پخش زنده
امروز: -
چه کنیم تا از منتظران حضرت مهدی (عج) محسوب شویم؟ + فیلم
اگر بخواهیم از منتظران و یاران امام زمان علیه السلام باشیم باید آمادگی‌هایی در خود ایجاد کنیم از جمله آمادگی اعتقادی، مالی و نظامی.
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، انتظاراتی که امام زمان مهدی صاحب الزمان(ارواحنا فداه) از ما در دوران غیبت دارند که امروز دوران غیبت است.
البته درست است مثلاً هزار و صد سال یا بیشتر غیبت طول کشیده است اما همه‌ی ما در تمام این هزار و خورده‌ای سال نبوده‌ایم. ما در یک مقطع عمر خودمان هستیم.
شیخ مفید در یک مقطعی بوده است، علامه حلی در یک مقطعی بوده است. بزرگانی آن موقع وظیفه خودشان را می‌دیدند در اوایل کتاب‌های الغیبه بنویسند. مثل مرحوم شیخ طوسی الغیبه نوشته است. نعمانی کتاب الغیبه نوشته است. شیخ صدوق کتاب نوشته است. در هر مقطعی طبیعتاً افراد وظیفه‌ای داشته‌اند.
الآن در زمان ما مثلاً رشته‌های دانشگاهی در مهدویت تأسیس شده است، دانشنامه نوشته شده است. در واقع همه سعی در انجام وظیفه خود دارند.
ائمه ما به صورت کلی نگران دوران غیبت بوده‌اند. حالا با همه طولانی بودن آن.
امام کاظم (امام کاظم هنوز تا تولد حضرت حجت (ارواحنا فداه) خیلی فاصله دارد) «إِذَا فُقِدَ الْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ السَّابِع» وقتی پنجمی از فرزندان هفتمی (هفتم امام کاظم است، پنجم می‌شود امام زمان) اگر فقد یعنی غیبت کند که آن زمان هنوز متولد نشده بوده «فَاللَّهَ اللَّهَ فِي أَدْيَانِكُم» مواظب دین‌تان باشید. کسی دین شما را از شما نگیرد. معلوم می‌شود امام نگران سارقین باورهای مردم بودند. و کسانی که دین مردم را از آنها اخذ می‌کنند.
یعنی همان سختی دینداری در آخرالزمان. مثلاً راجع به خود پیامبر اکرم هم داریم که حضرت در زمان حیاط‌شان گاهی می‌فرمودند: من می‌ترسم بعد از خودم دین خفیف شمرده شود که همین اتفاق هم افتاد. من می‌ترسم بر شما بر لقمه‌ها و کسب‌های حرام. یا از روابط پنهان یا مثلاً در بعضی از نقل‌ها دارد از قطع رحم.
حالا کأن ائمه‌ی ما برای دوران غیبت یک چنین پیش‌بینی‌ای داشته‌اند که مردمی که در دوران غیبت هستند، یکی از نگرانی‌هایشان این است که نتوانند دین‌شان را حفظ کنند. یا فرض کنید در پاره‌ای از نقل‌ها آمده است که اگر کسی در دوران غیبت دو ویژگی داشته باشد کلاس او خیلی بالا است. افضل از همه مردمان است.
این را امام سجاد می‌فرماید که اگر کسی در دوران غیبت و در زمانی که حضرت حجت در بین مردم حضور ندارند یکی منتظر امام باشد، یکی باور به امام داشته باشد. هم قبول داشته باشد و هم انتظارش را بکشد، «افضل من اهل کل زمان» از همه زمان‌های گذشته بالاتر است. باز معلوم می‌شود این توجه به این نکته در روایات بوده است یا در بعضی از نقل‌های دیگر داریم که مثلاً فرد صبح مؤمن از خواب برمی‌خیزد ولی شب کافر می‌شود.
اینها نشان‌دهنده نگرانی‌هایی است که در بین ائمه نسبت به این دوران بوده است. یا در همین دعاهایی که به ما تعلیم دادند.
این دعاهایی که درباره امام زمان به ما تعلیم داده‌اند، بعضی از این دعاها قبل از تولد امام زمان است. حالا یا از امام صادق است، یا از امام باقر است یا از سایر ائمه است. گفتند شما در آن زمان این دعا را بخوانید که حالا هنوز امام زمان به دنیا هم نیامده است. در خود همین دعای ندبه شما ملاحظه بفرمایید نگرانی‌های زیادی را مطرح می‌کنیم. آن اَینَ هایی که می‌گوییم خودش یک نگرانی است. «أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِيَاء»، «این مذل الاعداء» آقایی که اولیاء را عزیر می‌کنی، آقایی که دشمنان را خوار می‌کنی. «أَيْنَ جَامِعُ الْكَلِمَةِ عَلَى التَّقْوَى» مردم را روی کلمه تقوا جمع می‌کنی. «أَهْلِ الْفُسُوقِ وَ الْعِصْيَان» می‌آیی اهل فسق و گناه را نابود می‌کنی پس یک توجهی به این دوران، ائمه قبل از امام زمان (اروحنا فداه) داشتند و بر همین اساس گاهی یک وظایفی را بر عهده مردم گذاشتند.
اینکه گفتم وظایف یا آمادگی، الزاماً اینها از زبان امام زمان نیست. ممکن است این را امیرالمؤمنین فرموده است، ممکن است امام مجتبی فرموده است اما دارد می‌گوید شما در آن زمانی که این اتفاق می‌افتد اینگونه عمل کنید.
تکلیف منتظران چیست؟
ما از چه ابعادی باید انتظار داشته باشیم و منتظر باشیم و آن وظایف‌مان را انجام بدهیم؟
در دوران غیبت سعی می‌کنیم عقیده‌مان حفظ شود.
چرا گفتند دعای غریق بخوانید. «يا اللَّه يا رحمان يا رحيم يا مقلّب القلوب ثبّت قلبي على دينك»
وجود مقدس امام کاظم به یونس بن عبدالرحمن فرمود خیلی این دعا را بخوان. فرمود: «أَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُول» فراوان بگو «اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْنِي مِنَ الْمُعَارِينَ وَ لَا تُخْرِجْنِي مِنَ التَّقْصِير» یعنی خدایا دین من، دین اصلی باشد، قلابی نباشد. عاریه‌ای نباشد، غرضی نباشد که با یک شبهه‌ای از من اخذ شود چون مال عاریه‌ای را هر آن ممکن است که بیایند در منزل شما و بگویند پس بده.
دین من اینطور نباشد. مال خودم باشد. «وَ لَا تُخْرِجْنِي مِنَ التَّقْصِير» همواره به من تقصیر بده که خودم را مقصر بدانم. مغرور نشوم، خودم را بالا ببینم.
یونس بن عبدالرحمن وقتی از امام کاظم سؤال کرد که این بخش دوم منظور چیست، امام فرمود : منظور این است که هر چقدر عمل انجام می‌دهی باز هم خودت را کم ببینی. یعنی خودت را بدهکار بدانی.
در دوران غیبت در چند قسمت ما باید آمادگی داشته باشیم. یک، آمادگی اعتقادی
آمادگی اعتقادی
الآن میلیون‌ها نفر، میلیاردها آدم در این دنیا زندگی می‌کنند ولی خیلی‌ها معتقد به امامت امام زمان نیستم. خیلی‌ها اصلاً امامت ائمه را قبول ندارند.
دوم پیروی امام زمان
یک بعدی که باید در زندگی تقویت شود بعد امامت امام است.
سوم باور به ظهور امام است
چهارم اینکه این آقا متولد شده است
چون الآن بعضی‌ها تولد را انکار می‌کنند. باور به تولد او، باور به امامت او، باور به اینکه غیبتش مصلحت بوده است، باور به اینکه ظهور می‌کند، باور به اینکه دنیا را پر از عدل می‌کند.
اینها مجموعه‌ی آمادگی‌های اعتقادی راجع به امام زمان (ارواحنا فداه) است
یعنی ممکن است انسان در جزئیات آن وارد نشود ولی آقا ما معتقدیم این آقا هست پس برای او جشن تولد گرفتیم. خود میلاد باور به همین است. ما معتقدیم این آقا هست پس دعای ندبه می‌خوانیم. پس اللهم کن لولیک می‌خوانیم.
پس یک بعد مهم آمادگی اعتقادی این است که ثبات در دین داشته باشیم. باورهایمان را از دست ندهیم.
هر چقدر معرفت‌مان بیشتر شود، هر چقدر این باورها عمیق‌تر شود، ایام انتظارمان بالاتر می‌رود و همین هم که گفته‌اند «من مات و لم يعرف إمام زمانه» این معرفت، این آگاهی که به دنبال این معرفت است تسلیم هم هست و لذا گفته‌اند یاران حضرت حجت مستعجل نیستند. نمی‌گویند آقا پس چی شد؟ صبر می‌کنم. «اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ» اصبروا و صابروا را بعضی‌ها معنا کرده‌اند صبر کنار دوران غیبت و در ارتباط با ظهور حضرت حجت. فرمودند که یاران حضرت حجت (ارواحنا فداه) نه عجله می‌کنند و نه ناامیدند، نه مأیوس هستند. نه اینکه می‌گویند به ما ربطی ندارد. حالا یک ولی‌ای دارد هر وقت بخواهد می‌آورد.
پس این معرفت و این آگاهی یکی از ابعاد مهم انتظار در دوران غیبت است.
بعد دوم آمادگی بعد اخلاقی است
از نظر اخلاقی و رفتاری
این روایتی که می‌فرماید هر کسی می‌خواهد از یاران حضرت حجت باشد «و ليعمل بالورع و محاسن الأخلاق» حسن خلق را آورده است. شما ملاحظه بفرمایید امیرالمؤمنین (ع) مثلاً در نهج البلاغه ویژگی‌هایی را می‌شمارد. 11 تا ویژگی است.
«كَانَ لِي فِيمَا مَضَى أَخٌ فِي اللَّه» که من یک برادری داشتم خیلی خوب بود. حالا اباذر بوده، دیگری بوده است. ایشان اسیر شکم نبود، امیر بر دنیا بود. حرفی که می‌زد عمل می‌کرد. اگر عمل نمی‌کرد نمی‌گفت. از نظر جثه ضعیف بود ولی در میدان جنگ قوی بود. جالب اینجا است. حضرت در پایان این اوصاف می‌فرماید شما هم اینها را انجام بدهید. «علیکم بهذه الخلائق» شما هم مثل او بشوید. این فریاد امروز هم هست. چطور می‌شود که امیرالمؤمنین آقا وقتی همام پیش ایشان می‌آید حضرت ویژگی‌های متقین را می‌شمرد. برای چه می‌شنود؟ برای چی می‌شمرد؟ برای اینکه او خوشش بیاید، لیست کند، 110 ویژگی. نه، می‌خواهد بگوید شما اینگونه باشید.
حضرت در همان حکمت 289 می‌فرمایند اگر هم نمی‌توانید همه این خصوصیات را داشته باشید هر چقدر می‌توانید. به میزانی که می‌توانید. میسور گفت به میزانی که می‌توانید آب دریا را بکشید.
این در واقع ویژگی دوم. یعنی آمادگی دوم که آمادگی اخلاقی است.
انتظار امام زمان از همین بازار است. قسم نخوریم، ربا، دروغ، مدح و ذم بی‌مورد. یا آن آقایی که می‌رود در واقع فرماندار اهواز می‌شود از یاران امام صادق (ع) است، عبد‌الله نامی است. از یاران امام صادق است به آقا می‌گوید آیا یک توصیه برای من بنویسید. آقا یک سفارش‌هایی به او می‌کنند. این سفارش مال فرماندارهای امروز هم هست. نامه 69 نهج البلاغه که امیرالمؤمنین به حارث بن عبد‌الله نوشته که حارث فرماندار بوده است. نامه 53 که آقا به مالک اشتر نوشته که مالک اشتر استاندار بوده است. نامه‌هایی که آقا به قضات نوشته، به عبارت دیگر انتظارات امام زمان از ما همان انتظارات امیرالمؤمنین از مردم زمان خودش هست. در واقع همین نهج البلاغه در زندگی ما پیاده شود ما منتظر واقعی هستیم.
منتظران مصلح خودشان باید صالح باشند یعنی باید تو هم یک حرکتی بکنی، یک کاری بکنی.
«انتظار الفرج من افضل الاعمال» فرمودند معلوم می‌شود انتظار یک عمل است. یک تلاشی باید بکنیم. این هم آمادگی دومی که ما در زمینه‌ی دوران غیبت داریم.
آمادگی اول اعتقادی باورهایمان را تصحیح کنیم، دوم رفتاری.
آمادگی سوم ، آمادگی اقتصادی
دلیلش هم این است بر این بحث که فرض کنید طرف آمده خدمت امام کاظم. یک غلامی خدمت امام کاظم آمد، اربابش 200 دینار به او داد گفت تقدیم آقا کن. حالا وجوهات بود یا چیز دیگری بود نمی‌دانم. شعیب‌نامی است. می‌گوید خدمت آقا بردم و آقا فرمودند که 150 تا را بگذار، 50 تا بردار برو. به او بده بگو به صاحبش برگرداند. می‌گوید آمدم خدمت اربابم و گفت رفتی؟ گفتم بله. گفت چی گفت؟ گفتم اینطور شد. تعجب کرد. گفت آقا فرمود: گفتم آره. گفت این 50 تاش مال دخترم بود. بدون اجازه او برداشته بودم. گفتم حالا کار را راه بیندازیم. بعد ممکن بود به دخترش هم بدهد. پس سومین آمادگی، آمادگی مالی است. اقتصادی.
این فرشی که من روی آن زندگی می‌کنم، این ماشینی که من سوار هستم، آیا سهم امام در آن نیست؟ سهم سادات در آن نیست؟ خمسم را داده‌ام؟ این کشاورزی‌ای که کمباین آمده دارد همینطور گندم را الحمدلله جمع می‌کند و به سیلو می‌دهد، این زکات ندارد؟ این زکات کنار نماز است. این دامی که در این بیابان متأسفانه گوشت آن هم به قیمت بالایی دارد عرضه می‌شود، ای هر چند تا یکیش زکات دارد. همین که نشد. آقا من پنج هزار گوسفند دارم. زکات دارد. دو هزار شتر دارم. زکات دارد. امسال آنقدر جو برداشت کردم.
زکات کنار نماز آمده است. «يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاة» همین آقا امام زمان در روایات داریم وقتی ظهور کنند، این آیه اولویت کارشان است. آیه 41 سوره حج. «الَّذينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاة» «وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ» چقدر امر به معروف داریم؟ «وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُور» پس آمادگی سوم آمادگی در واقع مالی است.
یعنی با مال حلال می‌شود یار امام زمان شد.
با مال حلال می‌شود دنباله‌رو امام زمان (ارواحنا فداه) بود.
یعنی تو اگر درست زندگی نکنی در آن دعای اللهم عجل لولیک الفرج تجدیدنظر کن. یعنی در واقع درخواستی داری که خودت برای آن آماده نیستی. خودت را مهیا نکردی. زمینه‌ات را برای آن فراهم نکردی.این در واقع نکته‌ی سوم
پس ما نیاز داریم با آمادگی اعتقادی، آمادگی اخلاقی و رفتاری، آمادگی مالی و چهارم که حالا من اسم آن را آمادگی نظامی می‌گذارم ولی مقصود از این بحث این است که قرآن کریم به ما می‌گوید: «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة» حضرت حجت (ارواحنا فداه) 313 اعضای کابینه‌شان است. یعنی یار خاص. والّا آمار اصحاب امام زمان خیلی بیشتر از اینها است. خیلی بیش از این است. ایشان هزاران نفر نیرو می‌خواهد. چون برای نخستین بار قرار است کل جهان با یک رئیس حکومت و یک کابینه اداره شود، آن کابینه، کابینه‌ی 313 نفری رئیس آن حکومت و در واقع نوک هرم آن تشکیلات امام زمان است.
بیشتر بخوانید:نگذارید نیمه شعبان کمرنگ بشود + فیلم
مثل الآن نیست که هر کسی ساز خودش را بزند. الآن ممکن است 15 تا کشور با هم جمع شوند و یک ناتویی درست کنند. یا مثلاً عضو فلان گروه می‌شوند. اتحادیه فلان. اما در زمان امام زمان یک مجموعه است و آن حضرت حجت (ارواحنا فداه) در رأس حکومت است. این اگر بخواهد اتفاق بیفتد آمادگی نظامی می‌خواهد. مسلمان‌ها باید قوی باشند. قدرت داشته باشند، توانمند باشند.
امام زمان که طی 6 روز بر عالم مسلط می‌شوند و حکومتشان پا می‌گیرد، دو جور نیرو دارند. فرمود که «يُؤَيِّدُهُ بثَلَاثَةُ جُنُود» امام زمان را با سه لشکر یاری می‌کند. «الملائکه والرعب» یکی ملائکه و فرشتگان هستند، یکی هم رعب. یعنی ترسی که در دل دیگران است. یکی هم یارانی که به طور طبیعی می‌آیند و آقا را کمک می‌کنند. یکی از مواردی که حضرت حجت یاری می‌شوند مدد غیبی است. کما اینکه در بدر هم بود. «وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْت» کما اینکه ملائکه در بدر قرآن می‌گوید آمارشان بالا بود. با وجود اینکه امام زمان امداد غیبی دارند ولی مردم در دوران آخر الزمان باید آمادگی در مقابل دشمن داشته باشند.
این آمادگی‌هایی است که باید در دوران غیبت ما پیدا کنیم.
آسیب‌شناسی مهدویت
یکی از آسیب‌هایی که دوران غیبت، الآن هم ما به آن مبتلا هستیم متأسفانه خوب تبیین نشد، بحث معرفی امام زمان با جنبه قهر و خشم و شمشیر است.
این هم یک اشکال کار است.
امام زمان امام مهر و قهر است، امام بشارت و انذار است. مثل پیغمبر اکرم. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُم» و این دو ریل در کنار هم هست. خوف و رجاء، بشارت و انذار، مهر و قهر. امام قهر دارد اما نسبت به دشمنانش. اما نسبت به دوستان حتی مسیحیت. نوشته‌اند وقتی حضرت عیسی را پشت سر امام زمان می‌بینند اینها ایمان می‌آورند و اصلاً در دنیای مسیحیت اتفاقی از قتل نمی‌افتد و خیلی از مسلمان‌ها. لذا من فکر می‌کنم این جنبه قهر امام بیشتر معطوف به دشمنان و معاندان است. همان «اشداء علی الکفار» چون گاهی من ناراحت می‌شوم بعضی‌ها به هم می‌رسند مثل اینکه پیام امام زمان این است که شمشیر و خون و فلان... نه، امام زمان (ارواحنا فداه) رحمت واسعه خدا است. پدر است. روایت دارد. «کالوالد، کالآب، کالام، کالاخ» مثل برادر، مادر، پدر مهربان است نسبت به فرزند یا در واقع پیروان خودش. منبع : سایت سمت خدا، سخنان حجت الاسلام دکتر رفیعی
نظر شما