به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما ، این کرم با نام علمی Megalopyge opercularis ، به طرز شگفت انگیزی ویژگی سوراخ کردن مولکولی را برای بیش از ۴۰۰ میلیون سال پس از به دست آوردن آن از طریق انتقال ژن از باکتریها حفظ کرده است. از نظر زیستشناسی تکوینی، این یک مکانیسم بقای قدرتمند است.
دانشمندان دانشگاه « کوئینزلند » میگویند اکنون استفاده از پتانسیل این موجود ، برای تولید درمان کشنده علیه سرطان و موارد دیگر، میتواند برای ما مفید باشد.
« اندرو واکر» از موسسه علوم زیستی مولکولی در دانشگاه کوئینزلند میگوید: سمومی که سوراخهایی را در سلولها ایجاد میکنند، به دلیل توانایی آنها برای ورود به سلولها، پتانسیل خاصی در دارورسانی دارند و ممکن است راهی برای مهندسی مولکول برای رساندن داروهای مفید به سلولهای سالم یا کشتن انتخابی سلولهای سرطانی وجود داشته باشد.
بنا بر اعلام « نیو اطلس » ، کاترپیلار افعی که نامهای مشترک زیادی دارد ، حالت لاروی پروانه فلانل جنوبی است و در سراسر ایالات متحده، عمدتاً در ایالتهای جنوبی آن یافت میشود ، این موجود، نیش دردناکی دارد که توسط خارهای سمی آن که در میان موهای آن پنهان شدهاند، به پوست نفوذ میکند. عوارض جانبی نیش این موجود، متفاوت است و از یک علامت سوختگی ناخوشایند گرفته تا واکنشهای شدیدتر که بر اثر آن افراد به اورژانس مراجعه کردهاند، متغیر است.
« واکر » میگوید: بسیاری از کاترپیلارها دفاعهای پیچیدهای در برابر شکارچیان ایجاد کردهاند، از جمله قطرات سیانید و چسبهای دفاعی که باعث درد شدید میشوند و ما علاقهمندیم بدانیم که همه آنها چگونه به هم مرتبط هستند.
واکر، پروفسور گلن کینگ و گروهی از موسسه علوم زیستی مولکولی بر این باورند که نحوه عملکرد سم - بسیار شبیه به سموم باکتریایی عامل بیماری که به سطح سلول متصل میشوند و ساختارهای دونات مانندی را تشکیل میدهند که سوراخها را ایجاد میکنند- پتانسیل شگرفی برای استفاده پزشکی دارد ، علاوه بر این، راه را برای تحقیقات بیشتر باز میکند، زیرا سم کاترپیلار در مقایسه با مارها و عنکبوتها خیلی کم مورد مطالعه قرار گرفته است.
واکر میگوید: ما شگفت زده شدیم که متوجه شدیم سم کاترپیلار کاملاً متفاوت از هر چیزی است که قبلاً در حشرات دیده بودیم. زهر آن منابع غنی از مولکولهای جدیدی است که میتوانند در داروهای آینده، آفتکشها یا به عنوان ابزار علمی استفاده شوند.
این پژوهش در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.