روز مالیات گرامی باد
برنامههای مالیاتی به عنوان یکی از ابزارهای توسعه شمرده میشودو در بسیاری از کشورها، شهروند معادل مالیاتدهنده است.
مالیات در اصطلاح، سهمی است که به موجب اصل تعاون ملی و براساس مقررات، شهروندان موظفند از ثروت و درآمد خود، به منظور تأمین هزینههای عمومی و حفظ منافع اقتصادی یا سیاسی و اجتماعی کشور، به قدر و توانایی خود به دولت بدهند تا دولت در هر موردی که مصلحت بداند، مصرف کند.
وجوهی که دولت برای تأمین هزینههای اداره کشور از اشخاص اخذ میکند مالیات نامیده میشود.
مانند مالیات بر ارث - حق تمبر - مالیات بر درآمد املاک- مالیات بر درآمد حقوق - مالیات بر درآمد- مشاغل مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی - مالیات بر درآمد اتفاقی.
ایرانیان از زمان هخامنشیان برای دریافت مالیات و امور مالی کشور دفاتر و سازمانهای مرتبطی داشتند.
در زمان ساسانیان اخذ مالیات صورت کاملتری بخود گرفت و سه نوع مالیات بنامهای اراضی، سرشماری و سرانه دریافت میشد. پس از تسلط اعراب به ایران، در زمان حجاج بن یوسف ثقفی دفاتر مالیاتی از فارسی به عربی برگردانده شد و در دوره سلجوقی با دستور عبدالملک کندری وزیر طغرل مجدداً به فارسی بر گردانده شد.
در زمان سلطنت صفویه تجارت خارجی و درآمد گمرکی به مالیات اضافه و در دوره افشاریان گسترش بیشتری یافت.
در دوره قاجاریه وضع مالیه کشور بواسطه جنگها، مسافرتها و ضعف پادشاهان رو به رکود گذاشت و با زحمات طاقت فرسای امیرکبیر گامهای سودمندی برداشته و برای وصول، نگهداری و مصرف خزانه مقررات جدیدی وضع شد.
قبل از مشروطیت شاهان تمام در آمدها و عواید کشور را در اختیار داشته و تمام مخارج نیز به فرمان و تصویب شخص او صورت میگرفت.
با انقلاب مشروطه در سال ۱۲۸۵ اولین کابینه قانونی تشکیل و ناصرالملک بعنوان نخستین وزیر مالیه از مجلس شورای ملی رای اعتماد گرفت.
از سال ۱۳۰۰ به بعد دگرگونیهای زیادی در وزارت مالیه رخ داد. بالأخره در سال ۱۳۵۳ قانون تشکیل وزارت امور اقتصادی و دارائی با ۶ ماده به تصویب مجلس شورای ملی سابق رسید.
با توجه به اینکه حکومت اسلامی از اهم احکام اسلام و حاکم بر بقیه احکام فرعی است، لذا خداوند متعال برای حکومت، منبع مالی قرار داده است که این منابع مالی همان مالیاتهای شرعی و اسلامی است.
خمس و زکات دو مورد از عمدهترین مالیاتهای اولیه اسلام است که حکومت اسلامی با اخذ مالیات از مردم، به مصرف اداره جامعه و پیشرفت و توسعه کشور اسلامی میرساند.
همچنین هزینهها و مخارج تشکیلات حکومت اسلامی از محل همین مالیاتها تأمین میشود. امیرمؤمنان علی علیه السلام درباره اثرات مالیات در اداره جامعه اسلامی میفرمایند:
«ولم یستقم امره الا قلیلا» حکومت، با نابودی مالیات جز اندکی دوام نمیآورد.
با اینحال میفرمایند: «ولا تضربن احدا سوطا لمکان درهم» برای گرفتن درهمی (مالیات) کسی را باشلاق نزنید.
در نظام اقتصادی اسلام هدف از دریافت مالیات؛ اداره جامعه اسلامی، تأمین نیازهای نیازمندان، حفظ سرمایه ها، اصلاح و تقویت نیروهای مسلح میباشد.
برنامههای مالیاتی به عنوان یکی از ابزارهای توسعه شمرده میشود. در بسیاری از کشورها، شهروند معادل مالیاتدهنده است.
تقریبا همه جای دنیا برای هر فرد پذیرفته شده است که اگر در زندگی روزمرهاش خدمتی دریافت میکند، باید هزینهاش را به طور مستقیم یا غیرمستقیم بپردازد.
اکثر مالیاتدهندگان تقریباً پذیرفتهاند که چرا مالیات میدهند. آنها در ازای خدماتی که دریافت میکنند با رغبت مالیات خود را پرداخت میکنند و به همین دلیل با کمکاری و اصراف در بودجه کشور به شدت برخورد میکنند.
منابع: بیتوته، همشهر آنلاین