حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ حسین دست پروری به دیدار حق شتافت

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز خراسان رضوی، مراسم تشییع و نماز بر پیکر این مبلغ و خطیب توانای مشهد امروز در صحن کوثر حرم مطهر رضوی برگزار و در جوار امام رئوف علیه السلام به خاک سپرده شد.

مراسم ختم این عالم جلیل‌القدر، روز شنبه ۱۳ اسفندماه، از ساعت ۱۵ الی ۱۷ در تکیه علی اکبریها واقع در کاشانی ۱۲، نبش رضوان ۴ برگزار خواهد شد.
حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ حسین دست‌پروری در سال ۱۳۲۹ در حسین آباد گرمسار ـ روستایی در مجاورت گرمسار که اکنون به شهر پیوسته است ـ به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را به عنوان دانش‌آموزی ممتاز در گرمسار سپری کرد.

سپس برای تحصیل در رشته الکترونیک وابسته به دانشکده نیروی هوایی به تهران عزیمت کرد. تحصیل در این دانشکده برای او امکان تأمین مخارج تحصیل را می‌داد. وی در آن دانشکده به عنوان یکی از ممتازان تحصیلی برای تکمیل دوره‌های آموزش زبان انگلیسی و مهارت‌های فنی به آمریکا اعزام شد.
استاد دست پروری یکی از تلخ‌ترین خاطراتش را زمان تحصیل در آن دانشکده و ایام کوتاه آموزش‌‌پذیری در آمریکا می‌داند؛ چه این که تحقیر ایرانیان و استعدادهای ایرانی توسط اساتید و گاهی همدوره‌های خارجی، برای او قابل تحمل نبود.
پس از اتمام تحصیلات در همان دانشکده به تدریس مشغول شد و به تناسب محل خدمت، لباس افسری به تن کرد. اما با وجود کتمان روحیات و فعالیت‌های مذهبی و دیدگاه‌های انقلابی، فشارهای دانشکده و مسئولان وقت گاه و بیگاه او را از ادامه فعالیت باز می‌داشت. مدتی وی با رفت و آمد به هیئتات مذهبی و محافل معنوی ـ به ویژه جلسات سلوکی برخی از اساتید اخلاق ـ و پی‌گیری مطالعات عمیق مذهبی، خود را تسکین داد.
در همین ایام، روابط با روحانیت انقلابی آن روز و وکلای امام در تهران و گرمسار و به ویژه رفت و آمد به مشهد و دیدار با روحانیون فعال آن دیار، قوت یافت. گرچه مشاوران روحانی او، وی را به صبوری و حفظ سنگر و مراقیت از نیروهای مستعد آن دانشکده دعوت می‌کردند اما عاقبت، سبوی صبرش بشکست و در سال ۱۳۵۶ استعفا داد و به قول خود استاد ” از جرگه ظلمه خلاص شد”.
او در سال ۱۳۵۸ به مشهد آمد و تحصیلات حوزوی را آغاز کرد. طبعاً برای او که تجربه تحصیلات مهندسی منظم و فشرده را داشت، کندی تحصیل در آن روزگار ـ که می‌گفتند یک درس روزانه، کم و دو درس، زیاد است (!) ـ قابل تحمل نبود. این بود که با راهنمایی برخی از مدیران و اساتید حوزه، به صورت شبانه‌روزی و ظرف ۵ سال، دوره مقدمات و سطوح مقدماتی و عالی را با موفقیت به اتمام رساند.

از جمله اساتید او در این مقطع، حضرات آیات سیبویه، مرتضوی، اشرفی شاهرودی و موسوی شاهرودی بودند.
در خلال این سالها، وی به صورت جدی وارد عرصه خدمت تبلیغی شد به ایراد سخنرانی‌های مذهبی و بیان معارف اعتقادی و اخلاقی پرداخت و به سرعت مورد توجه محافل دانشجویی و طلبگی و نهادهای انقلابی قرار گرفت.
در مقطع خارج فقه و اصول، وی در حلقه درس استاد بلندآوازه مرحوم آیت‌الله حاج میرزا علی آقای فلسفی (ره) شرکت جست و از دروس اخلاقی آن بزرگوار در مسجد امام موسی بن جعفر (ع) و مسجد شهدا (بناها) نیز خوشه‌چینی کرد.
او ضمن فعالیت‌های تبلیغی خود، هر از گاهی به دعوت علاقمندان در برخی از مساجد دانشکده‌های مشهد و مساجد محلات، به اقامه نماز می‌پرداخت.

وی سرانجام پس از سال‌ها تبلیغ و تدریس اخلاق و معارف اسلامی برای طلاب و دانشجویان و عموم مردم، امروز ۱۲ اسفند ۱۴۰۱ در سن ۷۲ سالگی دار فانی را وداع گفت.