پخش زنده
امروز: -
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران گفت : نیازی به تشکیل مجدد وزارت بازرگانی برای کنترل بازار نیست .
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ،اقای حسین معروف - عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران در گفتگو با برنامه رویداد شبکه رادیویی گفتگو به تشکیل مجدد وزارت بازرگانی برای کنترل بازار پرداخت .این گفتگو به شرح ذیل است :
سوال: چندسالیست که مجدد راجع به تشکیل وزارت بازرگانی و رویکردهایی که موافقان با تشکیل وزارت بازرگانی دارند، صحبت میشود .ولی اخیرا دولت به این نتیجه رسیده که سازمان بازرگانی و تنظیم بازار را پیشنهاد بدهد و در این مسیر بتواند بازار را کنترل کند.
بعد از بحثها و گفتگوها درباره تفکیک وزارت صنعت، معدن و تجارت و تشکیل وزارت بازرگانی حالا دولت قصد دارد که سازمان بازرگانی و تنظیم بازار را زیر نظر نهاد ریاست جمهوری به عنوان یک سازمان مستقل تشکیل بدهد، چه نظری در این مورد وجود دارد و نظر شما بعنوان فعال اتاق بازرگانی در این حوزه چیست؟
آقای معروف: بنده واقعا متوجه دلایل و استدلالهای دولت محترم برای راه اندازی وزارت بازرگانی به عنوان یک نهاد مستقل نیستم. اسناد پیوستی هم که علی الاصول بایستی اینگونه تصمیمات داشته باشند را ندیدم که در آن توجیهات فنی و منطقی قضیه وجود داشته باشد.
به اعتقاد بنده قبل از این که دولت مبادرت به خلق نهادهای جدید بکند بایستی ببیند که دلایل انسداد نهادی در کشور چیست. این که مجموعهای که با هزینه بسیار زیاد ادغام شد و در سراسر کشور برایش چارت سازمانی مجزا دیدند، برای آن نیرو دیدند، هزینههای تعویض تابلو را دادند و ، و، و ... نهایتا به این نقطه برسیم که یک نهاد دیگری یا با تفکیک نیروها از وزارت صمت و ایجاد ساختمان. واقعا من این کلاف را سردرگم میبینم یعنی احساس میکنم که دولت در حیرانی دارد مبادرت به نهادسازی میکند و دلایل و توجیهات منطقی و اسناد پیوست متقنی برای این قضیه نیست.
سوال: یکی از نکاتی که آن زمان من خاطرم هست راجع به تشکیل وزارت بازرگانی بحث میشد، این بود که میگفتند یک تمرکزی در حوزهیصنعت، معدن و کشاورزی و بحث تنظیم بازار داریم یک حوزه مشخص و در واقع یک قرارگاه ثابتی برای که بتواند نقش رگولاتوری و تنظیم بازار را داشته باشد به دلیل این که در بین چند وزارتخانه پخش هست و حالا یک بخشی از آن هم در وزارت امور اقتصاد و دارایی هست، نداریم به این دلیل لازم است که این اتفاق بیفتد شاید از این منظر دارند سازمان بازرگانی و تنظیم بازار را شکل میدهند.
آقای معروف: قبلا که بود، مگر قبل از این ما وزارت بازرگانی با همان رویکردهای خودش و وزارت صنایع با همان رویکردهای خودش را نداشتیم؟
سوال: چرا. شما بعنوان فعال بفرمایید که چرا ما به این نتیجه رسیدیم؟
آقای معروف: چرا را از خود آقایان بپرسید که ادغامش کردند و الان میخواهند تفکیکش کنند. هیچ چیزی را ما اینجا متوجه آن نیستیم به نظر من میآید که ما راه را گم کردیم و استراتژی برای امورات داخل این مملکت نداریم، من عذرخواهی میکنم از این لفظ استفاده میکنم، ولی به نظرم میآید که نهادسازیها و از بین بردن نهادها بیشتر تابع حال و احوال آقایان هست تا این که یک سند پیوستی ضرورت استراتژیک یک ضرورت راهبردی برای قضیه وجود داشته باشد و هر بار این حال و احوالها دارد هزینه سنگین به مملکت تحمیل میکند.
آن ادغام هزینه سنگین داشته و این تفکیک هم هزینه سنگین دارد و هزینه سنگینی که مردم دارند پرداخت میکنند و مردم ایران هستند که دارند در این وضعیتی که ما در آن هستیم، در تامین درآمدهای ریالی دولت مانده، تورم حاصل از چیست؟ حاصل حجم پول گسترده و نقدینگی گسترده، الان ما دوباره میخواهیم هزینه تفکیک سنگین را تحمیل بکنیم، بعد هم مگر داخل خود وزارت صمت یک معاونت مقتدر و یک معاونت مجزا که قائم مقام وزیر هست در این رابطه وجود ندارد؟ مگر ما سازمان تعزیرات حکومتی نداریم؟ به نظرم میآید که ما داریم کار عبث میکنیم ما دو مشکل داخل این کشور داریم که این دو مشکل را اولا در حوزه تخمینی با احترام به مجلس شورای اسلامی و نمایندگان محترم مردم، بنده اعتقادم این است که بایستی در حوزه تخمینی نیروها را باید تقویت کنیم. ما تراکم قوانین مخل داخل کشور داریم، قوانینی که خلق کردیم بروند مشکلات رفتاری داخل نهادها را کنترل کنند.
سوال: الان ما ۱۲ هزار قانون داریم که بخش عمدهای از آن را همپوشانی میکنند.
آقای معروف: ما برای هر قانونی چند قانون تصویب کردیم چرا؟ چون آن قانون اولی به بن بست خورده چرا به بن بست خورده؟ خورده به مشکلات رفتاری داخل نهادها، ما مشکلات رفتاری را رها میکنیم برای ناکامی یک قانون، یک قانون مینویسیم آن قانون دومی هم ناکام میشود، باز برایش قانون مینویسیم کم میآوریم، آیین نامه مینویسیم کم میآوریم، دستورالعمل مینویسیم کم میآوریم مصوبه هیات وزیران مینویسیم. این روش درست نیست من به نظرم میآید بایستی یک بازنگری جدی، اساسی و اصولی فارغ از زد و بندهای سیاسی داشته باشیم . امروز تمام اقتصاد ما در خدمت سیاست قرا رگرفته است اگر ما به این نقطه رسیدیم که سیاست باید به اقتصاد خدمت کند این شرط اول قضیه است. این پایهی عملیاتی است که ما میخواهیم انجام بدهیم.
سوال: من حتما میخواهم از شما بپرسم که حالا در وضعیت فعلی اگر که شما کاملا مشخص شد که منتقد هستید نسبت به تشکیل این سازمان، اگر بخواهیم راهکاری را ادامه بدهیم که کنترل بازار در دست دولت باشد به نظر شما تقویت کدام نهادها می تواند در این حوزه کمک کند؟
آقای معروف: بازار کنترل نمیخواهد بازار خودش سلف باز است، خودش خودش را کنترل میکند، بازار تابعی است از رشد نقدینگی. ما داریم در رابطه با یک فرمول ابتدایی که در ترم اول در رشته اقتصاد، در رشته حسابداری تدریس میشود با هم صحبت میکنیم، وقتی حجم نقدینگی بالا برود پایه پولی بالا برود بازار به این واکنش نشان میدهد. بازارکه خود به خود مریض نیست که برود افزایش قیمت بدهد.
یک اشتباهی در پایان رژیم سابق صورت گرفت از سال ۵۰ افتادند به بگیر و ببند و خانه انصاف و اتاق اصناف و یک همچنین وضعیتی که بعد از آن هم اگر بروید خاطرات دولتمردان قبل از انقلاب را بخوانید حتی به اعدام هم رسیدند یعنی یک لیست داده بود وزیر اقتصاد که برویم این آدمها را اعدام کنیم، چون بازار متشنج شده؛ در حالی که اصل ماجرا، اصل ماجرا، اصل تورمی که بازار را متشنج میکند بر میگردد بر حوزه مالی و پولی.
سوال: پس اگر شما بخواهید خلاصه کنید کنترل نقدینگی را بهترین راه مهار این وضعیت میدانید.
آقای معروف: بله بدون تردید و هیچ شکی وجود ندارد تمام اقتصاددانان دنیا چه کلاسیکها چه لیبرالیسم هر کدام را شما بروید میگویند تورم ریشه اش در حجم نقدینگی و افزایش پایه پولی است و السلام و چیز دیگری نیست.