پخش زنده
امروز: -
طبق گزارش محققان، حدود ۱۲ درصد از جمعیت جهان مبتلا به خشکی چشم هستند و مطالعه جدید نشان می دهد که یک سویه باکتریایی پروبیوتیک ممکن است به درمان این بیماری کمک کند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ خشکی چشم وضعیتی است که در آن چشمها به اندازه کافی اشک نمیریزند تا به خوبی روانکاری شوند.
اگرچه در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری خشکی چشم وجود ندارد اما محققان کالج پزشکی بایلور در هیوستون تکزاس، توانسته اند یک سویه باکتریایی پروبیوتیک را شناسایی کنند که به بهبود خشکی چشم کمک میکند.
علائم بیماری خشکی چشم عبارتند از:
• احساس سوزش، یا خارش در چشمها
• احساس وجود چیزی در داخل چشم
• مخاط داخل یا اطراف چشم
• حساسیت به نور
• چشمهای قرمز یا تحریک شده
• مشکل در استفاده از لنزهای تماسی
• تاری دید
• آبریزش بیش از حد چشمها
خشکی چشم میتواند در صورت عدم تشخیص و درمان، باعث عفونت چشم و آسیب احتمالی به قرنیه شود.
مطالعهای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که مکملهای امگا ۳ به طور قابل توجهی علائم و نشانههای خشکی چشم را در افراد مبتلا به بیماری خشکی چشم بهبود میبخشد.
نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: ما تصمیم گرفتیم برای درمان خشکی چشم بر روی یک سویه باکتریایی پروبیوتیک در روده تمرکز کنیم زیرا مطالعه قبلی ما ارتباط عملکردی بین باکتریهای روده و علائم بیماری خشکی چشم را نشان داد.
وی در ادامه توضیح داد: ما چندین آزمایش را با استفاده از باکتریهای روده جدا شده از بیماران مبتلا به سندرم شوگرن که دارای خشکی شدید چشم هستند، انجام دادیم و نشان داد که باکتریهای روده افراد سالم از سطح چشم در شرایط خشک محافظت میکنند و بنابراین یکی از راههای درمانی احتمالی برای خشکی چشم، باکتریهای پروبیوتیکی است که اثرات محافظتی مشابهی دارند.
بنا بر علام وبگاه مدیکال نیوز، محققان پی بردند موشهایی که از باکتریهای پروبیوتیک تغذیه میکردند، مقدار سلولهای جام بیشتری در بافت چشم خود داشتند. سلولهای جام سلولهایی هستند که یک جز ضروری اشک به نام موسین را تولید میکنند.
همچنین یافتههای جدید محققان نشان میدهد که باکتریهای دارای اثرات ضد التهابی در روده نیز میتوانند شرایط التهابی چشم را کاهش دهند. مشخص شده است که یک رژیم غذایی سالم که دارای چربیهای مضر کم و فیبر زیاد است، باکتریهای خوب را که به طور طبیعی در روده زندگی میکنند تغذیه میکند و اثرات ضد التهابی این باکتریها در روده میتواند به سایر بافتهای بدن از جمله چشم هم گسترش یابد.