کاهش تولید تریاک در افغانستان

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ به گزارش اسپوتنیک، تولید خشخاش، گیاه تریاک که از آن برداشت می‌شود و به عنوان پیش‌ساز مواد افیونی دیگر مانند هروئین عمل می‌کند، شاهد کاهش شدید در استان هلمند بود که قبلاً بزرگترین تولیدکننده در افغانستان از بیش از ۱۲۰۰۰۰ هکتار (نزدیک به ۳۰۰۰۰۰ جریب) در سال ۲۰۲۲ بود، به کمتر از ۱۰۰۰ هکتار در سال ۲۰۲۳ رسید.
آلسیس در سراسر افغانستان، به تصاویر ماهواره‌ای با وضوح بالا و تحقیقات دیگر اشاره کرده، می‌گوید تولید خشخاش ۹۹ درصد کاهش یافته است.
کاهش تولید تریاک در هلمند به تنهایی بسیار فراتر از هر تلاشی برای محدود کردن تولید آن توسط جمهوری سابق افغانستان یا نیرو‌های اشغالگر آمریکا، حتی با در نظر گرفتن کل کشور است. اکثر زمین‌هایی که قبلاً به تولید خشخاش اختصاص داده شده بود، اکنون بر روی کشت گندم متمرکز شده است.
قیمت تریاک نیز بر همین اساس افزایش یافته است. تا نوامبر ۲۰۲۲، تریاک در افغانستان به ۳۶۰ دلار در هر کیلوگرم در جنوب و جنوب غرب کشور و ۴۷۵ دلار در هر کیلوگرم در شرق کشور افزایش یافت. این یک افزایش ۵۰۰ تا ۶۹۱ درصدی نسبت به قیمت ۶۰ دلاری آن در سال ۲۰۲۰ قبل از بازگشت طالبان به قدرت است.
این افزایش مشابه افزایش قیمت پس از ممنوعیت ۲۰۰۱ است که شاهد افزایش قیمت تریاک از ۳۰ دلار در سال ۲۰۰۰ به بالاترین رقم ۷۰۰ دلار در سال ۲۰۰۱ بود. در سال ۲۰۰۸، این قیمت به ۹۲ دلار کاهش یافت.
این گزارش می‌افزاید که اگر طالبان این ممنوعیت را یک فصل دیگر تمدید کنند، یا اگر فروش خشخاش برداشت شده را ممنوع کنند، ممکن است کمبود مواد افیونی رخ دهد.
این ممنوعیت ممکن است تأثیر اقتصادی منفی بر جمعیت افغانستان نیز داشته باشد.
مزارع کوچکتر، به ویژه در استان‌های شمالی نیز احتمالاً متضرر خواهند شد، زیرا بعید است که گندم کافی برای تغذیه خانواده خود یا محصولات نقدی کافی مانند پنبه و خربزه برای جبران درآمد از دست رفته تولید کنند.
تشدید این موضوع بدون شک بحران اقتصادی است که کشور را تحت تأثیر قرار داده است که حداقل بخشی از آن به دلیل تحریم‌های سازمان ملل و مسدود کردن ۷ میلیارد دلار از دارایی‌های افغانستان توسط آمریکا ایجاد شده است، هرچند نیمی از آن توسط دولت‌های آمریکا و سوئیس در یک صندوق سرمایه گذاری شده است.
آلسیس خاطرنشان می‌کند که این ممکن است منجر به افزایش مهاجرت افغان‌ها شود که نسبتاً ارزان باقی می‌ماند. این مطالعه نتیجه می‌گیرد: در واقع، اگر یک ممنوعیت طولانی مدت وجود داشته باشد، کشور‌های اروپایی ممکن است بین مواد مخدر افغان یا مهاجران افغان، یکی را انتخاب کنند.
شایان ذکر است تولید تریاک در افغانستان تحت حکومت طالبان* در سال ۲۰۰۱ پس از اعمال ممنوعیت در سال ۲۰۰۰ به شدت کاهش یافت. پس از تهاجم آمریکا به این کشور در پایان سال ۲۰۰۱، تولید خشخاش به سطح تاریخی خود بازگشت و این کشور بزرگترین تامین کننده تریاک تا امسال جهان باقی ماند.