پخش زنده
امروز: -
نتایج یک مطالعه جدید در دانشگاه پیتسبورگ نشان میدهد: چگونه استفاده از پروبیوتیکها و افزایش سلامت روده میتواند در مبارزه با انواع خاصی از سرطان مفید باشد.
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، نتایج مطالعات جدید محققان نشان میدهد: باکتریهای پروبیوتیک در موشها از روده حیوانات خارج شده و در تومورها مستقر و مستقیماً سلولهای ایمنی را تحریک میکنند تا ایمنی درمانی سرطان را مؤثرتر ارائه کنند. بر این اساس اعلام شد، زمانی که محققان به موشها رژیم غذایی غنی از اسید آمینه تریپتوفان که باکتریها را به I۳A تبدیل میکنند، دادند، داروهای ایمونوتراپی تأثیر قوی تری در مهار اندازه تومور موشها و طولانی کردن میزان بقای حیوانات داشتند.
این یافتهها زمینه را برای آزمایش این که آیا درمانهای مشابه میتواند نتایج را در بیماران ملانوم انسانی تحت ایمونوتراپی بهبود بخشد، ایجاد میکند. علاوه بر این روش فوق همچنین میتواند منجر به آزمایشی شود تا ببینیم آیا ترکیب پروبیوتیکها و رژیم غذایی میتواند درمانها را برای بیماران انسانی تقویت کند یا خیر؟
مارلیز مایزل نویسنده ارشد این مطالعه و همچنین استادیار دانشکده پزشکی پیتسبورگ و عضو مرکز سرطان UPMC Hillman در این رابطه گفت: محققان میدانند که میکروبهای روده بر پاسخ ایمنی درمانی تأثیر میگذارند، اما سؤالات زیادی در این رابطه وجود دارد. تحقیقات ما اولین مطالعهای است که نشان میدهد، باکتریهای خوراکی با انتقال به تومورهای خارج از روده که مستقیماً بر سلولهای ایمنی در تومور تأثیر میگذارند، کارایی ایمنی درمانی سرطان را افزایش میدهند.
محققان تاکید کردند: یافتههای آنها به معنی این نیست که پروبیوتیکها میتوانند سرطان را درمان کنند، بلکه این مطالعه باید به عنوان یک شروع برای تحقیقات بیشتر و آزمایشهای بالینی باشد.
به گفته انجمن سرطان آمریکا، برخی سرطانها همچون ملانوما دارای نرخ بقای پنج ساله ۹۴ درصدی است، اما اگر سرطان به قسمتهایی از بدن فراتر از پوست گسترش یابد، میزان بقا کاهش مییابد.
علاوه بر این، مطالعات انجام شده نشان داد: اثرات باکتریهای پروبیوتیک به ملانوما و سرکوب رشد سرطان در مدلهای موش، به آدنوکارسینوما، فیبروسارکوم و سرطان پستان محدود نمیشود.
یافتههای پیشین این تیم مطالعاتی نشان داده بود که باکتریهای روده از طریق پیوند مدفوع، درمان ایمونوتراپی را در بیماران ملانوم انسانی بهبود میبخشد. شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Cell منتشر شده است.
مترجم: رضوان خندان
منبع: سیناپرس