تدوین استاندارد ملی برای کاهش اثر امواج رادیویی بر روی انسان
مدیرکل دفتر تدوین استانداردهای ملی از تدوین استاندارد ملی برای تعیین میزان جذب ویژه پرتوگیری انسان از میدانهای بسامد رادیویی ناشی از افزارههای ارتباط بی سیم دستی و قابل نصب خبر داد.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما از سازمان ملی استاندارد ایران؛ خانم آزیتا خضرایی، هدف از تدوین این استاندارد را که در راستای تحقق بند ۱۱ ماده ۴ دستورالعمل اجرایی ماده ۶۵ قانون حمایت ازخانواده و جوانی جمعیت اجرایی میشود تعیین روشهای اجرایی آزمون برای اندازه گیری متوسط پرتوگیری دانست که توسط افزارههای فرستنده بسامد رادیویی با عدم قطعیت اندازه گیری تعریف شده به داخل مدل سادهای از سر و بدن القا میشود و برای اکثریت قابل توجه جمعیت، از جمله کودکان، در طول مدت استفاده از افزارههای ارتباط بی سیم دستی و پوشیدنی کاربرد دارد.
وی افزود: این استاندارد برای ارزشیابی انطباق SAR در انواع مختلفی از افزارههای ارتباط بی سیمی به کار میرود که نزدیک گوش، مقابل صورت یا به صورت نصب شده روی بدن استفاده میشوند و همراه با افزارههای فرستنده و غیرفرستنده یا لوازم جانبی دیگر یا افزارههای جاسازی شده در لباس کار میکنند.
مدیرکل دفتر تدوین استانداردهای ملی با بیان اینکه این افزارهها شامل فرستندهها یا آنتنهای تکی یا چندگانه هستند و با ساختارهای تابشی در فاصلههای تا ۲۰۰ میلی متر از سر یا بدن انسان کار میکنند، اظهار داشت: گستره بسامد کاربردی آن از MHz ۴ تا GHz ۱۰ است که میتوان با استفاده از پیکرها و الزامات دیگر تعریف شده در این استاندارد مورد آزمون قرار گیرد.
خضرایی گفت: رده بندیهای افزاره تحت پوشش عمدتا شامل تلفنهای همراه، میکروفنهای بی سیم و فرستندههای رادیویی در رایانههای شخصی، رومیزی و کیفی برای عملیات چندباندی با استفاده از آنتنهای تکی یا چندگانه از جمله افزارههای مکالمه با فشار دکمه هستند.
کاربران و علاقه مندان میتوانند برای مشاهده این استاندارد ملی با شماره ۱۵۲۸-۱۱۸۷۵ به درگاه اطلاع رسانی سازمان ملی استاندارد ایران به نشانی standard.inso.gov.ir مراجعه کنند.
در راستای تحقق بند ۱۱ ماده ۴ دستورالعمل اجرایی ماده ۶۵ قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، پیش نویس استاندارد ملی «ارزیابی نرخ جذب ویژه پرتوگیری انسان از میدانهای بسامد رادیویی ناشی از افزارههای ارتباط بی سیم دستی و قابل نصب» در کمیته ملی فناوری ارتباطات و با مشارکت سازمان تنظیم مقررات رادیویی، شرکت ارتباطات زیرساخت، سازمان انرژی اتمی کشور، مراکز آزمایشگاهی، علمی و تحقیقاتی و سایر متخصصان و صاحب نظران ذیربط به تصویب رسید.