عظمت امام علی (ع) از نگاه غیرمسلمانان غربی

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، آیات قرآنی متعددی در شأن و فضیلت امام علی (ع) نازل شده است و احادیث نبوی فراوانی در ستایش این حضرت روایت شده است، همچنین صد‌ها جلد کتاب درباره امام علی (ع) پس از شهادتش نوشته شده است و در صد‌ها کتاب و مقاله و سخنرانی از او نامبرده‌اند. متفکران و شرق شناسان بزرگ غرب درباره امام علی (ع) با تحسین و ستایش فراوان نوشتند، به طوری که معتقدند که امام علی (ع) نیاز به معرفی ندارد، زیرا او شناخته شده است. به طوری که «متنبی» یکی از شاعران بزرگ عرب هنگامی که از او خواسته می‌شود در مدح امام علی (ع) شعر بگوید، گفت: ترکت مدحی للوصی تعمدا / إذ کان نورا مستطیلا شاملا (مدح وصی را به عمد ترک کردم/، چون که نوری گسترده و فراگیر بود) وإذا استطال الشیء قام بنفسه / وصفات ضوء الشمس تذهب باطلا (هرگاه چیزی مستقل باشد، روی پای خود می‌ایستد/ توصیف نور خورشید، بیهوده است).

در کشور‌های غربی، متفکران و پژوهشگران زندگی خود را وقف مسایل خاورمیانه و بررسی مطالعات اسلامی و زندگی ائمه اطهار (ع) از جمله امام علی (ع) کردند.

«توماس کارلایل» فیلسوف انگلیسی درباره وصف امام علی (ع) می‌گوید: امام علی (ع) شخصیتی جذاب و مهربان است. نمی‌توان امام علی (ع) را دوست نداشت و به او عشق نورزید. زیرا هرچه خوبی هست در علی جمع است.

«ویلفرد مادلونگ» متفکر و متخصص علوم اهل بیت (ع) درباره امام علی (ع) می‌گوید: من به ماهیت عقیدتی، اقتصادی و حتی تاریخی دوران حکومت امام علی (ع) اهمیت نمی‌دهم. شخصیت او دارای اهمیت است که بدون شک او شخصیت بزرگی است.

«جرارد اوپنس» اندیشمند غرب می‌گوید: علی بن ابی طالب (ع) شوالیه اسلام و نجیب و شجاع است.

«هنری لامنس» کشیش و شرق شناس بلژیکی درباره امام علی (ع) می‌گوید: برای بزرگی و عظمت علی (ع) همین بس است که همه اخبار و تاریخ علمی و اسلامی از او سرچشمه می‌گیرد. پیامبر اکرم (ص) می‌گوید که من شهر علم و علی دروازه آن است.

«ادوارد گیبون» مورخ انگلیسی درباره شخصیت امام علی (ع) می‌گوید: او شخصیتی بی نظیر، درخشان، شاعر، مؤمن، نجیب و قدیس بود. خرد او مانند نسیمی بود که به هر انسانی می‌دمید، همچنین حکمتش اخلاقی و انسانی است.

گیبون می‌گوید: حکیمی بود که شاگردانش را جمع می‌کرد و آنان را برادران و عزیزان خود می‌خواند، او به حق برای امتش مانند هارون برای حضرت موسی (ع) بود، همانگونه حضرت محمد (ص) او را توصیف کرد.

«سر ویلیام مویر» شرق شناس اسکاتلندی می‌گوید: او با هوش سرشار و دلسوزی در زندگی کسانی که با او همنشین بودند، تاثیرساحرانه داشت. او مورد اعتماد همراهان و جامعه خود بود. از سن پایین روح و عشق خود را در دفاع از پیامبر اسلام و پیام مدارا، فروتنی، سادگی گذاشت و نیمی از جهان اسلامی را با نیکی حکومت کرد نه با تازیانه.

«هنری استپ» محقق آمریکایی درباره امام علی (ع) می‌گوید: امام علی (ع) از دنیای مادی و شکوه فریبنده آن بیزاری می‌جست. از خدا می‌ترسید و نیکوکار بود، اولین نفر و پیشرو در همه کار‌های الهی بود، حکمش، اجتماعی بود و دارای خلاقیت و تیزبینی بود. از این رو، او برای جامعه خود غریب به نظر می‌رسید، زیرا خلاقیت رایج نبود، او علوم و حکمت‌های پنهانی را در اختیار داشت که گسترش می‌یابد و هرگز پایان نمی‌یابد.

«رابرت آزبورن» نویسنده و هنرپیشه و متخصص در امور سینمای هالیوود درباره امام علی می‌گوید: اسلام راستین و واقعی را که حضرت محمد با کمک علی بن ابیطالب (ع) به آن دعوت کرد، امام علی (ع) آن را حفظ کرد.

«واشنگتن ایروینگ» نویسنده، مقاله نویس، مورخ و دیپلمات آمریکایی درباره امام علی (ع) می‌گوید: امام علی (ع) از اصیل‌ترین خاندان قبیله قریش بود. او دارای سه خصلت بود که اعراب آن را گرامی می‌دارند: شجاعت، سخنوری و سخاوت. روح شجاعانه او شایسته لقبی جاویدان «اسد الله» بود که حضرت محمد (ص) به او اعطا کرد. الگوی بلاغتش هنوز بر هر زبان عرب و بر هر تفسیر قرآنی و بر هر ضرب المثل و قولی که تا به امروز در امت عرب رواج داشته است، تاثیرگذار است. او حکمت خود و آنچه بر پیامبر نازل شده بود، را به آنان می‌آموخت تا آنچه در سینه از خزائن علم الهی دارد، به دیگران بیاموزد و این نشانه سخاوت، فروتنی و محبت اوست.

«سایمون اوکلی» شرق شناس انگلیسی می‌گوید: چیزی که ارزش توقف و پرسش درباره حکمت امام علی (ع) را دارد، این است که مادرش او را در همان خانه خدا در مکه مکرمه به دنیا آورد. این اتفاق برای هرانسانی و با هر دین آسمانی نمی‌افتاد.

«فیلیپ خوری هیتی» ادیب، مورخ، محقق لبنانی- آمریکایی در وصف امام علی (ع) می‌گوید: او شجاع در جنگ، بلیغ در گفتار، جوانمرد نسبت به دشمنان، نمونه و الگوی عالی برای مسلمانان با شهامت، جوانمردی و بزرگواری بود.

«جرالد دو گوری» خاورشناس و کمیسر سیاسی انگلیس می‌گوید: او پسر عمو و داماد کسی است که همه اعراب به او احترام می‌گذاشتند، عجیب این است که بعد از رحلت محمد (ص)، خلافت را نخواست. چنانکه برخی از آنان انجام دادند، اولین کسی بود که اسلام آورد و پیامبر به او فرمود تو برای امت مثل هارون برای موسی هستی. با درایت و بزرگواری بر امت اسلام حکومت کرد و فصاحت او زبان حکمتش بود.

منبع: شبستان