دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان+ فیلم

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان در بیان حضرت آیة الله مجتهدی (ره) بدین شرح است: 

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ زَیّنّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والكَفافِ واحْمِلنی فیهِ على العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من كلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِكَ یا عِصْمَةَ الخائِفین.

خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاكدامنى و بپوشانم در آن جامه قناعت و خوددارى و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف و آسوده‌ام دار در آن از هر چیز كه می‌ترسم به نگاهدارى خودت اى نگه‌دار ترسناكان .[۱]

اللَّهُمَّ زَیِّنِّی فِیهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ؛ خدایا در ماه رمضان مرا بدو چیز زینت بده؛ یکی: ستر و دیگری؛ عفاف

ستر یعنی؛ گناهان مردم را مخفی کن، دنبال عیوب خویشتن باش، خوشا بحال بنده‌ای که به عیب خودش می‌پردازد و به عیوب دیگران کاری ندارد [۲]. اگر رفیق شما عیبی دارد به کسی نگو! این عمل شما از مصادیق غیبت است و اعمال چهل روز را از بین می‌برد [۳].

شما مثل زنبور عسل باشید [۴]؛ که فقط روی گل‌ها می‌نشیند؛ مثل مگس نباشید که بر رو پلیدی‌ها می‌نشیند؛ دوست شما اگر بدی دارد؛ بدی او را نبین؛ صفات خوب او را ببین [۵]؛ انقلاب خوبی‌های فراوانی دارد؛ بعضی‌ها مثل مگس فقط روی بدی‌های آن دست می‌گذارند؛ شما خوبی‌های آن را هم ببینید. اگر بدی هم می‌بینید؛ این بدی‌ها هم از خودمان است و مربوط به انقلاب نیست؛ مراجع تضعیف انقلاب را جایز نمی‌دانند؛ اگر تو انقلابی هم نباشی تضعیف انقلاب جایز نیست؛ اگر کسی علیه انقلاب حرف بزند و انقلاب تضعیف شود و آمریکا بیایید مطمئن باشید وضع ما بدتر می‌شود، بر فرض که انقلاب ما بدی هم داشته باشد، باز بهتر است از تسلط آمریکا بر ما بدتر از همه بدی هاست.

اگر کسی می‌گوید آمریکا بهتر است؛ بخاطر عوامی اوست؛ کسی که عاقل است؛ کسی که اهل مطالعه است؛ اینطور حرف نمی‌زند؛ شما مگر اوضاع عراق و دیگر بلاد مسلمین و دنیا را نمی‌بینید؛ آن‌ها کجا امنیت دارند؟!. یقینا اگر آمریکا بر ما مسلط شود دمار از روزگار مسلمین در می‌آورد؛ خدایا این انقلاب ما را به انقلاب حضرت مهدی (علیه السلام) متصل بفرما.

خدایا مرا به ستر زینت بده؛ مرا طوری قرار بده که دنبال عیب مردم نباشم؛ در حدیث آمده است: خوشا بحال کسی که عیوبش او را از پرداختن به عیب‌های دیگران باز داشته است. [۶]

عفاف به معنی؛ گناه نکردن است؛ و انسان عفیف؛ به معنی کسی که که اهل گناه نیست.

وَ اسْتُرْنِی فِیهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَ الْکَفَافِ؛ خدایا؛ به من دو لباس بپوشان؛ لباس قناعت و لباس کفاف؛ کفاف به معنی؛ راضی بودن به معاش بقدری که زندگی انسان بگذرد به قول مردم «آب باریکه» داشته باشد.

رسول خدا در مسیری به گله گوسفندان رسیدند و به شبانی فرمودند: کمی شیر بیاورید؛ شبان مقداری شیر برای ایشان آورد و حضرت برای او دعا کردند، که خدایا به قدر کفاف به او روزی بده. باز در جای دیگر حضرت از شبان دیگری در خواست مقداری شیر کردند؛ ولی آن شبان امتناع کرد و نیاورد؛ حضرت برای او دعا کردند؛ که خدایا به او مال و ثروت بده. اصحاب تعجب کردند؛ و گفتند چگونه است که برای اولی که شیر آورد حضرت آنطور دعا کرد و برای دومی طلب مال و ثروت نمودند؟! حضرت فرمودند: دعای حقیقی همان دعای اول بود؛ که برای او از خدا طلب روزی به قدر کفاف نمودم؛ چراکه مال زیاد اسباب زحمت آدمی است. [۷]

در باره شیخ محمد حسین زاهد، گفته اند؛ که کسی برای ایشان یک کیسه برنج آورده بود؛ ایشان به اندازه یک کاسه برنج از آن کیسه برداشتند و گفتند: همین مقدار برای امشب کافی است؛ و امر کردند که بقیه این برنج را به فقراء بدهید.

در قدیم مردم شب به شب غذا تهیه می‌کردند؛ اینطور نبود که برای چند ماه غذا در منزل ذخیره کنند! از خدا به قدر کفاف روزی بخواهید؛ ثروت زیاد خوب نیست؛ البته نداری هم خوب نیست. خلاصه اهل قناعت باشید.

شعر:

قناعت توانگر کند مرد را خبر کن حریص جهانگرد را [۸]درحدیث داریم «عَزَّ مَن قَنَع و ذَلَّ مَن طَمع» [۹]قناعت انسان را عزیز میکند؛ امثال شیخ محمد حسین زاهد؛ که اهل قناعت بود؛ عزیز بودند. روزی که ایشان رحلت کرد [۱۰]تشییع جنازه با شکوهی برگزار شد به طوری که از مسجد جامع تهران تا ابن بابویه مردم پیاده او را حمل می‌کردند آن هم با آن جمعیت فراوان. همه این امور بخاطر اخلاقیات بالای ایشان بود که یکی از آن خصال صفت قناعت بود.

روزی مرحوم شیخ محمد حسین زاهد، مقداری ماست تهیه کرده بودند که با همسرشان بخورند؛ متوجه بوی غذا دیگری می‌شوند؛ از ایشان سئوال می‌کند که شما غذای دیگری هم درست کرده اید؟! همسر ایشان جواب داد، بله غذای ساده و مختصری مهیا کرده ام. ایشان گفتند: پس یکی از این دو خورش را بیاور و از هر دو غذا میل نکردند؛ هر کسی که اهل قناعت باشد عزیز است. ایشان از وجوهات استفاده نمی‌کردند، کار می‌کرد و روزی خودش را در می‌آورد تا می‌توانید از سهم امام نخورید، خود من هم الان از سهم امام استفاده نمی‌کنم.

وَ احْمِلْنِی فِیهِ عَلَی الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ؛ خدایا مرا اهل عدل و انصاف قرار بده

مرحوم آیت الله شیخ حسین کبیر [۱۱]وقتی برای خرید به قصابی می‌رفت به قصاب می‌گفت: از همان گوشتی به من بده که به همه می‌دهی؛ با اینکه ایشان مجتهد بود، خرید منزل را هم انجام می‌داد؛ به نانوایی هم که می‌رفت، تا آخر صف می‌ایستاد تا افراد جلوی او نان نمی‌گرفتند؛ ایشان نان نمی‌خرید؛ ایشان از اولیاء الهی بودند. این صفت ایشان بخاطر عدالت او بود.

وَ آمِنِّی فِیهِ مِنْ کُلِّ مَا أَخَافُ؛ خدایا از هرچیزی که از آن می‌ترسم در امانم بدار

به عصمت خودت؛ به حفظ خودت؛ به نگهبانی خودت قسم که مرا از امور مورد ترس نگهداری کن و دعا‌های امروز را در حق من مستجاب کن.

[۱]- إقبال الأعمال ص: ۱۴۲

اللهم زین لی [و ارزقنی]فیه الستر [زینی فیه بالستر]و العفاف و استرنی فیه بلباس [و ألبسنی فیه لباس][الصبر و]القنوع الفضل و الکفاف و حلنی فیه بحلی و الإنصاف [و نجنی فیه مما أحذر و أخاف]بعصمتک یا عصمة الخائفین [برحمتک یا أرحم الراحمین][۲]-رک: مستدرک الوسائل ج: ۱ ص: ۱۱۶

قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع فِی بَعْضِ خُطَبِهِ یَا أَیُّهَا النَّاسُ طُوبَی لِمَنْ شَغَلَهُ عَیْبُهُ عَنْ عُیُوبِ النَّاس

[۳]-رک: مستدرک الوسائل ج: ۷ ص: ۳۲۲

جَامِعُ الْأَخْبَارِ، عَنِ النَّبِیِّ ص أَنَّهُ قَالَ مَنِ اغْتَابَ مُسْلِماً أَوْ مُسْلِمَةً لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ تَعَالَی صَلَاتَهُ وَ لَا صِیَامَهُ أَرْبَعِینَ یَوْماً وَ لَیْلَةً إِلَّا أَنْ یَغْفِرَ لَهُ صَاحِبُهُ

وَ عَنْهُ ص قَالَ مَنِ اغْتَابَ مُسْلِماً فِی شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ یُؤْجَرْ عَلَی صِیَامِهِ

[۴]- آسمان و جهان-ترجمه کتاب السماء و العالم بحار ج ۸، ۱۷۳

پیغمبر صلی اللَّه علیه و اله فرمود: مؤمن، چون زنبور عسل است، پاکیزه خورد و پاکیزه نهد و بیفتد و نه شکسته شود و نه تباه گردد و در شعب بیهقی است از مجاهد که با عمر از مکه تا مدینه همراه بودم و از او نشنیدم حدیثی از رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله باز گوید جز اینکه: مؤمن، چون زنبور عسل است اگرش همراه باشی سودت دهد و اگرش مشورت کنی سودت دهد و اگرش همنشین گردی سودت دهد و همه کارش سود است و زنبور عسل هم همه کارش سود است

[۵]- منقولست که حضرت عیسی علیه السّلام با حواریون گذارشان بر مرده سگ لاغر اندام بیمار و متعفنی افتاد، حواریّون گفتند: عجب سگ متعفنی است! آن حضرت فرمود: عجب دندان‌های سفیدی دارد، کنایه از این که غیبت نکرده و دندانهایش سفید مانده، پس شما هم غیبت نکنید تا دهانتان کثیف نگردد (در باطن)

«ارشاد القلوب- ترجمه مسترحمی ج ۲ ص ۸۰»

[۶]- مستدرک الوسائل ج: ۱ ص: ۱۱۶

[۷]- رک: کافی؛ ج ۲ ص ۱۴۰

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مُحَمَّدٍ النَّوْفَلِیِّ رَفَعَهُ إِلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ص قَالَ مَرَّ رَسُولُ اللَّهِ ص بِرَاعِی إِبِلٍ فَبَعَثَ یَسْتَسْقِیهِ فَقَالَ أَمَّا مَا فِی ضُرُوعِهَا فَصَبُوحُ الْحَیِ وَ أَمَّا مَا فِی آنِیَتِنَا فَغَبُوقُهُمْ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص- اللَّهُمَّ أَکْثِرْ مَالَهُ وَ وُلْدَهُ ثُمَّ مَرَّ بِرَاعِی غَنَمٍ فَبَعَثَ إِلَیْهِ یَسْتَسْقِیهِ فَحَلَبَ لَهُ مَا فِی ضُرُوعِهَا وَ أَکْفَأَ مَا فِی إِنَائِهِ فِی إِنَاءِ- رَسُولِ اللَّهِ ص وَ بَعَثَ إِلَیْهِ بِشَاةٍ وَ قَالَ هَذَا مَا عِنْدَنَا وَ إِنْ أَحْبَبْتَ أَنْ نَزِیدَکَ زِدْنَاکَ قَالَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص- اللَّهُمَّ ارْزُقْهُ الْکَفَافَ فَقَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ یَا رَسُولَ اللَّهِ دَعَوْتَ لِلَّذِی رَدَّکَ بِدُعَاءٍ عَامَّتُنَا نُحِبُّهُ وَ دَعَوْتَ لِلَّذِی أَسْعَفَکَ بِحَاجَتِکَ بِدُعَاءٍ کُلُّنَا نَکْرَهُهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ مَا قَلَّ وَ کَفَی خَیْرٌ مِمَّا کَثُرَ وَ أَلْهَی اللَّهُمَّ ارْزُقْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ الْکَفَاف

[۸]- بوستان سعدی؛ مثنوی

[۹]- گنج حکمت یا احادیث منظوم ص: ۵۳؛ صد کلمه قصار مولی امیر المؤمنین از حاج شیخ عباس قمی صفحه ۴۶ ترجمه: عزت یافت کسی که قناعت کرد، و ذلت یافت کسی که طمع ورزید

از طمع بگذر که ذل من طمعرو قناعت کن که عز من قنعهر که از درد طمع باشد علیل در بر خلق جهان گردد ذلیل کس بسرقت گر برد اموال توسخت دیگر گون شود احوال توهر جفا از بهر او داری روااز غل زنجیر و زندان بلاهست در چشم تو او خوار و ذلیلخواهش از خنجر بران قتیلچون طمع بنموده در اموال توبر فنای او رود آمال توگر تو هم اهل طمع باشی چو آننزد مردم بیوفا راستی بدان

[۱۰]-وفات ایشان در بیست و دوم محرم، ۱۳۷۲ هزار و سیصد و هفتاد و دو قمری واقع گردید.

[۱۱]- مرقد ایشان در حرم حضرت معصومه بالا سر مزار مرحوم آیت الله شیخ عبدالکریم حائری قرار دارد.