پخش زنده
امروز: -
عضو هیئت علمی گروه پژوهشی بیوتنولوژی گیاهان باغبانی جهاددانشگاهی خراسان رضوی گفت: سامانه کشت «NGS» برای اولین بار در سطح کشور توسط این گروه طراحی و اجرا شده که افزایش چشمگیر بهرهوری اقتصادی به دنبال داشته است.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما، به نقل از روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی، خرازی افزود: این سامانه با کنترل دقیق شرایط محیطی، افزایش عملکرد و بهرهوری آب و کود و در مجموع افزایش چشمگیر بهرهوری اقتصادی را به دنبال داشته است.
وی اظهار کرد: این گروه با توسعه این سیستم پیشرفته در سطح کشور در نظر دارد امکان افزایش سودآوری صنعت کشتهای گلخانهای در کشور را فراهم نماید.
وی تصریح کرد: یکی از نوینترین سامانه های کشت هیدروپونیک تجاری مطرح در دنیا، سیستمهای کشت مبتنی بر تکنولوژی لایه نازک آب یا اصطلاحا NFT میباشد و یکی از کاراترین نوع از این سیستمها تحت عنوان New Growing System (NGS) توسط یک شرکت اسپانیایی توسعه یافته است.
وی ادامه داد: این سیستم شرایط مناسبی را جهت پرورش گیاهان با حجم کانوپی و ریشه حجیم، بدون کاربرد بستر کشت در شرایط مزرعه و گلخانه فراهم نموده است. از مزایای سیستم کشت NGS میتوان به اکسیژن رسانی بهتر به ریشه گیاه، کاهش هزینههای تولید به دلیل عدم وجود بستر کشت، امکان بررسی دقیق حجم و کیفیت ریشه تولیدی، کاهش مصرف آب و کود تا ۵۰ تا ۸۰ درصد اشاره نمود.
خرازی اظهار کرد: در این سیستم، ریشه گیاه در محفظه V شکل پلاستیکی قرار میگیرد و محلول غذایی با توجه به نیاز آبی گیاه در اختیار ریشه گیاه قرار میگیرد.
عضو هیات علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی صنعتی جهاددانشگاهی خراسان رضوی تصریح کرد: این سیستم جهت پرورش انواع سبزیجات، صیفی جات و گیاهان زینتی بصورت تجاری در گلخانههای پیشرفته هیدروپونیک مورد استقبال قرار گرفته است و انتقال فناوری آن از اسپانیا به بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی صورت گرفته است.
با این حال در آسیا، تنها کشورهای روسیه، قزاقستان و امارات این فناوری را در سطح تجاری مورد استفاده قرار داده اند.
وی تصریح کرد: از آنجا که ایران دارای اقلیمی خشک و نیمه خشک بوده، هرگونه سیاست گذاری در خصوص استفاده بهینه و افزایش کارایی مصرف آب بویژه در بخش کشاورزی به عنوان بزرگترین مصرف کننده منابع آبی کشور، میتواند تاثیر قابل توجهی در کنترل بحران آب داشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: توسعه محصولات گلخانهای سهم ویژهای در افزایش کمی و کیفی تولیدات کشاورزی، افزایش بهرهوری در استفاده از اراضی و نهادههای تولید، ارتقاء امنیت غذایی ایفا میکند.