پخش زنده
امروز: -
تربیت دینی فرزند که حجاب یکی از آنها است در سنین سه تا پنج سالگی و بعد از آن شش تا یازده سالگی دارای اهمیت بسیار زیادی است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد، اگر دختری در چهاردهسالگی حجاب ندارد و میخواهد زینتش را برای دیگران نمایان کند، باید ریشه بیحجابی را در دوران کودکی او جستوجو کرد، زیرا روانشناسان معتقدند مسائل تربیتی باید از سهسالگی مورد توجه قرار بگیرند.
کودک باید آنقدر تغذیه دینی شود تا زمانی که به نوجوانی رسید و بر سر دوراهی ماند، به باور محکم مذهبی خود رجوع کند.
در حقیقت، مادری در تربیت دینی فرزندش موفق است که وقتی از او میپرسد "چرا نماز میخوانی؟" یا "چرا حجابت را رعایت میکنی؟"، جواب دهد "چون خدا میگوید."، یعنی خداوند را بهعنوان عامل توانمند و حیّ ناظر بشناسد و باور داشته باشد، بنابراین باید فرزندانمان را از کودکی با صفات زیبای خداوند آشنا کنیم.
شما اگر دختران خود را از سنین کودکی با این مفهوم آشنا نکنید و بگذارید با لباس های غیر پوشیده کودکی خود را سپری کنند، زمانی که به سن تکلیف میرسند، خواسته شما برای پوشش حجاب برایشان میتواند سنگین باشد، چه برسد به اینکه بخواهند ترغیب به خرید چادر شوند و آن را بر سر کنند!
نگویید رعایت حجاب راحت است
بعضی خانوادهها حجاب را بهعنوان زینت و نگهداشتن آن را آسان معرفی میکنند، اما به هر حال دختران از خردسالی میدانند که حفظ حجاب کمی برایشان کمی سخت است!
به دختربچهای که حجابش را رعایت میکند، نگویید "رعایت حجاب راحت است."، طبیعی است وقتی میبیند برادرش با لباس آستینکوتاه و شلوار در خیابان راه میرود و او باید روسری یا چادر سرش کند، برایش سخت است.
نقش پدر در تشویق به حجاب
در این زمینه بهتر است پدر بهعنوان جنس مخالف، دخترش را تشویق کند و برای اینکه حجابش را رعایت میکند، به او جایزه بدهد،
مثلاً اگر قرار است برایش لباسی بخرد، صبر کند وقتی حجابش خوب است آن را بهعنوان جایزه به او بدهد و بگوید "به تو افتخار میکنم"، تا دخترش شیرینی رعایت حجاب را بچشد و بتواند سختیهای آن را تحمل کند.
انس با حجاب در سن سه تا پنج سالگی
حواسمان باشد تربیت دینی فرزند ــ که حجاب یکی از آنهاست ــ در سنین سه تا پنج سالگی و بعد از آن شش تا یازده سالگی دارای اهمیت بسیار زیادی است و خانوادهها میتوانند با دادن هدیه هرچند کوچک بهبهانههای مختلف، علاقه به شعائر دینی را در بچهها نهادینه کنند.
انجمن روانشناسی ایالات متحده آمریکا به این نتیجه رسیده است که در ضمیر ناخودآگاه هر انسانی علاقه به دین وجود دارد، بنابراین اگر از سنین کودکی به این موضوع درست پرداخته شود، مسلماً نتیجه خواهد داد.
میان کودک و اولیای دین پیوند عاطفی ایجاد کنیم
خانواده وظیفه دارد بین کودک و اولیای دین پیوند عاطفی برقرار کند.
زیارت اماکن مقدس و شرکت در جلسات مذهبی و هیئات میتواند در این زمینه مؤثر باشد، اما باید توجه داشت که کودک در برنامههای مذهبی آزار نبیند و خسته نشود.
باید اولیای دین را با همان زبان کودکی به بچهها معرفی کنیم، بهعنوان مثال به او یاد بدهیم که ائمه علیهم السلام کسانی بودند که نامههای خدا را به ما میرساندند.
اگر کودک یاد بگیرد و بفهمد که قرآن، نامه خدا است، احادیث، نامه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام هستند، نهجالبلاغه، نامه امام علی علیه السلام و صحیفه سجادیه نامه امام سجاد علیه السلام است، این بزرگان را بهتر و بیشتر میشناسد و با ایشان ارتباط برقرار میکند،
بهبیان دیگر، اعتماد کودک به این شخصیتها بیشتر میشود و در همه مسائل بهویژه حجاب به آنها رجوع میکند، درنتیجه شخصیت خود را پایین نمیآورد و عزت نفس دینی و شخصیتیاش بالا میرود.