پخش زنده
امروز: -
مدیر دفتر پژوهش شهرستان ادب گفت: فکر میکنم مدرسه رمان نمونه موفق کار فرهنگی است که یک دهه استمرار داشته و موفقیت خودش را نشان داده است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، دکتر محمدمهدی سیار شاعر و مدیر دفتر پژوهش مؤسسه شهرستان ادب، افزود: مدیر دفتر پژوهش مؤسسه شهرستان ادب گفت: کسانی که در دوره مدرسه رمان حضور پیدا میکنند، با اینکه تجربه دارند، ولی هنوز استعداد به نظر میآیند. یعنی استعداد آنها هنوز به فعلیت نرسیده است.
وی ادامه داد: همانطور که ممکن است کسی در شعر برای خودش نظمی بنویسد و وزن و قافیهای هم سر هم کند، ولی نمیتوانیم به او بگوییم یک استعداد است. بردن این استعداد از مرحلهای به مرحله دیگر در یک دوره آموزشی، یعنی کشف استعداد.
محمدمهدی سیار به اهمیت حفظ آزادی نویسنده در خلق اثر ادبی اشاره کرد و افزود: حقیقت این است که حفظ آزادی نویسنده در حین قرار دادن او در یک مسیر آموزشی یک کار بسیار دشواری است. اما دوستان از پسِ این نگرانی به خوبی برآمدند و توانستند یک کار کاملاً خلاق را با یک دوره آموزشی به خوبی تلفیق کنند؛ طوری که هم آموزش محقق شود و هم خلاقیت حفظ بشود.
شاعر کتاب «حق السکوت» ادامه داد: داستاننویس خلاق برای اینکه بتواند پیشنهاهای فرمی و حتی محتوایی جدید بدهد، باید از دل خودش بجوشد و متن، متن خود او باشد.
سیار همچنین درباره فضایی که شهرستان ادب برای هنرجویان مدرسه رمان میآفریند و نقش آن در بروز و ظهور توانمندیهای داستاننویسان ادامه داد: فضایی که ساخته میشود آنقدر خودش اصیل و عمیق هست که رویکردهای اصلی شهرستان ادب به صورت خودکار حفظ میشود. حالا رویکردهای ما چیست؟ رویکرد اصلی شهرستان ادب اولاً نوشتن ایرانی و بومی، دوم نوشتن با نگاه روشن و امیدوارانه، سوم همراه شدن با آرزوها و نیازهای این ملت و مردم و قرار گرفتن در امتداد تاریخی و فرهنگی ایران است. در عین حال که شاید احساس شود این مولفهها قید و بند به حساب میآیند، من معتقدم خودشان راهگشا هستند برای نویسنده و به نویسنده ایده میدهند و میتوانند پیشبرنده باشند. شرطش این است که در یک فضای سالم و درست این اتفاق بیفتد.
وی درباره ضرورت الگوگیری دیگر نهادهای فرهنگی و علمی و ادبی از مدرسه رمان اظهار داشت: این مدرسه قابل الگوبرداری و قابل پیاده شدن و بارگذاری در دانشگاههای ما هم هست.
سیار گفت: اگر این ملاحظات و حساسیتها و وسواسی که در مدرسه رمان هست حفظ شود، میتواند اتفاق مثبتی را در دیگر کارگاههای داستاننویسی رقم بزند.
وی گفت: در خیلی از کشورهای دیگر نوشتن خلاق و یادگیری نویسندگی و رماننویسی به عنوان یک مسیر دانشگاهی هم پذیرفته شده و این در ایران هم قابل انجام است، ولی دانشگاهی که در آن میتوان به این خلاقیتها رسید باید با دانشگاههای معمولی که ما الآن با آنها در ایران سر و کار داریم متفاوت باشد.
سیار افزود: دانشگاه ما هنوز به آن بلوغ و پختگی، و ایجاد آزادی و خلاقیت همزمان نرسیده که بتواند در ادبیات خلاق فضایی را فراهم بکند که هنرجو بتواند مسیر خودش را به خوبی از دل این چالشها پیدا کند و پیش ببرد. الگوی مدرسه رمان میتواند این پیشنهاد را به دیگران ارائه کند.