غدیر فرا تر از یک عید

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما،واقعه غدیر که به موضوع امامت امیرمومنان و جانشینی پیامبراکرم (ص) اشاره دارد، موضوع اتصال نبوت به امامت و از مهمترین اعیاد مسلمانان به شمار می‌آید.

غدیر روز اکمال دین، اطعام نعمت و روز خوشنودی خداوند است.

چرا عید غدیر خم به این نام خوانده شده است؟

غدیر خم در بین راه دو شهر بزرگ دنیای اسلام یعنی مکه و مدینه قرار دارد که در زمان پیامبر گرامی اسلام کاروان‌های حج در آنجا از هم جدا می‌شدند و هر کاروان به سرزمین خود می‌رفت. در خصوص علت نامگذاری این مکان به غدیر خم احتمالاتی مطرح است که از آن جمله می‌توان گفت به دلیل آب و هوای این منطقه به نام غدیر خم معروف بوده است و پیامبر گرامی اسلام در مسیر بازگشت از مکه و در حجج الوداع در غدیر خم حضرت علی (ع) را امام، وصی و جانشین خود به مردم معرفی کرد. واقعه غدیر صرفا نام یک سرزمین نیست بلکه یک تفکر است و نشانه‌ای از تداوم خط نبوت می‌باشد.

پیامبر گرامی اسلام بعد از پایان حج شهر مکه را به سمت مدینه ترک کرد و به امر خدا در واقعه غدیر خم که مصادف با هجدهم ذی الحجه بود در مکانی به نام غدیر خم مردم را گردهم آورد و خطاب به مردم با صدای بلند فرمودند ستایش از آن خداست، از او یاری می‌خواهیم و به او ایمان داریم و بر او توکل می‌کنیم و از شر نفس‌های خویش و بدی کردارهایمان به خدایی پناه می‌بریم که جز او برای گمراهان هادی و راهنما نیست، خدایی که هر کس را هدایت کرد برای او گمراه کننده‌ای نیست.

گواهی می‌دهیم که خدایی جز او نیست و محمد بنده خدا و فرستاده او است حال‌ای مردم نزدیک است که من دعوت حق را لبیک گویم و از میان شما بروم و من مسئولم و شما نیز مسئول هستید. پیامبر اکرم (ص) در ادامه فرمودند آیا شما گواهی نمی‌دهید که جز خدا، خدایی نیست و محمد بنده خدا و پیامبر او است؟

بهشت و دوزخ و مرگ حق است و روز رستاخیز بدون شک فرا خواهد رسید و خداوند کسانی را که در خاک پنهان شده اند، زنده خواهد کرد. من در میان شما دو چیز گرانبها به یادگار می‌گذارم، چگونه با آن‌ها معامله خواهید کرد، ثقل اکبر کتاب خداست که یک طرف آن در دست خدا و طرف دیگرش در دست شما است، به کتاب او چنگ بزنید تا گمراه نشوید و ثقل اصغر عترت و اهل بیت (ع) است.

خدایم به من خبر داده که دو یادگار من تا روز رستاخیز از هم جدا نمی‌شوند، حال‌ای مردم بر کتاب خدا و عترت من پیشی نگیرید و از آن دو عقب نمانید تا نابود نشوید. در این موقع دست حضرت علی (ع) را بالا برد و همه حضرت علی (ع) را در کنار پیامبر (ص) دیدند. حضرت محمد (ص) خطاب به فرمودند سزاوارترین فرد بر مومنان از خود آنان کیست؟

خداوند مولای من و من مولای مومنان هستم و بر آن‌ها از خودشان اولی و سزاوارترم. حال‌ای مردم که هر کس که من مولا و رهبر او هستم علی هم مولا و رهبر او است. رسول اکرم (ص) این عبارت را سه بار تکرار کردند و فرمودند پروردگار دوست بدار کسی را که علی را دوست بدارد و دشمن بدار کسی را که علی را دشمن بدارد.

خدایا یاران علی را یاری کن و دشمنان او را خوار و ذلیل گردان. پروردگارا علی را محور حق قرار ده و از حاضران خواست تا این موضوع را به غایبان اطلاع دهند.

همان طور که می‌دانید خداوند همواره برای نشان دادن مسیر سعادت به انسان افرادی از جنس خودشان برای هدایت آن‌ها انتخاب کرده است.

نبوت برگرفته از نبا و به خبری گفته می‌شود که فایده بزرگ داشته باشد و از طرفی حاوی علم بوده و از دروغ مبرا باشد.

معنی دیگری که نبوت دارد، برگرفته از نبوه به معنای رفعت است؛ بنابراین وقتی این دو معنی نبوت را در کنار هم قرار دهیم، می‌توان گفت تعداد اندکی از افراد بشر در مراتب ولایت بالا می‌روند.

اگر ولایت و نبوت را به درستی درک کنیم، می‌توانیم مسیر صحیح هدایت را بیابیم. در مورد ولایت نیز می‌توان این گونه گفت که ولایت از مهمترین اصول اسلام است و به معنی پذیرفتن رهبری پیشوای الهی و اعتقاد به اینکه امام معصوم پس از پیامبر اسلام (ص) از سوی خداوند بر مردم ولایت دارند. بشر برای طی کردن سعادت چاره‌ای جز تبعیت و پیروی از فرامین راهنمایان الهی ندارند.

 

ولایت یکی از ارکان اصلی و آموزه‌های اساسی دین مبین اسلام است و اصلی‌ترین و اساسی‌ترین آموزه آن است. در قرآن کریم ولایت بیانگر حقیقت آدمی است که استعدادهایش بر اثر پیوند با ولایت تامه الهی و حقیقت ذات نبوی او از راه امامت و بندگی به منصه ظهور و بروز رسیده است.

ولایت در زمان رسول خدا (ص) با پیامبر و در زمان ائمه با آن‌ها تحقق یافت. در زمان غیبت امام معصوم (ع) نیز ولایت بر عهده نایبان آن حضرت است.

امام رضا (ع) در خصوص فلسفه رهبری جامعه اسلامی می‌فرمایند اگر خداوند رهبر امینی برای سرپرستی و حفظ امانت امامت قرار ندهد، مذهب و دین به تدریج از بین خواهد رفت و سنت پیامبر (ص) و احکام الهی دستخوش دگرگونی می شود و بدعت گزاران چیز‌هایی بر دین می‌افزایند و ملحدان چیز‌هایی از دین بکاهند و در نتیجه حقیقت را بر مسلمانان دگرگون سازند، اما باید به این موضوع نیز توجه داشته باشیم که ولایت در مکتب اسلام از چنان جایگاه مهمی برخوردار است که بزرگان و علمای اسلام از آن به عنوان رکن و اساس توحید یاد می‌کنند.

ولایتمداری باعث بالا رفتن اعمال صالح می‌شود، به برقراری نظام کمک می‌کند، موجب حیات جامعه می‌شود، اساس و شالوده اسلام بوده و از همه مهم‌تر زیربنای نبوت و امامت است.

امام صادق (ع) می‌فرماید شیعه سه گروه هستند؛ دوستدار عمیق اهل بیت، پس او از ماست؛ گروهی که به وسیله ما زینت می‌یابند و ما نیز زینت هستیم برای کسی که به وسیله ما زینت یابد؛ سوم گروهی که به وسیله ما از مردم می‌خورد و ما را وسیله درآمد زندگی خود قرار می‌دهد و کسی که به وسیله ما امرار معاش کند، فقیر می‌شود.

بصیرت، اطاعت، محبت، صبر و استقامت از مولفه‌های مهم ولایتمداری است که آثار و ثمراتی نظیر دست یابی به ایمان حقیقی و راستین، تهذیب نفس، قبولی اعمال، شفاعت ائمه اطهار، رستگاری و ورود به بهشت را به دنبال دارد.

 

منبع: شفقنا