ساخت ایمپلنت مصنوعی برای درمان چشم‌های آسیب دیده

 

«گو جیان جون»(Gu Jianjun) استاد چشم پزشکی در مرکز چشم پزشکی ژونگشان- بیمارستانی وابسته به دانشگاه سان یات سن - در شهر جنوبی گوانگژو، اولین پذیرنده نسخه چینی اصلاح شده قرنیه مصنوعی است. این فناوری به آخرین راه حل برای برخی از بیماران دکتر گو که نمی‌توانند قرنیه پیوندی انسان را تحمل کنند، تبدیل شده است.

 

در میان اولین بیماران این متخصص قرنیه که این درمان را امتحان کرد، می‌توان به یک کارگر کشتی‌سازی در استان گوانگدونگ اشاره کرد که وی در ابتدا پس از پاشیدن ماده‌ای که برای آب بندی استفاده می‌شود چشم‌هایش دچار آسیب شد و همین امر سبب ایجاد سوراخی در هر دو قرنیه وی شد. پس از آن این فرد تحت عمل پیوند دوگانه قرنیه قرار گرفت.

 

اما بدن او پس از دو سال بافت قرنیه اهدایی را رد کرد و پیوند دوم آن نیز تنها شش ماه طول کشید تا اینکه سیستم ایمنی دوباره به پیوند خارجی حمله کرد.

 

گو در این باره گفت: بیمار به سختی می‌توانست چیزی ببیند یا خودش راه برود. فشار چشم او با آب مروارید ناپایدار بود. احتمال بهبود بینایی حتی در صورت دریافت پیوند اهدایی دیگر بسیار کم بود.

 

به همین دلیل دکتر گو ترتیبی داد که کارگر کارخانه کشتی‌سازی به عنوان بخشی از یک آزمایش بالینی توسط شرکت بیوتکنولوژی «گوانگدونگ جیایو میشی» (Guangdong Jiayue Meishi) مستقر در گوانگژو، پیوند مصنوعی دریافت کند.

 

اکنون سه سال از عمل جراحی می‌گذرد و او هنوز به وضوح می‌بیند. کیفیت زندگی او نیز بسیار بهبود یافته است.

 

این شرکت در اکتبر ۲۰۲۱ مجوز ساخت قرنیه‌های مصنوعی خود را بر اساس طراحی دستگاهی که اولین بار در سال ۱۹۹۲ در ایالات متحده تایید شد، دریافت کرد.

 

«کراتوپرتز بوستون» - پرکاربردترین قرنیه مصنوعی - توسط چشم پزشک «کلیز دالمن» در بیمارستان چشم و گوش ماساچوست در ایالات متحده اختراع شد. تا ژانویه ۲۰۱۹، حدود ۱۹۰۰۰ دستگاه در سراسر جهان استفاده شده است اما دستگاه ایالات متحده توسط مقامات چینی تأیید نشده است و استفاده از آن در بیمارستان‌های تعیین شده مانند بیمارستان‌های منطقه آزمایشی گردشگری پزشکی بین‌المللی «Hainan Boao Lecheng» مجاز نیست.

 

حدود ۱۶۰ جراح در سراسر کشور برای استفاده از این فناوری که در ۳۰ بیمارستان موجود است، آموزش دیده‌اند. این شرکت قصد دارد این تعداد را به ۱۰۰ بیمارستان در سال جاری گسترش دهد که تقریباً سه چهارم استان‌های چین را پوشش می‌دهد.

 

«اریک هوانگ» مدیرکل این شرکت گفت: همچنین هدف آن تبلیغ این محصول به سایر کشورهای آسیایی از جمله اندونزی است. وی گفت: ما هنوز در مراحل اولیه معرفی قرنیه مصنوعی به بیماران و متخصصان پزشکی هستیم. ممکن است چند سال طول بکشد تا بازار محصول جدید را بپذیرد.این شرکت گفت که از طراحی دستگاه آمریکایی - تنظیم دقیق وضوح، ویژگی‌های نوری و ضخامت آن - برای ایجاد نسخه‌ای که با چشم‌های آسیایی سازگارتر است، استفاده کرده است.

 

 

 

این دستگاه یک ساقه نوری از پیوند قرنیه اهدایی انسان را بین یک صفحه جلویی شفاف اکریلیک و یک صفحه پشتی تیتانیوم قرار می‌دهد. جراح صفحات را به هم می‌چسباند و دستگاه را به چشم بخیه می‌زند.

 

بر اساس داده‌های کمیسیون ملی بهداشت در سال ۲۰۲۰، حدود چهار میلیون نفر در چین به کوری قرنیه مبتلا هستند که هر ساله حدود ۱۰ هزار پیوند در سراسر این کشور انجام می‌شود.

 

در حالی که بیشتر موارد را می‌توان با پیوند عضو درمان کرد، حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از بیماران چندین پیوند ناموفق را تجربه می‌کنند. قرنیه اهدایی انسان در درمان سوختگی‌های شدید چشم و همچنین برخی بیماری‌ها که منجر به کوری قرنیه در مرحله نهایی می‌شود، گاها بی‌تاثیر است.

 

«یائو شیائومینگ» که اولین پیوند قرنیه مصنوعی در جنوب غربی چین را در ماه فوریه انجام داد، گفت که این دستگاه می‌تواند برای بیمارانی که سابقه رد شدن دارند یا کسانی که به دلایل پزشکی قادر به دریافت پیوند اهدایی نیستند، موثر باشد.

 

برای افرادی که بینایی هر دو چشم خود را از دست داده‌اند، این محصول می‌تواند فوریت‌های بازگرداندن بینایی را برطرف کند.

 

گو گفت که سالانه ۲۰۰۰ بیمار از سراسر کشور برای پیوند در بیمارستان او در گوانگژو ثبت‌نام می‌کنند که او عمل حدود نیمی از این تعداد را انجام می‌دهد.

 

گو که تاکنون ۱۵ عمل را با این دستگاه ساخته شده محلی انجام داده است، گفت که بیماران معمولاً باید حدود ۱۲ ماه برای پیوند قرنیه با کیفیت بالا با هدف بازیابی بینایی خود صبر کنند.