پخش زنده
امروز: -
پوکی استخوان باعث ضعف و شکنندگی استخوانها می شود، آنقدر شکننده است که افتادن یا حتی فشارهای خفیف مانند خم شدن یا سرفه میتواند باعث شکستگی شود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز مهاباد، به طور معمول هیچ علائمی در مراحل اولیه پوکی استخوان وجود ندارد. اما هنگامی که استخوانهای شما از پوکی استخوان ضعیف شده باشد ممکن است علائم و نشانههایی داشته باشید.
کمردرد، ناشی از شکستگی یا خوابیدن مهره ها روی هم
کاهش قد به مرور زمان
قامت خمید
استخوانی که بسیار راحت تر از حد انتظار میشکند
علل پوکی استخوان
استخوانهای شما در حال بازسازی مداوم قرار دارند، بافت استخوانی جدید ساختهشده و بافت قدیمی تخریب میشود.هنگامی که جوان هستید سرعت تشکیل استخوان جدید بیشتر از تخریب استخوان کهنه است و توده استخوانی شما افزایش مییابد. پس از اوایل دهه ۲۰ این روند کند میشود و بیشتر افراد تا سن ۳۰ سالگی به حداکثر توده استخوانی خود میرسند. با افزایش سن، تخریب توده استخوان سریعتر از ایجاد آن میشود.
احتمال ابتلا به پوکی استخوان احتمالاً به میزان توده استخوانی که در جوانی به دست آورده اید بستگی دارد. توده استخوانی حداکثر تا حدودی ارثی است و همچنین در گروههای قومی متفاوت است. هرچه توده استخوانی حداکثر شما بیشتر باشد، استخوان بیشتری در “بانک” دارید و با افزایش سن احتمال ابتلا به پوکی استخوان نیز کمتر است.
پیشگیری از پوکی استخوان
تغذیه مناسب و ورزش منظم برای سالم نگه داشتن استخوانهای شما در طول زندگی ضروری است.
پروتئین
پروتئین یکی از بلوکهای ساختمان استخوان است. با این حال، شواهد متضادی در مورد تأثیر جذب پروتئین در تراکم استخوان وجود دارد.
بیشتر افراد پروتئین زیادی را از طریق رژیم غذایی خود دریافت میکنند، اما برخی از آنها نه. اگر رژیم غذایی گیاهخواران و افراد وگان منابع مناسب مانند سویا، آجیل، حبوبات، دانه برای گیاهخواران و وگانها و لبنیات و تخم مرغ برای گیاهخواران باشد میتوانند پروتئین کافی را دریافت کنند.
بزرگسالان مسن به دلایل مختلف ممکن است پروتئین کمتری بخورند. اگر فکر میکنید پروتئین کافی دریافت نمیکنید، از پزشک روماتولوژ خود در مورد مصرف مکمل سوال کنید.
وزن بدن
کمبود وزن احتمال تخریب و شکستگی استخوان را افزایش میدهد. در حال حاضر ثابت شده است که اضافه وزن خطر شکستگی در بازو و مچ شما را افزایش میدهد. به همین دلیل حفظ وزن مناسب بدن برای سلامتی بدن و نیز استخوانها لازم است.
کلسیم
زنان و مردان بین ۱۸ تا ۵۰ سال نیاز به ۱۰۰۰ میلیگرم کلسیم در روز دارند. این مقدار روزانه وقتی زنان ۵۰ ساله و مردان ۷۰ ساله می شوند، به ۱۲۰۰ میلی گرم افزایش پیدا میکند.
منابع خوب کلسیم عبارتند از:
محصولات لبنی کمچرب
سبزیجات برگی سبز تیره
کنسرو ماهی قزلآلا یا ساردین با استخوان
محصولات سویا مانند توفو
غلات غنی از کلسیم و آب پرتقال
اگر دریافت مقدار کافی کلسیم از رژیم غذایی برایتان مشکل است، مصرف مکملهای کلسیم را در نظر بگیرید. با این حال، کلسیم بیش از حد با ایجاد سنگ کلیه مرتبط است. اگرچه هنوز مشخص نیست، اما برخی از متخصصان معتقدند که کلسیم بیش از حد به ویژه در مکملها میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را افزایش دهد.
توصیه میشود که کل کلسیم دریافتی از طریق مکملها و رژیمهای غذایی ترکیبی، نباید بیش از ۲۰۰۰ میلیگرم در روز برای افراد بالاتر از ۵۰ سال باشد.
ویتامین دی (D)
ویتامین دی توانایی بدن در جذب کلسیم را افزایش میدهد و سلامت استخوان را از راههای دیگر نیز بهبود میبخشد. افراد میتوانند مقداری از ویتامین D خود را از طریق نور خورشید دریافت کنند، اما اگر خانهنشین هستید، اگر در یک عرض جغرافیایی زیاد زندگی میکنید یا اگر مرتباً از ضد آفتاب استفاده میکنید یا از خورشید دوری میکنید ممکن است منبع خوبی نباشد.
برای دریافت ویتامین D کافی برای حفظ سلامتی استخوان، توصیه میشود بزرگسالان در سنین ۵۱ تا ۷۰ سال ۶۰۰ واحد بین المللی (IU) و ۸۰۰ IU روزانه بعد از سن ۷۰ سالگی از طریق غذا یا مکمل دریافت کنند.
افراد بدون منابع دیگر ویتامین D و دارای محدودیت قرارگیری در معرض آفتاب ممکن است به یک مکمل نیاز داشته باشند. بیشتر محصولات مولتی ویتامین حاوی ۶۰۰ تا ۸۰۰ IU ویتامین D هستند. تا ۴۰۰۰ IU ویتامین D در روز برای اکثر افراد بیخطر است.
ورزش
ورزش میتواند به شما در ساخت استخوانهای قوی و کندشدن روند تخریب استخوانی کمک کند.
ورزش بدون توجه به زمان شروع برای استخوانهای شما مفید خواهد بود، اما اگر در سن جوانی به طور مرتب ورزش کنید و به ورزش خود ادامه دهید، بیشترین حد این مزایا را خواهید داشت.
ترکیب تمرینهای قدرتی را با تمرینات تحمل وزن و تعادلی انجام دهید. تمرین قدرتی به تقویت عضلات و استخوان در بازوها و ستون فقرات شما کمک میکند. تمرینات تحمل وزن مانند پیادهروی، آهسته دویدن، دویدن، بالارفتن از پلهها، پرش از طناب، اسکی و ورزشهایی با فشار عمدتا بر استخوانهای پاها، لگن و ستون فقرات شما تأثیر میگذارند. تمرینات تعادل مانند تایچی میتواند خطر افتادن شما را بخصوص با پیرترشدن کاهش دهد.
شنا، دوچرخهسواری و ورزش با دستگاههایی مانند الیپتیکال میتوانند یک تمرین قلبی عروقی خوب باشند اما سلامت استخوانها را بهبود نمیبخشند.