوبات مجلس پنجم این را خواهید دید.

سؤال: موضوع شفافیت آراء، سفر‌های نمایندگان، دریافتی نمایندگان؟

شفافیت آراء؛ همان آرزوی ماست یعنی این که آرایی که نمایندگان می‌دهند؛ اینها، چون علنی است، همه آرای مجلس، علنی است، بعضی فکر کردند که مثلاً اگر نوشته نمی‌شود، آراء علنی نیست، آراء؛ علنی است؛ اعلامش دست هیأت رئیسه است، بار‌ها گفتم قانون می‌نویسه در این مجلس هم در آیین نامه تغییراتی دادند، ولی مجلس قبل هم گفتم هیأت رئیسه هر لحظه تصمیم بگیرد، همه آراء می‌تواند شفاف اعلام شود، آراء علنی است. آراء علنی یعنی قابل اعلام. آرایی که مخفی است تعدادش خیلی کم است اصلاً در مجلس ممکن است پنج بار رأی مخفی گرفته شود، روی تصمیمات خیلی خاص. بنابراین این موضوع نیست، ممکن است که بگوییم چرا هیأت رئیسه‌ها منتشر نمی‌کنند؟ این یک حرف دیگری است ولی قانون در این مورد چیز می‌آورد، نماینده هم رأیش را علنی داده، ممکن است عادت کرده باشد، چون منتشر نمی‌شود رأیش را عنوان نکرده، خوب است که هر جلسه رأی منتشر شود و اسامی و این حق هیأت رئیسه است نیازی به هیچ ملاحظه‌ای ندارد. مثل رأی گیریِ علنی است، چون قبلاً قیام و قعود می‌شدند، تصویر را همه می‌دیدند. حالا اگر قیام و قعود نباشد، اسامی قابل دیدن است. اصلاً همه معلوم است چه رأیی دادند و این اسامی قابل انتشار است.
سؤال: راجع به سفر‌ها و دریافتی نمایندگان؟

محجوب: سفر‌ها که در کمیسیون‌های خاص اتفاق می‌افتاد؛ کمیسیون‌هایی که وجوه اقتصادی شان یا گاهی وجوه سیاسی شان خیلی خاص است، در همه کمیسیون‌های مجلس یا برای همه نمایندگان این امکان وجود ندارد که در این مورد...، چون من خود در کمیسیون اجتماعی که خیلی کم سفر و چیزی ندارد خاطرم است که ما ناچار می‌شدیم برای این که به نمایندگان چیز‌های خاص بگوییم مثلاً از دو سفری که خود مجلس تعریف کرده استفاده کنیم و عده کمی ممکن بود که سفر‌های رسمی دعوت شوند، چون دستگاه‌های مرتبط با آن‌ها سفر خارجی برو نبودند ولی بعضی ممکن است هفته‌ای بدون سفر و ماه بدون سفر نداشته باشند. این تکه‌ای است که مورد اشکال است ولی بعضی هایش جنبه کاری دارد. این جا مراد این است آن که جنبه تشریفاتی اش بیش از جنبه کاری است محدود شود. ولی خاطرمان باشد که سفر جزو مقتضیات مجلس است نمی‌توانیم به آن این طور یک تنه بگوییم من می‌روم، چون در مجلس نیستم، پس هر که سفر می‌رود هزینه اضافه می‌کند، ولی باید هزینه‌ها را کنترل کرد، چون به مردم نگاه کنیم، به دست مردم، به سفره مردم نگاه کنیم، چیزی در آن نیست، وقتی در آن چیزی نیست قرار نیست که ما برویم بگردیم، این دیگر یک دهن کجی می‌شود به صاحبان این سفره. اگر مراد این است؛ این مراد را ما هم با آن هم عقیده ایم. اما راجع به دریافتی نمایندگان؛ حقوق نمایندگان که تعریف شده الآن هم که بار‌ها در سایت گذاشته شده، اما نمایندگان هزینه‌های متعددی دارند که این‌ها بعضی هایش توسط بعضی ممکن است اتفاق نیفتد ولی اگر بخواهد اتفاق نیفتد، چون این‌ها را قبلاً مجلس انجام می‌داده حالا تعریف کرده که خود نماینده انجام دهد. اگر کسی انجام ندهد از وظایفش کم گذاشته. آن شفاف کردنش لازم است. من در این مورد با این که در این مجلس نیستم مناسب نمی‌دانم که ما نقدمان را به این سمت ببریم. نقد ما به کارایی، توانمندی، حفاظت از دایره آزادی. همین مثلاً بازنشستگان جمع می‌شوند جلوی مجلس، ۱۰ دستگاه مزاحم می‌شوند، با چهار نماینده می‌خواهد حرف بزند، پیشکسوت جمع می‌شود با چهار نماینده حرف بزند؛ میدان او نباید بسته باشد. مجلس صیانت از آزادی می‌کند و صیانت از این اختیار مردم که بتوانند جمع شوند، حرف بزنند، اصل ۲۶ و ۲۷ به خوبی رعایت شود. مجلس باید این‌ها را باید سختگیرانه با آن رفتار کند. صد البته سخت گیری به احوال نمایندگان امر لازم است آن طور که مولای ما علی گفت، آن طور که رهبر ما جملات بسیار زیبایی گفته که من با خود نیاوردم کاش می‌دانستم برنامه شما این ظرفیت در آن است می‌آوردم می‌خواندم؛ جملات تند، جملات شگفت آور که همه اگر می‌گوییم از این مجلس، از این تیره و رهبری هستیم، این جملات را باید گوش کنیم و اگر گوش کنیم این سفرها، دریافتنی ها، اگر کسی هم دریافت کند، در مجلس کسانی بودند دریافتنی هایشان را صرف فقرا می‌کردند، آن‌ها قابل تقدیس و احترام اند. نمی‌گویم زیاد بودند، باید زیاد باشند. باید همه این طور باشند، مجلس؛ محل ثروت اندوزی نباید باشد، محل نگاه به ثروت نباشد، هر کس نگاه به ثروت داشت؛ آن زاویه اش کج است. اگر این را می‌خواهیم بگوییم ما می‌گوییم حتماً باید با این سخت مقابله شود ولی راهش شفاف کردن است، راهش آزادانه حرف زدن و میدان دادن به این حرف‌ها و سخنان است. من نمی‌گویم که این کار آسانی است ولی این کار سخت را باید دستگاه آسان کند.

سؤال: راجع به سلفی با موگرینی؟

محجوب: تمام این‌ها گذشته از آن، راجع به کسانی که نیستند امروز ما بخواهیم حرف بزنیم، نه موگرینی هست، نه آن‌هایی که با او عکس گرفتند تشریف دارند که راجع به آن‌ها حرف بزنیم. به هر حال من به عنوان شخص نمی‌پسندم ولی بزرگ کردنش هم من هرگز نپسندیم.

سؤال: اگر در مجلس دهم بودید، راجع به برجام چه نظری داشتید؟

محجوب: قانون است، قانون مصوب شد تمام شد، ما دیگر داریم قانون را نقد می‌کنیم، همه گفتگو‌ها در مجلس مخالفین، موافقین، مرتکب شدند هم مخالفین قابل ملاحظه‌ای بودند، مجلس هم که به این رأی داد، مجلسی که در واقع جناحی که گفته می‌شد با این مخالف است سیاست داشت، سیاستش بیشتر بود، بنابراین زوایایی آوردند کنارش چیز‌هایی گذاشتند که از آن نشود سوء استفاده کرد و علیرغم این‌ها دولت امریکا دیدیم که از این آخر که دید نمی‌شود سوء استفاده کرد از این خارج شد. پس اگر ما بخواهیم بگوییم این قانون، قانون بدی بود یا نبایست به آن رأی داده می‌شد، آن موقع باید با تضاد این گفتار واقع شویم. من تصور می‌کنم که این موضوع جزو سیئات مجلس نمی‌تواند باشد.

سؤال: به عنوان دبیرکل خانه کارگر ایران، نگاه شما نسبت به جوان گرایی و با تجربگی نسبتش در خانه ملت چگونه باید باشد و چگونه است؟

محجوب: ما تأکیدمان این است که به طرفداران مستضعفین، کارگران، فقرا و کشاورزان رأی دهند. ما این را تبلیغ و ترویج می‌کنیم. جوانیتش خیلی مهم نیست ولی می‌پسندیم ترکیب جوانتر را برای مجلس.

سؤال: از نگاه شما به عنوان دبیرکل خانه کارگر ایران، مجلس نهاد سیاسی است یا تخصصی؟

محجوب: سوای این حرف‌ها که می‌زنند مثلاً که چقدر مدرک تحصیلی اش باشد من سوای این حرف می‌زنم؛ تخصص به این‌ها نیست، مجلس جای کسانی است که ممکن است اصلاً در این حوزه نباشند، امثال سرحدی زاده ها، امثال عالی نسب ها، امثال حتی مرحوم عسکراولادی ها، این‌ها تخصص داشتند در حوزه خود متخصص بودند، مجلس با مدرک دسته بندی نمی‌شود، با تخصص و ممکن است افکارشان با ما هم متفاوت باشد بعضاً ولی ما لذت می‌بریم با متخصص طرف باشیم. مجلس باید نهاد تخصصی باشد و نگاه به آن تخصصی باشد. ما امیدواریم که مجلس و انتخابات مجلس طوری صیانت شود که یک مجلس تخصصی از آن بیرون بزند و برای این بایستی آزادی گروه‌ها و جریاناتی که در انتخابات شرکت می‌کنند یا حتی کسانی که الآن شرکت ندارند حالشان را بپرسیم ما دعوت شان کنیم به شرکت، اقشاری که از صندوق قهر کردند، کسان شان را پیدا کنیم، مؤثرین شان را پیدا کنیم با صندوق آشتی بدهیم. طبیعتاً تابعین آن‌ها هم با صندوق آشتی می‌کنند، جدی باید بگیرند مجریان این انتخابات را، اکتفا نکنند که صدا و سیما برنامه تبلیغی پخش کند، با تبلیغات این انتخابات خوب برگزار نخواهد شد. ما هشدار می‌دهیم به همه. این انتخابات با بقیه انتخابات تفاوت می‌کند، این تفاوت را درک کنند و درک کنید و از همه توان مان برای دعوت مردم استفاده کنیم. از همه توان مان برای پایش آزادی کاندیدا‌ها استفاده کنیم، برای پایش آزادی در انتخاب شدن و اصل انقلاب که با آزادی به نام آزادی شروع شد امروز باید دوباره به شدت به سمتش برویم، مطمئن باشیم که از این آزادی که صدا و نسیمش با انقلاب آمد زیان نخواهیم کرد. کسی نترسد از آزادی، آزادی محل ترس نیست، آزادی محل مجلس است، از آن جاست که می‌توانیم فقرا و طرفداران شان را طرفداران مستضعفین را بیرون بیاوریم و کسانی مجلس دوستدار فقرا و مستضعفین پیش روی ما قرار بگیرد. دوست داشته باشند کشورشان و انقلابشان و رهبری شان و همه نهادهایشان را و فضای مورد توان یک مجلس خوب عوض کند همه این نگرانی ها، ناامید‌ها را به امید تبدیل کند و مجلس را کانون امید و صندوقچه امید کند همان طور که رهبری خواستند از همه.