پخش زنده
امروز: -
محققان میگویند یک مکانیزم ناشناخته میتواند به تولید آنزیمی در بدن منجر شود که طول عمر و سلامت را افزایش میدهد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ دانشمندان دریافتهاند که یک آنزیم خاص در بدن ما میتواند تأثیرات زیانبار انباشت چربی در طول زمان را از بین ببرد و احتمالاً بهترین روش نهتنها برای افزایش طول عمر، بلکه برای زندگی سالمتر در دوران پیری باشد.
پژوهشگران دانشگاه ویرجینیا میگویند آنزیم الکل دهیدروژناز میتواند در مقابله با گلیسرول و گلیسرالدئید که محصولات جانبی چربی در بدن هستند، ایفای نقش کند. «آیلین جورجلینا اورورکه»، استادیار این دانشگاه میگوید: «این کشف غیرمنتظره بود. ما بهدنبال یک فرضیه پرطرفدار رفتیم که میگوید راز افزایش طول عمر فعالسازی یک فرایند جوانسازی سلولی موسوم به اتوفاژی است و درنهایت یک مکانیزم ناشناخته در تقویت سلامت و افزایش طول عمر را پیدا کردیم.»
محققان برای این مکانیزم نام AMAR را انتخاب کردهاند که لغتی از سانسکریت بهمعنای نامیرایی است. آنها میگویند در این فرایند با فعالسازی ژن adh-۱ میتوان شمار آنزیمهای الکل دهیدروژناز را افزایش داد و با مسدودسازی اثر گلسیرول و گلیسرالدئید به نتایج شگفتآوری دست یافت.
با این روش طول عمر کرمها ۵۰ درصد افزایش یافت
در آزمایشهایی که روی کرمهای C. elegans انجام گرفته است، فعالسازی مکانیزم AMAR نهتنها توانسته عمر این موجودات را ۵۰ درصد افزایش دهد، بلکه باعث بهبود نشانههای سلامتی شده است. این کرمها معمولاً بهخاطر شباهت بالای ساختار ژنتیکی به انسانها در آزمایشها مورد استفاده قرار میگیرند.
اورورکه میگوید یک لحظه هیجانانگیز دیگر زمانی بود که آنها فعالیتهای ژنتیکی موشها، میمونها و انسانهایی را بررسی کردند که در رژیم کالری محدود قرار گرفته بودند. نتیجه این بود که در بدن آنها هم adh-۱ فعال شده بود. پیشتر برخی مطالعات نشان داده بودند که روزهداری و استفاده از رژیمهای کالری محدود میتواند در افزایش طول عمر و زندگی سالمتر ایفای نقش کنند.
پژوهشگران حدس میزنند که با افزایش سن ممکن است بهخاطر افزایش انباشت چربی و درنتیجه گلیسرول و گلیسرالدئید، شاهد افزایش مشکلات سلامتی باشیم. پس AMAR احتمالاً میتواند از اثرات زیانبار این مواد در بدن جلوگیری کند و طول عمر را افزایش دهد. بهعلاوه، فعالسازی adh-۱ نشانههایی مبنی بر مقابله با افزایش وزن و حتی کمک به کاهش وزن هم از خود نشان داده است.
پژوهشگران حالا امیدوارند که بتوانند با انجام مطالعات بیشتر برای آزمایشهای اختصاصی پیرامون AMAR روی انسانها آماده شوند. نتایج این تحقیق در مجله Current Biology منتشر شده است.